wrzód rogówki
Wprowadzenie
Wprowadzenie Choroby oka spowodowane infekcjami, takimi jak bakterie, wirusy i grzyby. Kiedy czynniki chorobotwórcze atakują rogówkę, sieć naczyń krwionośnych kończyny najpierw rozszerza się i jest zatkana, zwana zatkaniem rzęsek. Zapalenie się wydziela, białe krwinki atakują zmianę, powodując obrzęk i obrzęk nabłonka i zrębu, zwany naciekaniem rogówki. Jeśli stanu nie można kontrolować, infiltracja będzie się pogarszać, nastąpi degeneracja, martwica i zrzucanie tkanek oraz powstanie owrzodzenie rogówki. Infiltrowana podstawa jest szaro-biała, a brzegi niejasne. Jeśli leczenie jest odpowiednie, zapalenie jest kontrolowane, podstawa i krawędzie wrzodu są stopniowo czyszczone, granica jest czysta, otaczający nabłonek jest regenerowany, a tkanka łączna proliferuje, tworząc różne blizny. Komórkowy wrzód rogówki to ropienie rogówki wywołane przez patogeny, takie jak Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus, Pseudomonas aeruginosa, Neisseria gonorrhoeae i Moraxella po uszkodzeniu nabłonka rogówki. Uprawy, zadrapania paznokci, opiłki żelaza i otarcia soczewek kontaktowych są przyczyną obrażeń w ostatnich latach. Głównymi patogenami są Pseudomonas aeruginosa na obszarach wiejskich i Pseudomonas aeruginosa w sezonie żniwnym. Grzybicze owrzodzenia rogówki zostały po raz pierwszy opisane przez Lebera w 1878 roku. W przeszłości, z powodu niskiej częstości występowania, rzadko jest wymieniana w literaturze. Po latach pięćdziesiątych stopniowo rosły doniesienia o wartości spoza kraju. W ciągu ostatnich 10 lat choroba zaobserwowała również wyraźny wzrost trendu w Chinach. W rzeczywistości niektóre z tak zwanych „zatłoczonych owrzodzeń rogówki”, które nie są leczone antybiotykami, mogą być grzybicze i warte uwagi.
Patogen
Przyczyna
Bakteryjne wrzody rogówki są częstsze. Jest to ciężki wrzód rogówki chemory. Powszechne chromanie przestankowe i wrzody rogówki Pseudomonas aeruginosa. Pierwszemu często towarzyszy ropień przedniej komory, znany również jako pyogenny wrzód rogówki w komorze przedniej. Częściej u starszych pacjentów z przewlekłym niedożywieniem przewlekłym zapaleniem pęcherza moczowego. Często powodowany przez zakażenie Staphylococcus aureus S. pneumoniae Morax-Axenfeld po urazie rogówki. Jego cechy kliniczne to ostry początek. Zmiana zaczyna się od żółto-białego nacieku w centrum rogówki. Wrzody formują się szybko i przechodzą na peryferia i w głąb. Występuje wysięk celulozowy w przedniej komorze zapalenia tęczówki i powstawanie ropnia komory przedniej. Ropień jest sterylny przed perforacją rogówki. Wreszcie można utworzyć perforacje rogówki. Perforacja w większości przypadków jest czynnikiem przyczyniającym się do powrotu do zdrowia. Jednak perforacja w ciężkich przypadkach może prowadzić do infekcji wewnątrzgałkowych lub zapalenia wnętrza gałki ocznej lub całkowitego zapalenia oka. Jeśli masz zapalenie dacryocyst, powinieneś jak najszybciej wykonać operację usunięcia.
Zbadać
Sprawdź
Diagnoza bakteryjnych owrzodzeń rogówki:
1, zgodnie z objawami klinicznymi, w połączeniu z tworzeniem się wrzodów, etiologią referencyjną i historią medyczną można zasadniczo postawić wstępną diagnozę.
2, skrobanie bakterii do barwienia bakterii, hodowla, pomaga potwierdzić diagnozę. Rozpoznanie grzybiczego owrzodzenia rogówki jest trudne, na ogół należy rozpocząć od następujących trzech aspektów.
