złogi wapnia
Wprowadzenie
Wprowadzenie W normalnych warunkach stężenie jonów wapnia wewnątrz i na zewnątrz komórki jest utrzymywane w dynamicznej równowadze. Współczesne badania medyczne wykazały, że gdy wewnątrzkomórkowe stężenie wapnia nadal rośnie, powodując skurcz i pobudzenie komórek, może to prowadzić do wysokiego ciśnienia krwi, zawału mięśnia sercowego, niewydolności serca, nagłej śmierci i innych chorób. Niedawno nazywane wewnątrzkomórkowym „odkładaniem wapnia”. ”lub„ napływ wapnia ”. Calcareosis to choroba spowodowana odkładaniem się nierozpuszczalnych soli wapnia w tkankach. Podzielony na idiopatyczne, przerzutowe i niedożywienie. Wiele przyczyn idiopatycznej kalcynozy jest nieznanych, a niedożywienie jest często wtórne do uszkodzenia skóry lub tkanki.
Patogen
Przyczyna
Calcareosis to choroba spowodowana odkładaniem się nierozpuszczalnych soli wapnia w tkankach. Podzielony na idiopatyczne, przerzutowe i niedożywienie. Kalcynoza idiopatyczna jest niejasna z wielu powodów. Kalcyoza przerzutowa jest wtórna do zaburzeń metabolizmu wapnia i fosforu, takich jak nadczynność przytarczyc, szpiczak mnogi, niewydolność nerek i zatrzymywanie fosforanów. Niedożywienie Calcareosis jest często wtórne do uszkodzenia skóry lub tkanek.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Calmodulin
1. Rozpoznanie choroby odkładania pirofosforanu wapnia zależy głównie od
1 bezpośredni dowód obecności kryształów pirofosforanu wapnia w płynie maziowym lub tkance maziowej (głównie torebce stawowej, biopsji pochewki ścięgna); 2 wyniki badań rentgenowskich stawów lub tkanek miękkich oraz inne badania kliniczne lub laboratoryjne, stosowane głównie w celu wykluczenia innych chorób, Lub zdiagnozuj pacjenta z innymi zaburzeniami stawów. Po ustaleniu rozpoznania choroby odkładania pirofosforanu wapnia najlepiej jest zbadać jej przyczynę, szczególnie w celu ustalenia, czy choroba jest wtórna do niektórych genetycznych chorób metabolicznych.
2. Kryteria diagnostyczne choroby odkładania pirofosforanu wapnia
I Przezroczyste kryształy pirofosforanu wapnia znajdują się w płynie maziowym lub próbkach patologicznych za pomocą spektroskopii w podczerwieni lub dyfrakcji rentgenowskiej.
II (a) W próbce pod mikroskopem świetlnym o spolaryzowanym kontraście fazowym zaobserwowano słabo dodatnie dwójłomne światło lub nie załamujące się światło monokliniczne lub trikliniczne kryształy.
II (b) Typową kalcynację chrząstki włóknistej lub chrząstki szklistej stwierdzono na zwykłym filmie X.
III (a) Klinicznie skuteczność ostrego zapalenia stawów, szczególnie gdy dotyczy stawu kolanowego lub innych dużych stawów.
III (b) klinicznie objawiający się głównie jako przewlekłe zapalenie stawów, może powodować ostry atak, częściej występuje staw biodrowy, nadgarstek, łokieć, ramię lub stawy śródręczno-paliczkowe.
Chorobę odkładania pirofosforanu wapnia można zdiagnozować zgodnie ze standardem I lub standardem II (a) XII (b).
Możliwą chorobę odkładania pirofosforanu wapnia można zdiagnozować zgodnie ze standardem II (a) lub II (b).
