podwójna inhalacja
Wprowadzenie
Wprowadzenie Podwójne wdechy charakteryzują się wydechem po dwóch kolejnych wdechach, podobnie jak szloch po płaczu. Widoczne jest to przede wszystkim, gdy wzrasta ciśnienie śródczaszkowe i niedługo dojdzie do porażenia mózgowego, które jest prekursorem zatrzymania oddechu. Znany również jako szloch jak oddychanie. Jest to również przejaw niewydolności oddechowej. Centralna niewydolność oddechowa jest spowodowana głównie nieregularnymi rytmami oddechowymi, takimi jak różne prędkości oddechowe, różne siły, westchnienia, szloch, podwójne wdechy, oddechy oddechowe i bezdech. Niewydolność oddechowa jest poważnym zaburzeniem wentylacji płuc lub wentylacji z różnych przyczyn, dlatego nie można przeprowadzić skutecznej wymiany gazowej, co prowadzi do niedotlenienia z zatrzymaniem dwutlenku węgla lub bez niego, powodując szereg funkcji klinicznych funkcji fizjologicznych i zaburzeń metabolicznych. Znak Niewydolność oddechowa jest ważną częścią badań fizjologicznych układu oddechowego, ważną przyczyną śmierci z powodu chorób układu oddechowego oraz zastosowania różnego rodzaju mechanicznych urządzeń oddechowych i urządzeń fizjologicznych układu oddechowego na oddziale leczenia niewydolności oddechowej (RUCU) w celu osiągnięcia znaczących efektów terapeutycznych. Niewydolność oddechowa polega wyłącznie na diagnozie klinicznej analizy gazometrii tętniczej.
Patogen
Przyczyna
Przyczyn niewydolności oddechowej jest wiele, a każdy czynnik, który może uszkodzić czynność oddechową, może prowadzić do niewydolności. W przypadku pracy klinicznej będą to spowodowane następującymi trzema kategoriami, mianowicie: niedrożność dróg oddechowych, zmiany miąższowe płuc i nieprawidłowe pompy oddechowe.
Po pierwsze, niedrożność dróg oddechowych opiera się na dwóch typach:
1. Niedrożność górnych dróg oddechowych: Górne drogi oddechowe dotyczą górnej części gardła, w tym nosa, gardła i gardła. W całej martwej przestrzeni anatomii górnych dróg oddechowych jest około połowy, opór dróg oddechowych wynosi 45% od nosa i gardła, a niedrożność górnych dróg oddechowych może prowadzić do zespołu obturacyjnego bezdechu sennego. Krtań jest ważną częścią niedrożności, zwykle z powodu infekcji, ciała obcego, plwociny, urazu, guza, wad wrodzonych.
2. Przewlekła obturacyjna choroba płuc: w tym przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedma płuc i niektóre astmy, niedrożność dróg oddechowych nadal postępuje, stając się główną przyczyną przewlekłej niewydolności oddechowej u osób starszych i często ze względu na wpływ pewnych czynników predysponujących prowadzących do ostrej niewydolności oddechowej Aby pogorszyć stan.
Po drugie, zmiany miąższowe płuc
1. Ogólne zaburzenia miąższu płucnego, w tym różne infekcje płuc, zapalenie płuc, obrzęk płuc, ropień płuc, zatorowość płucna, śródmiąższowe zmiany płucne, choroba naczyń płucnych i różne przyczyny uszkodzenia miąższu płucnego.
2. Zespół ostrej niewydolności oddechowej, w tym noworodkowy zespół niewydolności oddechowej i zespół niewydolności oddechowej dorosłych.
3, nienormalna pompa oddechowa obejmuje ośrodek oddechowy, rdzeń kręgowy do ośrodka oddechowego, co powoduje niedotlenienie lub zatrzymywanie dwutlenku węgla, a nawet zatrzymanie oddechu.
(1) Układ przewodzenia nerwów obwodowych i choroba mięśni oddechowych: ostre zakaźne zapalenie polikalikulozy, zapalenie poliomyelitis, stwardnienie zanikowe boczne, uraz kręgosłupa szyjnego, miastenia gravis, postępująca dystrofia mięśniowa, ester antycholinergiczny Enzymatyczne zatrucie narkotykami, paraliż hipokaliemii itp. Mogą powodować ekspansję i kurczenie się klatki piersiowej u ludzi, utratę mocy, osłabienie wentylacji i niewydolność oddechową.
