polipowatość jelit
Wprowadzenie
Wprowadzenie do polipowatości jelit Polypofintestinaltract to ogólny termin określający wszystkie nowotwory, które wystają do światła jelita, w tym zarówno nowotworowe, jak i nienowotworowe. Podstawowa wiedza Współczynnik prawdopodobieństwa: u pacjentów z wywiadem rodzinnym częstość występowania wynosi do 40% Wrażliwi ludzie: brak konkretnych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niedokrwistość
Patogen
Przyczyny polipowatości jelit
Cechy histologiczne gruczolaków jelita grubego (25%):
Cechy histologiczne gruczolaków jelita grubego stanowią nie tylko histologiczną podstawę klasyfikacji gruczolaka, ale także podstawę do rozpoznania gruczolaków Gruczolaki dzielą się na gruczolaki rurkowe, gruczolaki kosmkowe, gruczolaki mieszane (tj. Gruczolaki kosmkowe). Sekcja histologiczna gruczolaka często pokazuje składnik kosmkowy, który jest wieloma smukłymi gałęziami wystającymi z podstawy zmiany. Jest bogaty w wydzielanie śluzu. Rdzeń pępowiny składa się z luźnej włóknistej tkanki łącznej, a powierzchnia jest pokryta jednowarstwową lub wielowarstwową kolumną. Komórki nabłonkowe, ilość składników kosmków jest dodatnio skorelowana ze złośliwością gruczolaków, dlatego poprawna ocena ilości kosmków zawartych w gruczolakach jest pomocna w ocenie potencjału złośliwego. Należy rozumieć, że rozkład składników kosmków w różnych częściach tego samego gruczolaka jest inny. Patologiczna diagnoza tkanki pobrana w różnych miejscach może być inna.
Histologicznie gruczolak rurkowy był widoczny tylko we wczesnym stadium krypt, które były gęsto ułożone przez wysokie komórki kolumnowe. Barwienie jądrowe było głębokie, komórki kubkowe uległy zmniejszeniu i zniknęły. Proliferacja komórek, wystająca do jamy, ma tendencję do tworzenia sutków; barwienie jądrowe, niewielka liczba podziałów jądrowych, ale zlokalizowana w podstawie, śródmiąższowa z niewielką ilością tkanki łącznej, naciekaniem małych naczyń krwionośnych i komórek zapalnych, w przeciwieństwie do gruczolaka rurkowego, gruczołu kosmkowego Guzy zwykle pojawiają się z nabłonka powierzchniowego błony śluzowej jelita grubego i wyrastają do światła jelita, tworząc masę brodawkową. Histologia jest typową smukłą strukturą kosmków. Kosmki są często bezpośrednio połączone z powierzchnią błony śluzowej. Na powierzchni znajdują się jedno- lub wielowarstwowe kolumnowe komórki nabłonka. Nierówne, uporządkowane zasady, barwienie jądrowe znajduje się na podstawie, postacie mitotyczne są bardziej powszechne, rdzeń kosmków składa się z włóknistej tkanki łącznej, zawierającej nierówne małe naczynia krwionośne i naciek komórek zapalnych, a mieszany gruczolak jest gruczolakiem cewkowym histologicznym. Podkład, zmieszany ze składnikami gruczolaka kosmków.
Rak gruczolaka jelita grubego (20%):
Rak gruczolakowy charakteryzuje się nieprawidłowościami jądrowymi, utratą biegunowości, zwiększonym udziałem nukleoplazmy i dużą liczbą mitotycznych postaci. W zależności od głębokości inwazji można go podzielić na raka in situ i raka inwazyjnego. Oba oparte są na warstwie mięśniowej błony śluzowej. Dlatego brak przerzutów wynika z braku naczyń limfatycznych w blaszce właściwej błony śluzowej jelita, dlatego klinicznie opisany rak gruczolaka jest często skierowany na raka inwazyjnego. Zdecydowana większość nowotworów jelita grubego jest rakowa z gruczolaków jelita grubego, wpływając na rakotwórczość gruczolaków. Głównymi czynnikami są stopień nietypowego rozrostu, powiększenie gruczolaka i stopień przerostu kosmków. Powiększenie gruczolaka i wzrost zawartości kosmków może zaostrzyć stopień nietypowego rozrostu komórek. Gruczolaki o średnicy mniejszej niż 1 cm rzadko ulegają rakotwórczości, a gruczolaki rurkowe stają się rakowe. Wskaźnik jest niski, a wskaźnik rakotwórczości gruczolaka kosmków jest około 5 razy wyższy niż w przypadku gruczolaka rurkowego.
