Tropikalny zespół nacieku eozynofilowego w płucach
Wprowadzenie
Wprowadzenie do eozynofilowej infiltracji płucnej Eozynofilia erozyjna tropikalna (TEPI), znana również jako zespół Weingarten. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,003% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niewydolność serca
Patogen
Przyczyny tropikalnego naciekania eozynofilowego w płucach
(1) Przyczyny choroby
Dorosłe filariazy pasożytujące w układzie limfatycznym, ściśle związane z infekcją filariozy, wytwarzają dużą liczbę mikrofilarii, a niektóre z nich dostają się do krążenia krwi, powodując reakcję alergiczną w płucach. Większość pacjentów ma przeciwciała przeciw filariozie w surowicy i antygen filarny Test wiązania dopełniacza jest dodatni, a miano zmniejsza się po leczeniu przeciw filariacie. U typowych pacjentów mikrofilarie można znaleźć w wątrobie, płucach i węzłach chłonnych oraz innych chorobach pasożytniczych, takich jak mszyce, nicienie i robaki Zakażenie może również powodować tę chorobę.
(dwa) patogeneza
Obserwacje histopatologiczne są związane z przebiegiem choroby W fazie ostrej można zaobserwować rozproszone naciekanie eozynofili w świetle pęcherzykowym, śródmiąższowym, okołooskrzelowym i naczyniowym, a także eozynofilowe mikropęcherze i ziarniniak. W późnym stadium jedwabnika można zaobserwować w różnych infiltracjach i zwłóknieniach komórek zapalnych, w próbkach biopsji węzłów chłonnych, wątroby i płuc można zaobserwować zwyrodnienie mikrofilarii lub osoby dorosłej, otoczone eozynofilami i ich ziarnistymi produktami oraz agregacją gigantycznych komórek.
Zapobieganie
Tropikalna eozynofilowa infiltracja płucna
Zwróć uwagę na dietę i zwróć uwagę na osobiste nawyki życiowe.
Powikłanie
Powikłania eozynofilowego nacieku w płucach Powikłania niewydolność serca
Płucna niewydolność serca, nieprawidłowe oddychanie
Objaw
Objawy tropikalnego naciekania eozynofilowego w płucach Typowe objawy Biegunka z niską gorączką Eozynofilia Brak limfadenopatii Odgłosy płuc można wyczuć i zwilżyć ...
Typowe objawy kliniczne obejmują kaszel, świszczący oddech, niską gorączkę, utratę masy ciała, zmęczenie i anoreksję, kaszel jest silny i napadowy, noc jest ciężka, plwocina jest lepka, czasem krwawa w plwocinie, często z atakami podobnymi do astmy, kilku pacjentów może mieć płuca Zewnętrzne objawy, takie jak wymioty, biegunka, zapalenie osierdzia i objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, badanie fizykalne można znaleźć w płucach świszczących dźwięków oraz suchych i mokrych głosów oraz łagodnej wątrobie, śledzionie, węzłach chłonnych.
Według objawów klinicznych w połączeniu z testami laboratoryjnymi można zdiagnozować.
Zbadać
Badanie tropikalnego naciekania eozynofilowego w płucach
1. Krew obwodowa: Całkowita liczba białych krwinek jest zwiększona, a liczba eozynofili znacznie wzrasta, często przekraczając 3000 / mm3 przez kilka tygodni.
2. Badanie rentgenowskie: typowymi objawami rentgenowskimi płuc są siatkowate guzkowate cienie z rozmytymi granicami, głównie rozmieszczonymi w płucach dolnych płuc, czasami przeszywająca limfadenopatia i wysięk opłucnowy, a pacjenci z zaawansowanymi płucami często pozostają w płucach. Zwłóknienie, ale wzrost liczby eozynofili nie był związany z nasileniem choroby i wynikami badań RTG klatki piersiowej.
3. Całkowita IgE w surowicy: również odpowiednio zwiększona, może być wyższa niż 1000 U / ml (1U = 2,2 ng).
4.ESR: umiarkowanie zwiększony.
5. Badanie plwociny: można zobaczyć eozynofile, a 20% pacjentów ma dodatnie jaja jedwabników w kale.
6. IgE i IgG swoiste filarycznie w surowicy pacjenta: wykrywanie miana i test wiązania lub dopełniacza dopełniacza w surowicy.
7. Test czynnościowy płuc: wczesne oznaki upośledzenia funkcji wentylacyjnej i restrykcyjnej dysfunkcji oddechowej z zaburzeniem funkcji rozproszonej w późnym stadium.
8. Płyn do płukania oskrzelowo-pęcherzykowego (BALF): odsetek eozynofili jest znacznie zwiększony, często> 25%.
9. Skan CT : pomocny w diagnostyce różnicowej cieni.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza eozynofilowego nacieku w płucach
Należy pamiętać, że należy go odróżnić od ostrego i przewlekłego eozynofilowego zapalenia płuc.
