Hipermagnezemia
Wprowadzenie
Wprowadzenie do hipermagnezemii Kiedy stężenie magnezu w surowicy przekracza normalną wartość, jest to hipermagnezemia, a krew [Mg2]> 1,05 mmola / l lub więcej. Z wyjątkiem kilku czynników jatrogennych, prowadzi to do nadmiernego magnezu w organizmie, a większość z nich jest wydalana z powodu zaburzeń czynności nerek. Zmniejszone, podobnie jak hipomagnezemia, stężenie magnezu w surowicy nie jest wiarygodnym wskaźnikiem wzrostu magnezu, ponieważ 25% magnezu w surowicy wiąże się z białkiem, ta część magnezu nie wywiera efektów fizjologicznych; jon magnezu znajduje się głównie w komórkach, więc Gdy zawartość magnezu w organizmie wzrasta, magnez w surowicy może znajdować się w normalnym zakresie, ale ogólnie stopień hipermagnezemii i wzrost magnezu w organizmie są stałe. Podobnie jak nerka ma pewne opóźnienie w regulacji jonów sodu, jonów potasu i jonów wodorowęglanowych, tak samo regulacja magnezu przez nerki nie odgrywa istotnej roli, dlatego też duża liczba dożylnych preparatów magnezu może być poważnie zaburzona, jeśli nie będzie monitorowana. Hipermagnezemia, w połączeniu z zaburzeniami czynności nerek, regulacja czynności nerek jest poważnie osłabiona, jest podatna na hipermagnezemię. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,075% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: wstrząs kardiogenny
Patogen
Przyczyna hipermagnezemii
(1) Przyczyny choroby
Ostra lub przewlekła niewydolność nerek jest częstsza, ale większość pacjentów z niewydolnością nerek może nadal utrzymywać normalny lub normalny wysoki poziom we krwi i nie ma objawów spowodowanych hipermagnezemią, jeśli nadmierne spożycie (takie jak stosowanie kwasoodpornego Środki lub inne sposoby zbyt dużego dostania się do organizmu (takie jak domięśniowe wstrzyknięcie siarczanu magnezu itp.), Może wystąpić oczywista hipermagnezemia i objawy, ponadto tyroksyna może hamować nerkową resorpcję cewek nerkowych, promować wydalanie magnezu z moczem, więc U niektórych pacjentów z obrzękiem śluzowym może wystąpić hipermagnezemia, aldosteron hamuje również nerkową reabsorpcję magnezu w kanalikach nerkowych i sprzyja wydalaniu magnezu z moczem, więc pacjenci z Addisonem mogą mieć hipermagnezemię.
(dwa) patogeneza
1. Zmniejszenie wydalania magnezu w nerkach: Magnez utrzymuje głównie równowagę i stabilność stężenia w surowicy poprzez regulację nerek. Wydalanie magnezu z moczem w prawidłowej czynności nerek jest równoważne 3% do 5% nadmiaru przesączania kłębuszkowego. Gdy podwyższony jest poziom magnezu w surowicy, nerka Zdolność do wydalania magnezu można znacznie zwiększyć, na ogół nie występuje hipermagnezemia, dlatego hipermagnezemia występuje głównie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
(1) Ostra niewydolność nerek: podczas skąpomoczu ostrej niewydolności nerek może wystąpić łagodna hipermagnezemia.
(2) Przewlekła niewydolność nerek: Gdy szybkość filtracji kłębuszkowej jest mniejsza niż 30 ml / min, magnez we krwi wzrasta.
(3) ciężka hiponatremia: w ciężkiej hiponatremii może wystąpić reabsorpcja magnezu w bliższych zwiniętych kanalikach, może wystąpić łagodna hipermagnezemia.
(4) Zaburzenia endokrynologiczne: zaburzenia niektórych poziomów hormonów, takie jak tyroksyna, hormon kory nadnerczy (głównie aldosteron) hamują wchłanianie zwrotne magnezu w cewkach nerkowych, dlatego u pacjentów z niedoczynnością tarczycy lub niewydolnością nadnerczy może wystąpić hipermagnezemia. Inne hormony, które promują nerkowe wchłanianie zwrotne magnezu obejmują hormon przytarczyc, hormon antydiuretyczny i glukagon.
