resekcja proksymalnego nadgarstka

Ze względu na coroczne i ciągłe doniesienia literaturowe, zwłaszcza badanie porównawcze skuteczności klinicznej niektórych fuzji nadgarstka, proksymalny rząd carpalectomii (PRC) pozbył się pewnych wątpliwości od czasu jego wprowadzenia, zyskał uznanie kliniczne i Częściowe połączenie nadgarstka stało się głównym sposobem leczenia zaawansowanego zwyrodnienia nadgarstka. Technologia dojrzewa, ale wciąż istnieją pewne punkty, które nie zostały zunifikowane, takie jak szczegóły resekcji kości nadgarstka, badania biomechaniczne i skuteczność kliniczna oraz czy występuje zwyrodnienie dystalnej kości piszczelowej i bliższego końca kości ramiennej. Ta operacja lub jak ją dostosować i tak dalej. Leczenie chorób: choroba zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, uszkodzenie nerek u osób starszych Wskazanie Nadaje się do niedokrwiennej martwicy stadium IV kości księżycowatej, prawie polarnej martwicy złamania łódkowatego, starego (ponad 3 miesiące), zwichnięcia wokół Księżyca lub złamania i zwichnięcia wokół Księżyca. Poważne zmniejszenie powierzchni stawowej kości piszczelowej lub dystalny promień kości ramiennej jest zabronione. Ze względu na stabilność ogólnego efektu chirurgicznego i ulepszenie technologii wskazania ChRL również uległy znaczącym zmianom. Można go teraz stosować do zwyrodnienia nadgarstka spowodowanego dowolną przyczyną, z których częstszym jest brak połączenia późnego łuskowatego rozdarcia i zapadnięcie się nadgarstka. Zwyrodnienie powierzchni stawowej dystalnej kości ramiennej lub bliższego końca kości ramiennej nie jest przeciwwskazaniem. Jeśli jest łagodny, skuteczność standardowego ChRL pozostaje niezmieniona. Jeśli jest ciężki, można go rozwiązać za pomocą resekcji trakcji, interpolacji dostawowej i osteotomii proksymalnej. Techniki te są stosunkowo dojrzałe. Istnieją doniesienia, że ​​PRC nie jest skuteczny u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Autorzy uważają, że przyczyną jest postęp pierwotnej choroby, a nie zabieg chirurgiczny. Autor nie popiera tej procedury u pacjentów w wieku poniżej 35 lat. Oczywiście, podobnie jak inne stawy, wysoka aktywność młodych pacjentów zawsze pomniejsza skuteczność każdej operacji stawu. Ostatnio autorzy wykorzystali badania artroskopowe stawów skokowych i nadgarstka, aby ocenić powierzchnię stawu i zdecydować, czy wykonać tę operację, czy jak podjąć środki podczas operacji. Przeciwwskazania 1. Zakażenie po miejscowym urazie nie zostało wyeliminowane. 2. Uraz odnosi się do pasywnego zgięcia i przedłużenia każdego stawu. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Obrzęki i stany zapalne kończyn i oddziałów, nawet łagodne, powinny być aktywnie leczone, tak aby całkowicie zniknęły po 2–3 miesiącach operacji. 2. Najpierw należy usunąć duże i twarde blizny miejscowe, a klapy należy naprawić, aby zapewnić dobre ukrwienie i miękkie luźne łóżko wokół ścięgien. 3. Przed zszyciem ścięgna najpierw należy leczyć sztywność stawu dominującego ścięgna, a także zastosować fizykoterapię oraz ćwiczenia aktywne i pasywne w celu przywrócenia większej aktywności, tak aby można było operować i odbierać efekt szwu ścięgien. 4. Materiał szwu powinien być wybrany z odmian o małej reakcji, dużej sile ciągnięcia i gładkiej powierzchni. Zasadniczo preferowany jest miękki drut ze stali nierdzewnej o średnicy od 0,25 do 0,30 mm i jest on najczęściej stosowany do ciągnienia szwów z drutu stalowego. Ścięgna o małej lub małej średnicy można zszyć za pomocą monofilamentu Nilon. Nici nitkowe mają pewien stopień reakcji tkanek, najczęściej stosowane w szwie pogrzebowym Bunnell, ale nici jedwabne muszą wytrzymać od 1 do 1,5 kg siły rozciągającej. 5. Przygotuj cienką prostą okrągłą igłę do zszycia ścięgna. Zabieg chirurgiczny Plasterki dodatnie i boczne promieni rentgenowskich mają anatomię nadgarstka. Wykonano zakrzywione nacięcie o długości około 6 cm po stronie grzbietowej stawu nadgarstka, centrując na stawie nadgarstka. Odsłonięty zespół podtrzymujący ścięgno prostownika. Opaskę podtrzymującą ścięgno prostownika wycięto między trzecim i czwartym przedziałem, a ścięgno prostownika wyciągnięto na stronę łokciową, długi ścięgno prostownika kciuka i długi prostownik nadgarstka oraz krótkie ścięgno prostownika wyciągnięto na stronę skroniową, aby odsłonić torebkę stawu grzbietowego. Kapsuła stawu grzbietowego została przecięta poprzecznie, a jej przyczepienie do bliższej kości nadgarstka zostało uwolnione, odsłaniając bliższą kość nadgarstkową. Gwintowana stalowa igła jest kolejno przykręcana do trójkątnej kości, kości łódeczkowatej i kości księżycowatej, wraz z procesem styloidalnym kości ramiennej. Oczyść ranę. Kapsuła stawu grzbietowego jest zszyta. Filmowanie płaskiego elementu, jeśli bliższy koniec kości głowy nie znajduje się całkowicie w dystalnej kości ramiennej kości ramiennej, należy ją zresetować i przymocować drutem Kirschnera. Poluzuj opaskę uciskową, zatrzymaj krwawienie i określ zszywkę podtrzymującą ścięgno prostownika po braku aktywnego krwawienia. Zamknij nacięcie. Komplikacja Główną przyczyną niepowodzenia operacji ChRL jest nawrót bólu, a literatura pokazuje od 0% do 20%. Jeśli okaże się, że róg i proces styloidalny koloidu zderzają się podczas operacji, wykonywany jest proces styloidalny sakralny. Jednak nadal jest niewielka liczba pacjentów poddawanych wtórnej resekcji trzonu kości ramiennej po operacji, najwyraźniej polegających wyłącznie na śródoperacyjnej obserwacji wzrokowej z powodu braku wiarygodności, ale obecnie nie ma dokładnego badania, czy wykonać sakralną resekcję styloidalną. W przypadku pooperacyjnego zwyrodnieniowego stawu stawu taro możliwe jest pełne zespolenie nadgarstka, ale niektórzy autorzy wykonują tylko artrodezę kości piszczelowej. Technologia wymiany stawu nadgarstkowego postępuje powoli, ale jako obiecująca technologia może w przyszłości zastąpić ChRL i stać się główną metodą chirurgiczną późnego zwyrodnienia nadgarstka.