Redukcja złamania szyjki kości udowej i stabilizacja wewnętrzna (stabilizacja wewnętrzna trójskrzydłowa)

Złamania szyjki kości udowej oprócz złamania podżuchwowego osób starszych, złamania szyjki kości udowej lub kąt pauwel> 80 ° mają tendencję do sztucznej wymiany głowy kości udowej, resztę należy wcześnie zresetować wewnętrzną fiksację. W ostatnich latach opracowano metodę wewnętrznego mocowania za pomocą wewnętrznych śrub, takich jak gwoździe śrubowe, śruby kompresyjne i przesuwne gwoździe szyjne. Leczenie chorób: złamanie szyjki kości udowej Wskazanie 1. Pośrednie lub uzależniające złamania szyjki kości udowej z przemieszczeniem lub tendencją do przesuwania się. 2. Porwane złamanie szyjki kości udowej, głowa kości udowej ma przemieszczenie obrotowe. Przeciwwskazania 1. Rozdrobnione złamanie szyi kości udowej. 2. W starszym wieku ważne narządy mają zmiany organiczne, a ogólny stan nie jest dobry. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Złamania szyjki kości udowej są częstsze u osób w podeszłym wieku. Przed każdym zabiegiem należy dokładnie zbadać funkcję każdego ważnego narządu, zwłaszcza choroby sercowo-naczyniowe, rozedmę płuc, cukrzycę itp. Osoby, u których występują choroby narządów, powinny być odpowiednio leczone. 2. Po świeżych złamaniach szyjki kości udowej powinna następować przyczepność guzowatości piszczeli, aby złagodzić ból i pomóc w resecie. 3. Jeśli nie ma przeciwwskazań chirurgicznych, należy dołożyć wszelkich starań, aby wykonać operację w ciągu 1 tygodnia po przyjęciu. Przed operacją, pod ciągłym naciągiem, szyję i boczne zdjęcie rentgenowskie szyi kości udowej wykonano przy łóżku, aby obserwować zmniejszenie złamania. Zabieg chirurgiczny 1. Pozycja: pozycja na wznak. 2. Reset: Zasadniczo stosuje się reset zamknięty. Istnieją dwie metody: (1) Zgięcie kolana, zgięcie biodra o 90 °, kajdanki i drugie przedramię włożone w pachę, delikatnie kołysząc, aby poluzować włożoną część końca złamania. Następnie podciągnij i uprowadź i obracaj się przy ciągłej trakcji, i stopniowo wyprostuj zranioną kończynę [ryc. 2 (1) (2)]. Po zresetowaniu pięta może zostać umieszczona na dłoni, aby obserwować, czy resetowanie jest idealne i nie ma tendencji do zewnętrznego obracania się, zranioną stopę można przywiązać do deski podparcia stopy (lub podtrzymać specjalną osobę), aby utrzymać uprowadzenie 20 ° ~ 30 ° Stopa jest obrócona o 45 °, aby ustabilizować koniec złamania oraz większy krętarz, szyję i głowę kości udowej na tym samym poziomie. Następnie umieść termostat lub drut kolczasty do pozycjonowania i sprawdź dodatnie i boczne promieniowanie rentgenowskie, aby sprawdzić reset. Redukcję należy wyrównać anatomicznie w komorze; jeśli nie spełnia wymagań, należy ją zresetować. Przemoc jest surowo zabroniona podczas resetowania. (2) Reset trakcji: użyj stołu do operacji ortopedycznych. 3. Pozycjonowanie: zdecydowana większość rannych jest przymocowana do linii po ręcznej redukcji. Aby zapewnić dopływ krwi i gojenie miejsca złamania, nie ujawniaj końca złamania podczas operacji. Trójskrzydłowy gwóźdź jest napędzany przez kołek prowadzący, więc kierunek i głębokość włożenia kołka prowadzącego jest jednym z kluczy do sukcesu operacji. Monitorowanie kołka na rentgenowskim telewizorze jest najdokładniejsze. Jednak przy braku tego urządzenia, aby wprowadzenie kołka prowadzącego było zarówno szybkie, jak i szybkie, poniżej opisano dwie proste metody pozycjonowania: (1) Metoda hemostazy: Po zakończeniu redukcji umieść końcówkę prostego hemostatu na przecięciu więzadła pachwinowego i tętnicy udowej. Kierunek hemostatu powinien być taki sam jak kierunek szyi kości udowej. Przymocuj