Operacja Duhamela

Chirurgia Duhamela jest stosowana w chirurgicznym leczeniu choroby Hirschsprunga. Wrodzona megakolon jest powszechną wadą przewodu pokarmowego, spowodowaną brakiem komórek zwojowych w dystalnym odcinku okrężnicy, co powoduje przetokę jelitową, normalną perystaltykę odcinka jelitowego, tworząc funkcjonalną niedrożność jelit, utrudniając rozszerzenie proksymalnego jelita. Tłuszcz Długość jelit waha się od kilku centymetrów, czasami do całego jelita grubego, a nawet jelita cienkiego. Ten ostatni ma poważne objawy kliniczne i jest skomplikowany w leczeniu. Najczęstszym typem jest esicy okrężnica poniżej odcinka krzyżowego, a bliższe jelito w pobliżu odcinka krzyżowego stopniowo rozszerza się, aż poszerzony odcinek nazywa się odcinkiem przejściowym. Brakuje również komórek zwojowych w tym odcinku jelita. W rozszerzonym odcinku przerostu warstwy mięśniowej jelita, przewlekłym zapaleniu błony śluzowej, a nawet owrzodzeniu, zwyrodnieniu i skurczu splotu międzymięśniowego i komórek zwojowych podśluzówkowych. Długość odcinka dylatacyjnego jest również niezgodna z wiekiem wizyty, a następnie stopniowo przechodzi do normalnego jelita. Głównym celem wrodzonej operacji megakolonu jest usunięcie odcinka krzyżowego, odcinka przejściowego i niektórych rozszerzonych odcinków jelit, które nie mogą przywrócić normalnego funkcjonowania zgodnie z cechami powyższych zmian patologicznych. Kolektomia przednia odbytnicy jest ulepszoną procedurą opartą na wypadnięciu esicy w odbytnicy i charakteryzuje się szerokim rozwarstwieniem odbytnicy, zmniejszoną anatomią miednicy, zmniejszonym urazem chirurgicznym i zmniejszonym uszkodzeniem nerwu miednicy. Okazja Istnieją jednak pewne niedociągnięcia w tej procedurze: na przykład szczelina między odbytnicą a okrężnicą jest zbyt mała, brama jest łatwa do utworzenia, a kał jest gromadzony w odbytnicy po zabiegu, dzięki czemu ulega ciągłej poprawie. Obecnie tylko kilku uczonych nadal korzysta z oryginalnej operacji. Leczenie chorób: wrodzony megakolon Wskazanie Operacja Duhamela jest odpowiednia dla: dzieci z wrodzonym megacolonem dłużej niż 3 miesiące (niektórzy autorzy zalecają operację w okresie noworodkowym), po kolostomii lub ścisłym przygotowaniu jelit i jelit, ogólny stan jest lepszy, bez zapalenia jelit. Przeciwwskazania Poważne niedożywienie lub zapalenie jelit nie toleruje operacji. Wyżej wymienione chore dzieci powinny najpierw przejść kolostomię, a następnie radykalną operację należy wykonać po poprawie ogólnego stanu. Wrodzony megakolon w połączeniu z innymi ciężkimi wadami ogólnoustrojowymi, takimi jak ciężka wrodzona wada serca, atrezja przełyku itp., Należy wykonać najpierw w stomii jelitowej, aby skorygować go pod kątem poważnych zagrażających życiu deformacji, a następnie radykalnej operacji megacolon. Przygotowanie przedoperacyjne U dzieci z wrodzonym megakolonem występuje kliniczna niedrożność okrężnicy, wzdęcie brzucha, duża ilość kału w okrężnicy, wchłanianie toksyn, niedożywienie, zaburzenia czynności serca, wątroby i nerek oraz słaba oporność, dlatego należy przygotować układ przed zabiegiem chirurgicznym. Operacja stwarza dobre warunki. 1. Przedoperacyjna lewatywa baru, manometria odbytnicy, biopsja błony śluzowej odbytnicy, oznaczenie cholinoesterazy, jasne rozpoznanie i zrozumienie zasięgu zmiany. 2. Rutynowe badanie krwi i moczu przedoperacyjne, czynność wątroby i nerek oraz badanie elektrokardiograficzne. 