Rodzinny gruczolak mnogi (20%):
Choroba ta jest autosomalną dominującą chorobą dziedziczną. Cechy endoskopowe to duża liczba małych gruczolaków, z których większość ma zaledwie kilka milimetrów, kilka więcej niż 1 cm, morfologicznie siedzący i pół-pierścieniowy, guzkowaty wybrzuszenie, gładka powierzchnia lub Jest lobulowany, z kolorem czerwonym i miękki, szypułkowy lub szypułkowy. Intensywni ludzie mają strukturę przypominającą dywan, histologicznie taką samą jak gruczolak, rzadkie przerostowe polipy, ale częstość występowania raka jest wysoka, a rak ustaje w ciągu 5 do 20 lat. Nastąpi, średni wiek raka wynosi 39 lat i częściej występuje w wielu ośrodkach.
Zespół Turcot (15%):
Choroba charakteryzuje się mnogim gruczolakiem jelita grubego i złośliwym nowotworem ośrodkowego układu nerwowego, który jest autosomalny recesywny. W przeciwieństwie do rodzinnego gruczolaka, gruczolak jest również rozmieszczony w całym jelicie grubym, ale liczba jest niewielka, rozproszona, 10 Rzadko jest ich więcej niż 100 w wieku, więcej niż 100 w wieku 10 lat, a wiek raka jest wczesny, zwykle poniżej 20 lat, częściej u kobiet.
Zespół Gardnera (10%):
4 rodzaje zmian:
(1) gruczolaki mnogie w jelicie grubym.
(2) kostniak (skłonny do kości ramiennej, czaszki i kości długich).
(3) Włókniak twardy (podatny na krezkę po zabiegu).
(4) guzy skóry (w tym torbiele łojowe i torbiele nabłonkowe, głównie w tylnej części głowy, twarzy i kończyn oraz niektóre widoczne deformacje zębów).
Niektóre z powyższych zmian wydają się być całkowicie typowe, takie jak trzy ostatnie zmiany wyglądają na dwie niekompletne, tylko jedna jest prosta, ogólnie uważana za dziedziczną, wiek początku, liczbę, rodzaj, rozmieszczenie gruczolaka jelita grubego, Szansa na raka jest taka sama jak w przypadku ogólnego gruczolaka rodzinnego Klinicznie, w porównaniu z gruczolakiem rodzinnym, wiek wystąpienia gruczolaka jelita grubego jest późniejszy, a liczba gruczolaków może być mniejsza po objawach przewodu pokarmowego.
Zespół Peutza-Jephersa, znany również jako polipowatość hamartomatyczna, jest autosomalnym dominującym dziedzictwem, ale tylko połowa klinicznej historii rodziny charakteryzuje się wieloma polipami żołądkowo-jelitowymi; dziedziczna; określone części Plamy melaniny pojawiają się na skórze i błonach śluzowych. Czarne plamy występują na skórze wokół warg i błony śluzowej policzka. Krawędzie są wyraźne, a średnica wynosi około 1-2 mm. Histologia to wzrost liczby melanocytów w skórze właściwej i odkładanie melaniny. Większość polipów przekracza 100. Częściej występuje w jelicie cienkim (64% do 96%) i 30% do 50% w jelicie grubym.
