Rotawirusowe zapalenie jelit
Wprowadzenie
Wprowadzenie do rotawirusowego zapalenia jelit Rotawirusowe zapalenie żołądka i jelit jest ostrą infekcją przewodu pokarmowego wywołaną przez rotawirusa, znaną również jako biegunka jesienna. Patogeny przenoszone są głównie przez przewód pokarmowy, a głównymi objawami klinicznymi są ostra gorączka, wymioty i biegunka, a przebieg choroby jest przeważnie krótki. Jest to jedna z najczęstszych przyczyn biegunki. Może występować podczas epidemii lub pandemii. Choroba ta występuje głównie u niemowląt i małych dzieci. Często jest wywoływana przez rotawirusa grupy A. Szczyt zapadalności przypada na jesień, stąd nazwa „biegunka jesienna dla niemowląt”. Około 125 milionów biegunki u niemowląt i małych dzieci na całym świecie jest powodowanych przez zakażenie rotawirusem każdego roku, z których większość występuje w krajach rozwijających się. Rotawirus grupy B może powodować biegunkę u dorosłych. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 10% Osoby wrażliwe: dobre dla niemowląt i małych dzieci Tryb infekcji: rozprzestrzenianie się przewodu pokarmowego Powikłania: Wgłobienie Plamica alergiczna Zespół hemolityczno-mocznicowy Rozproszona koagulacja wewnątrznaczyniowa
Patogen
Przyczyna rotawirusowego zapalenia jelit
Zakażenie wirusem (45%):
To, czy rotawirus może wywoływać chorobę po wejściu do organizmu, zależy od liczby zainfekowanych wirusów. Ilość inwazyjnego wirusa jest duża, co pomaga wirusowi na inwazję. Gdy rotawirus dostaje się do organizmu, powoduje biegunkę na dwa sposoby: Po pierwsze, rotawirus bezpośrednio na kosmkach jelita cienkiego Uszkodzenie komórek nabłonkowych, powodujące zmiany patologiczne; Po drugie, metabolity rotawirusa w procesie replikacji działają na komórki śródbłonka jelita cienkiego, niszcząc normalną funkcję fizjologiczną komórek jelitowych i powodując biegunkę. Niewielka ilość wirusa będzie odporna na własną odporność organizmu i nie rozwinie choroby.
Czynniki fizjologiczne (10%):
Fizjologiczne cechy samego organizmu mogą powodować wystąpienie choroby. Gdy enzym laktozy (będący receptorem rotawirusa) w granicy szczoteczki nabłonka jelitowego organizmu jest wysoki, np. U niemowląt, łatwo jest zarazić rotawirusem. Wraz ze wzrostem wieku zmniejsza się ilość tego enzymu, a wrażliwość maleje.
Niska odporność (10%):
Kiedy różne czynniki powodują obniżoną odporność, pomaga inwazji rotawirusa i wywoływać choroby.
Patogeneza
Kiedy rotawirus atakuje ludzkie ciało i dociera do jelita cienkiego, wchodzi do komórek nabłonkowych przez białko płaszcza Vp4 (białko adsorbowane) i laktazy na komórkach nabłonkowych błony śluzowej jelit, które namnażają się i niszczą w cytoplazmie nabłonka i odpadają z powodu nabłonka kosmków. Komórki są niszczone, disacharyzy, takie jak laktazy, są zmniejszone, a konwersja laktozy do innych monosacharydów jest zablokowana. Nagromadzenie laktozy w świetle jelita powoduje wysokie ciśnienie osmotyczne w jelicie cienkim i okrężnicy, co powoduje migrację wody do światła jelita, co prowadzi do biegunki i wymiotów. Sześcienne komórki nabłonkowe z dolnej części krypty są przenoszone w górę, aby zastąpić złuszczone komórki nabłonka kosmków. Ze względu na ich niedojrzałą funkcję komórkową nadal są w stanie wysokiego wydzielania i niskiego wchłaniania, co powoduje zatrzymanie płynów jelitowych, przedłużenie biegunki i replikację rotawirusa. Niestrukturalne białko NSP4 syntetyzowane w tym procesie, które odgrywa rolę w enterotoksynie podczas patogenezy rotawirusa, może powodować wzrost poziomu wewnątrzkomórkowego Ca2, promować wzrost poziomu cAMP w błonie śluzowej jelita cienkiego i uczestniczyć w powstawaniu biegunki, takiej jak biegunka i wymioty. Może powodować wodę, zaburzenia równowagi elektrolitowej i kwasicę.
