โรคผิวหนัง
บทนำ
โรคผิวหนังเบื้องต้น ในทางการแพทย์โรคผิวหนังเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับผิวหนังและเป็นหนึ่งในโรคที่พบบ่อยและเกิดขึ้นบ่อยครั้งที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของผู้คนอย่างรุนแรงเช่นโรคเรื้อนโรคผิวหนังจากสิวและการติดเชื้อแบคทีเรียที่ผิวหนัง โรคผิวหนังคือการเปลี่ยนแปลงของสัณฐานวิทยาโครงสร้างและหน้าที่ของผิวหนัง (รวมถึงเส้นผมและเล็บ) หลังจากปัจจัยภายในและภายนอกส่งผลให้กระบวนการทางพยาธิวิทยาและผลิตอาการทางคลินิกต่างๆ อุบัติการณ์ของโรคผิวหนังนั้นสูงมากเบากว่าและไม่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพ แต่มีบางคนที่หนักและอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ โรคผิวหนังทั่วไปรวมถึงโรคสะเก็ดเงิน (โรคสะเก็ดเงิน), โรคด่างขาว, เริม, rosacea, พุพอง, การติดเชื้อ pyogenic, สิว, รอยแผลเป็น, หูด, ichthyosis, กลิ่น, สิว, รูขุมขน, ผมร่วง areata, ทารก ผื่นผ้าอ้อม, ข้าวโพด, กระ, เริมเหงื่อ, โรคผิวหนังเพลี้ยเพลี้ยอ่อน, กลาก, ลมพิษ, onychomycosis, scleroderma, ผิวหนังคัน, ผมร่วง, เกลื้อนและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นซิฟิลิส, หูดที่อวัยวะเพศ การอักเสบและอื่น ๆ ความรู้พื้นฐาน สัดส่วนการเจ็บป่วย: 1% คนที่อ่อนแอง่าย: ไม่มีคนพิเศษ โหมดการส่งสัญญาณ: บางโรคติดต่อและโหมดการติดต่อส่วนใหญ่จะติดต่อและแพร่กระจาย ภาวะแทรกซ้อน: ตุ่มหนอง
เชื้อโรค
สาเหตุของโรคผิวหนัง
ปัจจัยทางสรีรวิทยา (30%):
ในฐานะที่เป็นแนวป้องกันทางสรีรวิทยาครั้งแรกของร่างกายและอวัยวะที่ใหญ่ที่สุดผิวหนังมักเกี่ยวข้องกับกิจกรรมการทำงานของร่างกายรักษาความเป็นเอกภาพของร่างกายและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติความผิดปกติใด ๆ ของร่างกายสามารถสะท้อนบนพื้นผิวของผิวหนัง
ปัจจัยการเกิดโรค (30%):
ตัวอย่างเช่น: โรคสะเก็ดเงิน, โรคสะเก็ดเงิน, โรคด่างขาว, อาการคัน, โรคลูปัส erythematosus, โรคผิวหนังอวัยวะภายในมะเร็งผิวหนัง ฯลฯ ไม่เพียง แต่การแบ่งเซลล์ผิดปกติ, การติดเชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคและสารพิษที่ผลิตโดยร่างกาย ความผิดปกติของต่อมไร้ท่อ, ความผิดปกติของการเผาผลาญของสารพิษอนุมูลอิสระและแม้กระทั่งความสัมพันธ์ทางอ้อมหรือโดยตรงกับการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพในจิตใจและระบบประสาท
ปัจจัยสิ่งแวดล้อม (25%) :
เชิงกล: เช่นเสมหะถูผื่นแดงบาดเจ็บ ฯลฯ ทางกายภาพ: เช่นแอบแฝง, ไหม้, การถูกแดดเผา, ผิวหนังอักเสบจากรังสี, ฯลฯ สารเคมี: ผิวหนังอักเสบส่วนใหญ่เกิดจากการสัมผัสกับสารเคมีเช่นสีย้อมและวัตถุดิบเคมี ทางชีวภาพ: สัตว์เช่นสิว, แมลงกัดต่อย, ตัวมิงค์กัด, เม่นปลามีพิษ, เป็นต้น พืชเช่นการสัมผัสกับต้นไม้แล็คเกอร์ตำแย ฯลฯ จุลินทรีย์เช่นแบคทีเรียเชื้อโรคเชื้อราสไปโรเชต ฯลฯ
ปัจจัยอื่น ๆ (15%):
