Choroba nadwrażliwości typu I
Wprowadzenie
Wprowadzenie do chorób reaktywnych nadwrażliwych typu I Choroby związane z reakcjami nadwrażliwości typu I obejmują choroby atopowe: alergiczny nieżyt nosa, alergiczne zapalenie spojówek, atopowe zapalenie skóry i astma alergiczna, egzogenna i niektóre pokrzywka, reakcje pokarmowe i ogólnoustrojowe Reakcje alergiczne, chociaż przyczyna astmy nie została jeszcze wyjaśniona, jej częstość znacznie wzrosła. W ostatnich latach zauważono, że znaczny wzrost reakcji nadwrażliwości typu I jest związany z białkami rozpuszczalnymi w wodzie, które mają kontakt z artykułami lateksowymi (np. Gumowe rękawiczki, tace dentystyczne, prezerwatywy, rurki do aparatów oddechowych, cewniki, rękawy lateksowe, które są napompowane na końcu lewatywy), Szczególnie obserwowane u pracowników służby zdrowia i pacjentów narażonych na lateks, a także dzieci z rozszczepem kręgosłupa i wadami układu moczowo-płciowego po urodzeniu, częstymi reakcjami na lateks są pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, zapalenie spojówek, nieżyt nosa, skurcz oskrzeli i wstrząs anafilaktyczny. Podstawowa wiedza Współczynnik prawdopodobieństwa: 1,5% prawdopodobieństwa choroby populacji Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: szok
Patogen
Etiologia chorób nadwrażliwości typu I
Istnieje wiele rodzajów alergenów i istnieje 1 różne rodzaje białek: takie jak heterogeniczna surowica zwierzęca, jad pszczeli, jad owadów, szczepionka, pasożyty, żywność, pyłki, insulina itp. 2 leki: takie jak różne antybiotyki, jod organiczny, amalgamat Czekaj Choroby atopowe (w tym atopowe zapalenie skóry) mają jakość genetyczną, w której u pacjentów rozwijają się wdychane lub przyjmowane substancje (alergeny) z nadwrażliwością za pośrednictwem przeciwciał IgE oraz u tych, którzy nie mają choroby atopowej Jest nieszkodliwy. Oprócz atopowego zapalenia skóry, przeciwciała IgE zwykle pośredniczą w reakcjach nadwrażliwości. U niemowląt i małych dzieci, chociaż objawy zapalenia skóry są spowodowane przez alergie pokarmowe za pośrednictwem IgE, u starszych dzieci i dorosłych objawy zapalenia skóry W dużej mierze nie ma to nic wspólnego z czynnikami alergicznymi, chociaż większość pacjentów nadal utrzymuje określone alergie.
Zapobieganie
Zapobieganie chorobom nadwrażliwości typu I
Autoimmunizacja jest złożonym, wieloczynnikowym efektem zjawisk naturalnych, oprócz efektów granicznych (takich jak hapteny narkotykowe, infekcje drobnoustrojowe), ale również ściśle związanych z własnymi czynnikami genetycznymi organizmu, szczególnie w głównym systemie kompatybilności tkanek. Gen odpowiedzi immunologicznej i / lub gen immunosupresyjny są nieprawidłowe, więc najważniejszym aspektem zapobiegania jest unikanie kontaktu z alergenami.
Powikłanie
Powikłania choroby nadwrażliwości typu I Powikłania
Częstym powikłaniem tej choroby jest szok. Ten typ reakcji ma dwa typy: miejscowy i ogólnoustrojowy: reakcje miejscowe często objawiają się jako obrzęk tkanek lokalnych, naciek eozynofili, zwiększone wydzielanie śluzu lub skurcz mięśni gładkich oskrzeli, takie jak pokrzywka skórna (alergie pokarmowe), alergiczny nieżyt nosa (Gorączka z twardej trawy) i astma. Ogólnoustrojowe reakcje alergiczne, takie jak surowica, leki (takie jak penicylina), wstrząs anafilaktyczny, mogą powodować szybką śmierć. W momencie sekcji zwłok śmierci, obrzęku krtani, obrzęku obu płuc, czasami towarzyszy ostra rozedma płuc i prawe rozszerzenie serca, krew nie krzepnie, a pozostałe wnętrzności zwykle nie mają charakterystycznych zmian morfologicznych, z wyjątkiem zatoru.
