przetoka rogówkowa
Wprowadzenie
Wprowadzenie Czasami rogówka nie jest całkowicie wygojona po perforacji rogówki. Pośrodku białej plamy na ruinie pojawia się mała, ciemnobrązowa wypukłość, a przednia komora znika, a gałka oczna staje się miękka. W tym momencie gałka oczna natychmiast kompensuje, zwiększając produkcję wody w celu utrzymania normalnej twardości oka. Jeśli to wybrzuszenie zostanie zablokowane przez nowy film, zwiększone wytwarzanie cieczy wodnistej nieuchronnie doprowadzi do stopniowego wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego powodującego wtórną jaskrę. Jeśli ciśnienie wewnątrzgałkowe nadal rośnie, może powodować objawy ostrej jaskry, a ta warstwa filmu przełamuje się, objawy znikają, a gałki oczne znów stają się miękkie. Jednak wkrótce po zamknięciu źrenicy nowym filmem ciśnienie wzroku ponownie wzrosło. Wielokrotnie powtarzane, koniec oka z powodu gwałtownej infekcji bakteryjnej, zapalenie wnętrza gałki ocznej, ropa z całego oka lub krwotok wewnątrzgałkowy, a na koniec zanik gałki ocznej. Jest to również spowodowane długotrwałym zmiękczeniem gałki ocznej, spłaszczeniem rogówki, zmętnieniem soczewki, a nawet odwarstwieniem siatkówki. Przetoka rogówkowa nie jest przetoką, ale luźna tkanka jest osadzona w porach rogówki, a wodnistość wypływa z pęknięcia. Grzbiet rogówki najczęściej występuje u pacjentów z krawędzią źrenicy uwięzioną w perforowanym obszarze rogówki. Wodny humor często wydziela się wzdłuż krawędzi źrenicy, a komórek nabłonkowych nie można łatwo naprawić. Można zauważyć, że głównymi objawami skurczu rogówki są głębokie czarne wybrzuszenie na powierzchni rogówki, zniknięcie przedniej komory i zmiękczenie gałki ocznej. Ponadto można to również wykazać za pomocą barwienia fluorescencyjnego.
Patogen
Przyczyna
1. Przyczyny zewnętrzne: Większość zakażeń rogówki spowodowanych przyczynami zewnętrznymi ma dwa warunki:
a. Uszkodzenie i zrzucanie komórek nabłonkowych rogówki.
b. Jednoczesne zakażenie. Zakaźne owrzodzenie rogówki jest bardziej prawdopodobne, tylko jeśli oba warunki są dostępne.
2. Przyczyna wewnętrzna: odnosi się do choroby wewnętrznej całego ciała.
W rogówce nie ma naczynia krwionośnego, więc ostre choroby zakaźne nie są łatwe do zaatakowania rogówki. Jednak tkanka rogówki uczestniczy w układowej odpowiedzi immunologicznej, chociaż stopień odpowiedzi immunologicznej jest niższy niż w innych tkankach, ale ponieważ nie ma naczyń krwionośnych, a metabolizm jest powolny, zmiana tej odpowiedzi immunologicznej trwa długo, a rogówka jest długa. Jest w stanie wrażliwym, dlatego podatne są choroby alergiczne, takie jak pęcherzykowe zapalenie rogówki.
3. Z powodu rozprzestrzeniania się sąsiednich tkanek, z powodu homologii embrionalnej i ciągłości anatomicznej, choroba, która rozprzestrzenia się na nabłonek rogówki, pochodzi głównie ze spojówki, takiej jak ciężkie zapalenie spojówek i powierzchowne zapalenie rogówki.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie rogówki w badaniu ultrasonograficznym oka i powieki
1. Historia: Rogówce często towarzyszy historia traumatycznych chorób, takich jak rośliny i gleba, oraz długotrwałe stosowanie glukokortykoidów i antybiotyków o szerokim spektrum działania na oczy i całe ciało.
2. Typowe objawy kliniczne: głównie typowe objawy oka.
3. Zgodnie z badaniem laboratoryjnym i badaniem histopatologicznym wyniki mogą pomóc w rozpoznaniu.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Ciężkie FK, zwłaszcza zapalenie rogówki Fusarium, z powodu szybkiego początku, często w połączeniu z ropniem komory przedniej i perforacją rogówki, często błędnie rozpoznawanym jako wrzód rogówki Pseudomonas aeruginosa, główną identyfikacją jest ta pierwsza z typową grzybnią W przypadku zmiany ten ostatni wrzód jest jasnozielony, powierzchnia jest wilgotna i błyszcząca (składająca się z lepkiej martwiczej tkanki i wydzieliny), krawędź jest gładka, a między normalną rogówką występuje obrzęk naciekowy. Ponadto choroba jest bardzo podobna do objawów klinicznych opryszczkowego zapalenia rogówki (martwicze zapalenie rogówki) i późnego krążkowego ropnia jajnika zapalenia rogówki Acanthamoeba, które można zidentyfikować na podstawie wywiadu medycznego i diagnostyki laboratoryjnej.
Często konieczne jest również identyfikowanie się z bakteryjnym zapaleniem rogówki i wirusowym zapaleniem rogówki.
