Tworzenie się ziarniniaków eozynofilowych w wątrobie
Wprowadzenie
Wprowadzenie Paragonimus w Syczuanie często atakuje wątrobę i tworzy ziarniniak eozynofilowy w wątrobie. Paragonimioza płucna, jej objawy kliniczne są również zróżnicowane. Okres inkubacji trwa od kilku dni do 20 lat, większość z nich w ciągu jednego roku. Zgodnie z głównymi narządami przez nią zaatakowanymi, można go podzielić klinicznie na 4 typy. Chorobę można uzyskać na obszarach endemicznych lub epidemicznych, poprzez zanieczyszczenie surowych lub pół-surowych kamiennych krabów, ostryg, krewetek bagiennych, czerwonej panienki lub wody pitnej i przyborów kuchennych (noże, deski do krojenia). Kluczem do zapobiegania tej chorobie jest zapobieganie krabom kamiennym, karaluchom i surowej wodzie, które nie są surowe lub w połowie upieczone, aby zapobiec infekcji, pluć, nie oddawać moczu i zapobiegać wpadaniu jaj do strumienia z wodą deszczową. Gdy pacjent jest chory, należy go dokładnie leczyć.
Patogen
Przyczyna
Przyczyna choroby:
Choroba spowodowana przez pasożyty. Paragonimiasis jest pasożytniczą chorobą ludzi i zwierząt, ma w swoim życiu trzech żywicieli: ślimak słodkowodny jest pierwszym żywicielem pośrednim, żywicielem cerkariów pasożytniczych, a krab rzeczny jest drugim żywicielem pośrednim. Po ciele kraba powstaje kapsułka. Może być również pasożytniczy dla tkanek lub narządów innych niż płuca. Jajka są głównie kaszlone karaluchami, a następnie wykluwają się w edulis w wodzie. Edulis atakują pierwszego żywiciela pośredniego, ślimaka słodkowodnego, przez celulazę, grzmot i inne stadia rozwojowe i ostatecznie stają się skorpionem. Cerkaria wchodzi do drugiego pośredniego żywiciela, a ciało kraba lub poczwarki ze słodkowodnego kamienia rozwija się w worek. Jeśli dana osoba zje surowego lub niegotowanego kamiennego kraba lub karalucha zawierającego taki worek, worek wejdzie do przewodu pokarmowego i stanie się robakiem dziecięcym przez sok trawienny. Aktywność larw jest bardzo silna, a funkcja wydzielanego enzymu może przejść przez ścianę jelita na powierzchnię błon surowiczych otrzewnej Większość larw porusza się w górę powierzchni wątroby i bezpośrednio penetruje worek do jamy klatki piersiowej, tym samym atakując płuca. I rozwijają się w dorosłych.
Niewielka liczba robaków dziecięcych pozostaje w jamie brzusznej, rozwija się i przenika do płytkiej warstwy wątroby lub sieci, aby stać się dorosłym. Czasami tkanka miękka wokół korzenia dużego naczynia i wewnętrznej tętnicy szyjnej może poruszać się w górę wzdłuż śródpiersia, atakować wklęsłą jamę przez pękniętą dziurę i atakować tkankę mózgową przez dno płata skroniowego i płata potylicznego. Po tym, jak owad zaatakuje narząd lub tkankę, oprócz spowodowania zmiany, może nadal podróżować do innych części, powodując uszkodzenie. Zasadniczo wejście do organizmu z torbieli torbielowatej zajmuje około 2–3 miesięcy i dojrzewa w płucach. Owad może ogólnie żyć u gospodarza od 5 do 6 lat.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie czynności wątroby badanie ultrasonograficzne badanie dotykowe wątroby badanie fluoroskopowe jamy brzusznej perkusja woreczka żółciowego
1, zgodnie z danymi epidemiologicznymi, szczególnie na obszarach epidemicznych i mieć możliwość połknięcia żywej torbielowatej, z powyższymi objawami klinicznymi, zwiększonymi objawami RTG klatki piersiowej, zwiększeniem liczby eozynofili, należy postawić diagnozę.
2, plwocinę, kał, biopsję guzków podskórnych w celu znalezienia jaj lub robaków można zdiagnozować.
3. Badanie immunologiczne ma znaczenie diagnostyczne dla osób z ujemnymi testami patogennymi.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Identyfikacja:
Ze względu na złożone objawy kliniczne Paragonimus dylinae łatwo go zdiagnozować. Należy zauważyć w przypadku gruźlicy, raka płuc, gruźliczego zapalenia opłucnej, zapalenia otrzewnej, guzów mózgu i innych oznak.
Diagnoza:
Według danych epidemiologicznych, szczególnie na obszarach epidemicznych i mających możliwość połknięcia żywych torbieli, powyższe objawy kliniczne, objawy RTG klatki piersiowej, eozynofile powinny zostać wzięte pod uwagę w celu rozpoznania. Biopsję plwociny, kału i guzków podskórnych można zdiagnozować, znajdując jaja lub robaki. Badanie immunologiczne ma znaczenie diagnostyczne dla osób z ujemnymi testami patogennymi.
