ostra białaczka szpikowa u dzieci
Wprowadzenie
Wprowadzenie do ostrej białaczki szpikowej u dzieci Ostra białaczka szpikowa (AML) jest podobna do dorosłych (<50 lat) w biologii molekularnej i odpowiedzi na chemioterapię. AML u niemowląt i małych dzieci jest bardziej podatny na białaczkę pozaszpikową niż dorośli. Wskaźnik wyleczenia AML w ciągu ostatnich 20 lat wynosi około 40%, czyli znacznie mniej niż u dzieci ze WSZYSTKIMI. Po pierwszej remisji AML wyniki allogenicznego BMT u rodzeństwa były nieco lepsze niż chemioterapia. Dzieci z AML mogą występować w każdym wieku. Częstość występowania w każdej grupie wiekowej jest zasadniczo taka sama, nieco wyższa u młodzieży, w przeciwieństwie do ALL w wieku od 3 do 4 lat. Nie ma różnicy między kobietami i mężczyznami. Początek AML jest związany z niektórymi chorobami dziedzicznymi, na przykład w 21-trisomii, niedokrwistości Fanconiego, częstość występowania AML jest wyższa. Prawdopodobieństwo wtórnego AML po leczeniu niektórych nowotworów złośliwych wynosi około 5%. AML występuje w połączeniu z niektórymi lekami (takimi jak cyklofosfamid, podofilotoksyna) i radioterapią. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,0001% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: niedokrwistość, sepsa, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego, zaburzenia świadomości
Patogen
Przyczyna ostrej białaczki szpikowej u dzieci
(1) Przyczyny choroby
Możliwe czynniki chorobotwórcze obejmują następujące aspekty.
Czynniki, które mogą powodować białaczkę w dzieciństwie, obejmują genetyczne, środowiskowe, wirusowe zakażenie i czynniki niedoboru odporności, ale dla każdego pacjenta z białaczką przyczyna osobnika jest często nieokreślona.
(1) Czynniki środowiskowe:
Czynniki radiacyjne: Częstość występowania białaczki u osób z diagnozą i leczeniem rentgenowskim, leczeniem 32P i bombardowaniem atomowym jest wysoka. Potwierdził to wzrost zachorowań na białaczkę lokalną po bombardowaniu atomowym w Japonii podczas II wojny światowej. Narażenie na promieniowanie terapeutyczne zwiększa również częstość występowania białaczki.
Czynniki chemiczne: benzen, leki przeciwnowotworowe, takie jak środki alkilujące i etopozyd, oraz bis-morfolina do leczenia chorób srebra mogą powodować białaczkę. Inne chemikalia, które mogą być związane z wystąpieniem ALL, obejmują herbicydy, insektycydy, kobiety w ciąży, alkohol, środki antykoncepcyjne, tytoń i rozpuszczalniki chemiczne, ale dokładny związek między tymi czynnikami a wystąpieniem ALL nie jest jeszcze pewny.
(2) Czynniki infekcji:
Potwierdzono rakotwórcze i białaczkowe działanie wirusa u niektórych zwierząt. Wykazano, że wirus białaczki dorosłych T (HTLV) powoduje u dorosłych białaczkę limfocytową T. U dzieci z białaczką nie potwierdzono żadnej specyficznej infekcji wirusowej. Wiadomo, że chłoniak Burkitta związany jest z infekcją wirusem EB. Krótko mówiąc, przyczyna zaburzeń hematopoetycznych komórek macierzystych w białaczce jest wieloczynnikowa, z przyczynami zewnętrznymi i czynnikami wewnętrznymi, czynnikami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Czynniki zewnętrzne, takie jak fizykochemiczne, wirusowe itp., Czynniki wewnętrzne, takie jak zmiany chromosomalne, nienormalna naprawa DNA, nierównowaga immunologiczna. Chociaż występowanie białaczki jest zwiększone w zespole wrodzonym, większość białaczek może zostać nabyta. Jeśli chodzi o dokładną przyczynę białaczki, ludzie stale próbują zbadać badania.