Choroba jest odwracalną zmianą patologiczną, błona śluzowa często utrzymuje integralność, a główna uszkodzona część znajduje się w jelicie cienkim. Biopsja pokazuje, że kosmki jelita cienkiego są skrócone i tępe, naciek komórek jednojądrzastych blaszki właściwej, komórki nabłonkowe są nieregularne, prostopadłościenne, z wakuolami lub martwicą. .
Zapobieganie
Zapobieganie rotawirusowemu zapaleniu jelit
Odcięcie drogi transmisji jest celem zapobiegania.
1. Postępowanie ze źródłami zakaźnymi: pacjenci powinni być wcześnie wykrywani, pacjenci powinni być izolowani, a ścisłe kontakty i podejrzani pacjenci powinni być ściśle obserwowani.
2. Odetnij drogę przenoszenia: wzmocnij dietę, wodę pitną i higienę osobistą, zrób dobrą dezynfekcję kału pacjentów: zapobiegaj zanieczyszczeniu źródeł wody pitnej i żywności, szpitale muszą ściśle dezynfekować miejsca dla dzieci i noworodków, takie jak stolec nie może być kontrolowany Dzieci powinny mieć zakaz wstępu do przedszkola lub szkoły.
3. Szczepienia: Szczepionka przeciw rotawirusom może być stosowana w praktyce klinicznej W okresie epidemii metoda biernej immunizacji dla grup wysokiego ryzyka i osób podatnych ma również pewien efekt zapobiegawczy, a mleko ludzkie może w pewnym stopniu działać ochronnie. Zaleca się karmienie piersią w celu zmniejszenia nasilenia choroby u małych dzieci. Mleko cieląt immunizowanych rotawirusem bydła zawiera przeciwciała IgA i IgG. Karmienie niemowląt tym mlekiem ma również działanie ochronne.
Powikłanie
Powikłania rotawirusowego zapalenia jelit Powikłania, wgłobienie, plamica alergiczna, zespół hemolityczno-mocznicowy, rozsiana koagulacja wewnątrznaczyniowa
Niewielka liczba skomplikowanych wgłobienia, krwawienie z przewodu pokarmowego, plamica alergiczna, zespół Reye'a, zapalenie mózgu, zespół hemolityczno-mocznicowy, DIC (rozproszone krzepnięcie wewnątrznaczyniowe), podwyższona aktywność AlAT (transaminazy alaninowej).
Objaw
Rotawirus objawy zapalne częste objawy zmęczenie wodnisty stolec biegunka nudności tkliwość brzucha ból brzucha jelit wzdęcia niska gorączka
1. Okres inkubacji niemowląt i małych dzieci wynosi 24-72 godziny, początek jest bardziej naglący, wymioty są często pierwszym objawem, któremu towarzyszy biegunka kilka razy dziennie, głównie w przypadku dużej liczby wodnistych stolców, żółto-zielony, smród, może mieć niewielką ilość śluzu, nie Ropa i krew, może być biegunką rzekomą cholery, pacjenci z niską gorączką, rzadko powyżej 38 ° C, większość wczesnych stadiów choroby z katarami, kichaniem i lekkim kaszlem, ponad połowa dzieci ma różne stopnie odwodnienia i kwasicy, może być poważna Odwodnienie, stan pogarsza się i umiera w ciągu kilku godzin, na ogół gorączka, wymioty ustępują w ciągu 48 h, a biegunka może trwać dłużej niż 1 tydzień. Jeśli stan jest ciężki, nie toleruje węglowodanów, a powrót do normy zajmuje zwykle kilka tygodni do sześciu miesięcy.
Noworodki mogą również rozwinąć chorobę, biegunka jest lżejsza, może mieć wzdęcie brzucha i krwawe stolce, badanie rentgenowskie może być objawem nieprawidłowego typu jelit, a nawet perforacji jelit.
