zwiększona liczba granulocytów obojętnochłonnych
Wprowadzenie
Wprowadzenie Uniesienie granulocytów obojętnochłonnych jest powszechne w zakażeniach bakteryjnych. Neutrofile mają czynną deformację i funkcje fagocytarne i odgrywają ważną rolę obronną. W jej fagocytozie dominują bakterie, a także pochłania ciała obce. Po fagocytozie i leczeniu dużej liczby bakterii neutrofile umierają same i stają się komórkami ropy. Neutrofile dostają się do krwioobiegu ze szpiku kostnego, pozostają przez około 6 do 8 godzin, następnie opuszczają i przeżywają w tkance łącznej przez 2 do 3 dni.
Patogen
Przyczyna
Neutrofile pochodzą z krwiotwórczych komórek macierzystych szpiku kostnego, które dostają się do krwi lub tkanki po różnicowaniu i rozwoju w szpiku kostnym. Stosunek dystrybucji szpiku kostnego, krwi i tkanki łącznej wynosi 28: 1: 25, a liczba neutrofili we krwi dorosłych stanowi około 55% do 70% całkowitej liczby białych krwinek. Neutrofile są rodzajem leukocytów polimorfojądrowych. Ponieważ liczba ta jest największa w granulocytach, leukocyty polimorfojądrowe są nazywane neutrofilami. Komórka zawiera wiele drobno rozmieszczonych drobnoczerwonych lub jasnofioletowych specyficznych cząstek zawierających mieloperoksydazę, kwaśną fosfatazę, fagocytozę, lizozym i tym podobne. Mieloperoksydaza jest unikalna dla granulocytów obojętnochłonnych i nie ma takiego enzymu lub jest go mało, nawet w makrofagach z silną fagocytozą. W cytochemii ta mieloperoksydaza jest ogólnie stosowana jako marker neutrofili. Neutrofile mają silne działanie chemotaktyczne. Tak zwana chemotaksja to ruch komórek w kierunku stymulacji substancji chemicznej. Substancja działająca jako środek chemotaktyczny dla neutrofili, zwana czynnikiem chemotaktycznym neutrofili. Na obojętnej surowej błonie komórkowej znajduje się receptor chemokiny, który wiąże się z chemokiną, aktywuje pompę wapniową na błonie i komórka wystaje do przodu do stopy, przenosząc komórkę do miejsca, w którym wytwarzana jest chemokina.
Gdy neutrofile kontaktuje się z ciałami obcymi, które wytwarzają chemokinę, cytoplazma wokół kontaktu tworzy wybrzuszenie, to znaczy pseudopod, a błona komórkowa miejsca kontaktu jest wklęsła, a obca materia jest otoczona, tworząc fagosom lub fagocytarną bańkę zawierającą ciało obce. Powierzchnia błony neutrofilowej ma receptor IgGFc i dopełniający receptor C3, co przyspiesza fagocytozę. Kiedy fagocytowe ciało obce jest owinięte przeciwciałami i dopełniaczem, wiąże się z odpowiednim receptorem na błonie neutrofilowej, co nasila fagocytozę komórki, co nazywa się opsonizacją.
Gdy zaczyna się fagocytoza, komórki powodują zaburzenie błony komórkowej i powodują pęknięcie układu oddechowego, wzrasta zużycie tlenu w komórkach i wytwarzana jest duża liczba cząsteczek efektu cytotoksycznego, takich jak nadtlenki i nadtlenki, które działają zabijająco na pasożyta. Pod wpływem stymulacji IFN-γ i TNF można wytworzyć więcej anionów nadtlenkowych, aby zabić pasożyty pozakomórkowe. Neutrofile giną przez zabijanie obcych substancji, takich jak bakterie fagocytarne, a martwe neutrofile nazywane są komórkami ropy.
Gdy produkty bakteryjne, kompleksy antygen-przeciwciało itp. Wpływają na granulocyty obojętnochłonne, granulowana zawartość komórek jest uwalniana na zewnątrz komórek. Uwolniona kwaśna proteaza i obojętna proteaza mogą rozkładać naczyniową błonę podstawną, kłębuszkową błonę podstawną, kolagen i elastynę tkanki łącznej oraz uzupełniać C5, C15 i kininogen w osoczu. Niektóre produkty jego rozkładu to chemokiny neutrofilowe, które mogą przyciągać więcej neutrofili. Wśród substancji uwalnianych przez neutrofile znajdują się chemokiny eozynofilowe, czynnik unieruchomienia neutrofili (NIF), kininogen, plazminogen, czynnik krzepnięcia, leukotrien itp. Cheng Lingzhong, 1993).
