Hiperkalcemia u osób starszych
Wprowadzenie
Wprowadzenie do hiperkalcemii u osób starszych Hiperkalcemia może być przejawem poważnej choroby lub nowotworu złośliwego i może być wykryta w badaniach laboratoryjnych u pacjentów bez znaczących objawów choroby. Przed analizą hiperkalcemii ważne jest, aby upewnić się, że występuje hiperkalcemia, a nie fałszywie dodatnie wyniki uzyskane w testach laboratoryjnych. Obecność hiperkalcemii potwierdzono dopiero wtedy, gdy skorygowane stężenie wapnia w surowicy przekroczyło 10,8 mg / dl (2,7 mmol / l) lub zjonizowany wapń przekroczyło 5,4 mg / dl (1,35 mmol / l). Ponieważ hiperkalcemia, niezależnie od tego, czy jest trwała czy przerywana, jest zawsze obecna, można ją zdiagnozować za pomocą wielu testów na obecność wapnia na czczo. Gdy zdecydowanie wystąpi hiperkalcemia, należy zdiagnozować przyczynę. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,5% Osoby podatne: osoby starsze Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: śpiączka, nadciśnienie, arytmia
Patogen
Przyczyny hiperkalcemii u osób starszych
Współczynnik ciała (90%):
Związane z przytarczycami, nadczynnością przytarczyc i rakiem stanowią 90% choroby. Jest to związane z wysokim obrotem kości. U osób w podeszłym wieku główną patogenezą jest zwiększona resorpcja kości. Kobiety po menopauzie nie mają estrogenu, aby przeciwdziałać PTH w celu stymulowania resorpcji kości, co zwiększa pierwotną nadczynność przytarczyc; długotrwały niedobór wapnia może również prowadzić do wtórnej Parathormia płciowa; przewlekła niewydolność nerek może również przejść przez trzy nadczynności przytarczyc, prowadząc do hiperkalcemii, nowotwory złośliwe również powodują hiperkalcemię poprzez zwiększenie resorpcji kości.
Inne czynniki chorobowe (10%):
Związane z nowotworami złośliwymi, związane z witaminą D i związane z niewydolnością nerek. Główne sposoby to: 1 zlokalizowane osteolityczne zniszczenie kości spowodowane przerzutami do kości nowotworów złośliwych, takich jak rak piersi, 2 szpiczak mnogi i inne hematologiczne nowotwory złośliwe obejmujące szpik kostny oraz złośliwe występowanie w płucach, nerkach i układzie moczowo-płciowym Synteza nowotworów, wydzielanie niektórych cytokin i hormonów związanych z nowotworem, takich jak IL-1, IL-6, TNF-α, białko związane z hormonem przytarczyc (PTHrP) itp., Prowadzące do humoralnej hiperkalcemii.
Patogeneza
Patogeneza jest inna, a jej patogeneza również inna. Sprowadza się do czterech aspektów: 1 zwiększonej resorpcji kości; 2 zwiększonego wchłaniania wapnia w jelitach; 3 zwiększonego wchłaniania zwrotnego wapnia w moczu; 4 stężenia we krwi,
Zapobieganie
Zapobieganie hiperkalcemii w podeszłym wieku
1. Wśród środków zmniejszających stężenie wapnia we krwi większość leków jest toksyczna, a ich czas działania jest krótki, co nie jest odpowiednie do długotrwałego stosowania.
2. Wapń we krwi został pilnie wyleczony do normalnego poziomu, a przyczyna powinna być odpowiednio leczona.
Powikłanie
Powikłania hiperkalcemii w podeszłym wieku Komplikacje, śpiączka, nadciśnienie, arytmia
Mogą być komplikowane przez objawy neurologiczne, takie jak śpiączka, wysokie ciśnienie krwi, arytmia, zatrzymanie akcji serca i tak dalej.
