Endoskopowa operacja zatoki klinowej

Pozycja zatoki klinowej jest głęboka, sąsiaduje z ważną anatomiczną strukturą podstawy czaszki, a operacja jest trudna. Dzięki szerokiemu zastosowaniu klinicznemu tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego i endoskopii poczyniono znaczne postępy w diagnozowaniu i leczeniu choroby zatok klinowych. Zaletą endoskopowej operacji zatoki klinowej jest to, że operacja jest prosta, a uszkodzenie niewielkie; unika się nacięcia twarzy przez zatokę nosową. W porównaniu z poprzednią operacją przez jamę nosową do przedniej ściany zatoki klinowej ma dobre oświetlenie i bezpieczeństwo. Leczenie chorób: grzech sferoidalny Wskazanie 1. Izolowane zapalenie zatok klinowych. 2. Torbiel śluzowa zatoki klinowej. 3. Grzybica zatoki klinowej. 4. Wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego zatoki klinowej. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Endoskopia nosa, aby sprawdzić, czy nie ma nieprawidłowej jamy nosowej. 2. Skany CT naczyń wieńcowych i poziomych w celu określenia charakteru i zakresu zmian w zatokach sferoidalnych. Zabieg chirurgiczny Na przykład, izolowane zapalenie zatoki kaniowej, brak zmian zatokowych lub w przypadku zmian zwężających tylne często stosują podejście nosowe. Jeśli towarzyszą temu zmiany zatok przynosowych, można zastosować podejście zatok przynosowych lub bezpośrednie połączenie zatoki przezklinowej z zatoką naturalną i zwężeniem. 1. Naturalne ujście zatoki klinowej (1) Użyj plastra adrenaliny, aby w pełni skurczyć szczelinę węchową, i użyj striptizera lub głowicy ssącej, aby przesunąć środkową małżowinę do złamania bocznego. Jeśli tylny koniec środkowego małżowiny jest zbyt duży, możliwe jest usunięcie tylnego końca środkowej małżowiny. Jeśli towarzyszy temu zmiana zwężająca tylną, komorę przesiewania można dalej usunąć, a zmianę usunąć. Endoskop 4 mm 30 ° wstawiono pomiędzy przyśrodkowy małżowinę nosową i przegrodę nosową w celu znalezienia górnego małżowiny nosowej. Aby w pełni odsłonić otwór zatoki klinowej, nożyce małżowinowe i kleszcze zatoki zatokowej zastosowano do usunięcia tylnego małżowiny usznej w celu powiększenia pola operacyjnego. Dokładne ustawienie przedniej zatoki klinowej jest kluczem do operacji. Otwór zatoki klinowej znajduje się w szablonie osłony motyla między górnym małżowiną i przegrody nosowej, około 1 do 1,5 cm powyżej górnej krawędzi tylnego nozdrza, około 7 cm od przedniego kręgosłupa nosowego i 30 ° do przedniego kręgosłupa nosowego. (2) Tylny małżowinę można wykorzystać jako marker do znalezienia naturalnego otwarcia zatoki klinowej. Otwór zatoki klinowej zwykle znajduje się w wąskiej szczelinie między górnym kikutem małżowiny nosowej a przegrodą nosową. Otwór zatoki klinowej można sondować małą rurką ssącą lub małą kiretą, a wydzielinę można zasysać do zatoki. Od przedniego kręgosłupa nosowego do tylnej ściany zatoki klinowej około 9 cm. (3) Po zbadaniu zatoki klinowej można użyć kleszczyków zatoki klinowej do gryzienia przedniej ściany zatoki klinowej do wewnątrz i do dołu, a otwór zatoki klinowej powiększa się do lewej i prawej średnicy od 5 do 8 mm. W razie potrzeby można oderwać kość przegrody nosowej. Jakość Górne i dolne średnice wynoszą do 10 