ostra dekompresyjna martwica kości
Wprowadzenie
Wprowadzenie do osteonekrozy dekompresyjnej Osteonekroza dekompresyjna to martwica kości u pracowników wysokociśnieniowych lub nurków. Prawie połowa pracowników zaangażowanych w prace wysokociśnieniowe może cierpieć z powodu urazów kości i stawów. Na wczesnym etapie był to bezobjawowy uraz kości. Można go znaleźć tylko na zdjęciach rentgenowskich. Typowe miejsce choroby znajduje się w kości ramiennej, kości udowej i kości ramiennej. Tak długo, jak w przeszłości występowała ekspozycja pod wysokim ciśnieniem, niezależnie od tego, czy ma ostrą dekompresję W chorobie może wystąpić martwica dekompresyjna. Pod koniec XVIII wieku w nurkowaniu, tunelowaniu lub kesonach zaobserwowano ekspozycję pod wysokim ciśnieniem Dopiero po zastosowaniu badania rentgenowskiego w klinice w 1895 r. W 1911 r. Bassoe i Bornstein z Niemiec po raz pierwszy zgłosili martwicę kości spowodowaną ekspozycją na wysokie ciśnienie, z których niektóre były częściowo Przypadki filmów rentgenowskich wykazały typowe zmiany reumatoidalnego zapalenia stawów. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,035% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: zakrzepica wstrząsu nerwowego
Patogen
Oste martwica zwyrodnieniowa dekompresyjna
(1) Przyczyny choroby
Po raz pierwszy odkryto, że choroba dekompresyjna była wśród nurków, więc najwcześniejszą znaną chorobą była choroba nurka. Wszyscy zaangażowani w operacje wysokociśnieniowe, tunel i kesony; załoga podwodna wraku szybko uciekła z dna morskiego; załoga lotnicza wzięła kabinę bez kompresji. Szybko wstań; lub symuluj lot w przedziale niskociśnieniowym; nieszczelność przedziału wysokociśnieniowego zawodzi; pacjent w komorze hiperbarycznej może cierpieć na chorobę dekompresyjną z powodu niewłaściwej dekompresji.
(dwa) patogeneza
Patogeneza dekompresyjnej martwicy kości jest nadal niejednoznaczna. Zgodnie z praktyką nurkowania i doświadczalną martwicą kości zwierzęcia przyczyną martwicy kości jest to, że dekompresja jest niewłaściwa, tworzenie się pęcherzyków, powodowanie zatoru, a uszkodzenie kości jest widoczne w długiej kości, na ogół nie obejmującej tułowia. Kość, ze względu na długie kości, żółty szpik kostny, wysoką zawartość tłuszczu, więcej rozpuszczonego azotu, łatwe do tworzenia pęcherzyków, krążenie krwi w szpiku kostnym jest powolne, więc pęcherzyków powietrza w szpiku kostnym nie można szybko rozładować, liczby uszkodzeń kości i ekspozycji na wysokie ciśnienie, liczby historii ostrej dekompresji, Głębokość nurkowania jest proporcjonalna do relacji. Zauważa się, że gdy wystąpi ciężka choroba dekompresyjna, uszkodzenie kości nie następuje natychmiast. Osteonekroza dekompresyjna może wystąpić u pacjentów bez choroby dekompresyjnej lub w przeszłości łagodnej choroby dekompresyjnej. Charakterystyka uszkodzenia kości wydaje się być symetryczna. Teoria prostego zawału pęcherza nie może w wystarczający sposób wyjaśnić wielu zjawisk klinicznych, dlatego niektórzy badacze zaproponowali zator tłuszczowy, stężenie krwi, zwiększone krzepnięcie krwi, zmiany enzymów krwi i przenikanie gazu do tkanek. Teoria efektów i tak dalej.
Zapobieganie
Ostra dekompresja, zapobieganie martwicy kości
Wyeliminuj i zmniejsz lub unikaj czynników chorobowych, wykonuj dobrą pracę w zakresie ochrony pracy i stopniowo ćwicz.
