Operacja pomostowania w zespole poczwórnym

Zespół Fallota jest najczęstszym rodzajem purpurowej wrodzonej choroby serca. Nie ma leczenia choroby Faula. W wieku sześciu miesięcy po urodzeniu dziesięć procent umrze. Mniej niż 10% pacjentów może żyć do dwudziestu. Kiedy dziecko z taką chorobą ma wystarczająco dużo szczęścia, by przeżyć czas dziecka, fiolet staje się coraz bardziej oczywisty Po takiej operacji korekcji chirurgicznej usta i paznokcie mogą stać się czerwonawe, prawie w takim samym kolorze jak normalni ludzie. Zasadniczo konieczne jest wykonanie operacji bypassu w przypadku zespołu poczwórnego. Leczenie chorób: tetralogia Fallota u dzieci z tetralogią Fallota Wskazanie 1. Ciężkie noworodki z kwadriplegią i dysfunkcją zastawki płucnej są często nieskuteczne w leczeniu, a w nagłych wypadkach wykonuje się jednoetapową naprawę wewnątrzsercową. 2. Po przejściu niemowlęcia pacjent powinien zostać poddany operacji w wieku 3–5 lat. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Ciężkie dzieci mają poważne trudności w oddychaniu po urodzeniu, pozycja na brzuchu może złagodzić objawy. Terminowa intubacja tchawicy w celu oddychania wspomaganego mechanicznie. 2. Aktywnie leczyć kwasicę metaboliczną i niewydolność serca, a także ssać i utrzymywać otwarte drogi oddechowe. 3. Zastosuj echokardiogram, aby ustalić diagnozę i jak najszybciej wykonaj operację naprawy wewnątrzsercowej. 4. Przygotowanie przedoperacyjne łagodnych pacjentów jest podobne do prostej tetralogii Fallota. Zabieg chirurgiczny Po wejściu pacjenta na salę operacyjną zmiana z pozycji na brzuchu na pozycję na plecach często powoduje ciężką sinicę i zagraża życiu. W tym czasie należy monitorować EKG, wysycenie tlenem tętniczym i ciśnienie krwi pod kątem intubacji tchawicy i wspomaganego mechanicznie oddychania w pozycji na brzuchu lub na wpół. Po przewróceniu siedział na wznak i został znieczulony. Metoda krążenia pozaustrojowego i ochrona mięśnia sercowego: zastosowanie głębokiej hipotermii (16 ~ 18 ° C) w celu zatrzymania krążenia i zimnej krwi krążeniowej perfuzji wieńcowej oraz miejscowego chłodzenia serca w celu ochrony mięśnia sercowego. 1. Środkowe nacięcie w klatce piersiowej usuwa większość grasicy. 2. Wprowadzić rurkę infuzyjną tętniczą przez aortę wstępującą i bezpośrednio wprowadzić prawą i dolną żyłę główną do rurki pod kątem prostym. 3. Po obejściu i zatrzymaniu krążenia prawe przedsionek otwarto i wprowadzono do rurki dekompresyjnej lewego serca przez owalny otwór owalny. 4. Wycięcie odpowiedniej ilości guza w celu powiększenia pnia płucnego oraz ścian przednich i tylnych obu tętnic płucnych i zszycie nacięcia tętnicy płucnej nicią polipropylenową 6-0 lub 7-0. Szpital dziecięcy uważa, że ​​tylko ta metoda może skutecznie i równomiernie zmniejszyć średnicę tętnicy płucnej, aby osiągnąć rozmiar normalnej tętnicy płucnej. Wadę przegrody międzykomorowej naprawiono przez nacięcie podłużne prawej komory, a następnie wykonano prawą komorę do tętnicy płucnej tego samego gatunku. Komplikacja 1. Niewydolność oddechowa i niezdolność do wentylacji z respiratora: z powodu zmian w otaczającym splotu płucnym i mięknienia otaczającego oskrzeli i redukcji pęcherzyków płucnych, pacjenci z tą deformacją mogą ulec pogorszeniu po usunięciu respiratora, a nasycenie krwi tętniczej zmniejsza się i W miarę wzrostu napięcia tlenku węgla oddychanie wspomagane mechanicznie musi być kontynuowane przez intubację dotchawiczą lub tracheotomię. W przypadku stwierdzenia ciężkiej niedomykalności płucnej należy zastosować tę samą zastawkę aortalną do połączenia prawej komory z tętnicą płucną. Gdy respiratora nie można wielokrotnie wyjąć z respiratora, stosuje się przerywane oddychanie wspomagane, aby stopniowo wydłużyć czas spontanicznego oddychania do momentu wyłączenia wentylatora. 2. Zakażenie płucne: Jest to częste powikłanie pacjentów pooperacyjnych z tą deformacją, stosujących antybiotyki i nebulizację. 3. Niedomykalność płucna i niewydolność prawej serca: Łagodna niewydolność zastawki płucnej po operacji wewnątrzsercowej, angioplastyka tętnicy płucnej i drenaż prawej komory od zastawki płucnej, pacjent może tolerować. U pacjentów z ciężką niedomykalnością płuc i niewydolnością prawej serca po plastrze odpływu z prawej komory należy zastosować ten sam typ aortalnego przewodu pozakardowego lub zastawkę protetyczną umieszczoną w pierścieniu zastawki płucnej. 4. Niedrożność pozasercowa: Pacjent ma postępującą wytrzymałość po operacji, a rurkę zewnątrzsercową należy na czas wymienić za pomocą echokardiografii.