Objaw
Nadwrażliwość typu I objawy choroby Częste objawy Swędzenie naskórka rogowacenie wyprysk błona śluzowa nosa blady obrzęk małpa małpa opryszczka nudności duszność
(1) Katar sienny, katar sienny, znany również jako alergiczny nieżyt nosa, jest głównie spowodowany wdychaniem uczulenia na pyłki roślin, dlatego ma cechy sezonowe i regionalne. Objawy kliniczne choroby dotyczą głównie nosa, oczu i dróg oddechowych. Można zauważyć, że błona śluzowa nosa jest blada i obrzękowa, przekrwienie spojówek itp. Nie jest trudno zdiagnozować na podstawie objawów i wyników testu skórnego wlewu pyłku. Leki przeciwhistaminowe mogą znacznie kontrolować objawy kliniczne, a także mogą być stosowane w miejscowych sterydach donosowych i ocznych oraz sterydach i komórkach tucznych. Leki takie jak kromoglikan disodowy często mogą uzyskać dobre wyniki w odczulaniu przed sezonem pyłkowym.
(2) Astma oskrzelowa jest szeroko rozpowszechnioną i odwracalną chorobą zwężającą drogi oddechowe wywołaną alergenem lub innymi czynnikami spowodowanymi nadreaktywnością oskrzeli Częstość występowania w Pekinie wynosi około 5%, co jest ważną chorobą układu oddechowego w pediatrii i medycynie wewnętrznej. Występuje u dzieci i młodych dorosłych, ma wyraźną historię rodzinną, długotrwałą chorobę, długi przebieg choroby, epizody wrażliwe na częstotliwość, więcej powikłań, Stany Zjednoczone każdego roku z powodu śmierci na astmę od około 2000 do 3000 przypadków, a tendencja wzrostowa powoduje, że astma jest bardzo Ważnymi przyczynami astmy są szeroko złożone alergeny wziewne i pokarmowe, a także infekcje, zwłaszcza wirusowe infekcje dróg oddechowych, a głównymi zmianami patologicznymi są małe przykurcze mięśni gładkich oskrzeli, teleangiektazje, zwiększona przepuszczalność i mały obrzęk błony śluzowej oskrzeli. Zwiększone wydzielanie gruczołu śluzowego, tworzenie się korka śluzowego, a tym samym wąskie drogi oddechowe, pacjenci odczuwają ucisk w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu, te zmiany patologiczne i objawy są głównie wynikiem LT i histaminy, klasyfikacji astmy oskrzelowej, diagnostyki różnicowej, zapobiegania i leczenia Chociaż poczyniono znaczne postępy, wciąż istnieje wiele problemów do rozwiązania.
(3) Atopowe zapalenie skóry, znane również jako atopowe zapalenie skóry, jest częstą chorobą alergiczną skóry. Około 70% pacjentów ma dodatni wywiad rodzinny. Większość pacjentów ma podwyższone poziomy IgE w surowicy. Zmiany są głównie wysypką, charakteryzującą się intensywnym swędzeniem. Patologicznymi zmianami w fazie ostrej są obrzęk śródmiąższowy i tworzenie się opryszczki nabłonkowej. Na powierzchni skóry właściwej może występować obrzęk, rozszerzenie naczyń krwionośnych i naciek limfocytów i eozynofili. W stadium podostrym występują pęcherzyki i rogowacenie skóry. Duża liczba nacieków limfocytowych; przewlekłe atopowe zapalenie skóry objawia się głównie rogowaceniem skóry i przerostem naskórka, pogrubieniem skóry, lichenifikacją, infiltracją dużej liczby komórek zapalnych wokół naczyń krwionośnych, często pigmentacją, wysypki w łokciach, pachach, szyi Oddział i twarz, chorobę można podzielić na rodzaj niemowlęcia, typ dziecka i typ dorosłego, atopowe zapalenie skóry u niemowląt jest również nazywane wypryskiem niemowląt, ponad 4 do 6 miesięcy po urodzeniu, zmiany są wysiękowe i suche, dorosły Ten typ występuje głównie w okresie dojrzewania, który charakteryzuje się uogólnionymi spłaszczonymi grudkami, pogrubioną skórą i omszałymi zmianami. Atopowe zapalenie skóry jest wrażliwe na nieprawidłowości fizykochemiczne i inne stymulujące. Większość pacjentów ma epizody sporadyczne i ma skłonność do nawrotów w zimie. Powinna ona być oparta na typowych objawów skórnych i dodatnim wywiadem rodzinnym.
