całkowita osteotomia podwierzchołkowa żuchwy

Całkowita osteotomia wierzchołkowa żuchwy do chirurgicznej korekcji deformacji żuchwy. Całkowita osteotomia wierzchołkowa żuchwy jest również nazywana osteotomią podżuchwową. Są na ogół dwa sposoby: jeden jest strzałkową osteotomią podapalną sumy częściowej strzałkowej. W 1976 r. Diets zgłosił przypadek kliniczny, w którym zastosowano tę procedurę, która charakteryzuje się połączeniem rosnącego podziału strzałkowego i całkowitej osteotomii wierzchołkowej żuchwy w celu zachowania integralności dolnego pakietu naczyń pęcherzykowych. Dopływ krwi jest lepszy. Drugim jest całkowita osteotomia podpapikalna żuchwy lub suma osteotomii wierzchołkowej po trzonowcu żuchwy. Ta procedura często wymaga odsłonięcia i ochrony dolnego pakietu nerwowo-naczyniowego pęcherzyków płucnych, ale pełna osteotomia uzębienia została utracona powyżej lub poniżej dolnego pakietu naczyniowego nerwu zębodołowego. Bezpośredni dopływ krwi z dolnej wiązki naczyń nerwu zębodołowego oraz tylko tkanka miękka przyczepiona do policzkowej i językowej strony dopływu krwi jest gorsza niż poprzednia. Leczenie chorób: choroba stawów skroniowo-żuchwowych Wskazanie Całkowita osteotomia wierzchołkowa żuchwy dla: 1. Wady rozwojowe klasy II z niskim kątem płaszczyzny żuchwy i pozycją przedniej kości ramiennej przedniej. 2. W zespole krótkiej twarzy wysokość żuchwy zębów szczękowych i wargowych jest normalna. 3. Konieczna jest jednoczesna migracja całej kości wyrostka zębodołowego żuchwy i wyrównanie krzywej Spee. 4. Niektóre otwarte deformacje. Przeciwwskazania 1. Ogólny stan jest zły lub istnieją choroby organiczne bez wyleczenia, takie jak gruźlica. 2. Osoby z niestabilnością emocjonalną lub historią chorób psychicznych. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Dowiedz się więcej o stanie psychicznym pacjenta i wymaganiach dotyczących deformacji. 2. Wykonaj tomografię RTG klatki piersiowej i standardowy boczny kawałek szczęki czaszki i wykonaj prognozę cefalometryczną. 3. Weź dwie pary form gipsowych i wykonaj dokładną operację modelowania, aby określić lokalizację i rozmiar osteotomii. 4. Sprawdź, czy łuk szczęki i uzębienie wymagają przedoperacyjnego leczenia ortodontycznego. 5. Zdjęcie twarzy, pozycji bocznej i zdjęcia zgryzu dla porównania pooperacyjnego. 6. Testy czynności serca, płuc, wątroby i nerek Ponieważ operacja ortognatyczna jest kategorią chirurgii plastycznej, ogólny stan powinien być bardziej rygorystyczny. 7. Przedoperacyjne czyszczenie jamy ustnej, oczyszczanie, leczenie zmian. Prefabrykowane panele lub przygotowane szyny łukowe. Zabieg chirurgiczny Nacięcie Przy użyciu soli fizjologicznej zawierającej odpowiednią ilość adrenaliny wykonano zastrzyk podśluzówkowy w całą żuchwę i bruzę policzkową, bruzę trzewną przymocowano do bruzdy przedsionkowej i nacięto błonę śluzową wargi o grubości 5–10 mm. Po nacięciu błony śluzowej w obszarze źrenicy, tępe wycięcie, odsłaniając wiązkę naczyniową nerwu przeponowego, a następnie nacięcie okostnej; po nacięciu błony śluzowej w przedniej części żuchwy styczna skośna skośna wyrostek zębodołowy pozostaje tak, że część wargowego mięśnia krzyżowego pozostaje w przestrzeni pęcherzykowej Na powierzchni kości. Boczna powierzchnia żuchwy została oddzielona od podokostnej do stawu środkowego i dolnej granicy żuchwy, a na ogół środkowy staw i dolny brzeg żuchwy nie zostały usunięte. Okostna i tkanka miękka wiązki naczyń krzyżowych są rozluźnione na źrenicy, dzięki czemu podczas operacji występuje pewien stopień uniesienia. Nacięcie rozciąga się z tyłu do krawędzi natarcia gałęzi wstępującej, przy użyciu tego samego nacięcia i ekspozycji, co rozszczep strzałkowy gałęzi wstępującej. 