(2) Zaburzenia klatki piersiowej: uraz, uraz chirurgiczny, deformacja lub pogrubienie zrostów opłucnej, masywny wysięk opłucnowy, odma opłucnowa itp. Wpływają na czynność klatki piersiowej i rozszerzanie płuc, powodując zmniejszoną wentylację pęcherzyków płucnych i / lub nierównomierną dystrybucję wdychanego gazu, degradację wentylacji i Funkcja wentylacji.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie RTG klatki piersiowej
Po pierwsze, historia medyczna
Niewydolność oddechowa spowodowana przewlekłą obturacyjną chorobą płuc powoduje kaszel, kaszel lub świszczący oddech, szybką śmierć, choroby miąższu płucnego, takie jak zapalenie płuc, zawał płuc, ropień płuc itp., Powodując ostry początek, kaszel, plwocinę lub zastój krwi. Lub z gorączką, dreszczami itp., Pacjenci z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego, mogą mieć historię urazów, bólu głowy, nudności i wymiotów, ogólną znajomość przeszkód itp., Pacjenci z chorobą klatki piersiowej mogą mieć ból w klatce piersiowej, ucisk w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu.
1. Ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla (PaCO) jest wyższe niż 6,7 kPa (50 mmHg) W przypadku niewydolności oddechowej typu I ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla jest normalne lub obniżone.
(1) Standardowy wodorowęglan (SB) odnosi się do wartości HCO w osoczu mierzonej w 38 ° C, PaCOz wynosi 5,3 kPa (40 mmHg), nasycenie krwi tlenem wynosi 100, to znaczy czynnik oddechowy jest całkowicie normalny. Zmiany czynników. Normalna wartość wynosi 24 (1-27) mmol / L. W kwasicy oddechowej SB pozostaje niezmienione.
(2) Rzeczywisty wodorowęglan (HC0-AB to dane mierzone bezpośrednio z osocza, odzwierciedlające sytuację metaboliczną, ale wzrost lub spadek rozpuszczonego dwutlenku węgla ma pewien wpływ na HCO3. Wartość normalna 24 (21–27) mmol / L HCOi ulegnie kompensacyjnemu wzrostowi kwasicy oddechowej.
(3) Drzwiczki podstawy bufora (BB) odnoszą się do sumy buforowanych anionów we krwi. Normalna wartość wynosi 42 (40–44) mmol / l.
(4) Ilość kwasu lub zasady wymagana dla pozostałej bramki alkalicznej (BE) do miareczkowania krwi do pH 7,4 w temperaturze 38 ° C, ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla 5,3 kPa (40 nasycenie tlenem ludzkiej krwi 11), jest to ciało ludzkie Wskazanie ilościowe braku równowagi kwasowo-zasadowej Gdy wartość normalna wynosi 0 (± 3 mmol / L), wartość ujemna wzrasta w kwasicy metabolicznej; wartość dodatnia wzrasta w zasadowicy metabolicznej.
(5) Nasycenie tlenem krwi: procent tlenu hemoglobiny, wartość normalna wynosi 97%. Jako wskaźnik niedotlenienia nie ma wrażliwości na ciśnienie parcjalne tlenu, a ciśnienie parcjalne tlenu jest znacznie niższe niż 8 kPa (60). Nasycenie tlenem znacznie się zmieniło i łatwo jest ukryć objawy kliniczne niedotlenienia.
(6) P50: Wartość ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi przy nasyceniu tlenem 0,50 w warunkach pH = 7,40 i PaCOz = 5,3 kPa (40 mlnHg). Wskazuje pozycję krzywej dysocjacji tlenu, odzwierciedlając zdolność krwioobiegu do transportu tlenu i powinowactwo hemoglobiny do tlenu. Normalna wartość wynosi 3,5 (3,2-3,7 kPa [26 (24 ~ 28) mmHg]). Gdy krzywa dysocjacji tlenu przesuwa się w prawo, populacja rośnie, a gdy krzywa przesuwa się w lewo, Po maleje.
(7) PX: odnosi się do ciśnienia parcjalnego tlenu wynoszącego 2,3 Inlnol tlenu pobranego z każdego litra krwi o stałym pH i PaCO. Różnica w zawartości tlenu między normalnymi tętnicami i żyłami wynosi 2,3 rnlndnd L. Dlatego wartość Px odzwierciedla ciśnienie parcjalne tlenu w mieszanej krwi żylnej, odzwierciedlając podaż tlenu w tkance.