(4) Alergie pokarmowe zwykle występują w ciągu kilku minut do 1 godziny po jedzeniu. Objawy obejmują rumień, obrzęk warg, ból jamy ustnej, połysk gardła, nudności, wymioty itp. Typowe pokarmy wywołujące alergie u małych dzieci to jajka, mleko, Ryby i orzechy.
Zbadać
Badanie chorób nadwrażliwości typu I
Niespecyficzne testowe eozynofile we krwi i wydzielinach są związane z chorobami atopowymi, zwłaszcza astmą i atopowym zapaleniem skóry.W atopowym zapaleniu skóry stężenie IgE wzrasta, a stężenie IgE wzrasta, gdy choroba nasila się. Obniża się Mimo, że IgE jest często podwyższona w astmie atopowej i alergicznym nieżycie nosa, nie ma ona znaczenia diagnostycznego w przypadku tych chorób Czasami bardzo wysokie stężenia IgE mogą być pomocne w diagnozie choroby płuc lub zespołu wysokiego IgE. .
Testy specyficzności mogą określać wrażliwość na dany alergen lub wiele alergenów. Testy skórne są najbardziej odpowiednią metodą określania specyficznej wrażliwości. Alergeny do testów skórnych należy wybierać w jak największym stopniu na podstawie wywiadu medycznego. Wskazówka: Roztwór testowy dla ekstraktów przygotowanych przez inhalację, spożycie lub infuzję alergenów (np. Pyłek drzewny, ogrodowy i chwastowy, roztocza kurzu domowego; sierść zwierząt i surowica; jad owadów; żywność i penicylina i jej pochodne Niedawno wystandaryzowano niewielką liczbę ekstraktów alergenów, a ich siła jest zmienna. Wiele powszechnie stosowanych ekstraktów jest obecnie standaryzowanych.
Najpierw stosuje się specjalny test nakłuwania, a po zakończeniu testu dodaje się do skóry kroplę rozcieńczonego wyciągu alergenu, a następnie nakłuwa lub przekłuwa skórę. Zwykle do podnoszenia skóry pod kątem 20 ° stosuje się cienką końcówkę sondy lub końcówkę 27-punktową. Aż czubek igły będzie luźny.
W teście śródskórnym do skóry wstrzykuje się rozcieńczony sterylny ekstrakt w celu wytworzenia blistra 1 lub 2 mm (za pomocą strzykawki 1 ml i krótkiej końcówki o skosie 27 g. Każde badanie skóry powinno obejmować osobne rozcieńczenie kontroli ujemnej i histaminy (nakłucie) Badanie to kontrola dodatnia 10 mg / ml lub śródskórna próba 0,1 mg / ml. Jeśli pęcherzyk i rumień powstają w ciągu 15 minut, a średnica bąbla jest co najmniej 0,5 cm większa niż kontrola, wynik jest dodatni.
Testy skórne są zwykle wystarczająco wrażliwe na większość alergenów. Bardziej wrażliwy test śródskórny jest stosowany, gdy podejrzewa się wdychanie alergenu, a test skórny jest negatywny lub niejednoznaczny. W przypadku alergii pokarmowych test skórny można zastosować samodzielnie do diagnozy. Test śródskórny Mogła wystąpić reakcja pozytywna, ale test prowokacji z podwójnie ślepymi objawami doustnej prowokacji nie potwierdził znaczenia klinicznego.
Test adsorpcji radioaktywnego alergenu (RAST) jest stosowany u pacjentów z układowym zapaleniem skóry, ekstremalnymi zadrapaniami skóry lub u pacjentów, którzy nie mogą współpracować lub nie mogą zatrzymać leków przeciwhistaminowych, a bezpośrednie testy skórne nie są możliwe. IgE, znany koniugat alergenu w nierozpuszczalny poli-alergen, zmieszany z badaną surowicą, swoista dla alergenu IgE obecna w surowicy zostanie zaadsorbowana na koniugacie, a następnie dodane znakowane 125I przeciwciało anty-IgE Aby zmierzyć radioaktywność koniugatu, można określić specyficzną zawartość IgE w krążeniu pacjenta.
Test uwalniania histaminy leukocytów jest testem in vitro w celu wykrycia IgE swoistej dla alergenów na uczulonych bazofili poprzez pomiar ilości histaminy uwalnianej przez leukocyty pacjenta pod wpływem indukcji alergenów. Jest to cenne narzędzie badawcze. Można zrozumieć mechanizm reakcji alergicznej, podobnie jak w RAST, dostarcza informacji niediagnostycznych i czasami do użytku klinicznego.