โรคผิวหนังหลายชนิดหลังจากการเกิดโรคของโรคถูกกำจัดออกไปยังคงพัฒนาหรือยืดเยื้อซึ่งอาจเกิดจากสิ่งกระตุ้นอื่น ๆ เช่นรอยขีดข่วนถู (กล), น้ำร้อน, แสงแดด (ทางกายภาพ), สบู่ซักผ้ายา ผลกระทบคงที่ของปัจจัยต่างๆเช่นสารเคมีที่ไม่เหมาะสมและการดื่ม ในหมู่พวกเขามันเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่จะเข้าใจที่โดดเด่นที่สุด เนื่องจากการกระตุ้นทางกลมักถูกจับความเสียหายมักจะหนาหรือขยายและโรคนั้นยืดเยื้อ ในทางกลับกันถ้าคุณหยุดเกา, กลากเรื้อรัง, scrapie หรือ neurodermatitis ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรักษามักจะสามารถรักษาได้เร็วขึ้น นอกจากนี้ปัจจัยต่างๆเช่นอายุเพศอาชีพฤดูกาลสภาพแวดล้อมและการใช้ชีวิตก็สัมพันธ์กับการเกิดโรคผิวหนังเช่นกัน
การป้องกัน
ป้องกันโรคผิวหนัง
นิสัยการกิน
สุขภาพของอาหารและผิวหนังของมนุษย์นั้นเกี่ยวข้องกับการพักผ่อนเช่นกัน การขาดสารอาหารบางชนิดอาจทำให้เกิดโรคบางชนิดที่รู้จักกันน้อย อย่างไรก็ตามการขาดสารอาหารทำให้เกิดโรคผิวหนังบางชนิดที่ยังไม่ได้รับความสนใจจากผู้คน โรคผิวหนังมีหลายชนิดเช่นโรคผิวหนังต่างๆกลาก ฯลฯ โรคเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการขาดสารอาหาร ผู้ป่วยทุกคนที่มีโรคผิวหนังที่เกี่ยวข้องกับการขาดสารอาหารจะต้องเสริมการขาดสารอาหารตัวอย่างเช่นผู้ป่วยที่มี pellagra ซึ่งส่วนใหญ่จะมีลักษณะของโรคผิวหนัง, ทางเดินอาหารและอาการ neuropsychiatric จะต้องได้รับโปรตีนสูง เช่นไข่, นม, เนื้อสัตว์, ถั่ว, ถั่วลิสงกินผลไม้และผักมากขึ้นและธัญพืชอื่น ๆ
ของการแต่งกาย
ผู้ป่วยที่เป็นโรคเรื้อนกวางควรสวมเสื้อผ้าฝ้ายบริสุทธิ์เช่นไนลอนเสื้อเย็นและพื้นผิวอื่น ๆ ที่ไม่ควรสวมใส่ ผงซักผ้าควรเป็นแบบที่ไม่ใช่ชีวภาพและจะมีคำแนะนำในแพ็คเกจผงซักผ้า
นอกจากนี้ผู้ป่วยจำนวนเล็กน้อยจะมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อสัตว์เลี้ยงของสัตว์เลี้ยงอย่างอ่อนไหวส่วนไรฝุ่นที่ซ่อนอยู่ในแผ่นผ้านวมนั้นมีเพียงผลลดลงต่อโรคเรื้อนกวาง สำหรับการสูบบุหรี่ก็อาจทำให้เกิดการระคายเคืองได้ผู้ใหญ่ควรหลีกเลี่ยงการสูบบุหรี่ต่อหน้าเด็กที่มีแผลเปื่อย ใช้มอยส์เจอไรเซอร์ที่ไม่ระคายเคืองบริเวณที่ได้รับผลกระทบเพิ่มความชุ่มชื้นในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบมันจะลดอาการคันตามธรรมชาติจะไม่จับมากลดการเสื่อมสภาพของพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบและครีมเพิ่มความชุ่มชื้นด้วยยา
มอยเจอร์ไรเซอร์มีหลายประเภทโดยปกติจะมีความมันเยิ้มมากกว่า แต่ถ้าคุณถูกกลากมันจะทำให้ลูกของคุณรู้สึกไม่สบายเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะทาครีมมันในช่วงที่รุนแรงกว่า สถานที่ทาสีด้วยอิมัลชันที่สดชื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูร้อนเหงื่อออกอิมัลชันที่สดชื่นจะไม่ติดอยู่บนผิวหนัง แต่สำหรับผู้ที่มีอาการคันผิวแห้งในฤดูหนาวครีมที่มีความมันจะเหมาะสมกว่า
