Operacja naprawy ubytku przegrody międzyprzedsionkowo-komorowej

Wada przegrody przedsionkowo-komorowej jest grupą wrodzonych wad rozwojowych serca z ekstremalnie zmianami morfologicznymi, charakteryzuje się brakiem lub brakiem tkanki śródmiąższowej w lub poniżej płaszczyzny zastawki przedsionkowo-komorowej, a zastawka przedsionkowo-komorowa ma różne stopnie wad rozwojowych. Wada przegrody przedsionkowo-komorowej, znana również jako ubytek błony śluzowej macicy i wada rozwojowa rurki przedsionkowo-komorowej, jest stosunkowo częstą wrodzoną chorobą serca, z 1,9 przypadkiem na 10 000 żywych urodzeń i 4% do 5% we wrodzonej chorobie serca. W 12044 przypadkach wrodzonej choroby serca w Szpitalu Ogólnym Okręgu Wojskowego Shenyang, 280 przypadków wady przegrody przedsionkowo-komorowej, co stanowi 2,3%. W 1936 r. Abbott rozpoznał pierwotną wadę przegrody międzykomorowej i częstą wadę cewek przedsionkowo-komorowych. W 1956 i 1958 r. Wakai i Edward wymienili wyżej wymienione wady rozwojowe jako częściowe i całkowite wady rozwojowe rurki przedsionkowo-komorowej oraz dodali typy pośrednie. W 1958 r. Lev opisał lokalizację nieprawidłowego węzła przedsionkowo-komorowego i wiązki przewodzącej. W 1966 r. Rastelli podzielił całkowitą wadę przegrody przedsionkowo-komorowej na trzy typy: A, B i C. W 1954 r. Kirklin zastosował studzienki przedsionkowe w celu częściowej naprawy niektórych wad przegrody przedsionkowo-komorowej W 1955 r. Lillehei po raz pierwszy poinformował, że częściowe i całkowite wady przegrody przedsionkowo-komorowej wykonano w układzie krążenia krzyżowego. W 1977 r. Mair i McGoon i inni wykazali, że całkowity ubytek przegrody międzyprzedsionkowej można wykonać u niemowląt w wieku 1 roku, a następnie operację poprawia się 6 miesięcy po porodzie lub 2 do 3 miesięcy po porodzie. W 1962 r. Maloney i 1976 Trusler zgłosili użycie jednej i dwóch plastrów do naprawy całkowitej wady przegrody przedsionkowo-komorowej i zalecili zszycie szczeliny zastawki mitralnej, która stała się obecnie rutynową procedurą chirurgiczną tej deformacji. W Chinach w 1964 r. Xue Yuxing zgłosiła naprawę częściowej wady przegrody międzyprzedsionkowej pod obwodnicą krążeniowo-płucną W 1980 r. Pan Zhi zastosował dwie łatki do naprawy całkowitej wady przegrody przedsionkowo-komorowej, która zakończyła się sukcesem i była promowana w całym kraju. Leczenie chorób: wada przegrody międzyprzedsionkowej Wskazanie 1. W niektórych przypadkach częściowej wady przegrody międzyprzedsionkowej z łagodną niedomykalnością zastawki dwudzielnej lub bez niej, planowany czas operacji wynosi od 1 do 2 lat. W tym momencie funkcja zastawki chirurgicznej jest dobra; jeśli operacja jest opóźniona, pogrubienie szczeliny zastawki mitralnej oraz deformacja i zwijanie się płatka mogą wpływać na jego działanie. Po zaostrzeniu niedomykalności mitralnej należy wykonać naprawę wewnątrzsercową na czas. Od 10% do 20% pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub ze wspólnym przedsionkiem w okresie niemowlęcym powinno być operowanych w ciągu 6 miesięcy życia, co pozwoli uniknąć choroby naczyń płucnych. W przypadku braku lewej tkanki płata dolnego lub pojedynczego mięśnia brodawkowatego po lewej stronie, najpierw należy wykonać leczenie, a u dzieci do wymiany zastawki mitralnej stosuje się większy typ bilobalnej zastawki mechanicznej. Dorośli w wieku powyżej 40 lat z migotaniem przedsionków i / lub niewydolnością serca powinni przejść naprawę wewnątrzsercową oraz operację prawego labiryntu, aby osiągnąć zadowalające wyniki. 