Sternokleidotomastoidektomia

Mastektomia łopatki piersiowej jest często stosowana do korekcji wrodzonego kręczu mięśniowego. Istnieją dwa rodzaje wrodzonych kręcz szyi: wrodzony szyjny szkielet i kręcz szyi mięśni. Wrodzony kręcz szyi jest spowodowany wrodzonymi wadami rozwojowymi kręgosłupa szyjnego, takimi jak niedzielone odcinki szyjne, deformacja półkręgowa, fuzja potyliczna lub kręgowa i międzykręgowa itp. Kręcz szyi jest niezwykle rzadki. Wrodzony kręcz szyi to deformacja powstająca po zwłóknieniu jednej strony mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego, głównie z powodu urazu porodowego, klinicznie częstsza; uważa się, że jest to związane z dziedzicznością. Leczenie chorób: wrodzony kręcz szyi Wskazanie Wskazania do wrodzonej operacji kręczu mięśniowego różnią się w zależności od stadium choroby. 1. Wczesny kręcz szyi (po urodzeniu do 2 lat) deformacja jest lekka, a prawidłowe leczenie niechirurgiczne może osiągnąć zadowalające wyniki. Niewielka liczba dzieci ma wczesną asymetrię głowy i twarzy. Mięśnie mostkowo-obojczykowo-sutkowe należy wykonać wcześnie (3-6 miesięcy po urodzeniu), aby skorygować asymetryczne zniekształcenie porażenia twarzy. Dzieci i kręcz szyi młodocianych po 2,2 roku, mające asymetrię głowy i twarzy (w środku) należy leczyć chirurgicznie. 3. Niektórzy dorośli pacjenci mają jedynie deformację kręczu szyi bez asymetrii twarzy, a dobre wyniki można nadal uzyskać po korekcji za pomocą mostka mostkowo-sutkowego. 4. Zaawansowana deformacja kręczu szyi u dorosłych w połączeniu z asymetrią głowy i twarzy lub wtórną deformacją szyjki macicy i deformacją skoliozy nie powinna być stosowana w chirurgii ortopedycznej. Operacja nie jest korzystna, ale szkodliwa. Po takiej korekcji kręczu szyi asymetria twarzy będzie bardziej oczywista, a niektórzy mogą również mieć zez i podwójne widzenie. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Ogol włosy wokół głowy chorej strony. 2. Przygotuj skórę szyi na 2 dni, aby zapobiec infekcji pooperacyjnej. 3. Radiogramy szyi z wyjątkiem deformacji szyjki macicy i innych zmian. Zabieg chirurgiczny 1. Pozycja: pozycja na wznak, szyja wysoko, głowa lekko na zdrową stronę. 2. Nacięcie: nacięcie poprzeczne równoległe do kości powyżej przyśrodkowego końca obojczyka o długości około 5 cm. 3. Odsłonić pochodzenie mięśni: przeciąć płytkę pod nacięciem, oddzielić i odsłonić głowę obojczyka i mostek mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Sarcolemma została przecięta podłużnie, a mięśnie oddzielono i zebrano za pomocą kleszczy hemostatycznych lub innych tępych narzędzi. Mięśnie pocięto wzdłuż górnej i dolnej krawędzi kleszczy hemostatycznych i wycięto 1–2 cm. Punkt krwawienia złamanego końca jest zszyty. Jeśli powięź jest nadal zwężona, zostanie również odcięta. W tym czasie należy przeprowadzić dalsze badania. Głowę należy obrócić na dotkniętą stronę, a dolną szczękę należy przesunąć do tyłu. Gdy palec dotyka powięzi resztkowego przykurczu, należy go ciąć w bezpośrednim polu widzenia, aż będzie można go poprawić. Tkankę i skórę podskórną można następnie zszywać warstwa po warstwie. 4. Mocowanie gipsu: Bezpośrednio po operacji gips głowy i szyi jest mocowany, a głowa jest mocowana w pozycji nadmiernej korekcji przeciwnej do deformacji.