zespół żyły głównej górnej
Wprowadzenie
Wprowadzenie do zespołu żyły głównej górnej Zespół żyły głównej górnej (superiorvenacavasyndrome, SVCS) to grupa zespołów spowodowanych niedrożnością żyły głównej górnej. Najczęstsze objawy to duszność, obrzęk twarzy i szyi, następnie obrzęk tułowia i kończyn górnych, ból w klatce piersiowej, kaszel i trudności w przełykaniu. Objawy ośrodkowego układu nerwowego mogą wystąpić, gdy podwyższone jest wtórne ciśnienie śródczaszkowe. Zespół górnej żyły głównej został po raz pierwszy opisany jako powikłanie syfilitycznego tętniaka aorty w 1757 r. Przez Williama Huntera. Zgodnie z patogenem zespołu żyły głównej górnej dzieli się na łagodne i złośliwe choroby, a ponad 90% jest spowodowanych nowotworami złośliwymi. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0033% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: obrzęk mózgu
Patogen
Przyczyna zespołu żyły głównej górnej
Przyczyna choroby
Większość zespołu górnej żyły głównej jest spowodowana nowotworami złośliwymi, takimi jak rak płuc, pierwotny guz śródpiersia, chłoniak i guz z przerzutami. Przewlekłe zapalenie śródpiersia i pierwotna zakrzepica żyły głównej górnej mogą również powodować SVCS.
W pierwszej połowie XX wieku zespół żyły głównej górnej był głównie spowodowany łagodną chorobą śródpiersia, a tętniaki syfilityczne stanowiły prawie połowę. Ponad 90% zespołu górnej żyły głównej jest teraz spowodowana chorobami złośliwymi. W drugiej połowie XX wieku rak płuc stał się najczęstszą przyczyną zespołu żyły głównej górnej, stanowiąc od 3% do 15% przypadków zespołu żyły głównej górnej, szczególnie raka małych komórek. Chłoniak, po raku płuca, jest drugą przyczyną tego zespołu. Inne nowotwory złośliwe, takie jak złośliwy grasiczak. Spermatogonia, przerzutowy rak wątroby, białaczka i złośliwe guzy serca mogą powodować zespół żyły głównej górnej.
Zespół żyły głównej górnej spowodowany łagodną chorobą stanowi 5%. Najczęstszymi łagodnymi chorobami są wole zaostkowe i włókniste zapalenie śródpiersia. Naczyniak głowy i ramienia jest ważną przyczyną zespołu żyły głównej górnej w krajach zachodnich. W ciągu ostatnich 20 lat szeroko prowadzono diagnostykę interwencyjną i leczenie żyły głównej górnej, a cewniki lub druty stosowano w dużych ilościach, takich jak: cewniki Swan-Gansa, cewniki sercowe, elektrody wsierdzia, cewniki do żywienia pozajelitowego itp., Więc wystąpiły pewne komplikacje, oraz Spowodował wiele przypadków zespołu żyły głównej górnej. W ostatnich latach zgłaszano również zespół żyły głównej górnej po operacji na otwartym sercu i przeszczepie serca.
Patofizjologia
Górna żyła główna znajduje się w śródpiersiu, zaczynając od lewego i prawego połączenia żyły niezamierzonej do prawego przedsionka, około 6-8 cm długości, 2 cm w pobliżu końca serca w jamie osierdziowej, a górna część osierdzia jest względnie nieruchoma. Azygiczna żyła wchodzi właśnie do żyły głównej górnej od tylnej części osierdzia, która jest bardzo ważnym kanałem pobocznym żylnym. Wokół górnej żyły głównej znajdują się tchawica, prawy oskrzeli, aorta, tętnica płucna oraz przeźroczyste i tchawiczne węzły chłonne. Górna żyła główna jest łatwa do kompresji dzięki cienkiej ściance i niskiemu ciśnieniu przepływu krwi w świetle. Grasica i tylny mostek znajdują się tuż przed górną żyłą główną. Tchawica, tchawica, hilar i dotchawiczne węzły chłonne znajdują się w tylnej, środkowej i bocznej stronie górnej żyły głównej. Dlatego zmiany patologiczne dowolnej struktury sąsiadującej z górną żyłą główną w jamie klatki piersiowej mogą ściskać górną żyłę główną, a zmiana może również bezpośrednio rozprzestrzeniać się, atakować i powodować niedrożność górnej żyły głównej.