2. Pacjenci z całkowitą wadą przegrody przedsionkowo-komorowej mają zastoinową niewydolność serca w okresie niemowlęcym i powinni być operowani w ciągu 2–3 miesięcy po urodzeniu. Zasadniczo, jeśli obturacyjna choroba naczyń płucnych może wystąpić w wieku 1 roku lub wcześniej, operację należy wykonać w ciągu 6 miesięcy po urodzeniu. Zalety wczesnego zabiegu chirurgicznego w ciągu 3 do 6 miesięcy po porodzie to: 1 ochrona funkcji zastawki przedsionkowo-komorowej, zapobieganie pogrubieniu, zwijaniu się i deformacji płatków; 2 zapobieganie obturacyjnej chorobie naczyń płucnych po 1 roku; 3 promowanie wzrostu i rozwoju; 4 Śmiertelność operacyjna w ciągu 6 miesięcy po porodzie jest niższa niż 7 do 12 miesięcy po porodzie. Wrodzona głupota nie jest przeciwwskazaniem do zabiegu, obturacyjna choroba naczyń płucnych występuje wcześniej i powinna być operowana w ciągu 3 do 6 miesięcy po porodzie. Obecnie rzadko stosuje się atrofię tętnicy płucnej. 3. Całkowitą wadę przegrody przedsionkowo-komorowej z dysplazją lewej komory (lub) prawej komory, dwukierunkową pomostową jamę płucno-płucną należy zastosować od 4 do 6 miesięcy po urodzeniu, a całkowite połączenie żyły głównej i tętnicy płucnej należy wykonać w wieku od 2 do 4 lat. Przeciwwskazania 1. Pacjenci z ciężkim nadciśnieniem płucnym, sinicą w spoczynku, naczyniowym oporem płucnym> 10U / m2 lub stosunkiem oporu naczyniowego płuc / układowym> 0,75 są przeciwwskazaniem do wewnątrzsercowej naprawy wady przegrody przedsionkowo-komorowej. 2. Wada przegrody przedsionkowo-komorowej w połączeniu z innymi skomplikowanymi wadami serca, których nie można naprawić lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Pacjenci z zastoinową niewydolnością serca powinni najpierw zastosować leczenie medyczne, takie jak naparstnica i leki moczopędne, aby poprawić czynność serca. Jeśli leczenie jest nieskuteczne w krótkim czasie, należy wykonać wczesną operację. 2. U pacjentów z całkowitą wadą przegrody przedsionkowo-komorowej i ciężkim nadciśnieniem płucnym stosuje się terapię tlenową, a do obniżenia oporu naczyniowego płuc stosuje się leki naczyniowe do płuc, takie jak nitroprusydek sodu, prostaglandyna E1 lub tlenek węgla. Jeśli pacjent przejdzie cewnikowanie serca, a opór naczyń płucnych wynosi między 8 a 10 U / m2, powinien być aktywnie przygotowany do wczesnej operacji. 3. Zapobiegaj infekcjom dróg oddechowych. Jeśli pacjent ma kaszel, kaszel oraz suchy i mokry głos w płucach, należy zastosować odpowiednie antybiotyki, aby zapobiec infekcjom układu oddechowego na podstawie kontroli niewydolności serca. 4. U pacjentów z bakteryjnym zapaleniem wsierdzia rutynowe antybiotyki należy stosować przez 1–3 miesiące leczenia systemowego, aż do ustabilizowania się stanu po operacji, ale w trudnych przypadkach należy stosować silne antybiotyki przez 5–7 dni w przypadku infekcji Leczenie chirurgiczne. 5. Kompleksowa analiza angiografii klinicznej, echokardiograficznej i sercowo-naczyniowej w celu dalszej weryfikacji diagnozy i wskazań chirurgicznych. W szczególności należy sprawdzić, czy podwójny zawór lewej zastawki przedsionkowo-komorowej, pojedynczy mięsień brodawkowaty lewej komory, niedobór lewej zastawki przedsionkowo-komorowej oraz dysplazja komorowa i zwężenie podorty są poważnymi deformacjami, aby opracować plan chirurgiczny i zaplanować zmniejszenie śmiertelności operacyjnej. I komplikacje. 