mm, aby zmniejszyć możliwość ponownego zamknięcia. Podczas rozszerzania do góry należy zachować ostrożność, aby uniknąć otwarcia górnej ściany zatoki klinowej i spowodowania wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego. Tak długo, jak operowany jest wewnątrz górnego kikuta małżowiny, ryzyko uszkodzenia nerwu wzrokowego i wewnętrznej tętnicy szyjnej jest minimalne. Możesz włożyć soczewkę 70 °, aby obserwować boczną ścianę zatoki klinowej lub użyć zatoki klinowej w celu wykrycia obecności lub braku grzbietu po bocznej stronie zatoki klinowej. Należy zachować ostrożność, aby nie uszkodzić nerwu wzrokowego i wewnętrznej tętnicy szyjnej. (4) Aby zapobiec skurczeniu się zatoki zatokowej, zanim zostanie ściśnięta przednia ściana zatoki klinowej, nacięcie podłużne wykonuje się po obu stronach dolnej krawędzi zatoki, a kość trzewna pod zatoką zostaje podzielona na motyla. Płat kości kostnej dolnej zatoki przedniej. Kość poniżej otworu przedniej ściany zatoki klinowej została ugryziona, a kość została zatoczona do zatoki po operacji, aby pokryć brzeg kości. (5) Jeśli jest to zapalenie zatok klinowych, całkowicie otwórz przednią ścianę zatoki klinowej, nie musisz usuwać błony śluzowej zatoki; jeśli jest to torbiel śluzowa, otwórz przednią ścianę zatoki klinowej i ściany torbieli, całkowicie opróżnij torbiel, usuń ścianę torbieli tak bardzo, jak to możliwe, ale Nie jest konieczne usuwanie wszystkich ścian torbieli. Chora tkanka w jamie zatokowej została dokładnie oczyszczona, a polipy, masy grzybowe, ropa i płyn torbieli zostały oczyszczone. Należy jednak zachować ostrożność podczas obierania zewnętrznej ściany bocznej, aby zapobiec uszkodzeniu wewnętrznej tętnicy szyjnej odsłoniętej na ścianie. (6) Odpowiednio zatrzymaj krwawienie i odpowiednio wypełnij jamę nosową. 2. Po podejściu zatoki zatokowej do przedniej i tylnej resekcji zatoki zatokowej można dotrzeć do przedniej ściany zatoki klinowej. Jednak podejście do zatoki etoidalnej zwykle nie dociera bezpośrednio do naturalnego otworu przedniej ściany zatoki klinowej, ale jest nieco powyżej i na zewnątrz. Widoczny jest kąt sferoidalny (część tylnej zatoki sitowej, która przecina się z zatoką sferoidalną pod kątem 90 °). Przednia ściana zatoki sferoidalnej jest zwykle jasnoniebieska, co sugeruje, że za ścianą kości znajduje się szczelina powietrzna. Wewnętrzna powierzchnia tylnej zatoki sitowej ma oponą twardą, zwykle jasnożółtą lub białą. Podczas otwierania przedniej ściany zatoki klinowej powinna ona znajdować się tak daleko, jak to możliwe, wewnątrz i poniżej. Po znalezieniu jamy zatoki klinowej przednia ściana sferoidu Jeśli przednia ściana zatoki klinowej nie jest łatwa do zidentyfikowania, naturalne otwarcie zatoki klinowej znajduje się w przednim końcu środkowego małżowiny, a zatokę klinową można znaleźć w zatoce klinowej. Komplikacja Częstość powikłań operacji endoskopowej waha się od 0,4% do 6,4%. Głównym powodem jest to, że operacja jest niewykwalifikowana i nie zna anatomii, a odmiana anatomiczna nie jest w pełni zrozumiała, co powoduje uszkodzenie ważnych struktur anatomicznych i różne komplikacje. Najczęstsze z nich to: Powikłanie oka (1) uraz okostnej: uszkodzenie płytki stępowej i integralność