ปัจจัยสภาพอากาศ
ให้ความสนใจเพื่อป้องกันโรคผิวหนังที่สำคัญสี่ประการในช่วงที่มีอากาศชื้น
1. Anti-eczema: หลังจากพายุไต้ฝุ่นพายุฝนฟ้าคะนองภูมิอากาศชื้นหากขาของบุคคลนั้นถูกแช่ในน้ำสกปรกเป็นเวลานานผิวหนังของแขนขาล่างได้รับผลกระทบอย่างง่ายดายจากจุลินทรีย์ต่าง ๆ เกิดผื่นแดงมีเลือดคั่งและบางครั้งหนองไหลออกมา อาจเกิดแผลพุพองรุนแรง ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่าหลังจากฝนตกและฝนตกให้พยายามหลีกเลี่ยงการแช่ขาในน้ำเป็นเวลานาน หากคุณต้องสตาร์ทน้ำคุณสามารถทาครีมกันน้ำล่วงหน้าหรือแช่ขาด้วยน้ำเกลือ 1% ประมาณครึ่งชั่วโมงหลังจากล้างออกจากนั้นล้างและแห้งด้วยน้ำสะอาด
2 ต่อต้านข้อเท้า: ผู้เชี่ยวชาญเตือนว่ารองเท้าฝนควรสวมใส่เมื่อเดินและทำงานในสายฝน หากระดับน้ำสูงเกินไปและไม่ได้ใช้บูทกันฝนให้ทาจาระบีแบบกันน้ำก่อนฉีดพ่นน้ำ หากคุณได้รับข้อเท้าโดยไม่ตั้งใจคุณควรใช้ครีมที่มีส่วนผสมของยาปฏิชีวนะในพื้นที่ที่มีการกัดเซาะเล็กน้อยเพื่อหลีกเลี่ยงการติดเชื้อแบคทีเรีย
3 ป้องกันยุงกัด: วันและวันที่ฝนตกอากาศชื้นหลายคนมีกลิ่นเหม็นอับที่บ้านดึงดูดยุงจำนวนมาก หลายคนมีอาการคันหลังจากถูกยุงกัดและมีข้อบกพร่องเล็ก ๆ บนผิวหนัง ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่าควรใช้มุ้งกันยุงให้มากที่สุดในฤดูร้อนและควรรักษาผิวให้สะอาดและถูกสุขลักษณะและควรใช้สารป้องกันภายนอกที่เหมาะสมเช่น "น้ำหิมะ" และ "ยุง" สำหรับโรคผิวหนังที่ถูกแมลงกัดกัดสามารถใช้ยาแก้อักเสบเฉพาะที่เพื่อบรรเทาอาการและยังสามารถใช้ครีมทาฮอร์โมน
4 กลากป้องกันถุงอัณฑะ: ผิวหนังอักเสบ scrotal เป็นผื่นแดงที่ผิวหนังและโรคผิวหนัง exudative ที่เกิดขึ้นในถุงอัณฑะและชิ้นส่วนที่อยู่ติดกันที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็น "เน่า" ผู้เชี่ยวชาญเตือนว่าผู้ที่มีส่วนร่วมในการต่อสู้น้ำท่วมควรทำให้ร่างกายส่วนล่างของพวกเขาแห้งทันทีหลังจากซักผ้าขึ้นฝั่งหลังจากล้างให้ใช้ผงเฮเซลนัทและใส่ชุดชั้นในที่สะอาด หากเงื่อนไขอนุญาตให้ใส่กางเกงกันน้ำก่อนเปิดตัว หากพบว่าผิวหนังของร่างกายส่วนล่างแตกออกควรหลีกเลี่ยงน้ำชั่วคราว
โรคแทรกซ้อน
ภาวะแทรกซ้อนทางผิวหนัง ภาวะแทรกซ้อนแผลตุ่มหนอง
ตุ่มหนอง: ผิวหนังมีลักษณะนิ่มเช่นยกขึ้นจากข้าวถึงไข่รวมถึงหนองเนื่องจาก echinococcosis, pyoderma และฝี
แผลพุพอง: ผิวที่เกิดจากผิวหนังมีความอ่อนนุ่มเช่นกระพุ้งกลมคล้ายเข็มถึงถั่วมีน้ำใสเหมือนของเหลว สาเหตุคือผิวหนังอักเสบที่เกิดจากผิวหนังอักเสบแบบเฉียบพลันหรือแผลไหม้
ตาชั่ง: รังแคที่ลอกออกจากพื้นผิวด้านนอกสุดของผิวเช่นผงหรือเป็นแผ่นแห้งซึ่งอาจเป็นโรคผิวหนังที่เกิดจาก ascaria, echinococcosis หรือ Xenopus
Suede: พื้นผิวของรังที่เป็นโรคที่ผิวหนังปรากฏขึ้นด้วยสารหลั่งเลือดหรือความโกรธและชิ้นที่บาง, แข็ง, ผอม, ปกติเรียกว่า "เปลือก" สาเหตุคือกลาก, pyoderma และหนอง
