Równoległy przeszczep całego serca

Heterotopowy przeszczep serca jest również nazywany przeszczepem serca obok siebie. Serce jest przeszczepiane do prawej jamy klatki piersiowej biorcy, a serce biorcy nie jest usuwane. Serce dawcy i biorcy pozostaje funkcją cykliczną. Ponieważ Barnard został z powodzeniem zastosowany w praktyce klinicznej w listopadzie 1974 r., Zalety ektopowego przeszczepu serca są następujące: 1 Gdy serce doświadcza ostrego odrzucenia, pierwotne serce biorcy może utrzymać życie pacjenta i poczekać na przeszczep serca. 2 Jeśli serce dawcy jest zbyt małe do przeszczepienia serca in situ, można je wykorzystać do przeszczepu ektopowego. 3 dla pacjentów z nadciśnieniem płucnym i wysokim oporem naczyniowym płuc. Wady ektopowego przeszczepu serca to: 1 Trudno wykonać biopsję wsierdzia. 2 łatwo utworzyć zakrzep w jamie serca. 3 Czas działania jest długi, a obsługa jest skomplikowana. 4 Prawa jama opłucnowa biorcy jest wbudowana w serce dawcy, wpływając na funkcję wentylacyjną prawego dolnego płata biorcy. Leczenie chorób: choroba zastawek serca, niewydolność serca, wrodzona wada serca, kardiomiopatia, choroba niedokrwienna serca Wskazanie Przeszczep serca całego serca jest dostępny dla: Przeszczep serca jest odpowiedni dla pacjentów z nieskutecznym leczeniem, oporną na leczenie niewydolnością serca, schyłkową chorobą serca ze złośliwymi arytmiami lub bez nich oraz bez nieodwracalnego uszkodzenia innych narządów. Czynność serca ma stopień IV, a oczekiwany czas przeżycia wynosi <12 miesięcy. Wczesne przeszczepy serca wymagają pacjentów w wieku poniżej 55 lat, a teraz poszerzyli swój przedział wiekowy, od niemowląt do 1 roku do 70 lat. 1. Kardiomiopatia Różnorodność kardiomiopatii obejmuje kardiomiopatię rozstrzeniową, przewlekłą chorobę Keshana i kardiomiopatię restrykcyjną. Około 50% wszystkich przypadków jest głównym wskazaniem do przeszczepu serca. 2. Choroba wieńcowa jest główną cechą kardiomiopatii niedokrwiennej z powodu ciężkiej choroby mnogiej tętnicy wieńcowej lub rozległego zawału mięśnia sercowego spowodowanego oporną na leczenie niewydolnością serca i arytmią, co stanowi około 40% przeszczepu serca. 3. Choroba zastawkowa serca ze zmianami zastawkowymi rozległych zmian mięśnia sercowego i zwłóknieniem błony wewnętrznej mięśnia sercowego, co stanowi około 4% przeszczepów serca U pacjentów z nadciśnieniem płucnym można rozważyć przeszczep serca i płuc. 4. Wrodzona choroba serca, taka jak wrodzony zespół dysplazji lewej komory, złożona pojedyncza komora ze zwężeniem pod aorty. 5. Inni pacjenci z guzem serca, których nie można usunąć chirurgicznie, oraz ci, którzy wymagają ponownego przeszczepienia serca. Przeciwwskazania 1. Ostre ciężkie choroby zakaźne, takie jak ropna infekcja, posocznica, wstrząs septyczny, aktywne zapalenie wątroby, gruźlica i różne infekcje pasożytnicze. 2. Nadciśnienie płucne opór tętniczo płucny> 8 drewnaU, średnie ciśnienie w tętnicy płucnej> 60 mmHg. 3. Cukrzyca insulinozależna. 4. Nowotwory złośliwe powodują ich niszczenie z powodu stosowania leków przeciw odrzuceniu po operacji. 5. Ciężkie ogólnoustrojowe choroby tkanki łącznej: takie jak toczeń rumieniowaty układowy, postępująca twardzina układowa, amyloidoza itp. 6. Nieodwracalne zmiany występują w ważnych narządach, takich jak wątroba, nerki i mózg. 7. Aktywna choroba wrzodowa przewodu pokarmowego. 