Resekcja korowa

Resekcja kory mózgowej jest obecnie najbardziej podstawową metodą leczenia epilepsji ogniskowej. Został zainicjowany przez Horsleya w 1886 r., A następnie udoskonalony i sfinalizowany przez Penfield i in. Skuteczność operacji jest związana z całkowitym usunięciem ognisk padaczkowych. Całkowity odsetek skuteczny wyniósł 71%, z czego 43,2% zostało całkowicie utraconych w napadach, a 27,8% uległo znacznej poprawie. Leczenie chorób: padaczka Wskazanie 1. Lekooporna padaczka ogniskowa. 2. Objawy kliniczne są zgodne z wynikami EEG i badań obrazowych. 3. Chirurgiczne usunięcie zmiany nie powoduje poważnych zaburzeń neurologicznych. Przeciwwskazania 1. Ogniska padaczkowe są niestabilne, a zmiany nie są jeszcze dojrzałe, a operacja jest czasowo przeciwwskazana, np. U dzieci przebieg padaczki jest nadal krótki. Innym przykładem jest pourazowa epilepsja, która trwa krócej niż 2–3 lata. Napady w obu przypadkach mają szansę na samoistną ulgę lub wyleczenie za pomocą odpowiednich leków. 2. Ostrość epileptogenna znajduje się w ważnym obszarze funkcjonalnym, a po resekcji występują poważne zaburzenia neurologiczne. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Zmniejszyć lub całkowicie przerwać stosowanie leków przeciwpadaczkowych 1–2 dni przed zabiegiem chirurgicznym. 2. Przed zabiegiem należy wyłączyć środki uspokajające morfinę i diazepam, aby uniknąć wpływu na obserwację śródoperacyjnego EEG. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie należy ustalić zgodnie z umiejscowieniem ogniska padaczkowego, ale jest ono większe niż ogólna kraniotomia, odsłaniając ważne obszary funkcjonalne, takie jak centralna przednia i tylna, szczelina boczna i tak dalej. Zwykle płat kostny to kraniotomia. 2. Zgodnie z obrazami DSA i MRI przednie i tylne przednie i tylne centralne bruzdy są identyfikowane przez strukturę modzelowatego ciała. Linia pozioma od poduszki do przedniego bieguna jest przeciągana przez dolną krawędź kolana i część ciśnieniową ciała, reprezentującą długość mózgu, to znaczy linię poziomą HP. Następnie narysuj trzy linie prostopadłe do linii HP: linia AC jest rysowana przez przednią krawędź kolana; linia PC jest rysowana przez tylną krawędź prasy; linia MC jest rysowana w równej odległości między AC a PC. PCG oznacza środkowy przód, PO oznacza środkowy tył, a FRol oznacza środkowy rów. 3. Wizualna obserwacja kory mózgowej z nieprawidłowościami morfologicznymi, bliznami, torbielami, zakrętem móżdżku i innymi deformacjami pomaga w identyfikacji strefy epileptogennej. 4. Elektryczna stymulacja kory mózgowej w celu potwierdzenia obszaru funkcjonalnego, szukając ogniska epileptogennego. Najpierw uruchom centrum stymulacji napięciem 0,5 V, a następnie zwiększaj 0,5 V za każdym razem i stopniowo zwiększaj je do 5 V. Szerokość fali stymulacji wynosi 2 ms, częstotliwość wynosi 60 razy / s, a większość reakcji można uzyskać przy 2 do 3 V. Lepiej jest stymulować środek i powrócić do centrum przed powrotem, aby uniknąć wystąpienia drgawek i użyć środkowej części, aby powrócić do dolnej części języka jako punkt reakcji czuciowej. Umieść cyfrowe małe kawałki papieru na każdym punkcie bodźca i zapisz na rysunku. Po stymulacji wykonano elektrogram kory mózgowej i zaobserwowano zjawisko po rozładowaniu, aby znaleźć ognisko padaczkowe. 5. Elektroencefalografia korowa (ECoG). Do wykonania śledzenia elektrokortykalnego, znalezienia ogniska epileptogennego i określenia jego zakresu zastosowano elektrody korowe w kształcie podkowy (wykonane z pleksiglasu i stali nierdzewnej) typu rusztowania lub zmodyfikowany ręczny kauczuk silikonowy z paskiem elektrod osadzonym w różnej liczbie elektrod. Najpierw zamocuj uchwyt elektrody na krawędzi okna czaszki i rozładuj elektrodę na korze lub umieść elektrodę paskową bezpośrednio na korze i prześledź ją na rysunku. Powszechnie uważa się, że najczęstszym obszarem skokowym w okresie międzymiesiączkowym jest ognisko epileptogenne. Często objawia się jako pojedynczy kolec, skupisko