Nodules: บนผิวหนังเช่นเมล็ดข้าวถึงถั่วลึกกว่าสิวที่ซึมลึกลงไปในผิวหนังเหมือนก้อนเนื้อนูนเมื่อสัมผัสด้วยนิ้วรู้สึกว่า "แข็ง" สาเหตุคือเนื้องอกหรือซิ
แผลเป็น: ร่องรอยของบาดแผลที่ถูกฝังโดยเนื้อเยื่อเส้นใหม่เมื่อหดตัวผิวหนังจะเหี่ยวย่นและหดตัว มันมักจะเกิดขึ้นในการเผาไหม้การเผาไหม้ ฯลฯ และ pyoderma ซึ่งเป็นแผลเป็นเหมือนแผลเป็น
การกัดเซาะ: ในขณะที่หนังกำพร้าแตกทำให้ผิวส่วนที่ตื้นขึ้นไม่ทิ้งรอยแผลเป็นและการรักษาเช่นกลาก
Ulcer: แผลที่ปรากฏขึ้นในการกัดเซาะหนังกำพร้าเกือบจะถูกทำลายและยังแพร่กระจายไปยังผิวหนังชั้นนอกทำให้ผิวหนังเสียหาย รังที่เป็นโรคปกคลุมด้วยเลือดสารหลั่งซีรัมหรือสารหลั่งเช่นหนองพื้นผิวชื้นและแดงซึ่งเป็นสภาพผิวที่เลวร้ายที่สุดแม้ว่าจะได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่อง อาจทำให้กลากเฉียบพลันและ pyoderma
Mossy: ผิวจะหนาขึ้นบวมและเกิดริ้วรอยขนาดใหญ่สีโดยรวมดูเหมือนตะกั่วหรือผิวเหมือนผิว สาเหตุคือโรคผิวหนังที่เกิดจากความผิดปกติของต่อมไร้ท่อ
ผิวคล้ำ: เมลานินเพิ่มขึ้นเกิดจากการตกตะกอนบนผิวหนัง สาเหตุอาจเป็นความผิดปกติของต่อมไร้ท่อที่นำไปสู่โรคผิวหนังหรือภาวะไทรอยด์ทำงานซึ่งอาจเกิดขึ้นหลังจากโรคผิวหนังหายขาด
Keratinization: ชั้นผิวหนังชั้นนอกของหนังกำพร้ามีความหนาผิดปกติทำให้เกิด keratinization เนื่องจากการแพร่กระจายของเซลล์ในส่วนนี้ อาการนี้มักเกิดขึ้นที่จมูกของสุนัขที่มีสุขภาพดีหรือที่ข้อเท้าของแขนขา (ด้านในของแขนขา) ผิวหนังหนานั้นแห้งมากและรู้สึกเหมือนรอยแตก
อาการ
อาการของโรคผิวหนังอาการที่พบได้บ่อย ตามฤดูกาลมือที่ลอกออกเป็นสะเก็ดผิวมีอาการคันดำคล้ำมีอาการคันผิวเหลือง แต่ตาขาว ... ผิวที่ดำคล้ำผิวแยกผิวที่ไม่ใช่กรณี granulomatous เหนียวฟิล์ม exudative อาการคัน
ติดต่อโรคผิวหนัง: ผิวหนังอักเสบโดยทั่วไปจะไม่เฉพาะเจาะจงและรูปแบบขอบเขตและความรุนแรงของโรคผิวหนังจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับการติดต่อวิธีการติดต่อและการตอบสนองของแต่ละบุคคล ในกรณีที่ไม่รุนแรงมีผื่นแดงในท้องถิ่นมีสีแดงถึงสีแดงสดบวมแดงเล็กน้อยหรือมีเลือดคั่งหนาแน่นในกรณีที่รุนแรงมีอาการบวมแดงเกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัดบนพื้นฐานนี้มีเลือดคั่งและแผลพุพองจำนวนมาก แผลพุพองแตกด้วยการกัดเซาะการหลั่งไหลและทำให้เกิดแผลเป็น หากเป็นตัวกระตุ้นหลักที่แข็งแกร่งมันสามารถทำให้เกิดการตายของผิวหนังชั้นนอกและแม้แต่แผลที่ผิวหนังชั้นลึก เมื่อผิวหนังอักเสบเกิดขึ้นในส่วนที่หลวมของเนื้อเยื่อเช่นเปลือกตา, ริมฝีปาก, หนังหุ้มปลายลึงค์, ถุงอัณฑะ, ฯลฯ อาการบวมที่เห็นได้ชัดมีอาการบวมน้ำที่มีการแปลโดยไม่ต้องขอบที่ชัดเจนผิวจะสดใสและพื้นผิวหายไป
