Chlamydia pneumoniae zapalenie płuc
Wprowadzenie
Wprowadzenie do zapalenia płuc Chlamydia Chlamydia pneumoniae (szczep TWAR) (izraelski izolat TW-183 w 1965 r. I Waszyngton izolat AR-39 w 1983 r.) Jest obecnie gatunkiem chlamydialnym najczęściej powodującym infekcje dróg oddechowych w klinice. Obecnie istnieje tylko jeden serotyp, który jest ścisły. Ludzki patogen, bez pośredniego gospodarza dla zwierząt. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: wskaźnik rozpowszechnienia wynosi około 0,5% -5% Ludzie podatni: dzieci i dorośli Sposób przenoszenia: przenosić się między ludźmi poprzez wydzieliny oddechowe Powikłania: zapalenie wsierdzia, zapalenie mięśnia sercowego
Patogen
Przyczyny zapalenia płuc wywołanego przez Chlamydia pneumoniae
(1) Przyczyny choroby
Chlamydia pneumoniae (szczep TWAR) (izraelski izolat TW-183 w 1965 r. I Waszyngton izolat AR-39 w 1983 r.) Jest obecnie gatunkiem chlamydialnym najczęściej powodującym infekcje dróg oddechowych w klinice. Obecnie istnieje tylko jeden serotyp, który jest ścisły. Ludzki patogen, bez pośredniego gospodarza dla zwierząt.
(dwa) patogeneza
Chlamydia pneumoniae jest wdychana z górnych dróg oddechowych i atakuje błonę śluzową, taką jak nosogardło. Najpierw powoduje inwazyjne zmiany miejscowych komórek zapalnych tkanek. Patogeny namnażają się w jednojądrzastych makrofagach, a następnie rozprzestrzeniają się we krwi. Zmiany płciowe stopniowo rozszerzyły się z hilarki, objawiające się zrazikowym i śródmiąższowym zapaleniem płuc, głównie w dolnej części płuca, któremu towarzyszy wczesna reakcja zapalna płuca, pokazująca naciekanie leukocytów wielojądrzastych i włóknisty wysięk pęcherzykowy, widoczna jama pęcherzykowa Pełne płynu, ściany pęcherzyków płucnych i śródmiąższowe płuca są pogrubione, może wystąpić obrzęk, krwotok i martwica, zmiany mogą również obejmować układ siateczkowo-śródbłonkowy, zapalenie wątroby i małą ogniskową martwicę, powiększenie śledziony, czasami zapalenie opłucnej, osierdzie Mogą również wystąpić zmiany zapalne i zapalenie mięśnia sercowego itp., Nerki, nerwy i układ trawienny, bazofilowe ciała inkluzyjne można zobaczyć w makrofagach płuc, mięśniu sercowym, osierdziu i wątrobowych komórkach gwiaździstych.
Zapobieganie
Zapobieganie Chlamydia pneumoniae
Zapalenie płuc wywołane przez Chlamydia pneumoniae jest chorobą układu oddechowego człowieka, która nie jest związana ze zwierzęcymi gospodarzami, więc można jej zapobiec poprzez ogólne infekcje dróg oddechowych.
Powikłanie
Powikłania zapalenia płuc wywołane przez Chlamydia pneumoniae Powikłania, zapalenie wsierdzia, zapalenie mięśnia sercowego
Często wtórne zakażenie bakteryjne w połączeniu z zapaleniem wsierdzia, zapaleniem mięśnia sercowego i tak dalej.
Objaw
Chlamydia zapalenie płuc objawy zapalenia płuc Częste objawy Ropne wydzielanie oskrzeli zwiększało ból w klatce piersiowej
Zakażenie Chlamydia pneumoniae ma okres inkubacji od 15 do 23 dni, może powodować infekcje górnych dróg oddechowych, takie jak zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego i zapalenie gardła, może również powodować infekcje dolnych dróg oddechowych, ale te ostatnie są głównie, takie jak zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc, Chlamydia pneumoniae pneumoniae Chlamydia Główna postać infekcji różni się od zapalenia płuc wywołanego przez gorączkę papugi. Pacjent nie miał w przeszłości kontaktu z chorymi ptakami. Większość zakażeń układu oddechowego Chlamydia pneumoniae to ból gardła, gorączka, kaszel (suchy kaszel), ból w klatce piersiowej, ból głowy, dyskomfort i zmęczenie oraz zaangażowanie. Płatki płuc można usłyszeć, ale u pacjentów ponownie zakażonych występuje mniej objawów ze strony układu oddechowego i rzadziej rozwija się zapalenie płuc. Objawy kliniczne starszych pacjentów z Chlamydia pneumoniae mogą być poważniejsze, czasem śmiertelne, szczególnie w przypadku infekcji bakteryjnych. Lub gdy istnieją podstawowe choroby, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc.