Kiedy górna niedrożność żyły głównej, przepływ krwi w żyle głównej górnej żyły dociera do serca głównie czterema następującymi ścieżkami (ryc. 6.53.3-0-2): 1 Azygiczna ścieżka żylna, od żyły leniwej, żyły półdzielnej, żyły wstępującej lędźwiowej i żyły lędźwiowej Kompozycja, komunikacja górnej i dolnej żyły głównej; część krwi z wewnętrznej żyły piersiowej, a druga część ze splotu żył przykręgosłupowych. Kiedy płaszczyzna niedrożności znajduje się w górnej żyle głównej nad otworem żyły nieparzystej, ścieżka ta jest ważną ścieżką dla przepływu w górę żyły głównej górnej. 2 Ścieżka splotu żylnego międzykręgowego, odprowadzona z żyły niezamierzonej, zatoki opony twardej, żyły międzyżebrowej, żyły lędźwiowej i żyły biodrowej do żyły głównej dolnej. Ta ścieżka jest szczególnie ważna, gdy zamglona żyła jest zablokowana. 3 dostęp do wewnętrznej żyły mlecznej: wewnętrzna żyła mleczna, żyła międzyżebrowa, górna i dolna ściana brzucha i inne komunikujące się z zewnętrzną żyłą biodrową; 4 dostęp żylny do klatki piersiowej i ściany brzucha, w tym żyły bocznej piersiowej, żyły dolnej piersiowej i dolnej, żyły udowej do żyły udowej Czekaj Żyły tego szlaku są w większości powierzchowne, a ich żylaki można łatwo znaleźć, co ma ważne znaczenie kliniczne. Chociaż wspomniane powyżej krążenie poboczne występuje pomiędzy górną i dolną żyłą główną, krew górnego układu żyły głównej może częściowo powrócić do serca, ale objawy powrotu żylnego górnej części ciała nie zostały osiągnięte.
Górną niedrożność żyły głównej można podzielić zgodnie z zależnością między jej położeniem a położeniem żyły anzygicznej: 1 przeszedł przeszkodę przy wejściu żyły anzygicznej; 2 niedrożność przy wejściu żyły anzygicznej; 3 niedrożność żyły trójdzielnej i żyły górnej (ryc. 6.53.3-0-3 ). Po niedrożności żyły głównej górnej ustala się szeroki zakres krążenia pobocznego żylnego. Azygiczny układ żylny ściany klatki piersiowej jest jednym z najważniejszych kanałów dodatkowych. Kiedy górna niedrożność żyły głównej znajduje się poniżej wejścia do żyły lędźwiowej, górny powrót żylny wchodzi głównie do dolnej żyły głównej przez żyły leniwe i półmałe do pod pachami żyły lędźwiowej (ryc. 6.53.3-0-3A). Kiedy niedrożność znajduje się nad wejściem do żyły obezwładniającej, ustala się krążenie oboczne żyły szyjnej, a krew przechodzi przez żyłę obezwładniającą, a następnie wchodzi do górnej żyły głównej i prawego przedsionka poniżej niedrożności (ryc. 6.53.3-0-3B). Kiedy górna żyła główna jest zatkana przy wejściu do żyły zamętowej, krew w górnej części ciała musi krążyć przez żyłę boczną między górną i dolną żyłą główną do dolnej żyły głównej, a następnie powrócić do prawego przedsionka.
Ustanowienie krążenia pobocznego po niedrożności żyły głównej górnej wiąże się ze stopniem niedrożności żyły głównej górnej. Częściowa lub całkowita niedrożność żyły głównej górnej i asymetryczne żyły - prawe przedsionek jest nadal otwarty, ustanawia się tylko niewielką liczbę krążenia pobocznego; gdy górna żyła główna całkowicie przeszkadza w mętnym układzie, przepływ krwi może przepływać tylko z powrotem do żyły głównej dolnej, będzie więcej Ustanowiono obieg boczny szyi i innych części. Mózgowa dekompresja żylna może odbywać się przez jednostronną wewnętrzną żyłę szyjną, ponieważ lewa i prawa żyła mózgowa komunikują się przez środkową zatokę żylną. Górna i dolna zatok strzałkowa odprowadza krew z półkuli mózgowej, wchodzi do górnej zatoki strzałkowej i komunikuje się z wewnętrzną żyłą szyjną poprzez zatokę poprzeczną i zatokę esicy. Zatoka jamista jest również swobodnie transportowana do obu stron mózgu, a także do mózgu i obu stron żyły szyjnej wewnętrznej (ryc. 6.53.3-0-5). Dlatego każda strona wewnętrznej żyły szyjnej i prawy przedsionek mogą komunikować się z krwią żylną mózgu na tyle, aby osiągnąć obustronną dekompresję.
Zapobieganie
Zapobieganie zespołowi żyły głównej górnej
1. Aktywne zapobieganie i leczenie pierwotnej choroby, wysięk opłucnowy jest częścią choroby klatki piersiowej lub choroby ogólnoustrojowej, więc aktywne zapobieganie i leczenie pierwotnej choroby jest kluczem do zapobiegania tej chorobie.
2. Poprawić sprawność fizyczną, poprawić odporność na choroby i aktywnie uczestniczyć w różnych odpowiednich ćwiczeniach fizycznych, takich jak Tai Chi, miecz Tai Chi, Qigong itp., W celu poprawy sprawności fizycznej i poprawy odporności na choroby.