ตำแหน่งและขอบเขตของโรคผิวหนังนั้นสอดคล้องกับพื้นที่สัมผัสของการสัมผัสและขอบเขตนั้นชัดเจนมากอย่างไรก็ตามหากการติดต่อนั้นเป็นก๊าซหรือฝุ่นละอองผิวหนังอักเสบจะกระจายโดยไม่มีขอบเขตที่ชัดเจน แต่ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในส่วนที่สัมผัสของร่างกาย
อาการส่วนใหญ่มีอาการคันและแสบร้อนหรือเจ็บปวดในบางกรณีที่ร้ายแรงอาจมีปฏิกิริยาของระบบเช่นมีไข้หนาวสั่นปวดศีรษะและคลื่นไส้
หลักสูตรของโรคคือการ จำกัด ตัวเองโดยทั่วไปหลังจากลบสาเหตุก็สามารถรักษาให้ถูกต้องและสามารถรักษาภายใน 1 ถึง 2 สัปดาห์ การสัมผัสซ้ำ ๆ หรือการรักษาที่ไม่เหมาะสมสามารถเปลี่ยนเป็นโรคผิวหนังกึ่งเฉียบพลันหรือเรื้อรัง, การเปลี่ยนแปลงของมอสสีน้ำตาลแดงหรือกลากเหมือนสีน้ำตาลแดง
ผิวหนังอักเสบที่สัมผัสอย่างระคายเคืองสามารถปรากฏเป็นผื่นแดงพุพองและมีน้ำคั่งในระยะเฉียบพลันทางคลินิก กึ่งเฉียบพลัน, เรื้อรังสามารถแสดงผื่นแดง, ความหยาบ, การขยายและการแยก ตามธรรมชาติของการระคายเคืองที่ติดต่อและระยะเวลาของการติดต่อมันสามารถมีลักษณะทางคลินิกเป็นโรคผิวหนังระคายเคืองเฉียบพลันล่าช้าล่าช้าโรคผิวหนังระคายเคืองเฉียบพลันปฏิกิริยาระคายเคืองระคายเคืองสะสมโรคผิวหนังระคายเคืองสะสมผิวหนังอักเสบระคายเคือง pustular เป็นต้น
โรคสะเก็ดเงิน:
1 ขิงสะเก็ดเงิน: ชนิดที่พบมากที่สุดเริ่มมีอาการเฉียบพลันมากขึ้น อาการทั่วไปคือเกิดผื่นแดงที่มีขอบเขตที่ชัดเจนและรูปร่างและขนาดที่แตกต่างกันล้อมรอบด้วยสีแดงอักเสบ แทรกซึมเล็กน้อยและหนา พื้นผิวถูกปกคลุมด้วยเกล็ดสีขาวเงินหลายชั้น เกล็ดง่ายต่อการขูดออกและฟิล์มโปร่งแสงจะมีสีแดงหลังจากถูกคัดลอกและมีจุดตกเลือดเล็ก ๆ (เครื่องหมาย Auspitz) ปรากฏบนแผ่นฟิล์ม โรคผิวหนังเกิดขึ้นที่ศีรษะข้อเท้าและแขนขา ผู้ป่วยบางรายมีระดับของอาการคันอย่างมีสติ
2 โรคสะเก็ดเงิน pustular: พบน้อยแบ่งออกเป็นทรงผมทั่วไปและประเภท Palmar โรคสะเก็ดเงิน pustular ทั่วไปเป็นกระจุกของโรคหนองในตุ่มหนองที่ผิวเผินซึ่งบางส่วนสามารถหลอมรวมเป็นหนองได้ ทั้งร่างกายไม่สบาย พบมากในการงอและริ้วรอยของแขนขา, เยื่อบุในช่องปากสามารถมีส่วนร่วมในเวลาเดียวกัน การโจมตีเฉียบพลันหรืออาการกำเริบฉับพลันมักจะมาพร้อมกับอาการของระบบเช่นหนาวสั่นไข้ปวดข้อวิงเวียนทั่วไปและเพิ่มจำนวนเซลล์เม็ดเลือดขาว ตอนของโรคสะเก็ดเงินสะเก็ดบ่อยครั้งมักเกิดขึ้นระหว่างการให้อภัย โรคสะเก็ดเงินจะถูก จำกัด ที่มือและเท้า, สมมาตรเกิดขึ้น, สภาพทั่วไปเป็นสิ่งที่ดี, เงื่อนไขที่ดื้อรั้นและการโจมตีซ้ำ
3, โรคสะเก็ดเงินในเม็ดเลือดแดง: ยังเป็นที่รู้จักโรคสะเก็ดเงิน exfoliative ผิวหนังเป็นสะเก็ดเงินที่รุนแรง บ่อยครั้งเกิดจากยาระคายเคืองเฉพาะที่การใช้กลูโคคอร์ติคอยด์ในระยะยาวการลดลงอย่างมากหรือการถอนอย่างฉับพลัน มันเป็นลักษณะโดยการล้างกระจายบวมและปรับของผิวหนังพร้อมกับอาการทางระบบเช่นมีไข้หนาวสั่นและไม่สบายต่อมน้ำเหลืองผิวเผินและจำนวนเซลล์เม็ดเลือดขาวจะเพิ่มขึ้น