kleszcze taśmą, a następnie sprawdź film. Zależność między końcem hemostatu a głową kości udowej można zaobserwować na przednio-tylnej części ciała, a związek między kierunkiem kleszczy hemostatycznych a szyjką kości udowej można zaobserwować, a orientację wprowadzenia kołka prowadzącego można wykonać po korekcji. Ta metoda jest prosta, ale niezbyt dokładna. (2) Metoda z drutem kolczastym: stosuje się kawałek żelaznego drutu o wymiarach 12 × 12 cm2, długość siatki wynosi 0,5-1,0 cm, a środek płytki z siatki składa się z 2 węzłów, a przednią część kości udowej (w tym głowę kości udowej, szyję i dużą) mocuje się za pomocą taśmy samoprzylepnej. Górna część wirnika i kości udowej). W pozycji dodatniej promieniowania rentgenowskiego widać nakładanie się górnej części kości udowej i drutu kolczastego, dzięki czemu można narysować idealną linię szpilki na filmie rentgenowskim i wyznaczyć linię od igły korowej pod większym krętarzem do głowy kości udowej. Dwa punkty punktu końcowego, na filmie rentgenowskim, liczą liczbę siatek tych dwóch punktów od węzła drutu, który można ustawić [ryc. 2 (4)]. Zgodnie z pozycją szablon można usunąć za pomocą purpurowego znaku goryczki na skórze pacjenta. Po zdezynfekowaniu skóry krótką igłę umieszcza się na końcu głowy kości udowej, a długą igłę wprowadza się pionowo w dystalny punkt, a końcówkę igły umieszcza się na kości korowej. Odetnij skórę, odsłaniając zewnętrzną część kości udowej, blisko igły okostnej jako ostrze igły, a następnie wyrównaj igłę na końcu głowy kości udowej. Ta metoda jest dokładniejsza. Pozycjonowanie to głównie kierunek w górę i w dół wkładania nieruchomego kołka prowadzącego. Kierunek przednio-tylny jest na ogół utrzymywany w pozycji poziomej, ponieważ zraniona kończyna jest obracana wewnętrznie, a większy krętarz, szyjka kości udowej i głowa są poziome. Jednak nadal konieczne jest skorygowanie położenia kołka prowadzącego wyświetlanego na bocznym wycięciu rentgenowskim. 4. Nacięcie, odsłonięcie: rutynowo zdezynfekuj skórę, rozłóż ręcznik chirurgiczny i przymocuj go do skóry za pomocą szwu (nie używaj zacisku ręcznika, aby uniknąć wpływu na film śródoperacyjny). Cięcie w kształcie łuku wykonuje się na boku krętarza większego, o długości około 8 do 10 cm, zaczynając od przodu krętarza większego i omijając jego bok do górnej i środkowej 1/3 stawu. Wytnij pakiet i odciągnij go z boków. Pod większym krętarzem punkt początkowy bocznego pasma kości udowej jest przecinany i przecinany wzdłuż jego tylnej krawędzi i ciągnięty do przodu, a następnie okostna w kształcie litery I jest cięta i obrana pod rotorem, aby odsłonić boczną kość kory górnej kości udowej. Wzdłuż większego krętarza można również wykonać nacięcie podłużne, aby bezpośrednio oddzielić boczne pasma kości udowej, a okostną przecina się, aby odsłonić zewnętrzną stronę kości udowej. Chociaż ta metoda jest bezpośrednia i prosta, ma więcej krwawień. 5. Włożyć igłę prowadzącą skalę: najpierw wywiercić otwór w punkcie wprowadzenia kości korowej pod większym krętarzem (więcej niż 2 cm pod większym krętarzem), a następnie ręcznie przytrzymać ręcznie igłę prowadzącą i wyrównać kierunkowe kleszcze hemostatyczne lub głowę kości udowej. Igła iniekcyjna na końcu wiercona jest wzdłuż pozycji poziomej. Zasadniczo włóż 2 do 3 bolców prowadzących, następnie weź dodatnie i boczne filmy rentgenowskie i obserwuj położenie bolców prowadzących. Idealna lokalizacja znajduje się pośrodku szyi i głowy kości udowej. Pozostaw kołek prowadzący w najlepszej pozycji i kontynuuj wiercenie pod główką kości udowej, aby usunąć pozostałe kołki prowadzące. Następnie drugą igłę prowadzącą wierci się równolegle ręcznie w odległości około 1 cm od oryginalnej igły prowadzącej, najlepiej do panewki, aby zapobiec obracaniu się główki kości udowej, gdy gwóźdź trójskrzydłowy jest przybity gwoździami. Głębokość wiertła można obliczyć, używając długości wewnętrznego kołka prowadzącego wyświetlanego na kliszy rentgenowskiej w stosunku do skali kołka prowadzącego, a długość wymaganą dla gwoździa trójskrzydłowego można również dokładnie obliczyć. 