Hiperinflacja płuc
Wprowadzenie
Wprowadzenie Płuca są nadmiernie napompowane, powszechnie znane jako rozedma płuc. Rozedma płuc odnosi się do elastyczności oskrzeli dystalnych oskrzeli (oddychanie oskrzelików, przewodów pęcherzykowych, pęcherzyków pęcherzykowych i pęcherzyków płucnych), nadmiernego rozszerzania się, nadmuchiwania oraz zwiększonej objętości płuc lub stanów patologicznych związanych z niszczeniem ściany dróg oddechowych. . W zależności od przyczyny choroby rozedma ma następujące typy: rozedma starcza, rozedma wyrównawcza, rozedma śródmiąższowa, rozedma ogniskowa, rozedma okołokomorowa, obturacyjna qi płuc Obrzęk
Patogen
Przyczyna
Patogeneza obturacyjnej rozedmy płuc nie jest w pełni poznana. Powszechnie uważa się, że jest to związane z niedrożnością oskrzeli i zaburzeniem równowagi proteazowej i antyproteazy. Palenie, infekcja i zanieczyszczenie powietrza powodują zapalenie oskrzelików, zwężenie lub niedrożność światła. Podczas wdechu oskrzela rozszerzają się, a powietrze dostaje się do pęcherzyków płucnych; podczas wydechu światło kurczy się, powietrze pozostaje, a ciśnienie w pęcherzykach wzrasta, powodując nadmierne rozszerzenie lub nawet pęknięcie pęcherzyków płucnych. Utrata promieniowej trakcji wokół oskrzeli powoduje skurcz oskrzeli, co powoduje zwężenie światła. Pogrubienie błony wewnętrznej płuc, zmniejszenie dopływu krwi do ściany pęcherzykowej, osłabiona elastyczność pęcherzyków płucnych itp. Przyczyniają się do rozszerzenia pęknięcia pęcherzyków płucnych. W przypadku infekcji itp. Aktywność proteazy w organizmie jest zwiększona, a aktywność układu antyproteazowego u normalnych ludzi jest odpowiednio zwiększona w celu ochrony tkanki płucnej przed uszkodzeniem. Niedobór antytrypsyny α1 ma zmniejszoną zdolność do hamowania proteazy, dlatego jest bardziej podatny na rozedmę płuc. Palenie ma również niekorzystny wpływ na równowagę proteaza-antyprazaza.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Elektrokardiogram analizator krwi do bronchoskopii biopsja płuc biopsja płuc przez ścianę klatki piersiowej akupunktura biopsja płuc
Najpierw badanie rentgenowskie: powiększenie klatki piersiowej, poszerzenie żebra, równoległe żebra, osłabienie aktywności, zmniejszenie i spłaszczenie plwociny, zwiększenie przejrzystości dwóch pól płuc.
Po drugie, badanie EKG: ogólnie nie ma nieprawidłowości, czasami może być niskie napięcie.
Po trzecie, kontrola czynności oddechowej: ważne jest zdiagnozowanie rozedmy płuc.
Po czwarte, analiza gazometrii: Jeśli istnieje oczywiste niedotlenienie retencji dwutlenku węgla, ciśnienie tętnicze tlenu częściowego (PaO2) spada, ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla (PaCO2) wzrasta, może wystąpić zdekompensowana kwasica oddechowa, a wartość pH spada. .
Po piąte, badanie krwi i plwociny: na ogół brak nieprawidłowości, wtórne infekcje, takie jak ostre epizody ostrych epizodów.
Diagnozę można zdiagnozować na podstawie wywiadu lekarskiego, badania fizykalnego, badania rentgenowskiego i testów czynności płuc. Badanie rentgenowskie wykazało wzrost przedniej i tylnej średnicy jamy klatki piersiowej, wysunięcie mostka, poszerzenie tylnej przestrzeni mostka, niższy poziom przysiadu, zmniejszoną teksturę płuc, zwiększoną transmitancję pola płucnego, zwisające serce, poszerzenie tętnicy płucnej i głównych gałęzi, obwodowe naczynia krwionośne Mały Czynność płuc mierzono jako gaz resztkowy, zwiększoną całkowitą objętość płuc, zwiększony stosunek resztkowego gazu / objętość płuc, znacznie niższą 1 sekundę częstości i zmniejszoną funkcję rozproszoną.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Hiperinflacja płucna różni się od następujących objawów:
1, uszkodzenie ciśnienia płucnego: odnosi się do ciśnienia pęcherzykowego jest zbyt wysokie, aby spowodować uszkodzenie pęcherzyków płucnych, wyciek gazu do tkanki pęcherzykowej.
2, nierównowaga przepływu krwi przez wentylację pęcherzyków płucnych: Istnieją dwie podstawowe formy: częściowy stosunek pęcherzyków V / Q zmniejszony i pewien stosunek pęcherzyków V / Q zwiększony. Skuteczna wentylacja zależy nie tylko od powierzchni i grubości błony pęcherzykowej, całkowitej wentylacji pęcherzyków i przepływu krwi, ale także od koordynacji wentylacji pęcherzyków i przepływu krwi. W przypadku choroby płuc całkowita wentylacja i całkowity przepływ krwi w płucach mogą być normalne, ale nierównomierny rozkład wentylacji i przepływu krwi oraz proporcjonalny brak równowagi wentylacja-perfuzja mogą uniemożliwić pacjentowi skuteczną wentylację. Jest to najczęstszy mechanizm niewydolności oddechowej spowodowanej chorobą płuc.