Normalna wartość 4,5 kPaO4 t ludzkiej Px poniżej 4,5 kPa wskazuje na niedotlenienie tkanek.
2, testy biochemiczne mogą wystąpić podwyższona aktywność aminotransferazy alaninowej, podwyższona kreatynina, elektroliza krwi, taka jak potas, sód, chlor, wapń, magnez i inne zmiany stężenia w osoczu.
Po drugie, kontrola urządzenia
1. Badanie rentgenowskie klatki piersiowej ma ogromne znaczenie w diagnozowaniu pierwotnej choroby Zgodnie z cechami rentgenowskimi następujące są: 1 Białe płuco: Symetryczne rozproszone zmiany w obu płucach powodują przemaczoną szklistą zmianę w polu płuc; obserwowane w zespole ostrej niewydolności oddechowej , noworodkowy zespół zaburzeń oddechowych, obrzęk płuc itp. 2 Płat płata płucnego, segment płuca i płat płuca rozrzucone na skraju krawędzi cienia, widoczne w zapaleniu płuc. 3 jama i jama w płucu, znalezione w torbielach płuc, ropniu płuc. Zwiększona zawartość gazu w płucach 4, wykazująca objawy rozedmy płuc stwierdzonej w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc, wrodzonej rozedmie dużych płatów u dzieci. 5 strona cienia w klatce piersiowej, częściej w zapaleniu płuc, wysięk opłucnowy, niedodma J 肺, dysplazja płuc. 5 znak odma opłucnowa, nagromadzenie gazu w klatce piersiowej, widoczne uciskanie krawędzi płuc.
2, rozdzielczość gęstości CT klatki piersiowej jest wysoka, może pokazywać zmian w płucach klatki piersiowej, których nie można pokazać, w przypadku idiopatycznego zwłóknienia śródmiąższowego płuc. Rozpoznanie przewlekłego zapalenia oskrzeli jest pomocne, a eksperymenty na zwierzętach wykazały, że zespół zaburzeń oddechowych u dorosłych ma również charakterystyczne zmiany w CT. Śródmiąższowe płucne zwłóknienie w tomografii komputerowej klatki piersiowej pokazało obraz krzywej podopłucnej, jednolitą grubość ścianki, wyraźny cień guzka o strukturze plastra miodu J cień i pogrubienie małych płatków. Zapalenie płuc można wyrazić w tomografii komputerowej klatki piersiowej jako rozproszone, nierównomierne, niejednolite zmiany o wysokiej gęstości z rozmytymi krawędziami. Zmiany są połączone z gałęziami oskrzeli na różnych poziomach, a powietrzne obrazy bronchoskopowe można zobaczyć w dużych obszarach litych. Przewlekłe zapalenie oskrzeli w TK objawiło się jako zniekształcenie gałęzi oskrzeli, zwężenie i rozszerzenie światła, otoczone przez lędźwiowe i nieregularne kształty litych zmian o dużej gęstości. Skan CT można znaleźć w ponad 2 mm płatkowej rozedmie centralnej, która charakteryzuje się nieskończonym okrągłym obszarem o niskiej gęstości; cała płatkowa rozedma łączy się ze sobą, tworząc nieregularne duże pęcherzyki, w których nie ma struktury, a otaczające naczynia krwionośne mogą zostać przemieszczone. Nadciśnienie płucne objawia się na obrazie CT klatki piersiowej jako rozszerzenie tętnicy płucnej powyżej odcinka płucnego, a tętnica płucna w płucu jest zniekształcona.
3, badanie ultrasonograficzne w trybie B ma pewne ograniczenie w skanowaniu zmian w płucach, ale ma wyższą dokładność w rozróżnianiu wysięku opłucnej, torbieli lub masy stałej, choroby sercowo-naczyniowej i zmian poprzecznych.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa podwójnej inhalacji:
(1) Tachypnea odnosi się do częstości oddechów większej niż 24 uderzenia na minutę. Występuje w gorączce, bolesnych bodźcach, niedokrwistości, niewydolności serca, nadczynności tarczycy i tak dalej. Ogólna temperatura wzrasta o 1 ° C, a oddychanie wzrasta o około 4 razy / min. Oddychanie Corrigan, znane również jako oddychanie mózgowe, jest widoczne w konsumpcyjnym, osłabiającym, gorączce, osłabieniu fizycznym, takim jak dur brzuszny, tyfus itp., Przejawiającym się jako płytki oddech, duża częstotliwość, brak zmiany rytmu.
