Kalotomia ciała

Ciało modzelowate jest największym włóknem szczelinowym, a jego włókna poprzeczne tworzą szeroką, grubą, gęstą płytkę między półkulami, składającą się z około 200 milionów włókien nerwowych. Jest on połączony z odpowiednim obszarem dwóch półkul. Płat czołowy i więzadło są połączone z powrotem z przednią połową ciała modzelowatego. Płaty skroniowe są połączone hipokampem w tylnej i tylnej części ciała modzelowatego. Tylne części części ciśnieniowych są połączone. Eksperymenty potwierdziły, że ciałko modzelowate jest główną drogą rozprzestrzeniania się padaczki epileptycznej z jednej półkuli na drugą. Dlatego odcięcie ciała modzelowatego może zapobiec rozprzestrzenianiu się wyładowania padaczkowego, a epilepsję pacjenta można znacznie złagodzić. Operacja została zapoczątkowana przez Van Wagenena (1939) i rośnie od lat 60. XX wieku i jest powszechnie akceptowana przez klinicystów. Po usunięciu ciałka modzelowatego, chociaż wystąpił zespół rozszczepionego mózgu, pacjent nie miał żadnych trwałych zaburzeń neurologicznych ani psychicznych, a jego osobowość, temperament, język, ocena werbalna i funkcja pamięci były prawie niezmienione. Efekt pomiaru ciałka modzelowatego często ocenia się na podstawie kryteriów Wilsona: 1 znakomicie, częstotliwość i / lub dotkliwość napadów jest zmniejszona o ponad 80%; 2 jest dobra, częstotliwość i / lub dotkliwość napadów jest zmniejszona o ponad 50%, lub Rodzaj zmian napadów; 3 jest akceptowalny, częstotliwość i / lub nasilenie napadów zmniejsza się o 25% do 50%; 4 jest nieskuteczny lub gorzej. Bez względu na etap lub etap całkowitego nacięcia tuszy około 80% do 90% pacjentów z utratą napięcia (epizody upadku), drgawki toniczne lub toniczno-kloniczne można całkowicie zatrzymać lub znacznie zmniejszyć. W długoterminowej obserwacji po częściowym nacięciu ciała modzelowatego kontrolowano tylko około 50% pacjentów z napadami drgawkowymi. Obecnie zaleca się nacięcie przedniej części ciała modzelowatego. Leczenie chorób: padaczka czołowa Wskazanie Nieuleczalna padaczka z utratą napięcia, sztywności i sztywności - drgawki kloniczne. Padaczka płata czołowego, padaczka wieloogniskowa, niedowład dziecięcy, zespół Lennoxa-Gastauta. Niektóre złożone częściowe napady padaczkowe bez lokalizacji. Przeciwwskazania 1. Pacjent, który jest w stanie usunąć źródło padaczki. 2. Poważne niepełnosprawności intelektualne są względnymi przeciwwskazaniami. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Wielokrotne badania EEG (co najmniej 3 razy) potwierdziły nienormalne wyładowanie padaczkowe, ale żadnych resekcyjnych zmian epileptogennych. 2. Badanie CT lub MRI. 3. Angiografia mózgowa, z wyłączeniem zmian naczyniowych. Zrozum położenie żyły, aby żyła centralna nie uległa uszkodzeniu podczas operacji. 4. Badania neuropsychologiczne, takie jak WAIS. Zabieg chirurgiczny 1. Kalosotomia przednia (1) Wykonaj proste nacięcie prostopadłe do zatoki strzałkowej 2,5 cm przed prawym czołowym szwem czołowym, o długości około 10 do 11 cm i 1/3 nacięcia wzdłuż linii środkowej. Jednak pacjenci z dominującą prawą półkulą lub pacjenci z istotnymi zmianami lewej półkuli mogą mieć nacięcie na lewym czole. (2) Początkowa skóra jest ciągnięta przez automatyczny zwijacz. Czaszkę wycięto w pierścieniu przed szwem koronalnym, a czaszkę wywiercono trefiną o średnicy 5 cm. Tylny margines otworu kostnego znajdował się tuż przy szwie koronowym. Umieść 2/3 średnicy góry po prawej stronie linii środkowej i wyjmij misę czaszki. Podczas przecinania otwierającej się skóry lub rycia kości piły roztwór mannitolu 1 g / kg i deksametazon 10 ~ 20 mg należy szybko zaszczepić dożylnie. Krwotok z zatoki strzałkowej został przykryty gąbką żelatynową, aby zatrzymać krwawienie. Jednak stosowana jest również metoda kraniotomii płata kostnego po linii środkowej. (3) Opona twarda jest cięta w zakrzywiony