Zgodnie z kryteriami III (a) lub III (b), klinicznie sugeruje się jedynie możliwość wystąpienia choroby odkładania pirofosforanu wapnia.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Identyfikacja
1. Zwapnienie: odnosi się do wyglądu narządu o silnym echu lub wysokiej gęstości obrazu wapnia, mierzonego za pomocą obrazu b-super lub ct. Często występują zwapnienia wątroby, zwapnienia prostaty, zwapnienia nerek i tak dalej.
2. Napływ wapnia: wapń może regulować liczne biologiczne procesy komórkowe poprzez aktywację kalmoduliny; kalmodulina jest ważnym białkiem wiążącym wapń w organizmie człowieka, jako receptor dla jonów wapnia, pomaga w zakończeniu jonów wapnia. Różnorodne funkcje fizjologiczne ośrodka. Wyjaśniono związek między jonami wapnia a napadami, a przepływ wewnątrzkomórkowy jonów wapnia jest podstawowym warunkiem wystąpienia padaczki.
3. Zwapnienie: Patologicznie odnosi się do odkładania soli wapnia w tkankach lokalnych, co jest powszechne we wczesnych stadiach wzrostu kości, a także występuje w niektórych stanach patologicznych (takich jak zwapnienie w gruźliczych martwiczych zmianach gruźlicy).
4, wapń we krwi jest zbyt wysoki: normalna wartość wapnia we krwi wynosi 100 ml krwi zawierającej 9-11 mg wapnia, to jest 2,2-2,7 mmol na litr krwi. Normalna fluktuacja wapnia we krwi jest niewielka, głównie dlatego, że wapń jest niezwykle ważny dla utrzymania różnych funkcji fizjologicznych organizmu ludzkiego. Możliwość różnych chorób można ocenić na podstawie wykrycia jonów wapnia we krwi. Na przykład, gdy przytarczyca jest nadaktywna, wapń jonów krwi jest wyższy niż normalny zakres.
Diagnoza
1. Rozpoznanie choroby odkładania pirofosforanu wapnia zależy głównie od
1 Bezpośredni dowód obecności kryształów pirofosforanu wapnia w płynie maziowym lub tkance maziowej (głównie biopsja torebki stawowej, pochewka ścięgna).
2 wyniki badań rentgenowskich stawów lub tkanek miękkich. Inne badania kliniczne lub laboratoryjne są często stosowane w celu wykluczenia innych chorób lub zdiagnozowania pacjentów z innymi chorobami stawów. W szczególności śledzi się, czy choroba jest wtórna do niektórych genetycznych chorób metabolicznych.
2. Kryteria diagnostyczne choroby odkładania pirofosforanu wapnia
I. Przezroczyste kryształy pirofosforanu wapnia znajdują się w płynie maziowym lub próbkach patologicznych za pomocą spektroskopii w podczerwieni lub dyfrakcji rentgenowskiej.
II (a) W próbce pod mikroskopem świetlnym o spolaryzowanym kontraście fazowym zaobserwowano słabo dodatnie dwójłomne światło lub nie załamujące się światło monokliniczne lub trikliniczne kryształy.
II (b) Typową kalcynację chrząstki włóknistej lub chrząstki szklistej stwierdzono na zwykłym filmie X.
III (a) Klinicznie skuteczność ostrego zapalenia stawów, szczególnie gdy dotyczy stawu kolanowego lub innych dużych stawów.
III (b) klinicznie objawiający się głównie jako przewlekłe zapalenie stawów, może powodować ostry atak, częściej występuje staw biodrowy, nadgarstek, łokieć, ramię lub stawy śródręczno-paliczkowe.
Chorobę odkładania pirofosforanu wapnia można zdiagnozować zgodnie ze standardem I lub standardem II (a) XII (b).
Możliwą chorobę odkładania pirofosforanu wapnia można zdiagnozować zgodnie ze standardem II (a) lub II (b).
Zgodnie z kryteriami III (a) lub III (b), klinicznie sugeruje się jedynie możliwość wystąpienia choroby odkładania pirofosforanu wapnia.