6. Planowana operacja Fontana, przedoperacyjne przygotowanie dwukierunkowego obejścia jamno-płucnego i całkowite połączenie żyły głównej z tętnicą płucną. Zabieg chirurgiczny Środkowe nacięcie w klatce piersiowej, grasica wolna i większość resekcji, powodowała odchylenie prawego przedsionka w celu przecięcia szczęśliwego worka, zachowało duże osierdzie, aby przygotować się do naprawy pierwotnej wady przegrody przegrody międzyprzedsionkowej. Rurkę perfuzyjną aorty wprowadzono pod niedomiarową tętnicą i wprowadzono bezpośrednio do rurki kątowej górnej i dolnej żyły głównej. Po ochłodzeniu krążenia pozaustrojowego i zatrzymaniu akcji serca wykonano następujące różne operacje. 1. Częściowa naprawa wady przegrody międzykomorowej Poprzez prawe nacięcie przedsionka w równoległej bruzdzie międzykomorowej wewnątrzsercowe badanie obecności lub braku wad rozwojowych, takich jak brak zatoki wieńcowej, zwężenie płuc i wtórna wada przegrody międzyprzedsionkowej. Zastawkę mitralną należy zbadać pod kątem zamknięcia. Tylko kilka przypadków nie zostało zamkniętych, ale większość z nich miała refluks w centrum zastawki mitralnej 3 lub po 1 i 2 stronach. Lewy górny płatek zastawki i lewy dolny płat zastawki zostały pogrubione, a igły 3 ~ 4 były zszywane w sposób przerywany. Powtarzany test wtrysku wody potwierdził, że zastawka mitralna była całkowicie zamknięta. Jeśli nadal występuje refluks w środku zastawki, szew należy zszyć na końcu lewego górnego lewego i dolnego lewego płata. Jeśli refluks jest po 1 lub 2 stronie, boczny pierścień mitralny zostanie częściowo złożony w odpowiednim miejscu. Po stwierdzeniu, że zastawka mitralna nie ma zwężenia i niedomykalności, zastosowano duży osierdzie do naprawy wady przegrody międzyprzedsionkowej. Zszyj w strefie niebezpiecznej do korzenia prawego dolnego płata zastawki trójdzielnej, nałóż 5 do 6 szwów taśmy poliestrowej 4-0 szwem na prawą płatek sąsiedniej gałęzi i przełóż igłę z powierzchni komory przez korzeń zastawki. Igła zostaje umieszczona na powierzchni przedsionka i przepchnięta przez osierdzie. Nici polipropylenowe 4-0 zszywano w sposób ciągły wokół zewnętrznej strony ostium zatoki wieńcowej, krawędzi pierwotnego ubytku przegrody przedsionkowej do górnej krawędzi przegrody przedniej, a ubytek został zamknięty. Prawy górny płat zastawki trójdzielnej jest przymocowany do części osierdziowej, a prawy dolny dolny płatek jest wykonany jako przerywany 2-igłowy, tak że zastawka trójdzielna jest całkowicie zamknięta. Na koniec zszyj prawe nacięcie przedsionkowe. Pierwotna wada przegrody międzyprzedsionkowej i wspólne przedsionek są podobne do powyższej procedury. Początek pierwotnej wady przegrody międzyprzedsionkowej ma normalną drugą zastawkę zastawki trójdzielnej. Korzeń dolnej połowy przepony jest wszyty w obszarze niebezpiecznym, a zewnętrzna strona zatoki wieńcowej jest również uzwojona. Wada jest zamykana osierdziem. We wspólnym przedsionku znajduje się 6 ulotek: niedomykalność mitralna musi być najpierw naprawiona, a następnie większe osierdzie służy do zamknięcia wady przegrody międzyprzedsionkowej. Jednoczesna naprawa połączonych wad rozwojowych podczas operacji, takich jak podwiązanie przetrwałego przetrwałego przewodu tętniczego przed obejściem, śródoperacyjne zszycie wtórnej wady przegrody międzyprzedsionkowej, lewa górna żyła główna do lewego przedsionka (znana również jako kompletny zespół guzowatej zatoki wieńcowej) Tunel lub łata umożliwia odprowadzenie żyły do ​​prawego przedsionka itp., A także nacięcie zastawki płucnej i trzyprzedsionkową resekcję przegrody. 