Nacieki eozynofilowe w płucach
Wprowadzenie
Wprowadzenie do eozynofilowego naciekania w płucach Naciek płucny eozynofilią (PIE) lub eozynofilową chorobą płuc (eozynofilową chorobą płuc) jest grupą chorób charakteryzujących się zwiększonym eozynofilami w krążeniu lub tkance. W rzeczywistości, komórki zapalne, które powodują uszkodzenie tkanki płucnej w takich chorobach, oprócz eozynofilów obejmują makrofagi pęcherzykowe, limfocyty i neutrofile. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,003% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niewydolność serca
Patogen
Przyczyny naciekania eozynofili w płucach
Infekcja mszyc (35%):
Infekcja mszyc jest najczęstszą przyczyną, a wiele substancji w ciele mszyc jest wysoce antygenowych. Eksperymenty wykazały, że po zjedzeniu mszyc jaja larwy migrują do płuc, a typowe objawy płuc i eozynofile nasilają się. Inne pasożyty wywołujące tę chorobę to nicienie, robaki nitkowate, mszyce, robaki imbirowe, włośnia i ameba. Leki obejmują kwas salicylowy, aspirynę, penicylinę, nitrofurantoinę, fenylobutazon, chlorpropamid, hydralazynę, mekamyloaminę, leki sulfonamidowe i metotreksat. Istnieją doniesienia o wdychaniu pyłku, zarodników grzybów i innych chorób.
Eozynofilia (29%):
Prosta eozynofilowa niewydolność płuc to łagodny, zmęczenie i łagodny suchy kaszel W ciężkich przypadkach mogą wystąpić ostre objawy, takie jak wysoka gorączka, napadowy kaszel i astma oraz może wystąpić niewydolność oddechowa. Na klatce piersiowej znajdują się mokre lub suche rzędy, a czasem uderzenie może spowodować nudność. Śledziona może być nieznacznie powiększona. Eozynofilia, czasami nawet od 60% do 70%, jest większa niż normalne eozynofile i zawiera duże cząsteczki. W ciężkich przypadkach z ogólnoustrojowym zapaleniem naczyń może wystąpić wiele zmian ogólnoustrojowych.
Inne (10%):
Rentgenowskie radiogramy klatki piersiowej można zobaczyć na podobnej do chmury plamie, a rozmiar, kształt i pozycja nie są stałe, jest to wzór migracyjny, zanikający w krótkim czasie i powracający w innej części. Czasami rozproszone ziarniste cienie w obu płucach należy odróżnić od gruźlicy prosów.
Zapobieganie
Zapobieganie naciekom eozynofilowym w płucach
Nie ma skutecznego środka zapobiegającego tej chorobie, a wczesne wykrycie i wczesna diagnoza są kluczem do zapobiegania i leczenia tej choroby. W leczeniu pierwotnej choroby nie należy brać udziału w zabijaniu eozynofili. Pierwotny zespół silnie eozynofilowy można leczyć hormonem kory nadnerczy, aby zmniejszyć naciek eozynofilowy. W razie potrzeby dodaj hydroksymocznik, winkrystynę lub chlorambucil. Może być skuteczny dla tych, którzy są oporni lub nie tolerują wyżej wymienionych środków terapeutycznych.
Powikłanie
Powikłania eozynofilowe w płucach Powikłania niewydolność serca
Czasami pojawiają się swędzące wysypki. Gdy stan jest poważny, może zagrażać życiu z powodu oskrzeli, niedrożności naczyń włosowatych i niewydolności serca.
Objaw
Objawy naciekania eozynofilowego w płucach Częste objawy, duszność, ucisk w klatce piersiowej, zmęczenie, niska gorączka
Istnieją różne stopnie ucisku w klatce piersiowej, duszność, zmęczenie, niska gorączka, kaszel i świszczący oddech itp., Mogą być ostre, podostre lub przewlekłe, przebieg choroby jest również bardzo różny, oprócz ostrego eozynofilowego zapalenia płuc (AEP) i przewlekłego uzależnienia Kwaśne granulocytowe zapalenie płuc (CEP).
Obecnie istnieją trzy główne kryteria diagnozowania takich chorób:
1 Stwierdzono zwiększone eozynofile we krwi obwodowej i zmiany naciekowe w promieniach rentgenowskich płuc.
2 Udział eozynofili w płynie z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego (BALF) był znacznie zwiększony.
3 Przezskórna biopsja płuc (TBLB), częstymi zmianami patologicznymi są miąższ płucny, rozległe naciekanie eozynofili w tkankach śródmiąższowych i okołoskrzelowych, a BAL i TBLB są również duże w eliminowaniu infekcji spowodowanych przez różne mikroorganizmy i nowotwory. Wartość
Zbadać
Badanie naciekowej eozynofilowej infekcji płucnej
1. Eozynofile we krwi obwodowej były znacznie zwiększone.
2. Zmiany rentgenowskie w płucach są często przejściowe.
3. Zwiększona całkowita IgE w surowicy, z wyjątkiem pasożytów.
4. Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe: Eozynofile w płynie z płukania zostały znacznie zwiększone.
5. Biopsja oskrzelowo-płucna: rozległy naciek eozynofili w miąższu płucnym i tkankach okołoskrzelowych.
Diagnoza
Diagnoza i identyfikacja naciekowej eozynofilowej infekcji płucnej
Zgodnie z jego cechami klinicznymi chorobę można podzielić na następujące sześć rodzajów, ale czasami trudno jest je rozróżnić, a także istnieje możliwość wzajemnej transformacji w przebiegu choroby.
Należy pamiętać, że należy go odróżnić od ostrego i przewlekłego eozynofilowego zapalenia płuc. Główną patologiczną zmianą ostrego i przewlekłego eozynofilowego zapalenia płuc jest ostre rozlane uszkodzenie pęcherzyków płucnych. W przestrzeni pęcherzykowej, śródmiąższowej i oskrzelowej zaobserwowano znaczny naciek eozynofili W większości przypadków zaobserwowano tworzenie się błon szklistych i proliferację komórek nabłonka pęcherzykowego typu II. W późniejszym etapie obserwowano obrzęk śródmiąższowy, masywne naciekanie komórek zapalnych i przerost tkanki włóknistej. Brak zapalenia naczyń i zaburzenia czynności płuc.
