Transpozycja nerwu C7 po stronie przeciwnej

Transpositionofnerve odnosi się do naprawy bliższego nerwu uszkodzonego nerwu i naprawy dystalnego końca uszkodzonego nerwu chirurgicznie. Uzyskaj funkcjonalną kompensację. Ten rodzaj operacji wymaga użycia nerwów ruchowych do naprawy uszkodzenia nerwu ruchowego, a nerwów czuciowych do naprawy uszkodzenia nerwu czuciowego, co maksymalizuje regenerację nerwów i odbudowuje normalną kontrolę funkcji, a ponadto jest wymagane, aby zminimalizować wybór nerwów dawcy. Utrata funkcji z powodu brakujących nerwów w okolicy dawcy. Ze względu na różne dominujące funkcje nerwu dawcy i nerwu biorcy, centralna kontrola i regulacja ośrodkowego układu nerwowego po przemieszczeniu i zszyciu wymaga dostosowania i procesu reorganizacji funkcjonalnej i koordynacji. Leczenie chorób: zapalenie nerwu kręgosłupa rdzeniowego Wskazanie Szacuje się 1, 8 ~ 12 godzin uszkodzenia rany nerwu obwodowego, mniej zanieczyszczeń, po oczyszczeniu rany szacuje się, że możliwe jest zakażenie rany niewielkim, wykonalnym szwem nabłonkowym lub szwem otoczkowym. 2, stary lub częściowy uraz pęknięcia nerwu obwodowego, po usunięciu części urazowej i nerwiaka, wada nerwu <2,0 cm; lub gdy kończyna znajduje się w pozycji neutralnej lub lekko zgiętym stawie (<20 °) i złamany koniec jest wolny, dwa końce Można go stosować bez napięcia i nadaje się do szycia szwów lub szwów torebkowych. 3, uszkodzenie lub obwodowa resekcja nerwu obwodowego, wada nerwu> 2,0 cm; lub gdy kończyna znajduje się w pozycji neutralnej lub lekko zgięty staw i wolny koniec złamania, oba końce nadal nie są w stanie dopasować, odpowiednie do przeszczepu wiązki nerwów między wiązkami. Przeciwwskazania Mikrochirurgia nerwów obwodowych charakteryzuje się długim czasem operacji i dużą liczbą obszarów chirurgicznych Oprócz uszkodzonych nerwów należy wykonać operację, a czasami konieczne jest nacięcie w celu przecięcia przeszczepionego nerwu. Dlatego konieczne jest nie tylko znieczulenie kończyny uszkodzonej nerwowo, ale także znieczulenie miejsca dawcy. Ze względu na długi czas operacji zwykle stosuje się znieczulenie ciągłe. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Aktywnie zapobiegaj wstrząsom, lecz je w odpowiednim czasie i odpowiednio przetaczaj, i uzupełniaj objętość krwi. 2. Izolowane kończyny są aseptycznie przetwarzane i przechowywane w lodówce w temperaturze 2–4 ° C. 3. Przygotuj odpowiedni sprzęt do naprawy złamania w zależności od miejsca kończyny. 4. Przygotuj mikroskopy chirurgiczne i instrumenty mikrochirurgiczne. Zabieg chirurgiczny Pierwszy etap operacji: pełna długość wolnego nerwu łokciowego od grzebienia biodrowego do nadgarstka i odcięta od nadgarstka. Przymocuj górną tętnicę łokciową do nerwu łokciowego. Odsuń wolny dystalny nerw łokciowy od kostki i tunelu podskórnego pod klatką piersiową do zdrowej szyi bocznej. Normalna szyja 7 korzeni nerwowych odsłonięto w przeciwległej szyi, a dalszy koniec przemieszczonego nerwu łokciowego zamknięto po cięciu. Drugi etap operacji: po około 8 do 10 miesiącach po pierwszym etapie operacji użycie znaku Tinela i badanie somatosensorycznego potencjału wywołanego (SEP) potwierdziło, że włókna nerwowe w korzeniu nerwowym przeciwnej szyi 7 wyrosły w nerw łokciowy i Druga faza operacji jest możliwa