Istnieje wiele metod klasyfikacji polipów jelita grubego, w zależności od liczby polipów, można je podzielić na pojedyncze i wielokrotne, jednak jest on powszechnie stosowany w kraju i za granicą w oparciu o klasyfikację histologiczną Morsona, która dzieli polipy jelita grubego na nowotwór, hamartoma, zapalenie. Seksualność i przerost, największą zaletą tej klasyfikacji jest to, że polipy jelita grubego są łącznie nazywane gruczolakami, podczas gdy inne polipy nienowotworowe są wspólnie nazywane polipami, które ewoluują w gruczolaki. Klasyfikacja ta może wyraźnie odróżnić patologiczne właściwości polipów jelita grubego. Ma to większe znaczenie przewodnie.
Krajowe doniesienia o gruczolakowatych polipach są najczęstsze, podczas gdy zagraniczne kraje zgłosiły, że najczęstsze są polipy hiperplastyczne, zapadalność wynosi od 25% do 80%; częstość polipów hiperplastycznych u dorosłych jest co najmniej 10 razy większa niż gruczolaków, ale niektórzy badacze W kolonoskopii częstość występowania gruczolaka była trzy razy większa niż w przypadku polipów hiperplastycznych. Według danych z badań występowanie polipów można zaobserwować głównie w dystalnej części okrężnicy, co można zaobserwować na podstawie materiału z sekcji zwłok. Zostało zweryfikowane z wielu powodów, że z wiekiem polipy stopniowo rozwijają się z lewej strony na prawą.
Tkanka gruczolaka nie jest dobrze poznana. Wstępne badania wykazały, że głębokie komórki krypty stopniowo migrowały wraz z migracją na powierzchnię. Głęboki nabłonek normalnej krypty jest wyrażany głównie przez śluz kwasu siarkowego, podczas gdy gruczolakowaty siarczan nabłonka Śluz jest czymś więcej niż śluzem kwasu sialowego. Ostatnie badania wykazały, że krwawy antygen Ley jest barwiony rozproszone w wielu gruczolakach, podczas gdy błona śluzowa dodatnia występuje tylko w głębokich kryptach. Spójność tych nabłonków gruczolaka i głębokiej histochemii ektopowej Silne poparcie dla możliwości wystąpienia gruczolaka w głębokiej części krypty. Inną hipotezą o powstaniu gruczolaka jest nabłonek eozynofilowy, który często znajduje się w pobliżu nabłonka gruczolaka i widzi migrację obu, w gruczolaku jelita grubego → sekwencyjna teoria raka jelita grubego Na podstawie istnienia normalnej błony śluzowej jelita grubego → gruczolaka rurkowego → gruczolaka kosmków → gruczolaka kosmków → sekwencyjnego zjawiska raka jelita grubego, uważa się, że początkowym gruczolakiem jest głównie gruczolak rurkowy, a następnie stopniowo gruczolak kosmków i gruczolak kosmków Przekształcenie, a ostatecznie ewolucja w raka jelita grubego i raka na etapie gruczolaka rurkowego i gruczolaka kosmkowego.
Niezależnie od lokalizacji gruczolaka, który znajduje się w krypcie, rozrost tkanki gruczolaka ma głównie na celu utworzenie wystającej masy w kierunku powierzchni światła, chociaż wszystkie gruczolaki są początkowo szerokiego wzrostu, ale z gruczolakiem Kiedy staje się większy, niektóre gruczolaki stają się szypułką lub itrem W okrężnicy zstępującej i esicy, z powodu silnej perystaltyki jelit, powstają kał, a polipy szypułkowe częściej tworzą się tutaj niż inne części jelita.
Zapobieganie
Zapobieganie polipowatości jelit
W ostatnich latach badania dowiodły, że długotrwałe doustne stosowanie sulindaku i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych ma działanie zapobiegające nawrotom polipów, ale należy zwrócić uwagę na inne działania niepożądane leku, a jednocześnie efekt tego leczenia zapobiegawczego pozostaje widoczny w dużych przypadkach.
Powikłanie
Powikłania polipowatości jelit Niedokrwistość powikłań
Utrata masy ciała, niedokrwistość jest jej głównym powikłaniem.