(2) Bradypnea oznacza, że częstość oddechów jest mniejsza niż 12 uderzeń / min. Obserwowane w znieczuleniu lub przedawkowaniu uspokajającym i podwyższonym ciśnieniu śródczaszkowym.
(3) Bezdech odnosi się do pauzy w oddychaniu, która występuje podczas cyklu oddychania. Występuje w sytuacjach krytycznych, takich jak wypadki ze znieczuleniem, niedodma noworodka. Normalni ludzie mogą mieć bezdech podczas połykania i wypróżniania.
(4) płytki oddech (płytki oddech) Głębokość oddechu staje się płytka. Występuje w porażeniu mięśni oddechowych, zapaleniu płuc, wysięku opłucnej, odma opłucnowa, rozedma płuc, złamania żeber, zastosowanie centralnych inhibitorów oddechowych, zasadowica, ciężkie wzdęcie brzucha, wodobrzusze, otyłość i tak dalej. Oprócz stosowania centralnych inhibitorów oddechowych, płytszemu oddechowi spowodowanemu innymi przyczynami często towarzyszy wzrost częstości oddechów, co powoduje płytkie oddychanie. Znak Hildebrandta odnosi się do napięcia mięśnia prostego brzucha, które występuje, gdy płuco jest uszkodzone przez uraz, a oddychanie brzucha pacjenta jest osłabione lub zanikło.
(5) Hyperpnea odnosi się do nieprawidłowego oddychania ze zwiększoną częstością oddechów i większą amplitudą, którą obserwuje się przy intensywnych ćwiczeniach u normalnych ludzi, ciężkiej kwasicy metabolicznej, kwasicy ketonowej i mocznicy. Oddech Kussmaula, zwany także kwasicą, to duży oddech, który pokazuje, że oddech pacjenta jest szybszy i głębszy, ale rytm jest regularny i pacjent nie ma trudności z oddychaniem. Zobacz ciężką kwasicę metaboliczną spowodowaną różnymi przyczynami. Głębokie oddychanie obserwuje się również w ciężkiej kwasicy metabolicznej, wdechu, wydechu, westchnieniu, rytmie oddechowym, normalnej częstotliwości i odczuciu trudności w oddychaniu przez pacjenta. Ten rodzaj oddychania może również wystąpić w śpiączce wątrobowej, zaburzeniach wewnątrzczaszkowych i alkoholizmie.
(6) Duszność wdechowa (duszność wdechowa) Pacjent wykazywał ogromny wysiłek podczas wdechu, wydłużony czas wdechu, a podczas wdechu wystąpiły wyraźne wgłębienia w dolnej części mostka, dna nadobojczykowa i przestrzeń międzyżebrowa (znana również jako znak trzech depresji). Mięśnie oddechowe pacjenta są napięte, a głowa pochyla się do tyłu podczas wdechu. Widziane w gardle, tchawicy, zwężeniu oskrzeli spowodowanym stanem zapalnym, obrzęku, guzach, ciałach obcych itp., Również widoczne w nerwu błędnym, przewyższającym nerwu krtaniowym, nawracającym porażeniu nerwu krtaniowego. Kiedy struny głosowe są zablokowane wokół strun głosowych, takich jak obrzęk krtani lub plwocina, tylny ropień gardła, guz gardła lub ciało obce, wlot powietrza jest trudny i podczas wdechu dochodzi wysoki dźwięk świszczącego oddechu, zwany świstem astmatycznym (świsty astmowe). Czasami dźwięk ma charakter podobny do chrapania, zwanego intensywnym oddychaniem.
(7) Duszność wydechowa (duszność wydechowa) Pacjent wykazał wysiłek wydechowy, wydłużony czas wydechu i wybrzuszenie przestrzeni żebrowej. Jest to spowodowane osłabieniem tkanki płucnej, niewielkim zwężeniem oskrzeli i słabym przepływem powietrza podczas wydechu. Występuje w astmie oskrzelowej, astmatycznym zapaleniu oskrzeli, obturacyjnej rozedmie płuc.