Zbadać
Badanie zapalenia płuc wywołanego przez Chlamydia pneumoniae
Kultury chlamydii, pobrać wymaz z gardła lub gardła, tchawicę i aspirację oskrzeli, płyn z płukania pęcherzyków płucnych i inne kultury próbek.
Test mikroimmunofluorescencyjny (MIF): Jest to międzynarodowo akceptowana i najczęściej stosowana metoda diagnostyki serologicznej Chlamydia pneumoniae. Oprócz pacjentów z kliniką STD i określonych populacji, diagnostyka serologiczna MIF zapalenia płuc Chlamydia pneumoniae może wykorzystywać pojedynczy antygen Chlamydia pneumoniae. , to znaczy nie ma potrzeby jednoczesnego wykrywania Chlamydia trachomatis i Chlamydia psittaci, serologiczne kryteria diagnostyczne to: test MIF IgG ≥ 1: 512 i / lub IgM ≥ 1: 32, z wyłączeniem czynnika reumatoidalnego (RF) spowodowanego fałszywie dodatnim wynikiem Można go zdiagnozować jako niedawną infekcję, a miano przeciwciał w surowicy podwójnej dawki 4 razy lub więcej jest również diagnozowane jako niedawna infekcja, a 1:16 ≤ IgG <1: 512 to poprzednia infekcja.
Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej: Głównym objawem jest jednostronny naciek pęcherzykowy, który może prowadzić do obustronnego naciekania śródmiąższowego i pęcherzykowego Nawrót zakażenia Chlamydia pneumoniae występuje częściej, szczególnie gdy leczenie antybiotykami jest nieodpowiednie, ale mniej angażujące narządy poza układem oddechowym.
Diagnoza
Diagnoza i identyfikacja zapalenia płuc
Objawy kliniczne i wyniki badań rentgenowskich zakażenia płuc Chlamydia pneumoniae są niespecyficzne i nie można ich odróżnić od innych atypowych zapalenia płuc, zwłaszcza Mycoplasma pneumoniae pneumoniae. Dlatego diagnoza zależy od diagnozy laboratoryjnej. Najbardziej niezawodną metodą jest hodowla Chlamydia pneumoniae. Weź wymazy z jamy nosowo-gardłowej lub tylnej gardła, tchawicę i aspirację oskrzeli, płyn z płukania pęcherzyków płucnych i inne kultury próbek Ostatnio zgłaszano próbki traktowane trypsyną i / lub wersenianem sodu (EDTA). Szybkość izolacji Chlamydii jest znacznie poprawiona, a izolat może być zidentyfikowany przez przeciwciało monoklonalne specyficzne dla Chlamydia pneumoniae. Jednak ze względu na wysokie wymagania hodowlane Chlamydia pneumoniae trudno jest to zrobić w ogólnych laboratoriach. Pomocne jest zastosowanie testu PCR do wykrycia powyższych próbek. Należy jednak zwrócić uwagę na kontrolę jakości, aby zapobiec fałszywie dodatnim wynikom. Test mikroimmunofluorescencyjny (MIF) jest obecnie powszechnie akceptowaną i najczęściej stosowaną metodą diagnostyki serologicznej Chlamydia pneumoniae. Oprócz pacjentów z kliniką STD i określonych populacji Chlamydia pneumoniae Diagnostyka serologiczna MIF zapalenia płuc może obejmować pojedynczy antygen Chlamydia pneumoniae, tj. Brak jednoczesnego wykrywania jaglicy Przeciwciało Protoplast i Chlamydia psittaci, serologiczne kryteria diagnostyczne: test MIF IgG ≥ 1: 512 i / lub IgM ≥ 1: 32, można zdiagnozować jako niedawną infekcję po wykluczeniu fałszywych wyników pozytywnych spowodowanych czynnikiem reumatoidalnym (RF) Miano przeciwciał w surowicy podwójnej dawki 4 razy lub więcej zostało również zdiagnozowane jako niedawna infekcja, a 1:16 ≤ IgG <1: 512 była poprzednią infekcją.
Należy zwrócić uwagę na rozpoznanie mykoplazmatycznego zapalenia płuc i wirusowego zapalenia płuc. Objawy kliniczne i zmiany rentgenowskie klatki piersiowej tych dwóch rodzajów zapalenia płuc są bardzo podobne do tych z Chlamydia pneumoniae. Rozpoznanie różnicowe zależy od badań laboratoryjnych.