Objaw
Objawy hiperkalcemii u osób starszych Częste objawy Zmęczenie zwapnienie wielomocz depresja zaparcia nudności śpiączka zatrzymanie akcji serca
Hiperkalcemia spowodowana dowolną przyczyną może powodować zmęczenie, depresję, splątanie, lęk przed jedzeniem, nudności, wymioty, zaparcia, odwracalne zaburzenia czynności kanalików, wielomocz, zmiany w elektrokardiogramie (skrócenie odstępu QT, a nawet rytm serca) Objawy, nie ma wyraźnej korelacji między nasileniem hiperkalcemii a objawami Zwykle poziom wapnia we krwi jest wyższy niż 2,9-3,0 mmola / l (11,5 ～ 12,0 mg / dl), ale objawy pojawiają się bardziej, ale Istnieją wyjątki; gdy poziom wapnia we krwi przekracza 3,2 mmola / l (13,0 mg / dl), może wystąpić niewydolność nerek i zwapnienie skóry, naczyń krwionośnych, serca, płuc, nerek itp., Zwłaszcza stężenie fosforanów we krwi. Lub z powodu upośledzenia czynności nerek i podwyższonego poziomu fosforanów we krwi, tak zwana ciężka hiperkalcemia ogólnie odnosi się do nagłego wypadku medycznego stężenia wapnia we krwi ≥ 3,7 mmol / l (15,0 mg / dl), u pacjentów często występuje śpiączka i zatrzymanie akcji serca .
Zbadać
Badanie hiperkalcemii u osób starszych
Badanie krwi, stężenie wapnia w surowicy> 2,75 mmola / l, wzrost azotu mocznikowego.
Elektrokardiogram: segment ST skrócony, fala T niska lub odwrócona, może mieć różne stopnie bloku przewodzenia, promieniowanie rentgenowskie można znaleźć w odkładaniu wapnia, kamieni nerkowych, zmianach kostnych.
Diagnoza
Diagnoza i diagnostyka różnicowa hiperkalcemii u osób starszych
Diagnoza hiperkalcemii nie jest trudna, trudno jest zdiagnozować przyczynę hiperkalcemii, o ile skorygowane stężenie wapnia w surowicy przekracza 10,8 mg / dl (2,7 mmol / l) lub zjonizowany wapń przekracza 5,4 mg / dl (1,35 mmol). / L) może zdiagnozować hiperkalcemię, czasem trzeba ją zdiagnozować za pomocą wielu testów.
Zwykle bezobjawową hiperkalcemię zwykle obserwuje się w pierwotnej nadczynności przytarczyc; w większości przypadków hiperkalcemia spowodowana nowotworami złośliwymi jest ciężka i trudna do leczenia (np. Towarzyszy im niedokrwistość, utrata masy ciała, niskie Białko itp. Oraz pacjenci z nowotworami złośliwymi często mają mniej niż 6 miesięcy od odkrycia hiperkalcemii do śmierci; jeśli pacjent nie ma innych objawów i tylko hiperkalcemię lub niektóre objawy hiperkalcemii Jeśli czas kamicy nerkowej wynosi od 1 do 2 lat, możliwość wystąpienia nowotworu złośliwego jest bardzo mała, co jest klinicznie pomocne w identyfikacji hiperkalcemii, a ponadto do wykrycia PTH i specyficznego testu radioimmunologicznego stosuje się test radioimmunologiczny (podwójne przeciwciało). Analityczne wykrywanie PFHrP we krwi ma ogromne znaczenie w diagnostyce różnicowej hiperkalcemii; nie można nie doceniać dokładnego zrozumienia nawyków żywieniowych pacjenta i historii przyjmowania różnych witamin i leków w związku z odkryciem niektórych rzadkich przyczyn, Dla pacjentów z chorobami ziarniniakowymi, takimi jak zatrucie witaminą D3 lub sarkoidoza, wykrycie w osoczu poziomów 25 (OH) D3 lub 1,25- (OH) 2D3 ma ważną wartość identyfikacyjną.