(5) Zmniejszenie objętości płynu pozakomórkowego: Jeśli ciężkie odwodnienie może prowadzić do skąpomoczu, wydalanie magnezu jest zmniejszone; w tym samym czasie reabsorpcja magnezu przez kanaliki nerkowe zwiększa się przy małej objętości krwi.
2. Nadmierne spożycie magnezu lub zwiększona reabsorpcja magnezu w przewodzie pokarmowym
(1) nadmierne spożycie: generalnie spowodowane przez leki, długotrwałe doustne preparaty zawierające magnez, takie jak tlenek magnezu, wodorotlenek magnezu itp .; duża liczba zastrzyków preparatów magnezu, takich jak duża liczba leczenia siarczanem magnezu w rzucawce lub w stanie przedrzucawkowym.
(2) Zwiększone wchłanianie zwrotne w przewodzie pokarmowym: Witamina D może zwiększać wchłanianie magnezu w jelicie U pacjentów z dużymi dawkami witaminy D może czasami rozwinąć się hipermagnezemia.
3. Anomalia dystrybucji
(1) Masowe niszczenie komórek tkankowych: Ponieważ magnez występuje głównie w komórkach, gdy duża ilość tkanki jest niszczona, duża ilość jonów magnezu dostaje się do krwi i dochodzi do hipermagnezemii, która jest podobna do zmiany jonów potasu, co jest klinicznie powszechne w hemolizie, duże Oparzenia okolicy, ciężki uraz lub uraz chirurgiczny, solubilizacja mięśni szkieletowych itp., Również obserwowana w przypadkach wysokiego katabolizmu.
(2) Przenoszenie jonów magnezu wewnątrz i na zewnątrz normalnych komórek: głównie w kwasicy, gdy wewnątrzkomórkowy magnez jest przenoszony na zewnątrz komórki, występuje hipermagnezemia.
Różnica między tymi dwoma wynika głównie z faktu, że ten pierwszy polega na bezpośrednim przeniesieniu jonów magnezu do wnętrza i na zewnątrz komórki, podczas gdy drugi jest spowodowany wymianą jonów spowodowaną kwasicą.
Zapobieganie
Zapobieganie hipermagnezemii
Po ustaleniu diagnozy hipermagnezemii należy aktywnie poszukiwać przyczyny, jeśli jest ona spowodowana czynnikami jatrogennymi. Stosowanie leków lub preparatów zawierających magnez należy natychmiast przerwać.
Powikłanie
Powikłania hipermagnezemii Powikłania wstrząs kardiogenny
Hipermagnezemia może hamować kurczliwość mięśnia sercowego, prowadząc do niewydolności serca lub wstrząsu kardiogennego.
Objaw
Objawy hipermagnezemii Częste objawy Utrata apetytu, wzdęcia, zaparcia, nudności, ciśnienie krwi, depresja oddechowa, niewydolność oddechowa, arytmia, bradykardia
Objawy kliniczne hipermagnezemii są związane z amplitudą i szybkością wzrostu magnezu w surowicy. Szybkie objawy kliniczne w krótkim okresie są ciężkie, a wczesnymi objawami są słaby apetyt, nudności, wymioty, zaczerwienienie skóry, ból głowy, zawroty głowy itp. Ze względu na brak specyficzności łatwo go zignorować. Gdy stężenie magnezu w surowicy osiągnie 2 ~ 4 mmol / l, mogą wystąpić znaczące zmiany w układzie nerwowo-mięśniowym i krążeniu.
1. Wpływ na nerwy i mięśnie
Podwyższone jony magnezu w surowicy mogą hamować uwalnianie połączeń nerwowo-mięśniowych i centralnej nerwowej acetylocholiny, dlatego charakteryzują się osłabieniem mięśni oddechowych i centralnym hamowaniem Ogólnie stężenie magnezu w surowicy ma pewien związek z objawami klinicznymi, tj. Stężenie magnezu w surowicy> 3 mmol / l Kiedy odruch plwociny jest osłabiony lub zanikł;> 4,8 mmola / l, występuje osłabienie mięśni, mięśnie kończyn są miękkie, a mięśnie oddechowe mogą wystąpić, gdy dotknięte są mięśnie oddechowe. Zatrzymanie oddechu;> 6 mmol / l, może wystąpić poważne zahamowanie ośrodkowe. Takie jak letarg, otępienie, śpiączka itp., Więc gdy do żyły podaje się magnez, prędkość nie może być zbyt duża, dla pacjentów, którzy nie mogą jeść, najlepiej jest wprowadzić dzienną produkcję magnezu bardziej równomiernie w ciągu 24 godzin.
2. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy
(1) Wpływ na serce: objawia się głównie jako hamowanie komórek autonomicznych, objawiające się bradykardią zatokową, blokowaniem przewodzenia w różnych przypadkach, z powodu zmniejszonej samodyscypliny komórek o wysokiej normie, komórek o niskiej samoregulacji, Mogą wystąpić różne zaburzenia rytmu serca.
(2) Wpływ na naczynia krwionośne: Hipermagnez może hamować uwalnianie acetylocholiny z współczulnych zwojów przedangangowych, a uwalnianie odpowiedniej noradrenaliny jest zmniejszone; oczywiście uwalnianie acetylocholiny z nerwu przywspółczulnego jest również hamowane, ale ponieważ to pierwsze działa silniej, jest wyrażane jako naczynie krwionośne. Gładkie rozluźnienie mięśni, zaczerwienienie skóry i spadek ciśnienia krwi.
3. Układ pokarmowy
Hipermagnez hamuje uwalnianie autonomicznych neuroprzekaźników i bezpośrednio hamuje mięśnie gładkie w przewodzie pokarmowym, u pacjentów mogą wystąpić wzdęcia, zaparcia, nudności i wymioty.
4. Układ oddechowy
Ciężka hipermagnezemia może zmniejszać pobudliwość oddechową i paraliż mięśni oddechowych, prowadząc do zatrzymania oddechu.
1. Surowica [Mg2]> 1,05 mmola / L to hipermagnezemia: większość z nich jest spowodowana zmniejszonym wydalaniem magnezu z powodu zaburzeń czynności nerek, ale poważnie należy wziąć pod uwagę następujące szczególne okoliczności:
1 niedoczynność tarczycy, przewlekła niewydolność kory nadnerczy, zwiększone wchłanianie zwrotne magnezu w cewkach nerkowych;
2 nadmierne lub długotrwałe stosowanie leków zobojętniających zawierających magnez;
3 reakcja hemolizy, oparzenia dużego obszaru, ciężki uraz i inne komórki tkanek są niszczone, a wysokie poziomy magnezu w komórkach dostają się do krwi;
4 pacjentów umysłowych ma długotrwałe stosowanie litu;
5 W przypadku kwasicy nadmierna ilość wewnątrzkomórkowego magnezu jest wymieniana poza komórką.
2. Magnez w surowicy jest lekko podwyższony i występują niespecyficzne objawy, takie jak utrata apetytu, nudności, zaczerwienienie skóry, ból głowy itp., Które można łatwo zignorować. Gdy stężenie w surowicy [Mg2]> 2 mmol / l może powodować depresję oddechową i zatrzymanie akcji serca.
Zbadać
Badanie hipermagnezemii
1. Zwiększone stężenie magnezu w surowicy (surowica magnezu> 1,25 mmola / l) może bezpośrednio zdiagnozować hipermagnezemię.
Wydalanie magnezu z moczem w ciągu 2,24 godziny: jest pomocne w rozpoznaniu przyczyny, jeśli utrata jest zmniejszona, oznacza to, że jest ona spowodowana czynnikami nerek, hormonalnymi i metabolicznymi, w przeciwnym razie jest to spowodowane nieprawidłowym wzrostem lub dystrybucją.
3. Badanie elektrokardiograficzne: blok przewodzenia i bradykardia, elektrokardiogram hipermagnezemii wykazał wydłużenie odstępu PR, poszerzenie QRS i wydłużenie odstępu QT, ponieważ magnezowi we krwi często towarzyszy hiperkaliemia, może wydawać się wysoki Ostra fala T.
4. B-ultradźwięki: wczesne wykrywanie zmian organicznych w nerkach.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza hipermagnezemii
Łagodna hipermagnezemia, objawy i oznaki są często nieobecne, łatwe do zignorowania, ponieważ pacjenci z magnezem, szczególnie z niewydolnością nerek, powinni zwracać uwagę na monitorowanie stężenia magnezu we krwi, w połączeniu z oznaczaniem uranu, podstawa podstawowa Diagnoza i diagnostyka różnicowa choroby.