(8) Duszność mieszana (duszność mieszana) charakteryzuje się trudnością w wydychaniu i wdychaniu, której często towarzyszy zwiększona częstość oddechów. Przeważnie zmiany płucne lub tkanka płucna są ściśnięte, a obszar oddechowy jest zmniejszony, co wpływa na funkcję wentylacji. Występuje w dużych przypadkach niedodmy, zawału płucnego, masywnego wysięku opłucnej lub odmy opłucnowej, dużego obszaru zapalenia płuc, zwłóknienia płuc, guza śródpiersia, przekrwienia płucnego spowodowanego niewydolnością lewej serca. Ciężka niewydolność serca, zwłaszcza duszność spowodowana zaburzeniami czynności lewej komory, często objawia się jako ortodoncja. Pacjent został zmuszony do przyjęcia pozycji siedzącej lub półleżącej, siedzącej na krawędzi łóżka, z opadającymi nogami, rękami na kolanach lub z boku łóżka, ponieważ mięśnie wspomagające oddychanie uczestniczyły również w ćwiczeniu oddechowym, a pacjenci często nie mogli mówić, ponieważ starali się jak najlepiej oddychać. , jedzenie i picie. Ta pozycja może zmniejszyć przeponę, zwiększyć wentylację płuc, zmniejszyć przepływ krwi do kończyn dolnych, zmniejszając w ten sposób obciążenie serca i przekrwienie płuc oraz zmniejszając trudności w oddychaniu.
(9) Oddychanie z oddechem Na podstawie normalnego oddychania pacjent za każdym razem bierze głęboki oddech z powodu ucisku w klatce piersiowej, który jest podobny do westchnienia, a ucisk w klatce piersiowej jest zmniejszony lub zmniejszony. Częściej pojawiają się w ciszy, koncentrując się na pracy, ćwiczeniach, ucisku w klatce piersiowej i westchnieniu przypominającym westchnienie, zanikają, obserwowane w neurastenii, depresji lub stresie psychicznym.
(10) ciężkie oddychanie Duży pisk w gardle podczas oddychania. Jest to spowodowane lepszymi wydzielinami w tchawicy i oskrzelach. Często u pacjentów ze śpiączką i nagłą śmiercią.
(11) Kiwanie głową Oddychanie pacjent głęboko się pochyla i odchyla się do tyłu. Kiedy wydycha, jego głowa wraca do pierwotnej pozycji. Wygląda na to, że głowa ma rytmiczne przechylanie do tyłu i do przodu wraz z oddechem, podobnie jak skinienie głową. Pacjent jest głównie w śpiączce, bardzo wyczerpany i jest objawem nagłej śmierci.
(12) Oddech pływowy (znany również jako oddychanie Cheyne-Stokesa), oddech stopniowo zmienia się z płytkiego na głęboki, następnie z głębokiego na płytki, następnie bezdech, a następnie powtarza powyższe okresowe oddychanie. Cykl oddychania pływowego może trwać od 30 sekund do 2 minut, a czas pauzy może wynosić od 5 do 30 sekund, więc obserwowanie, aby zrozumieć cały proces okresowych zmian rytmu, zajmuje dużo czasu. Pojawienie się oddechu pływowego jest przejawem zmniejszonej pobudliwości w ośrodku oddechowym. W fazie bezdechu niedotlenienie ulega pogorszeniu, zatrzymywanie dwutlenku węgla, do pewnego stopnia może stymulować zatoki szyjne i chemoreceptory ciała aorty i ośrodka oddechowego, dzięki czemu odzyskiwanie i wzmacnianie oddechu; wraz ze wzrostem częstości i amplitudy oddechowej dwutlenek węgla Duża liczba wyładowań, ośrodek oddechowy stracił skuteczne podniecenie, oddychanie znów zwolniło, stało się płytkie, aż do chwili przerwy, dwutlenek węgla ponownie się nagromadził, więc powtórzono. Oddech pływowy jest przejawem krytycznej choroby i złego rokowania, jest widoczny w zaawansowanym stadium wielu chorób i krytycznych chorób; choroby ośrodkowego układu nerwowego, takie jak zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, krwotok mózgowy, zawał mózgu, zator mózgu, guz mózgu, uraz mózgu itp .; Przewlekła zastoinowa niewydolność serca, mocznica, niektóre zatrucie lekami, takie jak zatrucie barbitalne, śpiączka cukrzycowa i tak dalej. Łagodny oddech pływowy można zaobserwować podczas normalnego snu w podeszłym wieku i może również wystąpić, gdy powietrze jest cienkie na dużych wysokościach.
