Jednoetapowy szew rany po wycięciu przetoki odbytu

Jednoetapowy szew do resekcji przetoki odbytu stosuje się w chirurgicznym leczeniu przetoki odbytu. Przetoka odbytu atakuje głównie kanał odbytu, rzadko dotyczy odbytnicy i jest zakaźnym przewodem komunikującym się ze skórą odbytu. Usta wewnętrzne znajdują się w pobliżu linii zębów, a usta zewnętrzne znajdują się na skórze odbytu, co jest powszechną chorobą kanału odbytu i chorób odbytnicy. Istnieje wiele metod klasyfikacji przetoki odbytu, ale nie jest to związane tylko z umiejscowieniem ropnia wokół odbytnicy i odbytnicy, relacją między przetoką a zwieraczem odbytu. Obecnie przetoka odbytu dzieli się na cztery kategorie zgodnie z relacją między przetoką a zwieraczem. 1 zwieracz przetoki odbytu: najczęściej niska przetoka odbytu, najczęstsza, stanowiąca około 70%, jest konsekwencją ropnia wokół kanału odbytu. Przetoka przechodzi tylko przez zwieracz wewnętrzny i zwykle jest tylko jedno zewnętrzne usta, które są bliżej brzegu odbytu, około 3 do 5 cm. Niewielka liczba przetok jest uniesiona, tworząc ślepy koniec między mięśniem pierścienia odbytnicy a mięśniami podłużnymi lub wnikając w odbyt, tworząc wysoki skurcz zwieracza. 2 przetoka odbytu zwieracza: może być niską lub wysoką przetoką odbytu, stanowiącą około 25%, jest konsekwencją ropnia odbytu kulszowego. Przetoka przechodzi przez wewnętrzny zwieracz, pomiędzy powierzchownymi i głębokimi częściami zewnętrznego zwieracza, a często jest kilka portów zewnętrznych, a gałęzie komunikują się ze sobą. Zewnętrzne usta znajdują się bliżej brzegu odbytu, około 5 cm, a kilka przetok przechodzi przez mięsień dźwigacza odbytu do tkanki łącznej sąsiadującej z odbytnicą, tworząc przetokę miedniczną odbytniczą. 3 przetoka odbytu zwieracza: wysoka przetoka odbytu, rzadka, stanowiąca 5%. Przetoka przechodzi w górę mięśnia dźwigacza odbytu, a następnie wnika w skórę do dołu kulszowego odbytnicy. Ponieważ przetoka często obejmuje pierścień anorektalny, trudno jest ją leczyć i wymaga etapowej operacji. 4 przetoka odbytu zwieracza: najmniej widoczne, stanowiące 1%, konsekwencje ropnia odbytu w miednicy połączony z ropniem kulszowym odbytu. Przetoka komunikuje się z odbytnicą poprzez mięsień dźwigacza odbytu. Ta przetoka odbytu jest często spowodowana chorobą Leśniowskiego-Crohna, rakiem jelita grubego lub urazem, a leczenie powinno zwracać uwagę na jej pierwotne uszkodzenie. Powyższa klasyfikacja jest bardziej szczegółowa w pozycjach wysokich i niskich, co sprzyja doborowi metod chirurgicznych. Klinicznie przetoka odbytu jest często podzielona na dwie kategorie: niską lub wysoką: pierwsza znajduje się poniżej pierścienia anorektalnego, a druga powyżej pierścienia anorektalnego. Istnieje również przetoka odbytu z kształtu przetoki, która jest podzielona na prosty, zakrzywiony i odbytu w kształcie kopyta. Prosta plwocina jest często niską przetoką odbytu, a przetoka odbytu w kształcie kopyta jest często wysoka, a zgięcie może być niskie lub wysokie. Ze zmian patologicznych można go podzielić na ropną przetokę odbytu i przetokę odbytu spowodowaną specyficzną infekcją. Przetoka odbytu nie może się zagoić i należy ją leczyć chirurgicznie. Zasadą leczenia chirurgicznego jest przecięcie wszystkich przetok i, jeśli to konieczne, usunięcie blizny wokół przetoki i stopniowe gojenie się rany od podstawy. Leczenie chorób: przetoka odbytu Wskazanie Jednoetapowy szew do resekcji przetoki odbytu dotyczy: 1. Przewód jest bardziej zwłókniony niż prosta i złożona przetoka odbytu, a kierunek rurociągu znajduje się poniżej pierścienia odbytu. 2. Współpracuj z terapią wiszącą w leczeniu wysokiej przetoki odbytu. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Doustne leki przeciwbakteryjne jelitowe 1d, takie jak sulfaguanidyna, neomycyna, sukcynylosulfonamid i tym podobne. 2. Ogol skórę wokół odbytu. 3. Podaj płyn do organizmu 1d przed operacją. 4. W razie potrzeby wykonaj lewatywę z mydłem na 4 do 6 godzin przed zabiegiem. Zabieg chirurgiczny 1. Zgodnie z zasadą dolnej prostej przetoki odbytu przetoka jest całkowicie usuwana, pozostawiając świeże rany. 2. W ranie zwieracz i warstwę tłuszczu zszywano kilkakrotnie z jelitem. Powierzchnię kanału odbytu zaszywano w sposób przerywany cienką linią jelita. Skórę zszywano cienką niewchłanialną linią lub szwem pionowym. Komplikacja Głównym powikłaniem jest zakażenie rany. Metoda zapobiegania to ścisłe wskazania chirurgiczne, a przygotowanie przedoperacyjne powinno wystarczyć. Wszystkie tkanki wewnętrzne i przetoki należy usunąć podczas operacji. Warstwy należy wyrównać podczas szycia, nie pozostawiając martwej przestrzeni. Jeśli rana jest zainfekowana, należy ją natychmiast otworzyć.