powięzi biodrowej na ogół nie występuje powikłaniach wewnątrzoczodołowych; jeśli towarzyszy im powięź powięzi, powstaje wybroczyna, krwiak śródmoczowy, występ gałki ocznej, zaburzenia ruchów gałek ocznych, podwójne widzenie Podskórna rozedma płuc, infekcja wewnątrzoczodołowa i możliwość ostrości widzenia spowodowanej zapaleniem nerwu wzrokowego mogą powodować ślepotę. (2) Upośledzenie wzroku: tylna zatoka sitowa i zewnętrzna ściana zatoki klinowej z dobrym zgazowaniem są ściśle związane z nerwem wzrokowym. Po leczeniu zatoka sitowa i zatoki klinowej mogą łatwo uszkodzić kanał wzrokowy lub nerw wzrokowy. Przyczyną może być również krwiak potyliczny, podwyższone ciśnienie śródgałkowe, powodujące niedrożność naczyń siatkówki i niedokrwienie, utratę wzroku, a nawet ślepotę. Ponadto dochodzi również do ocznego skurczu tętnic spowodowanego miejscowymi lekami znieczulającymi prowadzącymi do ślepoty. (3) łzy spowodowane uszkodzeniem przewodu nosowo-łzowego: ściana kości przewodu nosowo-łzowego jest stosunkowo twarda, co jest jedną z cech charakterystycznych. Podczas rozszerzania otworu zatoki szczękowej do przodu uważaj, aby nie uszkodzić przewodu nosowo-łzowego. Otwierając jamę nosową, uważaj, aby nie uszkodzić worka łzowego. 2. Powikłania wewnątrzczaszkowe (1) Nieżyt nosa w płynie mózgowo-rdzeniowym: Kolor góry sita jest żółtawy w porównaniu z innymi częściami zatoki sitowej. W znieczuleniu miejscowym górna część sita jest wrażliwa na ból i jest ważną cechą umożliwiającą identyfikację górnej części sita. Wiele polipów lub torbieli w zatoce zatokowej jest zwykle cienkich i uszkodzonych i łatwo jest uszkodzić płytkę sitową i oponę twardą, powodując wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego. (2) krwiak śródczaszkowy: spowodowany śródoperacyjnym uszkodzeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej i przedniej tętnicy mózgowej. (3) Zakażenie wewnątrzczaszkowe: liczne powikłania późnego uszkodzenia podstawy czaszki. (4) Uszkodzenie tkanki nerwowej śródczaszkowej: występuje głównie w obrzęku mózgu opon mózgowych, operacji guza podstawy czaszki. Istnieją doniesienia w literaturze, że chirurgia endoskopowa powoduje poważne powikłania, takie jak zapalenie opon mózgowych, krwotok śródczaszkowy lub bezpośrednie uszkodzenie mózgu. 3. Powikłania nosowe (1) Krwawienie: Uraz przedniej tętnicy sitowej podczas operacji może powodować cięższe krwawienie. Proksymalny koniec przedniej tętnicy sitowej jest wciągany do powieki i może powodować krwotok na orbicie. Dlatego należy zwrócić uwagę na identyfikację przedniej tętnicy sitowej podczas operacji i nie należy jej uszkadzać. Gwałtowne krwawienie w leczeniu zmian w zatokach klinowych należy uznać za pęknięcie wewnętrznej tętnicy szyjnej. (2) zrosty nosowe: najczęstsza środkowa przednia i zewnętrzna ściana małżowinowa oraz przyczepność między dolnym małżowiną i przegrody nosowej. Ze względu na zwężenie nosa, uszkodzenie błony śluzowej i nadmierne zatrzymanie tkanek podczas operacji, szczególnie w przypadku reaktywnego obrzęku błony śluzowej w środkowym małżowinie, łatwo jest spowodować przyleganie błony śluzowej rany, aby spowodować zrost, a miejsce przylegania znajduje się w węchowym lub środkowym przewodzie nosowym.