Objaw
Objawy polipowatości jelit Częste objawy Dyskomfort w jamie brzusznej, zespół krwawego jelita drażliwego, utrata masy ciała, polipy jelita grubego , krwawienie z jelit, nawyki jelit, zmiana bólu brzucha, luźne stolce
Większość polipów gruczolakowatych jelita grubego jest podstępna, bez żadnych objawów klinicznych. Kilka objawów to zmiany nawyków jelitowych, krwi i śluzu w stolcu, zwiększone stolce, zwiększona częstotliwość i różne stopnie dyskomfortu w jamie brzusznej, sporadyczny ból brzucha, utrata masy ciała, niedokrwistość itp. Objawy ogólnoustrojowe, bardzo mało stolca ma masę z odbytu. Przypadki z wywiadem rodzinnym często mają sugestywny wpływ na diagnozowanie polipów. Niektóre typowe objawy pozajelitowe często sugerują polipy. Niektórzy pacjenci często widzą objawy z powodu objawów pozajelitowych. , nie można zignorować, ponieważ choroba ma niewiele objawów klinicznych, łatwo zignorować lub nie zdiagnozować diagnozy, dlatego diagnoza polipów jelita grubego musi najpierw poprawić zrozumienie choroby, każdej niewyjaśnionej krwi w kale lub objawów żołądkowo-jelitowych, szczególnie w połowie 40 lat Starszych mężczyzn należy rozważyć w celu dalszego badania w celu poprawy odsetka diagnozy i diagnozy polipów jelita grubego.
Zbadać
Badanie polipowatości jelit
1. Badanie krwi utajonej w kale: jego znaczenie diagnostyczne jest ograniczone, więcej fałszywych wyników ujemnych, dodatnie mogą dostarczyć wskazówek do dalszego badania.
2. Badanie rentgenowskie: Wlew rentgenowski baru może wykryć polipy jelita grubego z wyczuciem poprzez wadę wypełniającą nalewki, ale zmiany często są nieprawidłowo klasyfikowane i charakteryzowane.
3. Endoskopia: Endoskopia może nie tylko obserwować mikroskopijne zmiany błony śluzowej jelita grubego pod bezpośrednim widzeniem, ale także określić charakter zmiany poprzez biopsję tkanki i badanie pędzlem cytologicznym, dlatego jest to najważniejszy sposób wykrywania i diagnozowania polipów jelita grubego. Polipy znalezione w endoskopii powinny zostać poddane biopsji, aby zrozumieć charakter, rodzaj i obecność polipów polipów. Małe lub szypułkowe polipy można usunąć kleszczami do biopsji lub werbelami. Duże lub szerokie Duże polipy często wykonują tylko biopsję, ponieważ choroba ma wysoką częstość występowania w populacji, czasami można ją znaleźć w badaniach przesiewowych w kierunku raka jelita grubego lub w dalszych badaniach pacjentów z dyskomfortem żołądkowo-jelitowym, jeśli zostanie stwierdzona kolonoskopia Polipy o średnicy mniejszej niż 1 cm zwykle wymagają biopsji, a następnie dalszego leczenia zgodnie z wynikami patologicznymi; jeśli jest to polip o średnicy większej niż 1 cm, nie jest wymagana biopsja, a polip wykonuje się bezpośrednio pod kolonoskopią; jeśli polip znajduje się w sigmoidoskopii, a biopsja jest potwierdzana W przypadku gruczolaków wymagana jest kolonoskopia do dalszego badania w celu wykluczenia innych gruczolaków lub zmian nowotworowych, które mogą występować w bliższej części okrężnicy.
Ponieważ ilość kosmków i stopień dysplazji w różnych częściach tego samego gruczolaka są różne, zmiany w biopsji nie mogą w pełni reprezentować całego wyglądu. W biopsji nie ma raka. Nie jest pewne, że gruczolak jest rakowy, więc gruczolak Stopień atypowego przerostu i zmian nienowotworowych często wymaga usunięcia całego guza. Po dokładnej biopsji jest pewne, że można wykorzystać wyniki patologiczne biopsji, ale nie jest to końcowy wniosek. Wyniki tej biopsji przedoperacyjnej i biopsji pooperacyjnej Diagnoza patologiczna jest dość powszechna w gruczolakach kosmków.