Oprócz odgrywania ważnej roli obronnej w przeciwinfekcji, neutrofile mogą powodować reakcję zapalną w miejscu infekcji i uczestniczyć w reakcjach alergicznych wywołanych przez infekcje pasożytnicze, powodując w ten sposób uszkodzenie immunopatologiczne. Przeciwciało działa bezpośrednio na antygen na tkankę lub komórkę. Neutralna surowa komórka wiąże się z segmentem IgGFc na powierzchni komórki docelowej poprzez swój receptor Fc i wywiera działanie ADCC, powodując w ten sposób uszkodzenie cytotoksycznej reakcji alergicznej; gdy odpowiedni jest stosunek antygen-przeciwciało, powstaje 19S. Rozmiar kompleksu immunologicznego nie jest łatwo fagocytowany, odkłada się na ścianie naczyń włosowatych, aktywuje dopełniacz i przyciąga neutrofile do okolicy.
Neutrofile wiążą się z kompleksami immunologicznymi fagocytozy poprzez receptory Fc i receptory C3b. Degranulacja podczas fagocytozy, uwalniając szereg enzymów lizosomalnych, powodując uszkodzenie naczyń krwionośnych i otaczających tkanek; w miejscu natychmiastowych reakcji alergicznych, w których pośredniczy IgE, występuje także akumulacja neutrofili, co wskazuje, że neutrofile są również Uczestniczył w patologicznych uszkodzeniach spowodowanych natychmiastowymi reakcjami alergicznymi.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Rutynowa analiza szpiku kostnego sześć testów biochemicznych krwi
Bezwzględna wartość neutrofili była wysoka (8,50 * 10 ^ 9 / L), odsetek neutrofili był wysoki (67,9%), a leukocyty we krwi wzrosły (12,50 * 10 ^ 9 / L).
1. Podnieś dziecko o około 220% (kortykosteroidy, leczenie nadnerczy), około 40% wzrost w ciężkich i ciężkich ćwiczeniach, a ciąża kobiet wzrośnie. Pierścieniowe neutrofile jądrowe 23%, palenie wzrosło o około 18%, rytm dobowy wzrósł o około 14% w nocy, a faza lutealna wzrosła o około 9%.
2. Neutrofile krwi obwodowej zmieniają się w ciągu jednego dnia Po intensywnym wysiłku fizycznym lub porodzie po południu temperatura jest wysoka, zimno, pełny posiłek, po prysznicu, późnej ciąży i porodzie.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Eozynofilia: stan, w którym eozynofile we krwi obwodowej przekraczają normalne wartości (zwykle nie więcej niż 450 na mikrolitr lub mniej niż 7% wszystkich białych krwinek). Opis eozynofili: Cytoplazma zawiera ciemnoczerwone duże cząstki. Kształt jądra jest podobny do neutrofili, zwykle 2-3 liści, co stanowi około 4% całkowitej liczby białych krwinek, a eozynofile we krwi stanowią 2% -4% całkowitej liczby białych krwinek, tj. 100-350 komórek / μ1. Liczba eozynofili we krwi ma oczywiste wahania cykliczne w dzień iw nocy, liczba komórek rano zmniejsza się, a liczba komórek wzrasta o północy.
Ta okresowa zmiana liczby komórek jest związana z dobowymi wahaniami ilości glukokortykoidu uwalnianego z kory nadnerczy. Gdy stężenie kortykosteroidów we krwi wzrasta, liczba eozynofili maleje, a gdy stężenie kortykosteroidów maleje, liczba komórek wzrasta. Eozynofile zawierają duże, eliptyczne granulki eozynofilowe w cytoplazmie. Takie białe krwinki mają również funkcję fagocytarną.
Neutrofilia noworodkowa: leukocyty krwi obwodowej są często zwiększone u pacjentów ze sklerotyną, głównie neutrofilami. Objawy kliniczne są bardzo zróżnicowane, główne typy kliniczne to ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, posocznica i zakażenie okołoporodowe, prowadzące do poronienia lub sklerocji noworodka. Leukocyty krwi obwodowej często zwiększają się u pacjentów ze sklerotyną, głównie neutrofilami. Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego u pacjentów z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych wykazało, że zawartość białka wzrosła, a spadek cukru nie był oczywisty, tylko połowa cukru w ludzkim płynie mózgowo-rdzeniowym była mniejsza niż 2 mmol / l, a liczba białych krwinek często rosła, a zakres wahał się między (50-1000) × 106 / l.
W klasyfikacji białych krwinek dominuje wzrost liczby komórek wielojądrzastych. Ponieważ trudno jest odróżnić od innych infekcji bakteryjnych w sytuacji klinicznej, diagnoza zależy od kultury bakteryjnej. Jeśli patogen można wyizolować, diagnozę można potwierdzić. Bakterie łatwo jednak pomylić z paciorkowcami i bakteriami maczugowatymi, dlatego w przypadku pacjentów z niewyjaśnioną infekcją należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia choroby podczas oddzielania bakterii podobnych do błonicy lub niepatogennych od zakażonej próbki.
Zmniejszenie granulocytów: Neutropenia jest absolutnym niedoborem granulocytów w puli krążenia krwi neutralnych komórek polimorfojądrowych (PMN).
