Kostnienie więzadła płaskiego kręgosłupa piersiowego

Wprowadzenie

Wprowadzenie do kostnienia więzadła piersiowego flavum Ossificationofligamentaflava (OLF) jest bardzo rzadka w praktyce klinicznej, ale jej objawy kliniczne są skomplikowane i błędnie zdiagnozowane, opóźniając czas leczenia, powodując nieodwracalne uszkodzenie długoterminowego, stale ściśniętego rdzenia kręgowego, ale w ostatnich latach z MRICT i Kliniczne zastosowanie CTM i innych metod wykrywania ułatwiło zdiagnozowanie wczesnego stadium kostnienia więzadła piersiowego smaku; konsekwencje wczesnej diagnozy i wczesnego leczenia zostaną znacznie poprawione. Stosunek mężczyzn do kobiet wynosi 2: 1, a większość chorób po średnim wieku występuje częściej u Azjatów, szczególnie Japończyków. Jest to rzadkie u osób rasy białej. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,05% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: przewlekły ból krzyża

Patogen

Przyczyny skostnienia więzadła piersiowego flavum

Przewlekła degeneracja uszkodzeń (40%)

Ponieważ choroba ta jest łatwa do wystąpienia u osób, które przez długi czas pracowały ciężką pracą fizyczną, a choroba ta występuje głównie w środkowych i dolnych kręgach piersiowych, co jest związane z dużą ilością aktywności środkowych i dolnych kręgów piersiowych, tak że stres więzadła smaku w tych częściach jest duży i łatwy. Powoduje kostnienie.

Zapalenie (30%)

Reakcją obronną żywej tkanki z układem naczyniowym na czynnik obrażeń jest stan zapalny. To, co ludzie zwykle nazywają „stanem zapalnym”, który jest rodzajem reakcji obronnej organizmu na stymulację, która charakteryzuje się zaczerwienieniem, obrzękiem, gorącem i bólem. Odpowiedź naczyniowa jest centralnym ogniwem procesu zapalnego. Zasadniczo zapalenie jest korzystne i stanowi automatyczną odpowiedź obronną organizmu ludzkiego, ale czasami zapalenie jest również szkodliwe, takie jak ataki na własne tkanki organizmu, zapalenie w przezroczystych tkankach i tym podobne.

Patogeneza

Badania wykazały, że kostnienie ligamentum flavum jest procesem internalizacji chrząstki. Zmiany zaczęły się od opony twardej, wczesna struktura włóknista była nieuporządkowana, włókna elastyczne zmniejszyły się, włókna kolagenowe uległy proliferacji, nabrzmiały i przypominały śluzowate; niezróżnicowane komórki mezenchymalne w więzadle smakowym były dalej rozwijane, tworząc chrząstkę włóknistą. Komórki; końcowe kryształy soli wapniowej są zwapniane i skostniałe. Skostniały ligamentum flavum często ma cztery obszary przejściowe od płytkiej do głębokiej: strefę więzadłową, strefę podobną do chrząstki, strefę zwapnienia chrząstki i strefę kostnienia.

Zapobieganie

Zapobieganie więzadłom klatki piersiowej

Zwróć uwagę na odpoczynek, pracę i odpoczynek, zapobieganie infekcji, gdy choroba się pojawi, terminowe leczenie, wczesne wykrycie, wczesna diagnoza, wczesne leczenie jest kluczem do zapobiegania.

Powikłanie

Powikłania kostnienia więzadła piersiowego Powikłania przewlekłe bóle krzyża

Zaburzenia zwieracza mogą wystąpić w przypadku upośledzonych odcinków klatki piersiowej.

Objaw

Objawy skostnienia więzadła smakowego w odcinku piersiowym kręgosłupa Częste objawy Ból pleców Ból promieniujący kończyn dolnych Ból kończyn dolnych Uczucie kończyn dolnych, ... Zaburzenia zwieracza czuciowego więzadła

1. Powolny początek: choroba ma powolny początek, jest ukryta, a przebieg choroby jest stopniowo rozwijany i trwa długo, może być spowodowany pewnymi zachętami, w tym drobnymi urazami lub przepracowaniem, a nawet może pogorszyć chorobę.

2. Główne objawy: liczne objawy drętwienia i parestezji kończyn dolnych (oba około 70%); jednostronne lub dwustronne osłabienie kończyn dolnych, trudności z chodzeniem (około 60% lub więcej); 50% pacjentów ma bawełnę podczas chodzenia Poczucie; 40% pacjentów odczuwa pas piersiowy i brzuch lub inne objawy, ból popromienny, ból pleców itp.

3. Objawy: objawiające się głównie jako dystroficzne mięśnie w jednostronnych lub obustronnych kończynach dolnych Wrażenie odcinka uszkodzonego miazgi piersiowej jest osłabione lub zanikło, czemu mogą towarzyszyć osłabione płytkie odruchy, objawy dróg piramidowych i zaburzenia zwieracza.

Zbadać

Badanie skostnienia więzadła piersiowego flavum

1. Badanie rentgenowskie: Oprócz wykazania różnych stopni hiperplazji i zwyrodnienia kręgosłupa, przestrzeń laminarna może być zniknięta lub zamazana w pozycji dodatniej, a gęstość jest zwiększona; boczny plasterek pokazuje podstawę blaszki i proces stawowy. Blok wystaje w kierunku kanału kręgowego Z powodu niedrożności szypułki na rzucie otworu międzykręgowego wyświetlany jest tylko cień o dużej gęstości wskazujący na przestrzeń międzykręgową. Kostnienie występuje częściej w środkowych i dolnych kręgach piersiowych, a zakres zmian jest większy niż wielosegmentowy. (4 do 5 segmentów), są też pojedyncze lub do 8. Segmenty z perspektywy skostnienia około 50% przypadków to dziób ptaka, najczęstszy, a następnie liniowy, guzki. Typ i typ haka.