1. Jeśli w historii medycznej występuje jeden z następujących stanów, patogen powinien być dalej badany.
1 Pacjenci z obszarów wiejskich, przed wystąpieniem traumy rolnej, takiej jak ryż, lub historii zapalenia rogówki lub znalezienia historii ciał obcych.
2 Długotrwałe stosowanie lub wstrzyknięcie podspojówkowe różnych antybiotyków i wrzodów nie dało się kontrolować.
2, objawy i oznaki
1 często towarzyszą białe, żółto-białe lub szaro-białe wrzody przed ropniem, stopień rozwoju porównuje się z przebiegiem choroby, stosunkowo przewlekłej.
2 objawy podrażnienia oka i porównanie wielkości wrzodów, stosunkowo niewielkie.
3, patogen
1 owrzodzona tkanka martwicza do skrobania, może znaleźć strzępki grzybowe; skrobak jest zaszczepiony na podłożu grzybowym, może wystąpić wzrost grzyba.
Hodowla 2 komórek jest ogólnie ujemna lub rosną tylko bakterie.
Metoda badania grzybiczego: należy wykonać badanie nektaru nekrotycznej tkanki powierzchni wrzodu Jeśli można znaleźć strzępki grzyba lub hodować tkankę martwiczą, a grzyb rośnie, jest to najbardziej wiarygodna podstawa diagnozy. Metoda próbki polega najpierw na upuszczeniu znieczulenia powierzchniowego, a następnie za pomocą małego spiczastego ostrza zeskrobać niewielki kawałek martwiczej tkanki o średnicy 0,5 mm w naciekanym gęstym obszarze jako próbkę. Zasadniczo najpierw sprawdza się rozmaz tlenochlorku potasu, a jeśli nadal jest dostępna próbka, można przeprowadzić hodowlę grzybową w tym samym czasie. Czasami królik służy do uszkodzenia rogówki w okolicy źrenicy. Nie należy pobierać próbek głęboko w wrzód, aby zapobiec owrzodzeniu.
Podczas zdrapywania próbek czasami można wstępnie zidentyfikować grzyby i bakterie. Mówiąc ogólnie, tkanka martwicza na powierzchni wrzodu grzybiczego jest „łuską pływową” lub „pastą do zębów”, tekstura jest luźna i nie ma lepkości, a tkanka martwicza na powierzchni wrzodu bakteryjnego jest „zżelowana” i bogata w lepkość.
(1) Metoda rozmazu grzybiczego Weź niewielki kawałek owrzodzonej martwiczej tkanki i umieść ją na szkiełku, upuść na nią niewielką kroplę 5% roztworu wodorotlenku potasu, przykryj szkiełkiem nakrywkowym i delikatnie naciśnij. Strzępki grzybicze można wykryć za pomocą mikroskopii dużej mocy. Wiele z nich jest często pełnych wzroku, ale aby się dowiedzieć, należy dokładnie zbadać niewielką liczbę strzępek. Rozmaz dodatni, ogólnie może potwierdzić diagnozę. Okazy należy kontrolować w tym czasie i nie można ich zapisać.
(2) Metoda hodowli grzybowej Weź mały kawałek martwiczej tkanki i umieść go na zboczu stałego ziemniaka lub podłoża Sabouraud. Jeśli można go zaszczepić na kilku podłożach jednocześnie, pomoże to zwiększyć dodatnią szybkość hodowli. Umieścić w inkubatorze o temperaturze 37 stopni Celsjusza i obserwować codziennie. Organizmy grzybicze są możliwe od następnego dnia po zaszczepieniu. Jeśli po tygodniu nie nastąpi wzrost, jest on dodatni. Metoda hodowli może obserwować morfologię i kolor kolonii grzybów oraz badać strzępki, zarodniki itp. Pod mikroskopem w celu zidentyfikowania bakterii, zachowania bakterii i przetestowania wrażliwości na lek. Dodatnia szybkość hodowli jest ogólnie niska.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Niektóre wrzody mają charakter bakteryjny i muszą polegać na dokładnych badaniach klinicznych i diagnozie patogenów w celu wykrycia bakteryjnych owrzodzeń rogówki.
Diagnoza bakteryjnych owrzodzeń rogówki:
1, zgodnie z objawami klinicznymi, w połączeniu z tworzeniem się wrzodów, etiologią referencyjną i historią medyczną można zasadniczo postawić wstępną diagnozę.