Powikłanie
Ostre dekompresyjne powikłania martwicy kości Powikłania, nerwica, zakrzepica uderzeniowa
Przypadek II może być powikłany centralnym układem nerwowym, objawami nerwów obwodowych, zaburzeniami oddychania lub wstrząsem hipowolemicznym, krzepnięciem wewnątrznaczyniowym, zakrzepicą.
Objaw
Ostre dekompresyjne objawy martwicy kości Typowe objawy Ostry ból Ból stawów Typ skóry obrzęk zgięcia kończyny Niska objętość krwi wstrząs Aseptyczna martwica
Objawy kliniczne i objawy choroby dekompresyjnej są różne. Aby ocenić rokowanie lub wygodę leczenia, klasyfikacja kliniczna jest podzielona na dwa typy: typ I i typ 2. Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych klasyfikuje chorobę dekompresyjną jedynie na objawy bólowe i ciężkie objawy. .
1. Typ I
Obejmuje głównie niektóre przypadki z jedynie objawami bólowymi. W typie I można go podzielić na:
1 Choroba dekompresyjna narządu ruchu, nurkowanie z powietrzem i tunelowanie operatorów wysokociśnieniowych, ból stawu kończyny górnej występuje częściej na początku; podczas gdy nurkowie krwotoczni i pracownicy kesonu mają więcej bólu w kończynach dolnych, ból może dotyczyć więcej niż jednego stawu. Jest bardzo mało dwustronnych symetrycznych bólów stawów. Ból może być przejściowy lub uporczywy, silny ból. Czasami ból jest trudny do zlokalizowania lub migruje, to znaczy przemieszcza się z jednego stawu do drugiego, ból stawów. W okolicy nie ma widocznego zaczerwienienia i obrzęku, ale aktywność jest ograniczona, czasami przyjmując postawę ochronną, wykazując oczywiste zgięcie lub pozycję podatną;
2 choroba dekompresyjna skóry stawów, przemijający ból skóry i swędzenie, znana również jako zgięcia typu skóry, innym rodzajem choroby dekompresyjnej skóry jest zaburzenie krążenia skóry w ramieniu, dolnej części klatki piersiowej, Na skórze brzucha mogą pojawiać się rozszerzone blaszki naczyń krwionośnych lub limfatycznych, a na skórze widoczne są owłosione marmurkowate ślady W tego rodzaju chorobie dekompresyjnej na naczynia limfatyczne wpływa około 10%, co objawia się głównie bólem kończyn i obrzękiem.
2. Typ II
W tym ciężkie przypadki, takie jak ośrodkowy układ nerwowy, objawy nerwów obwodowych, zaburzenia oddychania lub wstrząs hipowolemiczny, około 30% choroby dekompresyjnej typu II ma również ból stawów, zgodnie z jego kluczowymi objawami, jest podzielony na rodzaj płuc , typ nerwu rdzeniowego, przedsionkowy, stężenie krwi i choroba dekompresyjna typu wstrząsu hipowolemicznego.
Zbadać
Oste martwica zwyrodnieniowa dekompresyjna
Czynnik kontaktowy (czynnik Hagemana, czynnik XII) w łańcuchu krzepnięcia krwi można aktywować.
Zgodnie z rentgenowskimi objawami martwicy kości dekompresyjnej British Medical Association dzieli ją na dwie główne kategorie: AB. Prognozy zmian typu A są złe, choroba jest aktywna i łatwo jest spowodować utratę funkcji kości i stawów oraz niepełnosprawność; zmiany typu B są bardziej stabilne, odległość Powierzchnia stawowa jest daleko i rzadko ulega dalszemu pogorszeniu Po latach obserwacji klinicznych nie ma statystycznej różnicy w rozwoju i prognozowaniu zmian typu AB Naukowcy chińscy i japońscy mają wyniki badań rentgenowskich na martwicę dekompresyjną zgodnie z ich doświadczeniem klinicznym. odpowiednio zaproponują odpowiednie metody klasyfikacji (tabela 1).
Według ostatnich badań 1269 przypadków pracowników wysokociśnieniowych, prawie 30 000 filmów rentgenowskich, wykazało, że zmiany martwicy kości w dekompresji występują w górnej krawędzi głowy kości ramiennej i szyi w środkowej części kości udowej, którą autor nazwał dekompresją Specyficzny obszar martwicy kości jest pokazany na rycinach 1 i 2.