4 โรคสะเก็ดเงินประเภทโรคข้อ: ยังเป็นที่รู้จักโรคข้ออักเสบสะเก็ดเงิน ผู้ป่วยโรคสะเก็ดเงินที่มีความเสียหายร่วมกันคล้ายไขข้ออักเสบสามารถส่งผลกระทบต่อข้อต่อขนาดร่างกายทั้งหมด แต่ลักษณะส่วนใหญ่ของรอยโรคร่วม interphalangeal ข้อต่อที่ได้รับผลกระทบคือสีแดงและบวมและผิวหนังรอบ ๆ ข้อต่อมักเป็นสีแดงและบวม อาการข้อต่อมักทำให้รุนแรงขึ้นหรือลดลงด้วยอาการทางผิวหนัง ปัจจัยไขข้ออักเสบในเลือดเป็นลบ
ผิวหนังอักเสบ Seborrheic: แผลผิวหนังส่วนใหญ่เกิดขึ้นในหนังศีรษะ, คิ้วโค้ง, พับ nasolabial, แก้ม, หลังหู, หน้าอกบน, ภูมิภาค interscapular, สายสะดือ, ช่องคลอดและขาหนีบ อาการเริ่มแรกคือ papule อักเสบรอบ ๆ รูขุมขนซึ่งสามารถประจักษ์เป็นแพทช์สีแดงเข้มสีเหลืองเล็กน้อยชัดเจนด้วยระดับเลี่ยนหรือหนังนิ่ม อาการคันที่อ่อนโยนอย่างรู้ตัว แผลที่เกิดขึ้นในลำต้นมักจะเป็นรูปวงแหวน รอยโรคที่ผิวหนังเริ่มจากหนังศีรษะและค่อย ๆ กระจายไปในกรณีที่รุนแรงร่างกายสามารถแพร่กระจายและพัฒนาเป็น erythroderma
โรคผิวหนัง seborrheic ทารกมักเกิดขึ้น 2 ถึง 10 สัปดาห์หลังคลอดและหนังศีรษะถูกปกคลุมด้วยเกล็ดสีเหลืองน้ำตาลเลี่ยนและฐานถูกล้างออก คิ้ว, รอยพับในจมูก, และด้านหลังของหูอาจได้รับผลกระทบ, แสดงให้เห็นว่ามันเป็นรอยแดงเลี่ยน มันมักจะค่อย ๆ บรรเทาและหายภายใน 3 สัปดาห์ถึง 2 เดือน ควรพิจารณาความเป็นไปได้ของโรคผิวหนังภูมิแพ้ด้วย
เครื่องสำอางผิวหนัง: ผู้หญิงมากกว่าโรคผิวหนังเครื่องสำอางบางอาชีพมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคเช่นนักแสดงเวที ฯลฯ 30 ถึง 40 ปีเป็นเรื่องธรรมดามาก โรคนี้ไม่รุนแรงในระยะแรกและมีลักษณะเฉพาะโดยเกิดผื่นแดงและเกล็ดขนาดเล็กส่วนใหญ่ตั้งอยู่รอบดวงตาและไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะดึงดูดความสนใจของผู้ป่วยหลังจากโรคกำเริบพื้นที่ของแผลมีขนาดใหญ่ขึ้นผิวหนังเป็นผื่นแดงและบวมในช่วงกว้าง บาง หากฮอร์โมนนั้นอยู่ในเครื่องสำอางการสูญเสียผิวหนังจะเพิ่มขึ้นทันทีหลังจากการหยุดชะงัก
รูขุมขน keratosis: โรคนี้มักจะเริ่มต้นที่ 20 ถึง 30 ปี ฤดูร้อนจะรุนแรงขึ้นและผู้ป่วยมีความไวต่อความร้อน ส่วนทั่วไปคือส่วนที่มีความมันส่วนเกินเช่นสีผิวขนาดเล็กที่เป็นของแข็งใบหน้าปกติหน้าผากและหนังศีรษะบริเวณหน้าอกและด้านหลังสิวสีน้ำตาลสีเทาสีดำเคลือบฟันจะครอบคลุมพื้นผิวส่วนเว้าของ papule ฟิวชั่นฟอร์มโล่ที่ผิดปกติ เหงื่อออกมากเกินไปและความเสียหายที่เกิดจากแรงเสียดทานเช่นงอ, ร่อง gluteal และบริเวณอวัยวะเพศนั้นเด่นชัดเป็นพิเศษและมีแผลที่มีลักษณะคล้าย papilloma และ proliferative ซึ่งปกคลุมไปด้วยเพดานปากแหว่งและมีหนองไหลออกมา โรคนี้อาจเกิดขึ้นที่ฝ่ามือของมือ, การเกิดตุ่มพองของเล็บและความเปราะบางและการกระจายตัวของเล็บ นอกจากนี้มันยังสามารถส่งผลกระทบต่อ oropharynx, หลอดอาหาร, กล่องเสียงและเยื่อบุทวารหนัก