(13) Oddychanie przerywane (znane również jako oddychanie Biota, oddychanie zapalne oponowe). Objawia się, że po okresie równego oddychania pojawia się bezdech, a następnie zaczyna się ta sama głębokość oddychania, tak że cykl zaczyna tworzyć przerwę. Różni się od oddychania pływowego: za każdym razem, gdy głębokość oddychania jest równa, zamiast stopniowego pogłębiania i rozjaśniania, czas bezdechu jest dłuższy niż oddech oddechowy, a liczba oddechów jest znacznie zmniejszona. Odstęp między przerywanym oddychaniem jest zmienny, a częstość oddechów i amplituda są z grubsza uporządkowane, a czasem nieregularne. Wytwarzanie gazu jest prawie takie samo jak w przypadku oddechu pływowego, a choroba jest podobna, jednak pobudliwość ośrodka oddechowego pacjenta jest niższa niż w przypadku oddychania oddechowego, funkcja jest gorsza, stan jest poważniejszy, a rokowanie gorsze. Wydajność przed śmiercią.
(14) Płaczące oddychanie Znane również jako podwójne wdechy. Wydychaj po dwóch kolejnych ćwiczeniach inhalacji podczas oddychania, podobnie jak szloch. U pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym lub wczesnym porażeniem mózgowym.
(15) Oddychanie z długim ssaniem (bezdech) Faza wdechowa jest stosunkowo długa i naprzemiennie z bezdechem. Występuje w wypadkach naczyniowo-mózgowych, guzach śródczaszkowych.
(16) Oddychanie astmatyczne (oddychanie astmatyczne) Wydychany czas wydłuża się, a wdech nagle pojawia się i nagle się kończy. Jest pewien rytm, ale niezbyt regularny.
(17) oddychanie opuszkowe Liczba oddechów jest zmniejszona, rytm jest nieregularny, oddychanie płytkie i występuje bezdech. Jest to przejaw centralnej niewydolności oddechowej centralnej i późnej manifestacji centralnej niewydolności oddechowej. Występuje w otworze potylicznym, krwotoku móżdżkowym lub mózgowym, urazie rdzenia lub krwawieniu i innych zmianach w dole tylnym. (18) Oddychanie żuchwy (znane również jako oddychanie żuchwy). Oddychanie pacjenta jest powolne i powierzchowne, i często występuje tylko ruch żuchwy w dolnej części szczęki, podobnie jak otwieranie ust po wyjściu ryby z wody. Oddychanie żuchwy jest przejawem niewydolności ośrodka oddechowego. U pacjenta występują także różne objawy umierającego życia, które po wystąpieniu wskazują na natychmiastowe zatrzymanie oddechu.
(19) Centralne nadmierne oddychanie neuronalne jest przejawem centralnej niewydolności oddechowej. Pacjent był w śpiączce, źrenica była luźna i nieruchoma, gałka oczna była wolna lub znikała, a także występowała dysfunkcja ruchowa. Częstotliwość oddychania może osiągnąć 30 do 40 uderzeń / min, amplituda jest głęboka, rytm rządzi, może trwać kilka godzin, ale mniej ciągłych ataków w ciągu dnia. Występuje w ciężkim zapaleniu mózgu, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, zapaleniu opon mózgowych, zakrzepicy tętnic podstawy czaszki, krwotoku mózgowym, uszkodzeniu pnia mózgu. Uszkodzenie jest często zlokalizowane w śródmózgowiu diencefalonu i 2/3 na moście, co jest równoważne z akweduktem śródmózgowia i brzuszną formacją siatkową czwartej komory. Po stronie móżdżku przed porażeniem mózgowym może występować przerywany lub pływowy oddech, który po oddychaniu centralnym neuronem wskazuje, że powstaje nacięcie móżdżku i ściska się pień mózgu.
(20) Znak Seenwald jest oznaką zapalenia opłucnej. Charakteryzuje się głębokim wdechem prostego brzucha i równomiernym napięciem całej ściany brzucha podczas głębokiego wdechu.
