częściowa nefrektomia

Nerki znajdują się po obu stronach kręgosłupa lędźwiowego, za otrzewną tylnej ściany brzucha i blisko tylnej ściany brzucha. Prawa nerka jest około 1–2 cm niższa niż lewa nerka z powodu wpływu prawego płata wątroby. Lokalizacja nerki może się różnić w zależności od wielkości, płci i wieku: im młodszy wiek, tym niższa pozycja, a dolny biegun nerki noworodkowej może osiągnąć poziom plwociny. Częściowa nefrektomia jest często stosowana w łagodnych nowotworach lub torbielach nerek, miejscowym wodonerczu lub ropniaku nerki i gruźlicy nerek. Gruźlica nerki osiąga cel usunięcia zmiany i skrócenia czasu leczenia chirurgicznie. W zależności od zakresu zmian, stopnia uszkodzenia narządu, gruźlicy nerek, częściowej nefrektomii, nefrektomii, resekcji nerki i cewki moczowej, operacji przeciw wodonercza przeciwnej i chirurgicznego leczenia pęcherza przykurczowego. W ostatnich latach częstość występowania gruźlicy nerek wzrosła i należy na nią zwrócić wystarczającą uwagę. Najlepszy czas: na ogół zaleca się leczenie po wstępnej diagnozie choroby, należy zalecić specjalną operację. Odzyskiwanie pooperacyjne: odzyskiwanie pooperacyjne dobrego leczenia choroby: wodonercze i gruźlicy nerek Wskazanie 1. Ograniczony do jednego bieguna lub jednej miedniczki nerkowej, a rurka lejkowa miedniczki nerkowej jest wąska i nie można samodzielnie usunąć kamieni nerkowych. 2. Łagodne guzy lub torbiele nerki. 3. Miejscowe wodonercze lub ropniak nerki. 4. Ograniczony do bieguna gruźlicy nerek, tylko po zastosowaniu leków przeciwgruźliczych przez 1–2 lata nieskuteczności lub gdy oporność na lek lub nietolerancja wystąpią podczas leczenia lekiem, a gdy zmiana zostanie zmieniona do stanu zamkniętego, rozważana jest część nerkowa. Resekcja Przeciwwskazania 1. Jedna ze zmian w gruźlicy nerek nie była poddawana długotrwałemu, systematycznemu leczeniu przeciwgruźliczemu. 2. Szacuje się, że wycięta część pojedynczej nefropatii przekracza 2/5 całej nerki, a pozostała część nerki może nie być w stanie utrzymać potrzeb fizjologicznych lub tych bez wartości retencyjnej. 3. Rozpowszechniona układowo gruźlica nie jest kontrolowana, a ogólny stan jest zły. 4. Ipsilateralny moczowód lub pęcherz ma wyraźne nacieki gruźlicze. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Utrata krwi tego rodzaju operacji może czasami przekraczać ogólną nefrektomię, więc objętość krwi powinna wynosić około 1000 ml. 2. W ostatnich latach stosuje się miejscową metodę chłodzenia nerek, aby wydłużyć czas blokowania krążenia nerkowego Czas operacji wydłuża się z 30 minut do 1-2 godzin bez powodowania uszkodzenia miąższu nerek, co sprzyja złożonej operacji i unikaniu włókien komorowych spowodowanych przez chłodzenie ogólnoustrojowe. Mechanizmy migotania i krzepnięcia płciowego są zaburzone. Stosując tę ​​metodę, tysiące mililitrów soli fizjologicznej należy przygotować przed schłodzeniem do 0–7 ° C. Zabieg chirurgiczny 1. Narażenie: Zasadniczo przyjmuje się 11. drogę narażenia międzyżebrowego. 2. Oddziel nerkę: dokładnie tak samo jak nefrektomia. 3. Izolacja i kontrola nerkowych naczyń krwionośnych: Ostrożnie oddziel tkankę tłuszczową w skórze nerki i odsłoń tętnicę nerkową i żyłę nerkową. Użyj szczypiec w kształcie serca, aby delikatnie zacisnąć naczynia krwionośne szypułek nerkowych, najlepiej za pomocą pojedynczego zacisku tętnicy nerkowej, aby kontrolować krwawienie. 4. Częściowa nefrektomia: 0,25% prokainę wstrzyknięto pod kapsułkę nerkową, aby wybrzuszenie torebki nerkowej, następnie torebkę nerkową przecięto poprzecznie na brzegu nerki i oderwano na boki, aby odsłonić płaszczyznę do wycięcia. Chora nerka jest rozcięta płasko. W miedniczce nerkowej możesz napotkać długi czas naczyń krwionośnych i musisz użyć hemostatu typu komara do zaciśnięcia i podwiązania. 5. Drenaż i szycie: Po przepłukaniu miedniczki nerkowej zszyć pęknięcie miedniczki nerkowej i miedniczki nerkowej wspólną linią jelitową. Sercowe klipsy do ucha, które otwierają szypułkę nerkową, jeśli występuje krwawienie, powinny zostać ponownie zaciśnięte, a punkt krwawienia zostanie zszyty, aby zatrzymać krwawienie. Wyciek sekcyjny można zatrzymać za pomocą hemostatycznego proszku, gąbki żelatynowej lub tłuszczu pacjenta w odcinku miąższu nerki. Po usunięciu szczypiec w kształcie serca i braku aktywnego krwawienia, obrane kapsułki nerkowe po obu stronach nakładają się i zszywają na odcinku nerkowym. Nerka zostaje przywrócona do pierwotnej pozycji, a torebka nerkowa jest zszyta za pomocą pobliskiego mięśnia lędźwiowego w celu unieruchomienia nerki, aby zapobiec skręceniu nerki. Drenaż papierosów znajduje się w pobliżu odcinka nerki.