แผลน้ำเหลือง: แผลน้ำเหลืองเกิดขึ้นในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงส่วนใหญ่อยู่ในส่วนที่สัมผัสเช่นใบหน้าปากรอบจมูกและแขนขาและรองมากขึ้นเพื่อเหา, กลากและอื่น ๆ โรคผิวหนังเริ่มเป็นผื่นแดงหรือมีเลือดคั่งซึ่งกลายเป็นตุ่มขนาดของเมล็ดข้าวไปยังถั่วเหลืองอย่างรวดเร็วกลายเป็นขุ่นและขุ่นล้อมรอบด้วยสีแดงอักเสบ ตุ่มหนองเริ่มเต็มและตึงหลังจากผ่านไปสองสามชั่วโมงหรือ 1-2 วันหนองก็ขุ่นมัวและจมแสดงรูปร่างครึ่งดวงจันทร์ - ในเวลานี้กำแพงพุพองผอมและหย่อนและมีแนวโน้มที่จะแตก หลังจากการอบแห้งจะเกิดหนังนิ่มสีเหลืองขึ้น
แผลที่เปียก: พบได้บ่อยในขาและเท้าที่มีขนดก อาการเฉียบพลันดูจุดเริ่มต้นของส่วนที่ได้รับผลกระทบของการล้างผิวตามด้วยมีเลือดคั่งแผลอาการคันน้ำเหลืองเสียหยดหยดแช่ลงในชิ้นส่วนมักสมมาตรคือความร้อนชื้นหนักขณะที่ chronics มักจะมาพร้อมการขาดเลือดเจิ้งเจี้ยน ผิวหนังมีความหนาและหยาบกร้าน desquamation มีอาการคันไม่มีระดับหลักสูตรของโรคจะยืดเยื้อและเป็นประเภทที่ขาดเลือด
ตรวจสอบ
ตรวจโรคผิวหนัง
ก่อนการตรวจร่างกาย
มุ่งเน้นไปที่การกระจายตัวของแผลชนิดขนาดขนาดรูปร่างพื้นผิวและพื้นผิวของแผล, สี, เนื้อหาตุ่มและสีของมันลักษณะการจัดเรียงและขอบเขตที่ชัดเจน
การตรวจร่างกายเสริมคือ:
1 วิธีการตรวจสอบสไลด์: ภาพนิ่งถูกกดอย่างหนักในความเสียหายเป็นเวลา 10 ถึง 20 วินาทีสีของการเกิดผื่นแดงอักเสบและ hemangioma สามารถหายไป
2, รอยขีดข่วนผิว: ใช้ทื่อเพื่อเกาผิวเช่นในจังหวะในการผลิตกลุ่มลมที่เรียกว่ารอยขีดข่วนผิวในเชิงบวก
3 ความรู้สึกตรวจสอบ: รวมถึงอุณหภูมิการสัมผัสและความเจ็บปวด
4 ตรวจสอบ UV กรอง: ผมดีซ่านเป็นเรืองแสงสีเขียวเข้ม, ดอกโบตั๋นสีขาวเป็นเรืองแสงสีเขียวสดใส
5, วิธีการทดสอบปรากฏการณ์การเปิดตัวของเซลล์ acanthosis (เครื่องหมายของ Niss): แผลพุพองแพร่กระจายไปรอบ ๆ ผิวธรรมดาจะถูกผลักและลักษณะปกติของแผลพุพองจะถูกเช็ดออกและเป็นบวก
ประการที่สองการตรวจสอบในห้องปฏิบัติการ
1, การตรวจทางจุลพยาธิวิทยาผิวหนัง: โรคผิวหนังบางอย่างมีการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองตามการวินิจฉัยและการวินิจฉัยแยกโรค
2 ทดสอบผิวหนัง
(1) การทดสอบผ้าเช็ดตัวเฉพาะจุด: ใช้สำหรับตรวจสอบสารก่อภูมิแพ้ที่ใช้ในการติดต่อ
(2) การทดสอบรอยขีดข่วนหรือการทดสอบหมู: ใช้เพื่อตรวจสอบว่าสารมีปฏิกิริยาการแพ้ (ประเภท I)
(3) การทดสอบโรคเรื้อน: ใช้เพื่อตรวจสอบสถานะภูมิคุ้มกันของผู้ป่วยโรคเรื้อน
(4) การทดสอบเสมหะ: มันจะเป็นประโยชน์สำหรับการวินิจฉัยของเสมหะผื่น
3 การตรวจสอบทางจุลชีววิทยา: เชื้อราผิวหนังโรคเรื้อนการตรวจสอบผื่นที่จะช่วยในการวินิจฉัยโรคผิวหนังที่สอดคล้องกัน
การวินิจฉัยโรค
การวินิจฉัยโรคผิวหนัง
การวินิจฉัยแยกโรค
การจำแนกประเภทของโรคผิวหนังที่พบบ่อย
1 โรคเชื้อรา: ทั่วไปกับมือและเท้าไส้เลื่อนต้นขาร่างกายและเล็บ (เล็บเล็บ)
2, โรคผิวหนังจากแบคทีเรีย: ไฟลามทุ่งที่พบบ่อยและโรคเรื้อน
3, โรคผิวหนังจากไวรัส: โรคอีสุกอีใส, หูดแบนและเริม