8. Osoby nadużywające narkotyków. 9. Choroba psychiczna i nieposłuszeństwo wobec leczenia. Przygotowanie przedoperacyjne Wybór dawcy Serce dawcy jest zazwyczaj pobierane z martwego mózgu. Główną cechą śmierci mózgu jest głęboka śpiączka; odruch pnia mózgu całkowicie zanika; nie ma spontanicznego oddychania, a stan „śmierci mózgu” spowodowany głęboką hipotermią lub lekami na ośrodkowy układ nerwowy należy wykluczyć, co jest uznawane przez internistę i neurologów. Wiek dawcy jest na ogół uważany za krótszy niż 35 lat dla mężczyzn i mniej niż 40 lat dla kobiet. Jednak wraz ze wzrostem zapotrzebowania na dawców obecny zakres wieku stopniowo się zmniejsza. Wielkość dawcy powinna być odpowiednia, a ocena kliniczna opiera się głównie na stosunku masy dawcy / receptora. Obecnie uważa się, że różnica w masie ciała dorosłych transplantacji serca nie powinna przekraczać ± 20%, ale odpowiednie parametry dla niemowląt i dzieci można rozluźnić. Wymagania płci dotyczące wyboru serca są na ogół gorzej udokumentowane, ale w niektórych badaniach retrospektywnych związanych z płcią warto wspomnieć o niektórych zjawiskach i perspektywach. Crandall i wsp. Retrospektywna analiza 140 kolejnych pacjentów po przeszczepie serca wykazała, że ​​ostre odrzucenie pacjentek występowało wcześniej i częściej. Uważają, że wysoka częstość odrzucenia po przeszczepie serca u kobiet wynika z niedopasowania antygenów HY. Antygen HY jest dystrybuowany na błonie komórkowej tkanek męskich. Określa zróżnicowanie płciowe gonad. Komórki żeńskie nie mają takich antygenów. Po wszczepieniu kobietom tkanek męskich uaktywnia się funkcja immunologiczna kobiet i pojawia się odpowiedź immunologiczna. Dlatego jeśli do zabiegu zostanie wybrana pacjentka, dawcą powinna być również kobieta. Warunki ogólnoustrojowe dawcy powinny wykluczać choroby zakaźne, brak nadciśnienia, cukrzycy i nowotworów złośliwych Dawca nie powinien mieć historii chorób serca i historii urazów klatki piersiowej, które mogą obejmować serce, a także historii ciężkiego niedociśnienia lub zatrzymania akcji serca. Przed operacją należy wykonać radiografię RTG klatki piersiowej i badanie elektrokardiogramu. Grupa krwi dawcy ABO musi być dopasowana do biorcy, a dodatni wskaźnik toksyczności limfocytów wynosi <10%. Zwróć uwagę na zgodność antygenów zgodności tkankowej (HLA). Obecnie wiadomo, że stopień koordynacji antygenów klasy I jest związany z długoterminowym przeżyciem przeszczepionych narządów; stopień kompleksowania antygenów klasy II jest ściśle związany z niedawnym przeżyciem, podczas gdy najbardziej dotknięte antygeny typu I to miejsca A i B, a antygeny klasy II to miejsca DR. Rozważając dopasowanie HLA, dążenie do znalezienia jednego lub większej liczby dawców i receptorów o tej samej specyficzności antygenowej w miejscach A, B i DR może stanowić podstawę do zmniejszenia odrzucenia po przeszczepie. Przygotowanie przedoperacyjne (1) Przygotowanie biorcy: kompleksowo zrozumieć dane z wywiadu, szczegółowe badanie fizykalne i szereg badań pomocniczych, w tym rutynowych badań krwi, moczu i stolca; biochemia krwi, czynność wątroby i nerek, czynność płuc, nalewka z przewodu pokarmowego Perspektywa, kultura bakteryjna wymazów z gardła, plwociny i moczu. Aby przeprowadzić test tuberkulinowy, testy na obecność wirusa wtrętów komórek E w surowicy, toksoplazmę, HIV, wirusa