2. Osteotomia W zależności od pozycji źrenicy i prześwietlenia całej szczęki zmierzono odległość między wiązką naczyniową nerwu zębodołowego dolnego a końcówką korzenia i dolną żuchwą. Dolną wierzchołkową osteotomię podżuchwową osteotomii wierzchołkowej wykonuje się między dolnym wiązkiem naczyniowym nerwu zębodołowego a dolnym brzegiem żuchwy. Zgodnie z pomiarem linia znaku osteotomii została wykonana do 5 mm po drugim zębie trzonowym. Pozioma linia osteotomii pod wierzchołkiem jest połączona z pionową linią osteotomii rozszczepu policzkowo-strzałkowego. Do poziomej osteotomii użyj wiertła dzielonego lub piły złożonej. Podczas cięcia policzkowej kości korowej należy ją pochylić do strony językowej pod kątem około 45 °. Wiązkę nerwowo-naczyniową należy chronić przy wiązce nerwu biodrowego. Podczas pracy musi istnieć punkt podparcia, aby zapobiec ześlizgnięciu się narzędzia, i palcem ustawić boki języka w dolnej części jamy ustnej, aby poczuć głębokość urządzenia do osteotomii, aby uniknąć uszkodzenia tkanek miękkich strony językowej. Po zębach trzonowych wykonano osteotomię pionową i rozszczepienie strzałkowej gałęzi wstępującej, a jedynie policzkową kość korową odcięto i połączono z poziomą linią osteotomii. Osteotomia gałęzi wstępującej jest taka sama, jak podział strzałkowej gałęzi wstępującej. Przednia krawędź rosnącej gałęzi jest przycięta do około 1/2 przedniej krawędzi, co jest wygodne dla ekspozycji, ale nie za dużo. Nacięcie jest zbyt łatwe, aby spowodować ucieczkę podpoliczkowej poduszki tłuszczowej. Ujawniono korzeń kłykci i określono pozycję przyśrodkowego nacięcia kości, oddzielenie podokostnowe miało szerokość około 1,0 cm i zatrzymało się w tylnej części rowka językowego przed tylnym brzegiem wstępującej gałęzi. Po środkowej osteotomii wstępującej gałęzi krawędź wiodąca jest połączona z pionowym nacięciem kości za dolnym trzonowcem i poziomą linią osteotomii pod wierzchołkowym korzeniem uzębienia. Wewnętrzne i zewnętrzne płytki kostne wstępującej gałęzi są otwierane cienkim dłutem kostnym. 3. Segment kości jest na miejscu, unieruchomiony i zszyty Po poluzowaniu segmentu cementowego miejsce projektowania przechodzi do miejsca przedoperacyjnego. Płytkę zamocowano na szynie łuku szczękowego i tymczasowo wykonano trakcję międzyosiową. Sprawdź linię osteotomii pod kątem interferencji kości. Jeśli dochodzi do interferencji kości, chroń miękką tkankę językową i ostrożnie usuń ją za pomocą podzielonego wiertła. Według projektu przedoperacyjnego kość została wszczepiona przy osteotomii pełnego uzębienia. Kość korową wszczepiono w psie i środkowe stawy po obu stronach w celu ustalenia wymaganej wysokości, a następnie kości gąbczastej użyto do ukończenia przeszczepu kostnego. Mikrotytanową płytkę zamocowano w obustronnym obszarze źrenicy i tylnym pionowym obszarze osteotomii. Lub użyj kości ze stali nierdzewnej do