4. โรคผิวหนังที่เกิดจากรพสัตว์เช่นริดสีดวงทวาร
5 โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์: เช่นซิฟิลิสหนองในและหูดที่อวัยวะเพศ
6, โรคผิวหนังภูมิแพ้: ผิวหนังอักเสบที่พบบ่อย, กลาก, ลมพิษและเกิดผื่นแดงหลายชนิดปฏิกิริยายาเสพติดเช่นการซัลฟา, ฉีดกล้ามเนื้อแพ้ penicillin
7, โรคผิวหนังทางกายภาพ: การถูกแดดเผาที่พบบ่อยผื่นแดด polymorphic และข้าวโพด
8, โรคผิวหนังผิดปกติทางระบบประสาท: อาการคันที่พบบ่อย neurodermatitis และความหวาดระแวงปรสิต
9 erythema papular ตกสะเก็ดโรคผิวหนัง: โรคสะเก็ดเงินที่พบบ่อย (โรคสะเก็ดเงิน), pityriasis ง่ายและ pityriasis rosea
10 โรคเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน: ทั่วไปกับโรคลูปัส erythematosus, scleroderma และ dermatomyositis
11, โรคผิวหนังผื่น: ร่วมกับงูสวัดเริม, งูสวัดเริมและ palmoplantar pustulosis
12, โรคผิวหนังเม็ดสี: พบบ่อยกับเกลื้อน, vitiligo, รอยสัก, ฝ้ากระ, คราบจุลินทรีย์เม็ดสี, จุดกาแฟ, เกลื้อน, เสมหะเหมือนฝ้ากระ, เสมหะ Riehl melanosis, perioral Meson, Ota 痣, ผมสี หนังกำพร้า, โรคจุดบอดทั่วไป, ใบหน้าคอรูขุมขน erythema เสมหะ, เม็ดสี pityriasis rosea, cantharidin, เม็ดสีปาน แต่กำเนิด, จีบผิดปกติของเม็ดสีตาข่ายไขว้, แผ่น, มองโกเลีย, สัก, vitiligo, ไม่มีเม็ดสี痣, leukoplakia ผิดปกติ, ความผิดปกติของเม็ดสีสมมาตรทางพันธุกรรม, โรคโลหิตจางและอื่น ๆ
13, โรคผิวหนัง: pityriasis ผมสีแดงที่พบบ่อย
14, ความมัน, โรคผิวหนังต่อมเหงื่อ: สิวที่พบบ่อย, rosacea และเหงื่อกลิ่น
15 เนื้องอกผิวหนังและโรคผิวหนัง
16, ปรสิต, แมลง, โรคผิวหนังสัตว์
17, ผม, โรคผิวหนังเล็บ: ขนดก, ผมร่วง, ผมร่วง seborrheic, อาการบวมน้ำ, seborrhea, ผมร่วง areata, ผมสีขาวในวัยชรา, การโจมตีทางจิตใจสีขาว, สิวหัวขาวน้อย, รูขุมขนรูขุมขน, ฝีสวมใส่ รอบศีรษะที่ยอดเยี่ยมรอบ ๆ รูขุมขนอักเสบ, การขาดสารอาหารที่ดาดฟ้า, เล็บ sag, ดาดฟ้าร่องยาว, แตกร้าวเล็บ, โรคเล็บที่เปราะบาง, ร่องขวาง, โรคเล็บหนา, เบ็ดเล็บ, เล็บลอกโรค, แมงป่อง, จุด A, A Trauma, หนึ่งสัปดาห์ของอาการบวมและปวด
18, อื่น ๆ : rosacea, สิว, อาการบวมน้ำหลาย, มือและเท้าปอกเปลือก, อาการคันในวัยชรา, อาการคันในการตั้งครรภ์, โรคคาวาซากิ (โรคผิวหนังเฉียบพลันไข้เยื่อเมือกต่อมน้ำเหลืองเยื่อเมือก), อาการบวมน้ำที่เท้า, เหงื่อ, ฤดูร้อน ผื่นคัน, เสมหะ (แมลงสาบเก่า), แอบแฝง, ผื่นอาทิตย์ pleomorphic, ริดสีดวงทวาร, กลิ่นตัว, กลิ่นเท้า, โรคลูปัส erythematosus ระบบ, การระเบิดของยาเสพติด, Cheilitis, ผื่นที่ผิวหนัง (miliary rash) ผ่อนคลายผิวทางเพศ
19. โรคผิวหนังที่เกิดจากกรรมพันธุ์
20, หูดทุกชนิด, โรคเริมงูสวัด, เริม, หัด, คั่ง, การติดเชื้อในเด็ก, papular acromegaly, ผื่น Kaposi varicella เหมือน, หัดเยอรมัน, เด็กที่มีผื่นเฉียบพลัน