Diagnoza
Diagnoza i diagnostyka różnicowa polipowatości jelit
Kryteria diagnostyczne
1. Objawy kliniczne. 2. Kontrola rentgenowska. 3. Endoskopia.
Istnieją trzy sposoby wykrywania polipów: najczęstsze to pacjenci, u których stwierdzono przypadek zaburzeń czynności jelit (takich jak zespół jelita drażliwego) lub krwawienia z odbytu, drugi typ występuje w bezobjawowym badaniu populacyjnym. Trzy typy polipów są duże, a u pacjentów zdiagnozowano polipy z powodu objawów krwi w kale lub polipach. Ponieważ nie ma klinicznych objawów polipów, polipy znalezione trzecią drogą są bardzo ograniczone.
Diagnostyka różnicowa
Gruczolak jest wysunięciem tkanki nabłonkowej błony śluzowej jelita grubego do jelita. Wygląd jest lekko czerwony, co można odróżnić od szaro-białych hiperplastycznych polipów, ale nawet doświadczony lekarz endoskopowy nie przekracza 70%. Gruczolaki poniżej 0,5 cm lub przerostowe polipy> 0,5 cm są bardzo podatne na błędne rozpoznanie.
1. Gruczolak cewkowy Większość gruczolaków to gruczolaki cewkowe, które występują w odbytnicy i esicy, ok. 85%, od kilku milimetrów do 10 cm, gruczolaki o średnicy od 1 do 2 cm. Kształt gruczolaka jest głównie kulisty lub półkulisty, powierzchnia jest gładka, mogą występować płytkie szczeliny, oczywiste przekrwienie, zaczerwienienie, niektóre plamiste krwotoki, tworzące strukturę przypominającą pręgowanie. Gdy dochodzi do wtórnej infekcji, powierzchni towarzyszą wydzieliny śluzowo-ropne. Od 5% do 10% gruczolaków kanalikowych przylega do błony śluzowej wokół szypułki, a nawet śluzówki mogą pojawić się w błonie śluzowej gruczolaka. Leukoplakia jest punktowa, skupiona i rozmieszczona, a zmiany histologiczne są głównie stanem zapalnym.
2. Gruczolakorak kosmków występuje u dorosłych w wieku powyżej 50 lat, rzadziej, częściej w lewym okrężnicy, z czego odbytnica stanowi około 82%, esicy okrężnica stanowi około 13%, prawa okrężnica jest rzadka, tekstura jest krucha, często towarzyszy Erozyjne krwawienie, zwykle większe niż 2 cm średnicy, większe niż gruczolak rurkowy i stopniowo narastające z wiekiem; powierzchnia nie jest gładka, jest wiele drobnych wypustek podobnych do kosmków, często z dużą ilością śluzu; większość nie ma szypułki i yati, są Rodowód stanowi tylko 17%, kształt jest nieregularny, cokół jest podobny do kwiatu lub kalafiora, Yati jest pomponem, a szypułka jest podobna do kiści winogron.
3. Gruczolak mieszany jest podobny do gruczolaka rurkowego, z szypułką, bardziej niż Yatti, powierzchnia nie jest gładka, mogą występować głębokie szczeliny, zrazione, z wieloma kosmkowymi procesami.
4. Głównymi objawami rodzinnego gruczolaka mnogiego są krew i śluz w kale, niedrożność jelit często występuje w raku i są bezobjawowe. Wyraźną cechą rodzinnego gruczolaka jest gruczolak mnogi jelita grubego. Liczba ta wynosi ponad 100. Gruczolak jest rozmieszczony w lewym okrężnicy, szczególnie w esicy, a odbytnica jest najbardziej. Pod promieniowaniem rentgenowskim występuje prawie równomierna kolista utrata wypełnienia w całym jelicie grubym. Średnica wynosi 0,3-0,5 cm, a kontur jest gładki. W gęstym polipu Podwójny kontrast plwociny gazowej jest bardzo podobny do układu podobnego do kukurydzy, ale wykrztuśna tradycyjna lewatywa z nalewki jest łatwo przytłoczona.
