Laparoskopowa cystektomia nerki

W 1901 r. Niemiecki chirurg Kelling po raz pierwszy zastosował cystoskopię Nize do badania brzucha, a wraz z poprawą i rozwojem endoskopii chirurgia laparoskopowa jest szeroko stosowana w diagnostyce i leczeniu chirurgii ogólnej, położnictwa oraz ginekologii i urologii. W ostatnich latach rozwój chirurgii laparoskopowej w urologii był jeszcze bardziej zachęcający. Ma zalety niewielkich uszkodzeń, mniejszego bólu pooperacyjnego, szybkiego powrotu do zdrowia itp. Jest coraz bardziej akceptowany i stosowany przez pacjentów i urologów. W latach 60. XX wieku laparoskopia była wykorzystywana wyłącznie do diagnozowania pacjentów z wnętrostwo w jamie brzusznej i pseudohermafrodytyzmem oraz dużym podwiązaniem żyły plemnikowej. W 1979 r. Wickman zastosował laparoskopową ureterolitotomię zaotrzewnową W 1985 r. Eshghi zastosował laparoskopowe heterotopowe nacięcie nerki w miednicy. Lustrzana limfadenektomia miednicy i biopsja. Obecnie chirurgia laparoskopowa jest szeroko stosowana w leczeniu różnych chorób urologii, takich jak całkowita resekcja pęcherzyka nasiennego, niedrożność moczowodu po operacji ginekologicznej, usunięcie uchyłka pęcherza moczowego, drenaż torbieli nerki, dekompresja torbieli nerek, Pooperacyjny drenaż torbieli nerki, zawieszenie szyi pęcherza moczowego nietrzymanie moczu, ureteroplastyka ureteropelvic, operacja przeciwrefluksowa moczowodu, nefrektomia, prostatektomia, a nawet radykalna prostatektomia. Z powodu zastosowania badania USG B i CT wykryto wiele bezobjawowych torbieli nerek. Niektóre torbiele nerkowe nie są specjalnie leczone z powodu ich niewielkich rozmiarów lub specjalnych części; niektóre torbiele nerkowe są prowadzone przez torbiele kierowane przez B; inne są leczone operacją otwartą z powodu dużych torbieli, specjalnych miejsc lub nawrotu po nakłuciu. Z powodu dużego otwartego urazu chirurgicznego zastosowanie laparoskopii jest bardziej rozsądnym zabiegiem, charakteryzującym się niewielkim uszkodzeniem, szybkim powrotem do zdrowia i dobrym efektem leczniczym. Leczenie chorób: torbiele nerek Wskazanie 1. Prosta torbiel nerek, która jest uciskana przez miąższ nerki i wpływa na czynność nerek. 2. Izolowana torbiel wieloprzedsionkowa nerki. 3. Torbiel wokół miedniczki nerkowej, torbiel rzekoma wokół nerki z infekcją, powodującą niedrożność dróg moczowych. 4. Duże torbiele policystycznej choroby nerek uciskają miąższ nerki, powodując niedrożność dróg moczowych. Przeciwwskazania Nie ma absolutnych przeciwwskazań. Jednak pacjenci z łagodnymi torbielami, które mają ciężką skłonność do krwawień, a także pacjenci z chorobami ogólnoustrojowymi, które trudno tolerują operację, mogą być stosunkowo przeciwwskazani. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Przedoperacyjne USG B i pyelografia potwierdziły miejsce torbieli i jej związek anatomiczny. 2. Używaj antybiotyków podczas łączenia infekcji. Zabieg chirurgiczny 1. Przezbrzuszna cystektomia nerkowa (1) Kroki nakłucia, sztucznej odmy otrzewnej i umieszczenia kaniuli są takie same jak w przypadku nefrektomii. (2) Otwórz dolną otrzewną jelita grubego (obniżenie) i pociągnij wątrobę jelita grubego (lub śledzionę) do środkowej lub górnej strony. (3) Oddzielenie tłuszczu nerkowego i ekspozycja torbieli nerkowych. (4) Wytnij ścianę torbieli i odessaj płyn torbieli. (5) Ścianę torbieli usunięto o 0,5 cm z miąższu nerki. Sprawdź, czy nie ma krwawienia, wyciągnij laparoskop, manipulator i kaniulę po kolei i zszyj dziurkę. 2. Operacja podejścia przezotrzewnowego (1) Pozycja trokaru jest taka sama jak nefrektomia. (2) Ustanowienie luki operacyjnej zaotrzewnowej jest takie samo jak nefrektomia. (3) separacja torbieli nerki, resekcja ściany torbieli i operacja torbieli nerki jamy brzusznej.