Test prowokacji można zastosować do pozytywnego wyniku testu skórnego, ale gdy ten konkretny alergen jest związany z objawami, alergen stosuje się do oczu, nosa lub płuc, a test prowokacji oka zwykle nie jest lepszy od testu skórnego, więc jest bardzo Mniejsze wykorzystanie. Test stymulacji nosa jest przypadkowo używany, głównie jako metoda badawcza. Test prowokacji oskrzeli jest stosowany głównie jako metoda badawcza. Gdy znaczenie pozytywnego testu skórnego nie jest jasne lub nie ma odpowiedniego środka do testowania skóry, można udowodnić, że substancja pozostająca w kontakcie z pacjentem. Test prowokacji oskrzeli jest czasem stosowany, gdy korelacja jest związana z astmą zawodową, a gdy podejrzewa się, że regularne objawy są związane z jedzeniem, a znaczenie kliniczne testu skórnego jest niejasne, można go wykorzystać jako doustny test prowokacyjny. Odczynnik jest testem skórnym. Jeśli jest ujemny, nie wyklucza to, że objawy kliniczne są spowodowane jedzeniem. Test prowokacyjny jest jedyną metodą wykrywającą alergie na dodatki do żywności.
Testy skórne lub podjęzykowe testy toksyczności lub testy toksyczności leukocytów, które nie zostały udowodnione jako skuteczne, nie mają wyraźnych dowodów na to, że można je wykorzystać do diagnozowania chorób alergicznych.
Diagnoza
Diagnoza i identyfikacja chorób nadwrażliwości typu I
Diagnoza
Oceny można dokonać na podstawie wywiadu, wyników klinicznych i danych laboratoryjnych.
Reakcja alergiczna typu I, znana również jako anafilaksja, nazywana jest „natychmiastową nadwrażliwością” ze względu na jej szybką reakcję. Ten rodzaj alergii jest powodowany przez antygen (czynnik uczulający) wchodzący do organizmu i wiążący się z cząsteczkami IgE przyłączonymi do komórek tucznych i bazofili oraz wyzwalający uwalnianie substancji biologicznie czynnych, powodujący skurcz mięśni gładkich i zwiększoną przepuszczalność naczyń. Objawy kliniczne i zmiany patologiczne, takie jak zwiększone wydzielanie surowicy.
Diagnostyka różnicowa
1. Reakcja nadwrażliwości typu II: znana również jako reakcja alergiczna na cytolizę lub reakcja alergiczna na cytotoksyczność. Gdy antygen w komórce wiąże się z przeciwciałem, komórka ulega zniszczeniu w wyniku działania dopełniacza, komórki fagocytowej lub komórki K, np. Niedopasowania typu krwi. Reakcja transfuzji, reakcja hemolityczna noworodka i niedokrwistość hemolityczna wywołana przez lek należą do reakcji nadwrażliwości typu II.
2, reakcja nadwrażliwości typu III: znana również jako alergia typu kompleksu immunologicznego, która jest spowodowana odkładaniem się średniej wielkości rozpuszczalnego kompleksu antygen-przeciwciało w ścianie lub tkance włosowatej, aktywacji dopełniacza lub dalszej rekrutacji białych krwinek należących do typu III Choroba jest częścią kłębuszkowego zapalenia nerek po zakażeniu paciorkowcowym, astmie egzogennej itp. Reakcja Arthusa jest miejscową reakcją nadwrażliwości typu III, po wielokrotnym wstrzyknięciu antygenu (takiego jak szczepionka przeciw wściekliźnie, insulina), miejscowa Występuje reakcja zapalna, taka jak obrzęk, krwotok i martwica.
3. Nadwrażliwość typu IV, zwana również opóźnioną reakcją alergiczną, jest patologicznym przejawem odporności komórkowej, w której pośredniczą komórki T. Typowym typem jest: substancje chemiczne (takie jak barwniki) wiążą się z białkami skóry. Lub zmienić jego skład, stać się antygenem, może powodować uczulenie komórek T, po ponownym kontakcie z antygenem komórki T stają się komórkami zabijającymi lub uwalnianie limfokin powoduje kontaktowe zapalenie skóry, inny rodzaj nazywa się zakaźną reakcją alergiczną, spowodowaną przez niektóre Patogeny są wywoływane przez bodźce antygenowe i znajdują się w gruźlicy, kiły itp. Ponadto odrzucenie przeszczepu narządu, zapalenie mózgu i rdzenia po szczepieniu oraz niektóre choroby autoimmunologiczne należą do tego typu.