2. Mielografia: angiografia może wykazać, że odpowiedni poziom kręgów piersiowych ma całkowitą niedrożność lub niepełną niedrożność, a większość niedrożności występuje w najniższym i najcięższym miejscu kostnienia.

3. Badanie CT i CTM: może w pełni odzwierciedlić zmiany morfologiczne rdzenia kręgowego i może wykazać związek między osteointegracją a strukturą rdzenia kręgowego Skostniała masa przed blaszką może wystawać do kanału kręgowego, zwykle skostniała w otworze międzykręgowym Staw tarczowy lub fasetowy jest bardziej widoczny, w zależności od umiejscowienia i kształtu kostnienia można go podzielić na typ rozproszony (najczęściej), boczny (drugi najczęściej) i guzkowy.

4. Badanie MRI: stosowane głównie w celu zaobserwowania związku między kostnieniem więzadła lędźwiowego i rdzenia kręgowego, ogólnie wymienione jako rutynowe badanie, szczególnie w przypadku operacji.

Diagnoza

Rozpoznanie i różnicowanie kostnienia więzadła piersiowego smaku

Rozpoznanie tej choroby opiera się głównie na jej cechach klinicznych, wynikach badań obrazowych i badaniach chirurgicznych.

1. Cechy kliniczne: Chorobę można zaobserwować w różnych segmentach kręgów piersiowych, początek jest ukryty, a objawy kliniczne są w większości skomplikowane i łatwo błędnie zdiagnozowane, szczególnie w epoce przed pojawieniem się technik CT i MRI.

Wczesny etap pacjenta charakteryzuje się głównie drętwieniem i osłabieniem kończyn dolnych kończyn oraz innymi parestezjami, uczuciem klatki piersiowej i brzucha oraz uciskiem kończyn. Zmiany zlokalizowane są w górnym środkowym odcinku odcinka piersiowego kręgosłupa i mogą wykazywać wyraźne oznaki uszkodzenia górnych neuronów ruchowych. Pokazuje chód, zwiększone napięcie mięśniowe i pozytywne objawy patologiczne. W tym czasie poziom uszkodzeń można określić, łącząc wyniki dysfunkcji klatki piersiowej i klatki piersiowej oraz badania kończyny górnej. Jeśli uszkodzenie występuje w kręgu dolnej klatki piersiowej, częstość kostnienia jest wysoka, a stopień jest poważny i często W połączeniu z klatką piersiową 12 ~ talią 1, a nawet następnym poziomem kostnienia więzadeł lub dolną chorobą lędźwiową, może również obejmować rdzeń kręgowy i korzenie nerwowe w okolicy piersiowo-lędźwiowej. W tym czasie objawy kliniczne górnych i dolnych neuronów ruchowych są jednocześnie uszkodzone. Mieszane objawy plwociny lub podniebienia miękkiego, które zależą głównie od lokalizacji i zakresu ucisku, klinicznie należy odróżnić od zespołu szyjnego i lędźwiowego oraz innych chorób klatki piersiowej i odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

2. Badania obrazowe odgrywają ważną rolę w diagnozowaniu tej choroby.

(1) Film rentgenowski: Każdy podejrzany o tę chorobę powinien rutynowo brać film rentgenowski i postawić wstępną diagnozę. Jednocześnie należy wykluczyć inne uszkodzenia kości i stawów. Na filmach rentgenowskich można znaleźć kręgi piersiowe. Należy obserwować skostnienie więzadła lędźwiowego.

(2) mielografia: prosta angiografia kręgów może jedynie wskazywać na niedrożność i zasięg kanału kręgowego, ale nie może jakościowo i kompleksowo odzwierciedlać lokalizacji zmiany.

(3) Badanie CT: diagnoza tej choroby jest najbardziej idealna, nie tylko może pokazać lokalizację, kształt, rozmiar i zasięg wtórnego zwężenia rdzenia OLF (szczególnie w przypadku małych skostnień stawów małych twarzy, zmian proliferacyjnych itp.) ), a obserwacja struktury kanału kręgowego jest bardziej szczegółowa.

(4) Badanie CTM: Może odzwierciedlać zmiany morfologiczne i zasięg rdzenia kręgowego, ale pokrywa się z obrazem środka kontrastowego, czasem trudno jest odzwierciedlić lokalizację, kształt i wielkość substancji indukowanej ciśnieniem, zwłaszcza stopień kostnienia i obserwację tkanki nerwowej.

(5) Badanie MRI: ma większą przewagę, która może nie tylko obserwować płaszczyznę strzałkową w szerokim zakresie, ale także ułatwiać wykrywanie zmian i innych możliwych chorób w kanale kręgowym, ale wykazuje słaby przekrój skostniałego więzadła. A w przypadku wczesnych, małych lub bocznych zmian łatwo jest pominąć.

Podsumowując, pod względem dokładności diagnostycznej połączenie MRI i CT (lub CTM) jest najlepszym wyborem do diagnozy tej choroby.

Chorobę należy odróżnić od wielu chorób, zwłaszcza w mielopatii szyjnej kręgosłupa szyjnego, zmianach w kanale kręgowym, jamistości rdzenia i zaburzeniach neuronu ruchowego.

Czy ten artykuł był pomocny?

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.