Epsteina-Barra i wirusa zapalenia wątroby. Wykonuje się również identyfikację grupy krwi, test krzyżowy toksyczności limfocytów i typowanie HLA. W przypadku osób z ciężkimi objawami niewydolności serca należy aktywnie przeprowadzić leczenie w celu poprawy ogólnego stanu zdrowia. U pacjentów z ciężką niewydolnością serca, u których nie można kontrolować leku, należy wykonać kontrapulsację wewnątrzaortalną lub rozważyć zastosowanie pomocy mechanicznych w celu tymczasowej poprawy funkcji narządu i stworzenia warunków do przeszczepu serca. Aby serce wzięło i sztuczna maszyna serce-płuca, aby zainstalować sztuczną maszynę serce-płuco, aby dobrze się połączyć, w odległości, aby zabrać serce do korzystania z telefonu bezprzewodowego do komunikowania się ze sobą, oczekuje się, że serce zostanie wypchnięte do sali operacyjnej na 2 godziny przed przybyciem serca, przygotuj i ustanów krążenie pozaustrojowe, czekając na Serce (2) dla serca: zwykle interdyscyplinarni lekarze współpracują, aby zobaczyć to samo lub to samo co urolog. Zajmij pozycję na wznak, rutynową dezynfekcję jodu skóry klatki piersiowej i brzucha oraz systemową heparynizację 3 mg / kg, aby zapobiec zakrzepicy w małych naczyniach krwionośnych. Wykonaj nacięcie na linii środkowej w klatce piersiowej, odetnij szczęśliwą torbę i natychmiast sprawdź uraz serca, deformację lub chorobę serca. Aorta wstępująca została szybko uwolniona do początku tętnicy niezamierzonej, górna żyła główna została uwolniona do wejścia do osierdzia, a górna żyła główna została podwiązana około 4 cm powyżej połączenia górnej żyły głównej i prawego przedsionka. Aortę i tętnicę płucną wyodrębniono i do wstępującego korzenia aorty wprowadzono zimną igłę irygacyjną. Zacisk naczyniowy zastosowano do zaciśnięcia żyły głównej dolnej. Po około 3 do 4 uderzeniach serca wstępującą aortę zablokowano przez prawie nazwaną tętnicę i perfundowano zimną kardioplegię. Dodano 10 mmol chlorku potasu na litr kardioplegii. Upewnij się, że serce jest zatrzymane w stanie rozkurczowym, perfuzja wynosi zwykle 1 000 ml, a ciśnienie perfuzji utrzymuje się na poziomie 40–80 mmHg. Natychmiast na początku perfuzji zatrzymania krążenia należy odciąć prawą górną żyłę płucną i dolną żyłę główną, aby zapobiec rozszerzeniu się serca, a jednocześnie lodową sól fizjologiczną umieszcza się w jamie osierdziowej w celu miejscowego schłodzenia. Chłodzenie serca zajmuje około 2 minut. Górną i dolną żyłę główną odcięto po dystalnej stronie podwiązania. Wstępującą aortę odcięto pod kleszczami okluzji aorty, a tętnicę płucną odcięto od lewej i prawej rozwidlenia płuc. Prawa i lewa górna i dolna żyła płucna są odpowiednio cięte w odruchu osierdziowym, a otaczająca tkanka ściany lewego przedsionka i górnego wejścia żyły głównej jest tępo pozbawiona, a serce można całkowicie usunąć. Jest umieszczany w dwuwarstwowej plastikowej torbie zawierającej lodowatą sól fizjologiczną, podwójnie podwiązany, umieszczany w sterylnym pojemniku z solą fizjologiczną, zamykany w plastikowym wiadrze i transportowany. Jeśli odległość jest długa, wstępująca igła perfuzyjna aorty może być podłączona do rurki infuzyjnej, gotowa do perfuzji zimnego płynu zatrzymującego, a cały proces musi być absolutnie sterylny. W sercu występuje proces niedokrwienia mięśnia sercowego, a zimny wlew od śmierci mózgu do dawcy blokującego