naprawy. Pooperacyjne mocowanie trakcyjne i hamowanie żuchwy. Rana była całkowicie hemostazą, przemyta solą fizjologiczną zawierającą odpowiednią ilość chloramfenikolu lub gentamycyny, a nacięcie zszyto warstwą mięśniową i okostną. Bandażowanie pod ciśnieniem poza jamą ustną. Proste uzębienie żuchwy pod wierzchołkiem krętarza żuchwy zwane jest także osteotomią podżuchwową po trzonowcu żuchwy Osteotomię wykonuje się zaledwie 5 mm po osteotomii trzonowej i dolnej części wierzchołkowej. Zasadniczo konieczne jest otwarcie okna na bocznej płytce kostnej żuchwy, aby odsłonić wiązkę naczyniową dolnego nerwu zębodołowego i unieść wiązkę nerwu naczyniowego podczas osteotomii, aby ją chronić. Prostą osteotomię uzębienia wykonuje się powyżej lub poniżej wiązki naczyniowej nerwu zębodołowego dolnego, a całe uzębienie nie jest w stanie uzyskać dopływu krwi bezpośrednio z wiązki naczyniowej, ale polega na stronie językowej i policzkowej. Nasadka odżywcza przymocowana do tkanki miękkiej. Po połączeniu pionowej osteotomii i linii osteotomii korzenia beleczkowatego po szlifowaniu zębów trzonowych poluzowano segment kości zębowej i przesunięto go do przodu do przedoperacyjnej pozycji projektowej. Komplikacja Zobacz przednią i tylną osteotomię wierzchołkową żuchwy: 1. Rany błony śluzowej jamy ustnej otwarte, zakażone Głównym powodem jest to, że stłuczenie brzegu rany jest większe podczas operacji: przed szwem rana jest również myta odpowiednią ilością chloramfenikolu lub soli fizjologicznej z gentamycyną, a szew nie jest dobrze ułożony warstwami, a szew jest zbyt ciasny. Po wykryciu rany błony śluzowej konieczne jest wzmocnienie opatrunku, płukanie 3% nadtlenkiem wodoru i normalnym roztworem soli fizjologicznej każdego dnia, zwykle gojenie trwa około 3 tygodni. 2. Martwica kości i opóźnione gojenie się kości Przedni odcinek przedniej osteotomii podżuchwowej ma za zadanie dostarczać krew z błony śluzowej mięśnia językowego i płata wargowego wargowego, dlatego należy zachować ostrożność podczas operacji. Niewielki obszar martwicy kości może wystąpić na krawędzi osteotomii, gdzie tkanka miękka nie jest odpowiednio przykryta i nie powoduje przewlekłego zapalenia kości ani rozproszonego zapalenia kości i szpiku po zrzuceniu. Zwróć uwagę na warunki przyzębia, endodontyczne i wierzchołkowe zębów po obu stronach linii osteotomii. W przypadku martwicy miazgi i stanu zapalnego wierzchołkowego leczenie kanałowe należy wykonać na czas; pacjenci z chorobami przyzębia powinni być leczeni chorobami przyzębia. Oprócz powyższych przyczyn opóźnione gojenie kości jest również spowodowane nieprawidłowym projektowaniem, nadmierną osteotomią, słabym kontaktem lub niedokładnym utrwaleniem. Źródło infekcji należy usunąć, wyregulować i wzmocnić i ogólnie wyleczyć. 3. uszkodzenie nerwu promieniowego Głównie do ciągnięcia lub bezpośredniego uszkodzenia podczas pracy. Podczas cięcia i obierania zwracaj uwagę na pozycję źrenicy, aby uniknąć uszkodzenia. Wiązkę naczyniową nerwu biodrowego można odpowiednio uwolnić, a przyczepność można zmniejszyć. Jeśli uraz nerwu krzyżowego i drętwienie dolnej wargi są spowodowane przez przyczepność, można go odzyskać 2 do 3 miesięcy po operacji. 