3. Przygotuj jelito przed operacją do płukania jelita grubego normalnym roztworem soli fizjologicznej na 3 tygodnie przed operacją, aby usunąć kał w okrężnicy, złagodzić wzdęcie brzucha, przywrócić przewód pokarmowy, zmniejszyć objawy zatrucia, poprawić stan odżywienia i leczyć zapalenie jelit. Stan chorego dziecka stopniowo się poprawia, a lewatywa skutecznie łagodzi funkcjonalną niedrożność okrężnicy, dzięki czemu częściowo rozszerzone jelita stopniowo wraca do normy, co ułatwia zakres resekcji w operacji. W płukaniu okrężnicy należy zwrócić uwagę na: 1 należy użyć izotonicznej soli fizjologicznej, ponieważ ciecz o niskiej przepuszczalności łatwo powoduje zatrucie wodą, ciecz o wysokiej przepuszczalności łatwo powoduje zatrucie solą. Najważniejsze jest dokładne zmierzenie ilości lewatywy na zewnątrz i na zewnątrz, aby zapobiec wpuszczeniu soli fizjologicznej do jelita. Całkowita ilość lewatywy na czas nie może przekraczać 100 ml / kg masy ciała. 2 lewatywę należy wybrać miękki, ale nieco grubszy kanał odbytu, łatwo wydalający kał z kanału odbytu. Lewatywa powinna zrozumieć zasięg i kierunek chorego jelita, a rurka powinna być delikatna. Za każdym razem, gdy lewatywa jest podawana, kanał odbytu przechodzi przez odcinek krzyżowy, aby dotrzeć do odcinka dylatacyjnego. Nie wstrzykuj za dużo płynu za każdym razem, wlej pewną ilość słonej wody, delikatnie masuj brzuch i ściśnij część rozprężną w dół, aby gaz, kał i płyn z przewodu pokarmowego zostały odprowadzone z kanału odbytu. Po codziennej lewatywy należy osiągnąć cel czyszczenia sekcji ekspansyjnej. 3 W lewatywie zimowej należy ogrzać się, aby zapobiec infekcjom przeziębienia i układu oddechowego. 4 W przypadku dzieci z krótką plwociną można wlać „123 płyn” (tj. 33% siarczan magnezu 30 ml, glicerol 60 ml, normalna sól fizjologiczna 90 ml) przed myciem normalną solą fizjologiczną. Niemowlęta mogą być w połowie wlewu, stymulują wypróżnienia, a następnie oczyszczają jelita solą fizjologiczną. 4. Jeśli występują zakłócenia wody i elektrolitów, należy je z czasem skorygować. Anemię można przetaczać w małych ilościach. 5. Podczas lewatywy podawaj niską ilość żużla, lekkostrawne, wysokobiałkowe, bogate w witaminy pokarmy, w razie potrzeby dawaj w jelitach wysokie wartości odżywcze, aktywnie poprawiaj niedożywienie i poprawiaj odporność organizmu chorych dzieci. 6. Podaj środek do sterylizacji jelitowej 3 dni przed operacją, aby zmniejszyć liczbę bakterii w jelicie i zmniejszyć wskaźnik infekcji po operacji. 7. Krew przedoperacyjna. 8. Umieść rurkę żołądka przed operacją i umieść cewnik po dezynfekcji w miejscu operacji. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie: nacięcie podbrzusza prostego brzucha (lub nacięcie boczne pośrodku) w lewym podbrzuszu, górna krawędź nacięcia sięga 3 cm nad pępkiem, a dolny koniec osiąga górną krawędź łonu. 2. Otwórz przednią osłonkę mięśnia prostego brzucha, oddziel mięśnie proste mięśnia brzusznego i naciągnij pochewkę tylną i otrzewną. Ebola okrężnicy zostaje ujawniona, ujawnia się przerost i pogrubienie esicy okrężnicy, a zasięg chorego jelita jest dokładnie badany w celu ustalenia granicy jelita. Otrzewną miednicę przecięto po obu stronach depresji pęcherza odbytniczego. 3. Odsłonić moczowody po obu stronach, zwracać uwagę na ochronę, aby zapobiec obrażeniom. Wolna sigmoidalna okrężnica i zstępująca okrężnica, odcinają naczynia krezkowe, a bliższy koniec jest odpowiednio podwiązany. Podczas leczenia zakonserwowanego naczynia krezkowego należy zachować brzeżny łuk naczyniowy, aby zapewnić transport krwi z jelita. Aby wykonać zstępującą okrężnicę z wystarczającą chudością, aby nie było napięcia podczas wyciągania krocza, zasadniczo konieczne jest przecięcie lewej tętnicy okrężnicy i esicy w korzeniu. 4. Resekcję odbytnicy i odbytnicy przeprowadzono za pomocą klamry naczyniowej zaciśniętej powyżej odbicia otrzewnowego 2 cm powyżej rozszerzonej esicy okrężnicy i wycięto między dwoma klamrami. Kikut odbytu zaszyto dwiema warstwami jedwabiu. Złamany koniec bliższej okrężnicy jest również zszywany jedwabną nicią i tymczasowo zamykany. 