2, skrobanie bakterii do barwienia bakterii, hodowla, pomaga potwierdzić diagnozę. Rozpoznanie grzybiczego owrzodzenia rogówki jest trudne, na ogół należy rozpocząć od następujących trzech aspektów.
1, historia medyczna. W przypadku któregokolwiek z poniższych stanów patogen powinien być dalej badany.
1 Pacjenci z obszarów wiejskich, przed wystąpieniem traumy rolnej, takiej jak ryż, lub historii zapalenia rogówki lub znalezienia historii ciał obcych.
2 Długotrwałe stosowanie lub wstrzyknięcie podspojówkowe różnych antybiotyków i wrzodów nie dało się kontrolować.
2, objawy i oznaki
1 często towarzyszą białe, żółto-białe lub szaro-białe wrzody przed ropniem, stopień rozwoju porównuje się z przebiegiem choroby, stosunkowo przewlekłej.
2 objawy podrażnienia oka i porównanie wielkości wrzodów, stosunkowo niewielkie.
3, patogen
1 owrzodzona tkanka martwicza do skrobania, może znaleźć strzępki grzybowe; skrobak jest zaszczepiony na podłożu grzybowym, może wystąpić wzrost grzyba.
Hodowla 2 komórek jest ogólnie ujemna lub rosną tylko bakterie.
Metoda badania grzybiczego: należy wykonać badanie nektaru nekrotycznej tkanki powierzchni wrzodu Jeśli można znaleźć strzępki grzyba lub hodować tkankę martwiczą, a grzyb rośnie, jest to najbardziej wiarygodna podstawa diagnozy. Metoda próbki polega najpierw na upuszczeniu znieczulenia powierzchniowego, a następnie za pomocą małego spiczastego ostrza zeskrobać niewielki kawałek martwiczej tkanki o średnicy 0,5 mm w naciekanym gęstym obszarze jako próbkę. Zasadniczo najpierw sprawdza się rozmaz tlenochlorku potasu, a jeśli nadal jest dostępna próbka, można przeprowadzić hodowlę grzybową w tym samym czasie. Czasami królik służy do uszkodzenia rogówki w okolicy źrenicy. Nie należy pobierać próbek głęboko w wrzód, aby zapobiec owrzodzeniu.
Podczas zdrapywania próbek czasami można wstępnie zidentyfikować grzyby i bakterie. Mówiąc ogólnie, tkanka martwicza na powierzchni wrzodu grzybiczego jest „łuską pływową” lub „pastą do zębów”, tekstura jest luźna i nie ma lepkości, a tkanka martwicza na powierzchni wrzodu bakteryjnego jest „zżelowana” i bogata w lepkość.
(1) Metoda rozmazu grzybiczego Weź niewielki kawałek owrzodzonej martwiczej tkanki i umieść ją na szkiełku, upuść na nią niewielką kroplę 5% roztworu wodorotlenku potasu, przykryj szkiełkiem nakrywkowym i delikatnie naciśnij. Strzępki grzybicze można wykryć za pomocą mikroskopii dużej mocy. Wiele z nich jest często pełnych wzroku, ale aby się dowiedzieć, należy dokładnie zbadać niewielką liczbę strzępek. Rozmaz dodatni, ogólnie może potwierdzić diagnozę. Okazy należy kontrolować w tym czasie i nie można ich zapisać.
(2) Metoda hodowli grzybowej Weź mały kawałek martwiczej tkanki i umieść go na zboczu stałego ziemniaka lub podłoża Sabouraud. Jeśli można go zaszczepić na kilku podłożach jednocześnie, pomoże to zwiększyć dodatnią szybkość hodowli. Umieścić w inkubatorze o temperaturze 37 stopni Celsjusza i obserwować codziennie. Organizmy grzybicze są możliwe od następnego dnia po zaszczepieniu. Jeśli po tygodniu nie nastąpi wzrost, jest on dodatni. Metoda hodowli może obserwować morfologię i kolor kolonii grzybów oraz badać strzępki, zarodniki itp. Pod mikroskopem w celu zidentyfikowania bakterii, zachowania bakterii i przetestowania wrażliwości na lek. Dodatnia szybkość hodowli jest ogólnie niska.