10.2 2. Pełna naprawa wady przegrody przedsionkowo-komorowej Metoda naprawy pierwotnej wady przegrody międzyprzedsionkowej i wady przegrody międzykomorowej za pomocą dwóch płatów przez prawe nacięcie przedsionkowe w równoległym rowku przedsionkowo-komorowym. Obserwuj zdeformowaną strukturę i opracuj plan chirurgiczny. W teście wtrysku wody wykonano 1-igłową nić poliestrową w najlepszym punkcie stawu przedniego i tylnego mostu, a linię naciągnięto na lewą stronę, aby pokazać struny i / lub mięśnie brodawkowe w przegrodzie międzykomorowej, i zmierzono wadę przegrody międzykomorowej. Długość i wysokość, pocięte na półkoliste łaty. Prawą powierzchnię komorową i zastawkę trójdzielną krawędzi ubytku przegrody międzykomorowej przymocowano do korzenia prawego dolnego płata pierścienia za pomocą szwu krzyżowego z podkładką i przeprowadzono podwiązanie. Lewy i dolny lewy płat zastawki mitralnej zostały podniesione 1,5 do 2,0 cm do prostej krawędzi plastra przegrody międzykomorowej, a osierdzie zostało umieszczone za pomocą nieciągłego lub ciągłego szwu ściennego z uszczelką, aby go naprawić. W tym momencie należy powtórzyć test wtrysku wody, aby sprawdzić, czy zastawka mitralna jest zamknięta, czy nie. Wymagane są przerywane szwy szczelin ulotek w lewym górnym i lewym dolnym rogu. Później osierdzie należy zastosować do naprawy pierwotnej wady przegrody międzyprzedsionkowej. Powyższa procedura ma zastosowanie do typu C klasyfikacji Rastelli. W przypadku kompletnej wady przegrody przedsionkowo-komorowej typu C, jeśli są to 4 listki, należy ją przesunąć w prawą stronę, a przednie i tylne przednie i tylne przednie i tylne przednie i tylne przednie i tylne wady przegrody międzykomorowej należy usunąć, a wadę przegrody międzykomorowej należy naprawić. Pierwotna wada przegrody międzyprzedsionkowej. Nacięcie prawego przedsionka zostało zszyte. Jeśli chodzi o całkowitą wadę przegrody międzyprzedsionkowej typu A i B sklasyfikowaną przez Rastellego, operacja jest stosunkowo łatwa. Po pierwsze, wada przegrody międzykomorowej pod lewym górnym i prawym górnym płatem zostaje naprawiona, a zastawka jest podnoszona i mocowana na prostej krawędzi płatka zgodnie z długością dwóch powyższych listków przymocowanych do przegrody międzykomorowej. Po całkowitym zamknięciu zastawki mitralnej oryginał jest naprawiany. Wada przegrody międzyprzedsionkowej w otworze włosowym. 3. Operacja naprawy wady przegrody międzykomorowej Takie wady można podzielić na następujące dwa rodzaje operacji. (1) Występuje duża wada pierwotnego otworu, całkowita szczelina zastawki mitralnej i dwa pierścienie przedsionkowo-komorowe, ale zastawka przedsionkowo-komorowa nie jest całkowicie zespolona z dolną przegrodą międzykomorową i pozostaje wadą przegrody międzykomorowej. Śródoperacyjne badanie kształtu i liczby wad przegrody międzykomorowej, takich jak 1 do 2 zlokalizowanych wad, można wykonać od przegrody międzykomorowej, prawej powierzchni komory do korzenia mitralnego, 1 lub 2 szwami szwowymi, Pozostałe zabiegi chirurgiczne są takie same, jak w przypadku częściowej wady przegrody przedsionkowo-komorowej. Ponad 3 zlokalizowane defekty lub duże defekty, szczególnie w dolnych dolnych płatkach, istnieje wiele wiązek włókien podkomorowych przymocowanych do przegrody komorowej i należy je zastąpić całkowitą operacją naprawy defektu przegrody przedsionkowo-komorowej. (2) Istnieje wspólna zastawka przedsionkowo-komorowa. Ten typ wad rozwojowych ma również dużą pierwotną wadę przegrody międzyprzedsionkowej. Po dokładnym zbadaniu operacji zszywano tylko jedną lub dwie powierzchnie prawej komory, aby zamknąć defekt przegrody międzykomorowej. Pozostałe zabiegi chirurgiczne są takie same, jak w przypadku częściowej wady przegrody przedsionkowo-komorowej. 