komunikacja naczyniowa wewnątrzczaszkowa i zewnątrzczaszkowa

Zasada wewnątrzczaszkowego i zewnątrzczaszkowego połączenia naczyniowego polega na tym, aby tętnica zewnątrzczaszkowa komunikowała się z naczyniem mózgowym. Różnica między nią a zespoleniem wewnątrzczaszkowym i pozanaczyniowym polega na tym, że nie wykonuje się bezpośredniego zespolenia tętnic wewnątrzczaszkowych i zewnątrzczaszkowych, ale zewnątrzczaszkowe naczynia krwionośne znajdują się bezpośrednio przy powierzchni mózgu. Później jest on połączony między naczyniami wewnątrzczaszkowymi i pozanaczyniowymi, dzięki czemu krew pozaczaszkowa jest dostarczana do niedokrwiennego obszaru mózgu w celu poprawy stanu ukrwienia. Leczenie chorób: choroba moyamoya, choroba moyamoya dzieci Wskazanie Wewnątrzczaszkowa i zewnątrzczaszkowa komunikacja naczyniowa jest odpowiednia dla osób w obszarze niedokrwienia mózgu, które nie są odpowiednie do zespolenia, takiego jak choroba moyamoya. Przeciwwskazania Stan fizyczny pacjenta nie może tolerować operatora. Zabieg chirurgiczny Istnieje wiele metod komunikacji wewnątrzczaszkowej i pozanaczyniowej, które opisano poniżej: 1. Encephalo-myo-synangiosis (EMS) Nacięcie kostki, płata i płata mięśniowego w kształcie podkowy jest odpowiednio skierowane w dół, a czaszka pod płatem mięśniowym jest wycinana lub wiercona za pomocą frezu. Okno kości ma około 5 cm x 6 cm, a dural jest wycinany lub wycinany promieniowo, a płat mięśniowy umieszczany. Przykryty na odsłoniętej powierzchni mózgu, zszyty na oponie twardej pod oknem kości. Część dolnej krawędzi kawałka kości jest ugryziona, aby przepona nie utrudniała dopływu krwi. Krawędź kawałka kości jest wiercona, resetowana i mocowana na okienku kości, a skóra głowy jest zszywana zgodnie z poziomem. Operacja ta pozwala na przyłożenie przepony bezpośrednio na powierzchnię mózgu, a następnie komunikuje się między przeponą a naczyniami mózgowymi, umożliwiając dostarczanie krwi pozafranialnej do mózgu niedokrwiennego. 2. Mózg-dural-arterio-synangioza (EDAS) W 1981 r. Powstała Matsushima. (1) Wytnij naskórek wzdłuż wybranej gałęzi powierzchownej tętnicy skroniowej, ale uważaj, aby nie uszkodzić tętnicy. (2) 5 mm wzdłuż każdej strony tętnicy i równolegle do tętnicy w celu przecięcia przepony w kształcie nasadki w celu utworzenia błoniastego paska zawierającego tętnicę. (3) Wywierć otwór na czaszkę na każdym końcu nacięcia i zobaczył mostek kostny piłą drutową. (4) Wytnij lub usuń oponę twardą. (5) zszyj pasek tętniczo-szczątkowy opony twardej, aby połączyć tętnicę z powierzchnią mózgu. (6) Most kostny jest nieruchomy. 3. Mózg-dural-tętnica-mio-synangioza (EDAMS) W 1993 r. Kinugasa zainicjował tę operację i połączył EMS z EDAS. (1) Przednie nacięcie skóry głowy, ale należy uważać, aby nie przeciąć powierzchniowej tętnicy skroniowej i oddzielić powierzchowną tętnicę skroniową od skóry głowy. (2) Kawałek kości usuwa się swobodnie, aby zachować środkową tętnicę oponową. (3) Nacięcie opony twardej odwraca się, aby odsłonić powierzchnię kory mózgowej. (4) Przymocuj powierzchowny pasek tętnicy skroniowej do powierzchni mózgu i napraw go. (5) Element mięśniowy i opona twarda są zszyte i przymocowane do powierzchni mózgu, ale należy pozostawić wystarczającą przestrzeń, aby umożliwić przepływ tętnicy powierzchownej bez nacisku. (6) Kawałek kości jest resetowany, a dolna krawędź jest usuwana, aby unieruchomić szypułkę mięśnia. 4. Połączenie mózg-mięsień-naczynie oraz zespolenie powierzchownej tętnicy skroniowej-tętnicy mózgowej (EMS + STA-MCA) W celu uzupełnienia dopływu krwi do połączeń naczyniowych i szybkiego ustanowienia wewnątrzczaszkowej i pozaczaszkowej komunikacji naczyniowej EMS połączono z STA-MCA. (1) Nacięcie w kształcie kostki kostki, otwórz klapę i rozprosz powierzchowną tętnicę skroniową. (2) Kawałek kości usuwa się swobodnie, a dolną krawędź kawałka kości gryzie. (3) Nacięcie opony twardej i zespolenie powierzchniowej tętnicy skroniowej i środkowej tętnicy mózgowej. (4) Element mięśniowy pokrywa powierzchnię mózgu i jest unieruchomiony. (5) Kawałek kości jest ustalony i unieruchomiony.