resekcja tętniaka

Cooley niedawno zauważył, że przeszedł 35 lat resekcji tętniaka komorowego pod pierwszym bezpośrednim widzeniem i poprawił procedurę resekcji tętniaka komorowego po naprawie tętniaka komorowego o około 2500, co było szwem wewnętrznym i naprawą. Metoda jest taka sama jak metoda Jatene i Dor (tj. Przywrócenie geometrii i funkcji lewej komory). W operacji technicznej Cooley zaleca pokrycie pozostałej ściany guza na plastrze, co jest korzystne dla hemostazy i naprawy wzmocnienia. Leczenie chorób: zastoinowa niewydolność serca zawał mięśnia sercowego powikłany tętniakiem lewej komory Wskazanie Wskazanie Objawy tętniaka komorowego należy leczyć szybko, a bezobjawowy tętniak komorowy nie wymaga operacji. Wskazaniami do operacji są: 1. Dławica piersiowa: jest najczęstszym wskazaniem do wycięcia tętniaka. Po usunięciu tętniaka zmniejsza się objętość komory serca, więc napięcie ściany i tlen muszą zostać zmniejszone, a dławica piersiowa zostaje zwolniona. 2. Zastoinowa niewydolność serca: Wycięcie tętniaka komorowego bez skurczu i nienormalne pulsacje mogą zmniejszyć objętość komory serca i końcowe ciśnienie rozkurczowe, poprawić efekt skurczu pozostałego mięśnia sercowego, poprawiając w ten sposób pracę serca. 3. Powtarzające się komorowe zaburzenia rytmu: operacja jest ważną opcją dla tego rodzaju operacji. Zwłaszcza po klinicznym zastosowaniu technologii mapowania elektrofizjologicznego rośnie liczba przypadków leczenia chirurgicznego. 4. Zatorowość ogólnoustrojowa: Mimo że 50% przypadków tętniaka komorowego ma zakrzepicę, częstość zatorowości ogólnoustrojowej nie jest wysoka, ale nadal jest wskazaniem do leczenia chirurgicznego. W przypadku zakaźnego zapalenia wsierdzia w skrzeplinie ściany operacja zostaje usunięta. Źródło tego rodzaju posocznicy powinno być bardziej pozytywne. 5. Tętniak rzekomo-komorowy, szansa na pęknięcie jest duża i należy jak najszybciej rozważyć resekcję chirurgiczną. Operację tętniaka najlepiej wykonać 3 miesiące po zawale mięśnia sercowego, ponieważ śmiertelność operacyjna jest wyższa w ciągu 3 miesięcy. Ponadto podczas procesu oczekiwania można dopuścić poprawę funkcji mięśnia sercowego ściany niedokrwiennej i tworzenie się blizn mięśnia sercowego. Blizny mogą pomóc określić granicę tętniaka komorowego i zapewnić lepsze warunki szwu chirurgicznego, jednak w wielu przypadkach operacja tętniaka komorowego jest często zmuszona do wykonania w ciągu 3 miesięcy po zawale mięśnia sercowego, a śmiertelność jest akceptowalna. Około 1/4 przypadków można leczyć prostym tętniakiem komorowym, a pozostałe 3/4 przypadków często wymagają jednoczesnej rewaskularyzacji mięśnia sercowego. Tętniak komorowy wierzchołkowy, angiografia wieńcowa często widzą wyprostowanie odgałęzienia przedniego, wąski prześwit, kilka gałęzi, szczególnie gdy takie naczynia krwionośne mają rozgałęzienia przedziałowe, warto wykonać pomostowanie w tym obszarze w tym samym czasie. Może zagwarantować dopływ krwi do przegrody międzykomorowej i poprawić jej funkcję. Przeciwwskazania Wybór przypadków chirurgicznych powinien opierać się nie tylko na objawach pacjenta, ale także na wynikach angiografii sercowo-naczyniowej i statusu funkcji serca. Operacji nie należy wykonywać w następujących przypadkach: 1. Tętniak komorowy zajmuje ponad 50% wolnej ściany lewej komory, a po skurczu pozostaje za mało mięśnia sercowego. 