kształt, a podstawa jest skierowana w stronę zatoki strzałkowej, a powierzchnia prawego płata czołowego jest odsłonięta. Jeśli mózg nie jest miękki, należy wykonać nadmierną wentylację, aby utrzymać PCO2 na poziomie 3,3 kPa (25 mmHg), a także można nakłuć prawą komorę. Uwolnij płyn mózgowo-rdzeniowy. Kiedy odsłonięta kora ma żyłę mostkową w zatoce strzałkowej, powinna zostać poddana elektrokoagulacji. (4) Trzymając zwijacz, wyciągając prawy płat czołowy na zewnątrz, wchodząc w podłużną szczelinę wzdłuż porażenia mózgowego, ostrożnie oddzielając przyczepność między dwiema klamrami, zwykle łatwą do oddzielenia. Kiedy jednak u pacjenta doszło do urazu lub infekcji, separacja jest dość trudna. W tym czasie konieczne jest staranne działanie pod mikroskopem, uważając, aby nie pomylić klamry z tuszą. Kontynuuj głęboką separację, aby znaleźć tętnicę okołooczodołową i cofnij tętnicę na boki. Spójrz na tuszę z białym połyskiem pod tętnicą. Odsłoń długość tuszy, którą należy wyciąć. (5) Małe naczynia krwionośne na powierzchni modzelowatego ciała leczono metodą koagulacji bipolarnej, a włókna ciałka modzelowatego odcięto od tylnego i przedniego kierunku prostym urządzeniem do usuwania, aż do zobaczenia niebieskiej półprzezroczystej błony komory. Włókna kolan i jamy ustnej można ciąć cienkim aspiratorem. Jeśli jest ściśle przecięty wzdłuż linii środkowej ciałka modzelowatego, może wejść do przezroczystego przedziału i uniknąć wejścia do bocznej komory. Wytnij pierwszą 2/3 tuszy lub 80% pełnej długości, a długość wynosi 5-8 cm. (6) Oponę twardą zszywano szczelnie, miednicę przestawiano, zszywano okostną, skórę głowy zszywano w dwóch warstwach, a gumę spuszczano ze skóry głowy przez 24 godziny. 2. Tylna kalosotomia Nacięcie linii prostej wykonuje się w płaszczyźnie wypukłości ciemieniowej, podobnie jak nacięcie i trephine, gdy widoczna jest przednia część modzelowatego ciała, patrz rycina 4.9.5-4. Żyła drenażowa, która wchodzi do zatoki strzałkowej na powierzchni płata ciemieniowego, nie może zostać odcięta i wchodzi w szczelinę podłużną tak często, jak to możliwe przed nią lub po niej, a prawy płat ciemieniowy jest wycofany na zewnątrz. Pokazując tylną część tuszy, krok ten jest często łatwiejszy niż w przypadku przecięcia przedniej części tuszy, ponieważ szersze porażenie mózgowe zapobiega przyleganiu między dwiema klamrami, a zwijacz można umieścić w ciele modzelowatym. Niezależnie od tego, czy przód tuszy został uprzednio przecięty, tylny aspekt tuszy jest zwykle odcinany do przodu od tylnej krawędzi części uciskowej, a hipokamp pod nią jest rozcinany. Pozostałe kroki są takie same jak przednie nacięcie ciała modzelowatego. Komplikacja 1. Zespół ostrego rozłączenia (zespół ostrego rozłączenia) objawiający się ciszą, niewłaściwym użyciem po lewej stronie (często mylony z hemiplegią), lewą połową pola zaniedbania (często mylony z hemianopią), osłabieniem lewej kończyny. Obustronne objawy Babińskiego pozytywne, dwustronne odruchy ściany brzucha zniknęły, z silnym odruchem chwytnym. Mięśnie lewej kończyny górnej są osłabione i nie występują zjawiska nazewnictwa, a także nietrzymanie moczu i zawroty głowy. Może to nastąpić samoregeneracja po kilku dniach do kilku miesięcy. Często komplikują się wszystkie cięcia tuszy, a objawy są nagłe i uporczywe. 2. Aseptyczne zapalenie komory i zakażenie rany. 3. Obrzęk mózgu i zawał mózgu. 4. Zespół tylnego pęknięcia występuje często po nacięciu tylnej części modzelowatego ciała. Jest to zespół dysocjacji sensorycznej, ponieważ wkład sensoryczny jest dwustronny, nie ma znaczenia. 5. Zespół rozszczepionego mózgu Utrata funkcji czuciowej i motorycznej na dwóch półkulach, codzienne zdolności życiowe pacjenta (takie jak ubieranie się, jedzenie, zakupy itp.) Są prawie całkowicie utracone, a większość pacjentów stopniowo poprawia się z czasem. Bardzo niewielu jest na stałe.