4. Dwukierunkowe obejście jamno-płucne lub całkowite połączenie żyły głównej z tętnicą płucną Procedura chirurgiczna jest taka sama jak „atrezja trójdzielna”. Komplikacja 1. Niedomykalność zastawki przedsionkowo-komorowej po zabiegu chirurgicznym z powodu ubytku przegrody przedsionkowo-komorowej u około 10% pacjentów rozwija się niewydolność lewej zastawki przedsionkowo-komorowej. Jest to częste powikłanie po tej wadzie i jest główną przyczyną śmierci pooperacyjnej. Wczesne zastosowanie pooperacyjne w celu zmniejszenia liczby leków obciążonych sercem, takich jak nitroprusydek sodu, nitrogliceryna itp.; Długotrwałe stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny, takich jak kaptopryl. Istnieje znaczna niedomykalność zastawki mitralnej i operacja musi zostać wykonana na wczesnym etapie w celu naprawy lewej zastawki przedsionkowo-komorowej lub wymiany zastawki mitralnej. 2. Kryzys nadciśnienia płucnego Kryzys ten występuje u niemowląt 6–9 miesięcy po urodzeniu i opóźnia się wycofanie cewników tchawiczych. Pacjenci z całkowitym ubytkiem przegrody przedsionkowo-komorowej byli leczeni fenoksybenzaminą 1 mg / kg podczas pomostowania krążeniowo-oddechowego i ponownego ogrzania oraz 0,5 mg / kg raz na 8 godzin po operacji. Po powrocie na oddział intensywnej terapii monitorowano ciśnienie w lewym przedsionku i płucach oraz stosowano leki uspokajające. Gdy dojdzie do kryzysu nadciśnienia płucnego, dodaj znieczulenie i środek zwiotczający mięśnie, oddychanie wspomagane wysoką wentylacją, tak aby napięcie dwutlenku węgla we krwi tętniczej <25 mmHg, wlew dożylny prostaglandyny E1 lub użycie tlenku azotu w celu zmniejszenia oporu naczyniowego płuc. Po 24 godzinach wygładzania wentylator można wyjąć. 3. W przeszłości w całym bloku serca występowało to powikłanie Później, ze względu na szczegółowe zrozumienie anatomicznego położenia węzła przedsionkowo-komorowego i wiązki przewodzącej oraz ulepszone metody naprawy, częstość występowania zmniejszyła się o mniej niż 1%. Czasami z powodu obrzęku serca generowany jest tymczasowy blok serca, stosowana jest tymczasowa stymulacja serca, a rytm zatokowy jest przywracany 24 godziny po operacji. Stałe zatrzymanie akcji serca należy zastosować u pacjentów ze stałym blokiem serca. Bradykardia zatokowa często występuje po defekcie przegrody międzykomorowej i można tymczasowo zastosować stymulację serca, a częstość akcji serca stopniowo wraca do normy po 2 lub 3 dniach. Czasami występuje rytm węzłów, szczególnie u pacjentów, którzy mieli prawy labirynt z migotaniem przedsionków. Pooperacyjna częstość akcji serca jest powolna i stosuje się tymczasową stymulację serca. Rytm zatokowy jest przywracany od 3. do 7. dnia pooperacyjnego. Częste przedwczesne uderzenia komorowe lub częstoskurcz komorowy występują rzadko, a po ciągłym wlewie dożylnym niskiej dawki lidokainy można ją wyleczyć. 4. Od prawej do lewej bocznik po operacji jest spowodowany niepełną naprawą dolnego rogu pierwotnej wady przegrody międzyprzedsionkowej, tak że krew dolnej żyły głównej wraca do lewego przedsionka i powinna zostać ponownie naprawiona. 5. Pacjenci z resztkowym ubytkiem przegrody międzykomorowej po zabiegu mają oczywisty bocznik boczny od lewej do prawej i powinni być operowani ponownie na czas. Niewydolność serca wystąpiła w późnym stadium, a resztkowa wada przegrody międzykomorowej została zamknięta po leczeniu.