5. Swobodnie schodząca okrężnica i lewa skrzywienie okrężnicy: Wspólny segment megakolonu zwykle oddziela lewe zabezpieczenie jelita grubego, aby zapewnić, że wyciągnięta zstępująca okrężnica zostanie przeciągnięta do krocza bez napięcia. Jeśli okrężnica jest w większości zaangażowana, po odcięciu okrężnicy długość okrężnicy proksymalnej nie jest wystarczająca do wyciągnięcia poza odbyt. Środkową tętnicę okrężną można podwiązać, a prawą tętnicę okrężną można zachować, ale krawędź okrężnicy należy zachować, aby ją wyciągnąć. W jelitach jest wystarczająca ilość krwi. Jeśli dotyczy to lewej okrężnicy i okrężnicy poprzecznej, należy wziąć pod uwagę esicy okrężnicę, okrężnicę opadającą i lewą połowę okrężnicy poprzecznej W tym czasie otrzewną okrężnicy wstępującej należy otworzyć, a okrężnicę wstępującą należy uwolnić i obrócić o 180 ° przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, od prawej strony do odbytnicy. Holując z odbytu, należy zachować prawą tętnicę okrężnicy. Nie jest możliwe bezpośrednie obniżenie wstępującej okrężnicy, aby zapobiec pooperacyjnej niedrożności jelit spowodowanej załamaniem naczyń krętniczo-kątniczych i krezkowych. Jeśli okaże się, że naczynia krezkowe są ściśnięte w jelicie krętym po zespoleniu odbytnicy w jelicie grubym, jelito kręte należy odciąć, naczynia krezkowe należy przywrócić do strony grzbietowej, ucisk należy wyeliminować i wykonać zespolenie od końca do jelita krętego. 6. Użyj palca lub gazy, aby oddzielić tkankę łączną przed woreczkiem w kierunku jamy miednicy. Ten krok należy wykonać między przednią powięź piszczelową a wewnętrzną powięzi odbytniczej aż do poziomu linii zębatej. Podczas oddzielania powinien znajdować się blisko odbytnicy, a ruch jest łagodny, aby zapobiec pęknięciu przedniej żyły biodrowej. 7. Chirurg zwraca się do krocza, aby operować, najpierw rozszerzyć odbyt, po rozluźnieniu zwieracza, oczyścić jamę odbytową gazą 1: 5000 New Cleaner, a następnie zszyć 4 linie trakcyjne na brzegu odbytu, aby utrzymać odbyt otwarty (lub wycofać z odbytu) Urządzenie cofa odbyt). Asystent umieścił metalowy rozszerzacz, aby podeprzeć tylną ścianę odbytnicy przez przednią przestrzeń międzykręgową brzucha Przed zabiegiem wycięto tylną ścianę odbytnicy w odległości 0,5 ~ 1 cm w pobliżu linii zębatej, aby uzyskać penetrację przedniej przedniej przestrzeni. Zwieracz Za pomocą długiej zakrzywionej kleszczy bezzębnej nacięcie wchodzi do jamy brzusznej przez przednią przestrzeń piszczelowo-piszczelową, a szew okrężnicy zostaje tymczasowo zaciśnięty. Asystent ustawia okrężnicę, a mezangium jest wypychane do tyłu i powoli wepchnięte do jamy miednicy. Uważaj, aby nie przekręcić okrężnicy. Chirurg powoli wyciągnął okrężnicę z odbytu. Zhang Jinzhe zaprojektował specjalny rękaw do zamocowania przeciągniętego jelita grubego na rękawie, przeciął tylną ścianę odbytnicy pod podporą rękawa, a okrężnicę wyciągnięto za pomocą rękawa, zmniejszając w ten sposób ryzyko zanieczyszczenia. 8. Zszyć tylną ścianę okrężnicy i tkankę podskórną tylnego brzegu kanału odbytu. Tylną ścianę jelita grubego wycięto w odległości 0,5 cm od dalszego końca szwu warstwy sarkoplazmatycznej, a następnie tylną ścianę jelita grubego i skórę kanału odbytu całkowicie zszyto. Wycięcie nadmiaru przedniej ściany jelita grubego. Wyrównaj przednią ścianę kanału odbytu z tylną ścianą jelita grubego i użyj dwóch kleszczy Kocher, aby zalać zacisk w kształcie litery V. Jedno ramię kleszczy znajduje się w jamie odbytnicy, a drugie ramię w jelicie grubym. Długość wynosi od 3 do 4 cm. Przejdź na górę szczypiec i zabezpiecz dwie szczypce. Po kilku dniach ściana jelita zacisku była martwicza, a zrosty ścianki bliższej jelit zagoiły się, tworząc nową ampułkę odbytnicy. Przednia ściana odbytnicy nie ma komórek zwojowych, a ściana tylna to okrężnica z prawidłową perystaltyką. 