(3) Wrodzone czynniki genowe (genetyczne):
Doniesiono, że częstość występowania białaczki u dzieci z białaczką (w tym ALL) jest 2 do 4 razy większa niż w populacji ogólnej. Po wystąpieniu białaczki u jednego z bliźniąt monozygotycznych prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnej białaczki wynosi aż 25%; im młodszy wiek wystąpienia, tym większa szansa na kolejny początek; gdy wiek wystąpienia wynosi> 7 lat, prawdopodobieństwo kolejnego wystąpienia jest znacznie zmniejszone. Pokazuje, że występowanie białaczki może być związane z wrodzonymi czynnikami genetycznymi, ale dokładne czynniki genetyczne nie są jeszcze jasne. Zmiany chromosomalne w ANLL są związane z wieloma cechami klinicznymi. ML: t (9; 22), inv (3). M2: t (8; 21), t (9; 22), t (6; 9), t / del (12). M3: t (15; 17). M4: t (8; 21), 5q inv (3), t / del (11). M4E0: inv (16), del (16). M5a: t (11q). M5b: t (3; 16). M6: t (3; 5). M7: inv (3). Oceny ryzyka AML można pogrupować według cech genetycznych skriningu diagnostycznego, aby ułatwić opracowanie późniejszych strategii leczenia Zapoznaj się z zalecanym przez NCCN (2010) grupowaniem ryzyka: grupa prognostyczna, grupa o umiarkowanym rokowaniu i grupa o złym rokowaniu.
Wrodzone choroby: takie jak niedokrwistość Fanconiego, zespół Downsa, zespół Blooma itp., Częstość występowania białaczki jest wysoka.
(4) Inne choroby krwi:
Niektóre nabyte choroby można przekształcić w AML. Najczęstszą jest konwersja zespołu mielodysplastycznego (MDS) w AML. W przeszłości MDS przed transformacją nazywano przed białaczką. Większość białaczek transformowanych przez MDS to AML Inne choroby mieloproliferacyjne, takie jak policythemia vera i pierwotne zwłóknienie szpiku, mogą zostać przekształcone w AML w późniejszych stadiach choroby. Kilka atypowych anemii aplastycznych i wybuchów Hemoglobinuria podczas snu seksualnego można również przekształcić w AML.
(dwa) patogeneza
1. Istnieje wiele badań nad patogenezą białaczki, w tym badań nad molekularnymi zmianami genetycznymi, czynnikami prognostycznymi, epidemiologią molekularną i farmakogenetyką. Spekuluje się, że istnieją dwie możliwości, to znaczy nabyte uszkodzenie genetyczne może aktywować początkowy onkogen komórki lub inaktywować gen supresorowy guza (gen przeciwnowotworowy), z których oba mogą prowadzić do utraty zdolności monitorowania guza i niekontrolowanej proliferacji komórek białaczkowych. Te zmiany genetyczne mogą być mutacjami punktowymi, amplifikacją genów, delecjami genów lub translokacjami chromosomów. Translokacje chromosomalne można zaobserwować w wielu białaczkach. Translokacja może ukryć gen w nowej lokalizacji, przekształcając nowy początkowy onkogen w promotor lub stając się wzmacniaczem innych unikalnych genów. Na przykład, w translokacji chromosomalnej t (8; 14), wzmacniacz genu łańcucha ciężkiego immunoglobuliny jest zestawionym składnikiem blisko genu MYC, co powoduje chłoniaka Burkitta. Translokacje mogą również zachodzić w obrębie dwóch genów, co prowadzi do rearanżacji genów i białek chimerycznych.
2. Aktywacja onkogenów W ostatnich latach molekularne badania genetyczne potwierdziły, że ludzkie nowotwory są blisko spokrewnione z onkogenami: prawie wszyscy pacjenci z białaczką mają ekspresję genów c-myc lub Ha-ras. Zwiększona ekspresja genu c-myc w ostrej białaczce i przewlekłej katastrofie. Aktywność N-ras w ostrej białaczce szpikowej była znacznie zwiększona. Gen c-myc jest amplifikowany dziesiątki razy, gdy nawracają promielocytowe i inne ostre białaczki szpikowe. Aktywacja onkogenu odbywa się na ogół poprzez trzy szlaki, mutacje punktowe (protoonkogeny są mutowane w określonej pozycji w sekwencji kodującej, mutowany jest jeden nukleotyd, powodując zmianę odpowiedniego aminokwasu), amplifikacja (niektóre onkogeny replikują się na oryginalnym chromosomie) Wiele kopii, prowadzących do wzrostu produktu genu, co prowadzi do nieprawidłowej funkcji komórek) i translokacji (onkogeny są przenoszone na inne chromosomy w ich normalnej pozycji, dzięki czemu ich spoczynkowe proto-onkogeny stają się aktywowanymi onkogenami).