6. Wbić w trójskrzydłowy gwóźdź: długość trójskrzydłowego gwoździa powinna być wybrana u góry powierzchni stawu, a ogon jest ściśle osadzony w bocznej kości korowej kości udowej. Po pierwsze, z igłą prowadzącą jako środkiem, niektóre kości korowe są usuwane z kości udowej, aby odpowiadały trzem skrzydłom gwoździa, aby uniknąć złamania paznokcia i uniknąć zmiany kierunku przybijania gwoździami z powodu oporu kości korowej. Trójskrzydłowy gwóźdź jest wkładany do kołka prowadzącego, a gwóźdź jest wkładany na zewnątrz kołka prowadzącego, wkręcany w ogon trójskrzydłowego gwoździa i stopniowo wprowadzany w kierunku kołka prowadzącego. Kierunek snajpera powinien być taki sam jak kierunek kołka prowadzącego, a siła uderzenia powinna być lekka i stabilna. W czasie snajpera asystent powinien odpowiednio nacisnąć dłoń, aby nacisnąć plecy, aby zapobiec obracaniu się głowy. Długość igły prowadzącej na zewnątrz kości powinna być mierzona co 1 cm gwoździa trójskrzydłowego W normalnych okolicznościach długość dodatkowej kości powinna być stała. Gdy ogon trójskrzydłowego gwoździa wchodzi do kości korowej, należy usunąć kość korową odpowiadającą ogonowi, tak aby ogon był mocno osadzony w kości i nie dochodzi do pęknięcia podniebienia w celu wzmocnienia efektu fiksacji. Następnie, używając insertera do zatrzaśnięcia liczby w krętarzu większym, pęknięcie na końcu złamania, które może być spowodowane po włożeniu gwoździa, jest eliminowane, tak że koniec złamania jest ściśle osadzony. Zrób ponownie pozytywny, boczny film rentgenowski, sprawdź pozycję trilobów i dostosuj do żądanej głębokości za pomocą ekstraktora lub gwoździarki. Na koniec wyciągnij dwa kołki prowadzące, opłucz ranę i zszyj je warstwa po warstwie. 7. Wytnij i zresetuj, gwoździe trójskrzydłowe są przymocowane wewnątrz. Jeśli ręczne resetowanie nie powiedzie się lub zresetuje się po zresetowaniu lub kołek prowadzący zostanie włożony wiele razy, jeśli położenie nie jest zadowalające, możesz rozważyć użycie otwartego resetowania, kiedy trzeba. Przedłużyć nacięcie na przednim górnym odcinku biodrowym kręgosłupa, to znaczy podobnie do bocznego aspektu stawu biodrowego, otworzyć powięź tensorową i pośladkowy, widoczną torebkę stawową, przeciąć torebkę przełączającą, następnie zresetować pod bezpośrednim widzeniem, a następnie włożyć zgodnie z powyższą metodą Umieść 2 igły. Po wprowadzeniu pewnej długości (odpowiadającej długości punktu wprowadzenia igły do ​​linii złamania), uszkodzoną kończynę przywiązuje się i obraca zewnętrznie, aby odsłonić dalszą powierzchnię złamania. Igła prowadząca powinna mieć środek na powierzchni złamania, a druga znajduje się 1 cm od niej. . Następnie ranną kończynę wyciągnięto, a uprowadzenie i obrót wewnętrzny zostały zresetowane. Po bezpośrednim widzeniu i badaniu palców potwierdziło, że zmniejszenie było zadowalające, dwie igły prowadzące zostały umieszczone w bliższym końcu na wymaganą długość. Pozytywne i boczne filmy rentgenowskie potwierdziły, że igła prowadząca była w prawidłowej pozycji. Następnie wbij gwóźdź trójskrzydłowy. Jak bardzo ta metoda może wpływać na ukrwienie głowy kości udowej, należy zminimalizować śródoperacyjny staw, aby zmniejszyć uszkodzenie krwi. Komplikacja Infekcja