po osiągnięciu dotkniętej strony. Nacięcie po środkowej stronie ramienia (oryginalne wolne nacięcie nerwu łokciowego) odsłoniło bliższy nerw łokciowy i dalszy koniec nerwu pośrodkowego. Nerw łokciowy jest odcinany od bliższego końca, a klapka jest przemieszczana dystalnie, aby pocałować środkowy nerw obszaru przyjmującego. Przemieszczony nerw łokciowy (zawierający zdrowe włókna nerwowe szyi bocznej 7) i nerw środkowy w obszarze przyjmującym zostały zamknięte. Badanie splotu ramiennego i odsłonięcie nerwu środkowego skóry przedramienia w nacięciu podobojczykowym. Nerw międzyżebrowy jest połączony z przyśrodkowym nerwem skórnym przedramienia. Komplikacja (1) Niewystarczająca objętość krwi: Główną przyczyną niewystarczającej objętości krwi u pacjentów ze złamanymi kończynami jest utrata krwi. Zmniejszona objętość krwi może nie tylko powodować wstrząs, zagrażając życiu, ale także powodować skurcz naczyń i zakrzepicę ponownie wysadzonych kończyn z powodu skurczu obwodowych naczyń krwionośnych, co prowadzi do niepowodzenia replantacji. Dlatego po operacji należy ściśle obserwować puls, ciśnienie krwi, objętość moczu, wypełnienie żyły szyjnej, temperaturę skóry, kolor i czas napełniania naczyń włosowatych złamanego palca (stopy). Jeśli skurczowe ciśnienie krwi jest wyższe niż 14,22 kPa (100 mmHg), a objętość moczu> 30 ml, na obojczyku widać zewnętrzną żyłę szyjną. Złamany palec (palec u nogi) jest różowy i ciepły, a czas napełniania naczyń włosowatych jest krótszy niż 2 sekundy, co wskazuje, że objętość krwi jest normalna. Jeśli objętość krwi jest niewystarczająca, leczenie polega głównie na infuzji i transfuzji krwi, uzupełnieniu objętości krwi, unikaniu stosowania leków zwiększających ciśnienie, zwłaszcza noradrenaliny, aby nie powodować silnego skurczu naczyń krwionośnych, co powoduje zakrzepicę zespoloną. (2) Ostra niewydolność nerek: pacjent, który doznał szoku długoterminowego lub długotrwałego niedokrwienia kończyny niedokrwiennej, ma zwyrodnienie tkanek lub ma wysoką płaszczyznę złamanej kończyny i ma dużą liczbę uszkodzeń mięśni. Po rewaskularyzacji kończyn należy zwrócić szczególną uwagę na występowanie ostrej niewydolności nerek (wyrażonej jako skąpomocz, zatrzymanie moczu, hemoglobinuria, niski ciężar właściwy moczu, podwyższone stężenie azotu mocznikowego we krwi, zwiększenie potasu we krwi itp.). Powikłanie to powinno koncentrować się na zapobieganiu, takim jak terminowa korekta wstrząsu, ścisła kontrola wskazań do ponownego zasadzenia złamanej kończyny, dokładne oczyszczenie, usunięcie wszystkich inaktywowanych mięśni, nacięcie dekompresji powięzi i odpowiedni wlew pooperacyjny, wskaźnik punktowy statyczny Mocz przyspiesza wydalanie toksycznych substancji, aby zapobiec wystąpieniu ostrej niewydolności nerek. Gdy to nastąpi, należy go aktywnie leczyć, na przykład ograniczając spożycie, kontrolując hiperkaliemię, korygując kwasicę i azotemię. Jeśli nie nastąpi poprawa, jeśli nadal zachowasz złamaną kończynę i zagrozisz życiu pacjenta, powinieneś jak najszybciej pozbyć się przesadzonej kończyny. (3) Zapobieganie infekcji: Jak wspomniano powyżej, kluczem do zapobiegania infekcji złamanej kończyny jest dokładne oczyszczenie. Profilaktyczne antybiotyki powinny być kontynuowane w całym organizmie po przesadzeniu.