2. Okres inkubacji dorosłych pacjentów to najkrótsze godziny, najdłuższy do 1 tygodnia, średnia to 2 do 3 dni. Choroba jest ostrzejsza, z bólem brzucha i biegunką, zmęczeniem, nudnościami i wymiotami itp. Stolec jest głównie żółty, wodnisty stolec. Brak śluzu, ropy i krwi, biegunka zwykle zmienia się od 5 do 9 razy lub więcej niż 10 razy dziennie. W ciężkich przypadkach może dochodzić do więcej niż 20 razy dziennie. Dźwięki jelit są wzmocnione, tkliwość brzucha jest widoczna w pępowinie, a niektórzy pacjenci mają różne stopnie odwodnienia. Większość pacjentów ma normalną temperaturę ciała, kilku pacjentów ma niską gorączkę, a przebieg choroby jest krótki, zwykle 3 do 5 dni, w większości samoograniczający się, a kilku może osiągnąć więcej niż 9 dni.
Zbadać
Kontrola rotawirusowego zapalenia jelit
1. Rutynowe badanie: rutyna krwi: całkowita liczba białych krwinek jest w większości normalna, kilka nieznacznie wzrosło, wzrost limfocytów w klasyfikacji komórek, badanie kału: pojawienie się żółtego wodnistego kału, brak śluzu i krwi, brak nieprawidłowości w badaniu mikroskopowym.
2. Wykrywanie wirusa i antygenu wirusowego w kale: Wykrywanie wirusa w kale za pomocą mikroskopii elektronowej: mikroskopia elektronowa dokonuje konkretnej diagnozy na podstawie obserwacji typowej morfologii, a jej wskaźnik dodatni może osiągnąć 90%. Ta metoda jest szybka i dokładna, ale sprzęt jest drogi, a wymagania operacyjne są wysokie. Dlatego jest on głównie wykorzystywany do badań epidemiologicznych. Wykrywanie antygenów swoistych wobec wirusa: można zastosować wiele metod immunologicznych do wykrywania antygenów swoistych wobec rotawirusa, takich jak test immunoenzymatyczny (EIA), test wiązania dopełniacza (CF), metody immunofluorescencji (IF) itp., Gdzie EIA jest swoisty, Wysoka czułość i łatwa obsługa.
3. Wykrywanie wirusowego kwasu nukleinowego w kale: można zastosować elektroforezę w żelu poliakryloamidowym, hybrydyzację kwasu nukleinowego i reakcję łańcuchową polimerazy (PCR) Metoda hybrydyzacji kwasu nukleinowego ma wysoką swoistość, a metoda PCR ma wysoką czułość i jest stosowana głównie do Badania epidemiologii molekularnej.
4. Wykrywanie rotawirusa przez przeciwciała w surowicy: Specyficzne przeciwciało w surowicy pacjentów wykrywa się metodami immunologicznymi, takimi jak EIA, na przykład miano przeciwciał w podwójnej surowicy w fazie ostrej i fazie powrotu do zdrowia zwiększa się czterokrotnie, co jest diagnostyczne.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza rotawirusowego zapalenia jelit
Diagnoza
Rozpoznanie opiera się głównie na danych epidemiologicznych i objawach klinicznych.
1. Dane epidemiologiczne: W zależności od sezonu epidemicznego pacjenci z podobnymi objawami jelitowymi w obszarach epidemicznych powinni zwrócić uwagę na tę chorobę.
2. Objawy kliniczne: okres inkubacji jest krótszy, początek jest pilniejszy, objawem jest biegunka, żółty wodnisty stolec, a niektóre dzieci mogą być związane z objawami oddechowymi.
Diagnostyka różnicowa
1. Bakteryjne infekcje jelitowe występują głównie latem i jesienią, a temperatura ciała wzrasta o ponad 39 ° C.Ból brzucha i biegunka są oczywiste. Po 2–3-krotnym rozluźnieniu zmienia się w śluzowo-ropny stolec lub śluzową ropę i krew. Jest pilna i ciężka, tkliwość lewej dolnej części brzucha, wzrost białych krwinek, badanie mikroskopowe kału ma dużo czerwonych, białych krwinek, hodowla kału może wykryć próchnicę, Campylobacter jejuni.
2. Identyfikacja z wirusem Nowalk, adenowirusem jelitowym i innymi infekcjami: objawy kliniczne i ogólne testy laboratoryjne są zasadniczo takie same, w oparciu o mikroskopię immunoelektronową z przeciwciałami wielowartościowymi, elektroforezę wirusowego kwasu nukleinowego, wykrywanie przeciwciał antygenowych ELISA w celu identyfikacji.