4. Niedrożność dróg oddechowych Ostra niedrożność dróg oddechowych, a nawet uduszenie są najpoważniejszymi powikłaniami. Podczas znieczulenia ogólnego z powodu aspiracji wymiotów, niedrożności wydzielania, niewłaściwej pozycji, opadania języka, obrzęku tchawicy po intubacji tchawicy, a następnie miejscowego obrzęku tkanek, a także utrwalenia śródmięśniowego i innych czynników może powodować niedrożność dróg oddechowych. Należy podjąć środki, aby temu zapobiec. Ścisła obserwacja stanu i eliminacja czynników, które mogą powodować ostrą niedrożność dróg oddechowych. Jeśli pojawią się objawy duszności (takie jak pobudzenie nosa, trzy wklęsłe objawy itp.), Należy je leczyć na czas, aby zapobiec powikłaniom duszącym. 5. Krwawienie Uszkodzenie śródoperacyjne większych naczyń krwionośnych podczas operacji może powodować ciężkie krwawienie i uszkodzenie dolnej tętnicy zębodołowej podczas osteotomii żuchwy. Linia osteotomii powinna pozostać za otworem żuchwy, aby zapobiec uszkodzeniu dolnej tętnicy zębodołowej. 6. Uszkodzenie nerwów Na przykład nerw pęcherzykowy może zostać przypadkowo uszkodzony podczas operacji. Środki ostrożności podczas osteotomii są takie same, jak zapobieganie uszkodzeniom dolnej tętnicy zębodołowej. Kiedy osteotomia i ruchomy segment kostny są gotowe do fiksacji, należy zachować ostrożność, aby uniknąć wystąpienia objawów pooperacyjnego uszkodzenia nerwu spowodowanych uciskiem dolnego nerwu zębodołowego przez segment kostny. 7. Martwica segmentowa Przyczyną jest głównie nadmierne złuszczanie tkanek miękkich lub uszkodzenie zaopatrzenia naczyń krwionośnych. Dlatego oddzielenie i odsłonięcie powierzchni kości nie powinno być zbyt duże, szczególnie w dystalnym odcinku serca (odcinek kości w pobliżu kierunku dziąseł), powierzchniowa tkanka miękka nie powinna być nadmiernie oddzielona, ​​ale tkanka miękka powinna być utrzymywana w jak największym stopniu, aby utrzymać krążenie krwi i zapewnić kości. Uzdrowienie 8. Uszkodzona martwica korzenia i miazgi Korzeń jest jednocześnie odcinany, ponieważ poprzeczna linia osteotomii jest zbyt niska (zbyt blisko krawędzi tnącej lub twarzy). Dlatego należy ocenić możliwą pozycję końcówki korzenia. Metoda obejmuje: przedoperacyjne fotografowanie filmu rentgenowskiego w celu wykrycia pozycji i długości korzenia, a odnosząc się do danych o normalnej normalnej długości korzenia, obserwacja śródoperacyjna pokazuje, że kość wyrostka zębodołowego otoczona przez korzeń ma niewielkie uniesienie. Po oszacowaniu długości korzenia i położenia wierzchołka korzenia, poprzeczna linia osteotomii jest zaprojektowana w kierunku telecentrycznym końcówki korzenia od 4 do 5 mm (szczęka znajduje się powyżej wierzchołka korzenia szczęki, a żuchwa znajduje się poniżej czubka korzenia żuchwy). 9. Niepowiązana kość lub słabe gojenie kości Głównie z powodu słabego fiksacji, niewystarczającego kontaktu segmentu kostnego i słabego ukrwienia. Dlatego kość musi być dobrze zamocowana podczas i po operacji. Zasadniczo stosuje się mocowanie między kościami (mocowanie podwiązkowe lub mocne mocowanie wewnętrzne za pomocą mikropłytek), uzupełnione mocowaniem międzyosiowym, zawieszeniem i zewnętrznym stentem. Ponadto projekt osteotomii powinien uwzględniać maksymalizację ran kontaktowych, gdy segmenty kostne (bloki) są połączone, i zapobiegać nadmiernemu złuszczaniu tkanki miękkiej i tym podobnych podczas operacji.