wstępującą aortę jest ciepłym czasem niedokrwienia, który należy skrócić jak najdłużej (<3 ~ 5 min). Zimny ​​czas niedokrwienia trwa od początku zimnego nawadniania do zakończenia przeszczepu i wstępującej niedrożności aorty. Ogólnie uważa się, że najdłuższy czas na niedokrwienie tolerowane przez serce wynosi od 3 do 4 godzin. Jeśli czas operacji przeszczepu serca jest zarezerwowany na 1 godzinę, Czas wysyłki na drodze powinien być ograniczony do 2 do 2,5 godziny. Jeśli odległość jest zbyt duża lub transport nie jest dogodny, elastycznym sposobem jest skontaktowanie się ze szpitalem warunkowym w okolicy dawcy, a grupa chirurgiczna zabiera receptor do szpitala w pobliżu obszaru serca, aby zapewnić bezpieczeństwo. Zabieg chirurgiczny 1. Cięcie serca i naprawa Aortę dzieli się na aortę zstępującą, a gałęzie ramienia głowy podwiązuje się. Górna żyła główna jest uwalniana do wejścia do niezamierzonej żyły, a reszta operacji jest mniej więcej taka sama jak przeszczep serca in situ. Po usunięciu serca otwór dwóch żył płucnych i dolnej żyły głównej po prawej stronie zamknięto za pomocą szwu polipropylenowego 5-0. Tkankę między lewą i prawą żyłą płucną wycina się następnie, tworząc otwór w lewym przedsionku o średnicy otworu od 3,5 do 4 cm. Na koniec wykonano nacięcie wzdłużne o długości około 5 cm po prawej tylnej stronie górnej żyły głównej i prawego przedsionka. 2. Wszczepienie serca dawcy Umieść serce w prawej klatce piersiowej, znajdującej się przed prawym płucem i obok serca biorcy, aby zapobiec jego obracaniu się lub skręcaniu. Na tylnej poduszce serca namocz gazik z zimnej słonej wody o temperaturze 4 ° C, a następnie dostarcz serce do tego samego poziomu serca, aby ułatwić dopasowanie. (1) Anastomoza lewego przedsionka: lewe przedsionek jest przecinany za rowem komory odbiorcy, od lewej do lewej, w dół, w lewo, za pomocą linii polipropylenowej 4-0 najpierw w lewym przedsionku odbiorcy i lewym przedsionku. Środkowy punkt brzegu zszyto i podwiązano, a szew ciągły wykonano w górę i w dół, a na końcu przednia część środkowa połączyła się i podwiązała, aby dokończyć zespolenie lewego przedsionka. (2) zespolenie prawego przedsionka: serce biorcy wykonuje się podłużnym nacięciem na styku górnej żyły głównej i prawego przedsionka, a nacięcie znajduje się w odległości 2–3 cm od górnej żyły głównej i prawej ściany przedsionka. Środkowy punkt tylnego marginesu prawego przedsionka biorcy zszyto do dolnego końca prawego nacięcia przedsionkowego i podwiązano, a następnie zespolono w kierunku do góry i do dołu za pomocą szwu ciągłego i bezpośrednio osiągnięto krawędź wiodącą dwóch nacięć prawego przedsionka. Cooley zaproponował, aby nie wykonywać prawidłowego zespolenia przedsionkowego dwóch serc, przy czym można zbadać górną żyłę główną dawcy i główną żyłę biorcy w przypadku zespolenia end-to-side, żyły głównej dolnej dawcy zamkniętej. (3) zespolenie aorty, płucne: nacięcie podłużne w odpowiedniej części prawej ściany aorty biorcy, z szwem polipropylenowym 4-0 dla dawcy, zespolenie od strony boku do aorty serca. Ponieważ tętnica płucna nie jest wystarczająco długa, konieczne jest zespolenie tętnicy płucnej. Dodaje się sztuczne naczynie krwionośne. Jeden koniec sztucznego naczynia krwionośnego jest przyszyty do tętnicy serce-płuco, a drugi koniec to zespolenie od boku do boku z tętnicą płucną biorcy.