Osteonekroza dekompresyjna kości długich ma specyficzny obszar rozwoju. To odkrycie sprzyja poprawie wczesnej diagnozy tej choroby i odróżnieniu jej od innych zmian kostnych. Powód, dla którego dekompresyjna osteonekroza występuje w tych określonych częściach Może to być związane z osteoporozą, wysokim stresem, wysoką zawartością tłuszczu, dużą objętością krwi i powolnym miejscowym przepływem krwi Te kompleksowe czynniki sprzyjają tworzeniu się i gromadzeniu się pęcherzyków powietrza w okolicy, powodując miejscową zatorowość i wpływając na ukrwienie. , co prowadzi do martwicy kości.
Gregg (1981) wstrzyknął bisfosforan znakowany 99mTc 5 μC z żyły ucha królika Po skanowaniu kości i porównaniu filmu rentgenowskiego stwierdzono skan kości radionuklidowej. Wczesne rozpoznanie martwicy kości z dekompresją było lepsze niż film rentgenowski.
Do wykrycia martwicy kości z dekompresją zastosowano ultradźwięki w trybie B. W porównaniu z filmami rentgenowskimi oba były w zasadzie takie same, ponieważ ultrasonografia w trybie B jest prosta i niedroga, dlatego warto ją spopularyzować.
Diagnoza
Diagnoza i diagnostyka różnicowa ostrej martwicy kości dekompresyjnej
Kryteria diagnostyczne
1. Historia ma sprężony gaz oddechowy, operacje wysokociśnieniowe, historię operacji nurkowania, wcześniejsze doświadczenia, że głębokość wody jest płytka na 12 m, powtarzająca się praca nie może wystąpić choroba dekompresyjna, ale ostatnio zgłaszano operacje podwodne na głębokości 6 ~ 8,5 m, powtarzane operacje, Lub fizyczna pracochłonność, czas pracy dłuższy niż 2 godz., Często mogą wystąpić bóle stawów po ściekach i wyleczone przez leczenie kompresyjne, dlatego wszelkie zmiany ciśnienia w środowisku drastycznie się zmieniają, na przykład w środowisku o wysokim ciśnieniu, od ostrego do ciśnienia atmosferycznego Dekompresja lub szybka dekompresja do środowiska niskiego ciśnienia pod normalnym ciśnieniem może spowodować ostrą chorobę dekompresyjną.
2. Znaki
Dotknięte kończyny były w większości wyboczone, bez wyraźnego zaczerwienienia i obrzęku, a tkliwość nie była oczywista.
3. Diagnoza terapeutyczna Jeżeli istnieje komora hiperbaryczna, w podejrzanych przypadkach wykonuje się rutynową terapię ciśnieniową. Większość pacjentów z prawdziwymi objawami może szybko zniknąć po leczeniu uciskowym, jednak miejscowi pacjenci mogą nawrócić po leczeniu uciskowym, co powinno być Zidentyfikowano inne choroby zwyrodnieniowe stawów.
Rozpoznanie kliniczne dekompresyjnej martwicy kości opiera się głównie na historii narażenia na wysokie ciśnienie, historii nurkowania z gazem kompresyjnym oddechowym oraz obrazowaniu kości.
Należy zwrócić szczególną uwagę na historię narażenia na wysokie ciśnienie, należy zauważyć, że opóźnienie dekompresyjnej martwicy kości jest zróżnicowane, większość pacjentów nie ma objawów we wczesnym stadium, tylko gdy zmiana wpływa na powierzchnię stawową lub kość korową i powoduje ból lub nieprawidłową funkcję stawów, pacjent Aby skorzystać z pomocy medycznej, lekarze powinni zachować czujność w pracy klinicznej i mieć możliwość wystąpienia choroby w dowolnym momencie: współpracując z badaniem obrazowym, należy zwrócić uwagę na jej szczególne miejsce uprzywilejowania. Jeden z punktów, których nie można zignorować w diagnozie.
Diagnostyka różnicowa
Zwróć uwagę na identyfikację chorób związanych z zaburzeniami oddychania, wstrząsem hipowolemicznym, krzepnięciem wewnątrznaczyniowym i zakrzepicą.