2. Przewlekły tętniak komorowy jest związany z rozległymi zmianami mięśnia sercowego, a serce jest wyraźnie kuliste. 3. Funkcjonalny tętniak komorowy, niezależnie od tego, czy jest to tętniak dyskinetyczny, czy tętniak akinetyczny, zasadniczo nie nadaje się do chirurgicznej resekcji. Taki funkcjonalny tętniak komorowy lub zaburzenie ruchu ściany jest czasami trudne do ustalenia na podstawie samej angiografii lewej komory. Mangschau zaproponował zastosowanie radionuklidów do obrazowania mięśnia sercowego lewej komory w celu różnicowania. Około połowa pacjentów z resekcją tętniaka lewej komory ma zwężenie przedniej tętnicy wieńcowej lewej, a drugi zgłosił 2/3 z chorobą wielonaczyniową, w tym 98% lewej tętnicy przedniej zstępującej, 83% pełnego światła Okluzja; każda z nich dotyczyła prawej korony i gałęzi lub gałęzi okalającej, stanowiących około 75%. Dlatego sugeruje się, że chirurgiczne przygotowanie pomostowania tętnic wieńcowych należy wykonać w tym samym czasie, gdy usuwa się tętniak. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Wyeliminuj wszystkie zainfekowane zmiany. 2. Prawidłowe niedożywienie, niedokrwistość oraz zaburzenia czynności wątroby, nerek i innych narządów. 3. Popraw niewydolność serca lub ustaw pacjenta w jak najlepszym stanie. 4. Zatrzymaj naparstnica i leki moczopędne na 48 godzin przed zabiegiem. 5. Stosuj zwykłą dietę na tydzień przed zabiegiem, aby wyrównać równowagę elektrolitową Jeśli pacjent przyjmuje długoterminowe leki moczopędne, doustny chlorek potasu należy zwiększyć w pierwszym tygodniu przed zabiegiem, aby przezwyciężyć niedobór potasu w organizmie. 6. Rozpocznij antybiotyki z antybiotykami 3 dnia przed zabiegiem Podaj dawkę antybiotyków, jeśli zażywasz lek przed zabiegiem. 7. W ciężkich przypadkach glukozę, insulinę i roztwór chlorku potasu (gik) podano dożylnie na tydzień przed zabiegiem chirurgicznym w celu ochrony mięśnia sercowego. 8. Psychoterapię należy wykonać u pacjentów przed zabiegiem chirurgicznym, aby wyeliminować obawy i zacieśnić współpracę między lekarzami a pacjentami. Pozwól pacjentowi zrozumieć różne sytuacje, które mogą wystąpić podczas operacji, aby ułatwić mu aktywną współpracę. Przed zabiegiem staraj się poprawić czynność serca i zwiększyć rezerwę serca. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie: środkowe nacięcie mostka. 2. Badanie stołu sercowego w celu ustalenia lokalizacji i wielkości tętniaka komorowego. 3. Ustanowienie krążenia pozaustrojowego. 4. Wycięcie tętniaka komorowego: wykonuje się nacięcie podłużne w tętniaku komorowym, a palec bada się w celu ustalenia zakresu resekcji. 5. Rozwiń nacięcie i usuń skrzep krwi. 6. Wycięcie tętniaka komorowego i wycięcie blizny. 7. Dwie uszczelki poliestrowe są umieszczone po obu stronach nacięcia komorowego i zszywany jest rząd szwów przerywanych, a następnie rząd ciągłego wzmocnienia szwów. 8. Dolny koniec nacięcia serca tymczasowo opuszcza rurę wydechową, a serce jest wyciągane po skoku.