9. Gdy chirurg pracuje w kroczu, asystent może przymocować otrzewną miednicy, mocując doodbytniczy ślepy koniec do przedniej ściany okrężnicy za pomocą kilku igieł. Zamknij otwór krezki, aby zapobiec hemoroidom wewnętrznym. Umyj jamę brzuszną solą fizjologiczną, a następnie zamknij brzuch warstwa po warstwie. Komplikacja 1. Zakażenie miednicy: To rozprzestrzenienie się zakażenia może prowadzić do rozproszonego zapalenia otrzewnej, co może powodować posocznicę i zagrażać życiu chorych dzieci. Istnieje wiele przyczyn zakażenia miednicy: 1 Niewystarczające przygotowanie jelitowe, podczas operacji jest jeszcze więcej kału w przewodzie jelitowym (lub duże kamienie kałowe w sekcji ekspansji przed operacją, których nie można usunąć lewatywą), co powoduje zanieczyszczenie po przecięciu jelita. Jama brzuszna i jama miednicy. 2 wolne międzykontynentalne manipulacje pochwy, łzawienie odbytnicy i zanieczyszczenie miednicy. 3 Szwy doodbytnicze nieprzelotowe nie są szczelne lub zacisk znajduje się zbyt blisko nieprzelotowego końca odbytnicy, aby spowodować perforację nieprzelotową. 4 wyciąganie z jelita, słabe ukrwienie lub nadmierne napięcie, co prowadzi do pęknięcia zespolenia. Jednym z najpoważniejszych powikłań tego zabiegu jest zakażenie miednicy spowodowane pęknięciem zespolenia, w którym należy niezwłocznie wykonać kolostomię proksymalną w celu wzmocnienia środków przeciwinfekcyjnych i leczenia podtrzymującego. Jeśli powstanie ropień przed kostką, kość ogonową można usunąć w celu nacięcia i drenażu. Jeśli przewlekły zatok powstaje po osuszeniu ropnia, przetoka może być ponownie wybrana po przygotowaniu. Jeśli cofnięcie martwicze przekracza 2 cm, należy je ponownie wyciągnąć przez krocze brzucha. Kiedy odbytniczy ślepy koniec zostanie perforowany przelewem kału do jamy brzusznej, kolostomię należy wykonać szybko, a kolostomię należy zamknąć 2–3 miesiące po wygojeniu przetoki. 2. Ślepy worek odbytniczy: najczęstsze powikłanie tej procedury. Ślepa torba pozwala na przechowywanie stolca, tworząc kamień kałowy i stopniowo rozszerzając się, ściskając pęcherz, aby wpłynąć na oddawanie moczu, naciskając jelita grubego do tyłu, powodując słabe ruchy jelit. Kamień kałowy w ślepej torbie stymuluje chore dziecko, często ma uczucie defekacji, a nawet może gromadzić się i krwotok z powodu infekcji w ślepej torbie. Przez długi czas powtarza się wzdęcie brzucha i trudności w wypróżnianiu, co jest podobne do nawrotu megakolonu. W tym czasie kamień kałowy można dotknąć podczas badania odbytu. Powinno to zostać usunięte na czas. Mały ślepy worek można usunąć za pomocą zacisku pierścieniowego. Po użyciu dużego ślepego worka do usunięcia kamienia kałowego odbytu wysuwa się i utrzymuje się jelito, czekając, aż stopniowo się skurczy, a następnie zaciska i usuwa. 3. Odstęp między okrężnicami odbytnicy jest zbyt duży, co wpływa na wypróżnianie, powodując gromadzenie się kału w okrężnicy. Gdy objawy są lekkie, zwieracz odbytu można przylegać. Jeśli brama jest zbyt niska, należy ją usunąć za pomocą zacisku pierścieniowego. 4. Nietrzymanie stolca: po wyciągnięciu dolnego końca wolnej odbytnicy powinna ona znajdować się blisko ściany jelita, aby zapobiec uszkodzeniu zewnętrznego zwieracza odbytu. Po tym, jak zacisk usuwa więcej wewnętrznego zwieracza odbytu, może tworzyć się niewydolność odbytu i brudny kał. Niektóre z nich są trudne do spowodowania wypróżnienia spowodowanego niską bramą i jest zbyt wiele stolców wtórnych. Leczenie jest takie samo jak powyżej. Jeśli nietrzymanie odbytu nie goiło się przez długi czas, drugim etapem może być operacja wymiany zwieracza odbytu.