3. Zwracaj uwagę na dostosowanie życia, utrzymuj suchość w miejscu zamieszkania, unikaj wilgoci i inwazji, nie jedz przeziębienia, nie przejadaj się, utrzymuj funkcję śledziony i żołądka w normie, choruj po leczeniu, unikaj zimna, bądź ostrożny i czuj się szczęśliwy.
Powikłanie
Powikłania zespołu żyły głównej górnej Powikłania obrzęk mózgu
Takie jak wtórne ciśnienie śródczaszkowe może być komplikowane przez obrzęk mózgu.
Objaw
Objawy zespołu żyły głównej górnej Częste objawy Duszność, obrzęk kończyny górnej, duszność, ból w klatce piersiowej, kaszel
Objawy i oznaki zespołu żyły głównej górnej są spowodowane zablokowanym powrotem żylnym głowy, szyi i kończyn górnych oraz podwyższonym ciśnieniem żylnym. Nasilenie objawów klinicznych różni się w zależności od częstości występowania niedrożności, stopnia niedrożności oraz anatomicznego związku między niedrożnością górnej żyły głównej a żyłą wodną. Najczęstszymi objawami są obrzęk twarzy, szyi, ramion i górnej części klatki piersiowej, któremu często towarzyszą żylaki. Oczy często cierpią jako pierwsze, skarżąc się na łzy, obrzęk powiek i wydatne gałki oczne. Badanie siatkówki wykazało obrzęk siatkówki i przekrwienie żylne. Te objawy i oznaki są bardziej wyraźne, jeśli zamglone żyły również są zablokowane. W niedalekiej przyszłości pacjent może odczuwać ból głowy, zawroty głowy i szum w uszach, a gdy głowa jest opuszczona, może odczuwać pękanie, a twarz może być zaczerwieniona lub wypryskami. Nadciśnienie żylne może powodować żyłę szyjną i zakrzepicę naczyń mózgowych, a tym samym powodować szereg objawów i oznak. Zakrzepica żył siatkówki może powodować ślepotę.
Ponieważ większość zespołu żyły głównej górnej jest spowodowana rakiem płuc, objawy raka płuc są również powszechne, takie jak drażniący kaszel, duszność, a nawet uduszenie spowodowane uciskiem tchawicy lub prawego głównego oskrzeli; inwazja nerwu przeponowego, nerwu błędnego i nerwu współczulnego Prawidłowe porażenie dziecięce, chrypka, ból lub zespół Hornera.
Zbadać
Badanie zespołu żyły głównej górnej
Badanie laboratoryjne: wtórne zapalenie, białe krwinki mogą być podwyższone.
Na podstawie wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego, gdy podejrzewa się zespół żyły głównej górnej, należy wyjaśnić przyczynę niedrożności, lokalizację niedrożności i stopień niedrożności. Pomocne w diagnozie są tylne przednie i boczne prześwietlenie klatki piersiowej. Jeśli w prawym hilaru znajduje się masa i obturacyjne zapalenie płuc w prawym górnym płacie, może to być spowodowane rakiem płuc oskrzeli. Złośliwy chłoniak lub rak z przerzutami często ma limfadenopatię śródpiersia, a filmy rentgenowskie klatki piersiowej można również wyraźnie wyświetlić. Badania TK, zwłaszcza kontrasty ze wzmocnieniem kontrastu, mogą nie tylko zidentyfikować miejsce niedrożności, ale także dokładny mechanizm niedrożności, niezależnie od tego, czy jest to ucisk zewnętrzny, zakrzepica śródrdzeniowa, czy bezpośrednia infiltracja guza? Dwuwymiarowe obrazy ultrasonograficzne i tradycyjne tomogramy Jest pomocny w diagnozie, ale został zastąpiony przez wysokiej rozdzielczości tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Kiedy tomografia komputerowa nadal ma wątpliwości lub stopień obstrukcji żylnej wymaga dalszego wyjaśnienia, można rozważyć flebografię lub skanowanie radionuklidowe.
Prześwietlenia klatki piersiowej nie są pomocne w diagnozowaniu niezłośliwej niedrożności zakrzepowej lub przewlekłego zwłóknienia angiografii śródpiersia żył śródpiersia i dożylnego skanowania radionuklidów.
Cytologia plwociny, biopsja węzłów chłonnych szyjnych, punkcja klatki piersiowej i bronchoskopia włóknista mogą pomóc w diagnozie patologicznej.
Przezskórna biopsja dożylna może również pomóc w diagnozie patologicznej.
Mediastinoskopia i biopsja śródpiersia są odpowiednie dla większości pacjentów z rakiem płuc, ale ten rodzaj badania jest bardzo niebezpieczny, ponieważ rozszerzona, cienkościenna, wysokociśnieniowa żyła śródpiersia jest podatna na obrażenia i krwawienie, więc bądź ostrożny.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza zespołu żyły głównej górnej
Diagnoza
Diagnozę można postawić na podstawie wywiadu, objawów klinicznych i badań pomocniczych.
Diagnostyka różnicowa
Kliniczne należy odróżnić od guzów śródpiersia, przerzutów i pierwotnej zakrzepicy żyły głównej górnej.