kolców, które wybuchają krótko, liczne kolce i kombinacja fal kręgosłupa u niektórych pacjentów. Należy zauważyć, że kolce i ostre fale wykreślone na powierzchni kory mózgowej nie zawsze reprezentują początek padaczki, ale mogą być przenoszone z odległego miejsca. Takich jak przewodzenie od płata czołowego do płata skroniowego i od wierzchołka płata skroniowego do płata czołowego lub od końca podniebienia do tylnej części podniebienia. W tym czasie należy ustalić pierwotne ognisko padaczkowe w połączeniu z nieprawidłowymi zjawiskami obserwowanymi gołym okiem, wynikami obrazowania, nieprawidłową aktywnością elektryczną tła (normalne zaburzenie rytmu aktywności elektrycznej kory mózgowej) oraz przedoperacyjną lokalizacją EEG. Jeśli podczas zabiegu nie zarejestrowano żadnych skoków, należy wykonać test indukcyjny, zwykle z dożylnym wstrzyknięciem 50-100 mg brepiftal bromku sodu, a wstrzyknięcie kończy się w ciągu kilku sekund. W ciągu 90 s po wstrzyknięciu pojawiają się lub nasilają skoki epileptyczne, co stanowi ognisko epileptogenne. Dodatni wskaźnik do 85% stał się rutynowym środkiem. W przypadku śledzenia ECoG można wywoływać działanie leków znieczulających, takich jak tiopental, diazepam (diazepam) i podtlenek azotu, w celu wytworzenia szybkich lub wolnych fal, które mogą wpływać na obserwację kory mózgowej. 6. Resekcja kory podtwardówkowej metodą Penfield w celu usunięcia szarej istoty ognisk padaczkowych. Pia mater jest najpierw cięty na krawędzi bruzdy, a szara materia pod pia mater jest usuwana ostrym nacięciem lub cienkim aspiratorem. Można go również ciąć za pomocą aspiratora ultradźwiękowego (CUSA). Jednak tylko szara substancja jest usuwana do głębokości bruzdy, biała istota pod szarą materią jest nienaruszona, uszkodzenie tkanki brzegowej bruzdy jest zmniejszone, a błona komórkowa pobliskiego mózgu jest nienaruszona, a naczynia krwionośne w brudze nie mogą zostać uszkodzone. W przypadku większych zmian w czole, wierzchołkowych i potylicznych należy wykonać częściową lobektomię: 1 resekcja płata czołowego: w niedominujących półkulach zakres resekcji dużego płata czołowego należy ograniczyć do poprzedniej części środkowej bruzdy przedniej, a resekcję można podzielić na dwa etapy. Na bocznej wypukłej powierzchni mózgu usunięto górny, środkowy i dolny zakręt, a następnie usunięto przedni obręczy. Kora tylna powinna zostać zachowana. Na dominującej półkuli tkankę mózgową o grubości 2,5 cm należy trzymać z tyłu, aby uniknąć barier językowych. 2 resekcja ciemieniowa: zakres resekcji jest ograniczony do górnego rowu, z zachowaniem środkowej i tylnej części. Należy zachować żyłę spływającą z centralnej lub środkowej tylnej bruzdy do górnej zatoki strzałkowej. Na dominującej półkuli należy również zachować żyły w dolnym obszarze ciemieniowym. Na niedominującej półkuli, dopóki środkowy grzbiet jest nienaruszony, płat ciemieniowy po usunięciu środkowego rowka bocznego nie będzie tracił ruchu czuciowego, ale może mieć częściowe wady pola widzenia. Wskazania do resekcji ciemieniowej są rzadkie i zwykle wymagają usunięcia objawów klinicznych, badań obrazowych i danych EEG. 3 Resekcja płata potylicznego: płat potyliczny można usunąć, gdy jest dodatnie ognisko padaczkowe, ale nawet częściowa resekcja może spowodować całkowitą ametropię. 7. Przejrzyj korę mózgową. Aktywność elektryczna kory brzeżnej powinna być badana wielokrotnie po resekcji. Jeśli nadal występuje aktywność epileptyczna, zakres resekcji należy rozszerzyć. 8. Zamknij nacięcie. Po operacji opona twarda powinna być mocno zszyta. Zresetuj płat kostny. Skórę zszywa się w dwóch warstwach. Rurka drenażowa lub gumowy drenaż pod znieczuleniem zewnątrzoponowym i skórą głowy. Komplikacja Powikłania występowały rzadko: grupa 432 pacjentów z korą mózgową, z wyjątkiem płata skroniowego, miała śmiertelność operacyjną równą 0 i wskaźnik niepełnosprawności 6%. Głównie w przypadku infekcji, dysfunkcji mózgu, takich jak hemiplegia, afazja, hemianopia i tak dalej.