3. Cechy cytogenetyczne i znaczenie kliniczne złośliwych guzów szpikowych
Zgodnie z klasyfikacją WHO, nowotwory złośliwe szpiku obejmują szereg chorób nowotworowych obejmujących szpikowe komórki szpikowe, w tym ostrą białaczkę szpikową (AML), przewlekłą chorobę mieloproliferacyjną (MPD) i zespół mielodysplastyczny (MDS). Ponieważ cechy cytogenetyczne nowotworów szpiku są o wiele bardziej cenne w diagnozowaniu i ocenie rokowań chorób niż w immunofenotypowaniu i klasyfikacji morfologicznej, niektóre konkretne rodzaje chorób zostały genetycznie oparte na obecnej klasyfikacji. Funkcje są podzielone osobno na niezależny podtyp. 79% do 85% dzieci z AML wiąże się z nieprawidłowościami chromosomalnymi. 55% przypadków AML wystąpiło tylko jako pojedyncza nieprawidłowość, z wyjątkiem dodatkowych nieprawidłowości. Stosując technologię wysokiej rozdzielczości, wskaźnik wykrycia nieprawidłowości kariotypu wynosi aż 90% lub więcej. W przeciwieństwie do zmiany ALL chromosomu, nieprawidłowość chromosomowa AML zostaje zmieniona na główną strukturę, do 39 gatunków. Aberracja ilościowa jest stosunkowo niewielka pod względem rodzaju i znaczenia klinicznego.
Zapobieganie
Zapobieganie ostrej białaczce szpikowej u dzieci
1. Unikaj kontaktu ze szkodliwymi czynnikami, aby uniknąć narażenia na szkodliwe chemikalia, promieniowanie jonizujące i inne czynniki powodujące białaczkę Osoby zaangażowane w prace radiacyjne powinny wykorzystywać benzen jako surowiec chemiczny do ochrony osobistej i wzmocnienia środków zapobiegawczych. Unikaj zanieczyszczenia środowiska, zwłaszcza zanieczyszczenia środowiska wewnątrz; niemowlęta i kobiety w ciąży są bardziej wrażliwe na promieniowanie i podatne na zagrożenia, kobiety powinny unikać narażenia na nadmierne promieniowanie podczas ciąży, w przeciwnym razie częstość występowania białaczki u płodu jest większa.
2. Energicznie przeprowadzaj profilaktykę i leczenie różnych chorób zakaźnych, zwłaszcza wirusowych chorób zakaźnych. Wykonaj dobrą robotę szczepień. Zwróć uwagę na racjonalne stosowanie leków, ostrożnie używaj leków cytotoksycznych itp., Musi być prowadzony przez lekarza, nie używaj ani nie nadużywaj przez długi czas.
3. Wykonuj dobrą pracę w zakresie eugeniki, aby zapobiegać niektórym wrodzonym chorobom, takim jak 21-trisomia, niedokrwistość Fanconiego itp.
4. Wzmocnij ćwiczenia fizyczne, zwracaj uwagę na higienę żywności, utrzymuj komfortowy nastrój, pracę i odpoczynek oraz zwiększaj odporność organizmu. Zabrania się przyjmowania leków szkodliwych dla komórek szpiku kostnego, takich jak chloramfenikol i bisfedryna.
Powikłanie
Powikłania ostrej białaczki szpikowej u dzieci Powikłania, niedokrwistość, obrzęk dysku wzrokowego, świadomość
1. Niedokrwistość i krwotok: niedokrwistość jest stopniowo pogarszana, mogą wystąpić kołatania serca i szumy uszne; może wystąpić hemoliza i różne stopnie krwawienia; typ M3 ma poważniejszą tendencję do krwawień, a DIC ma skłonność do występowania przed leczeniem i na początku leczenia; Krwiak podskórny, krwotok siatkówki w dnie oka, prowadzący do utraty wzroku; zwiększone ciśnienie śródczaszkowe podczas krwotoku śródczaszkowego, objawiające się bólem głowy, wymiotami, drgawkami i śpiączką; przewód pokarmowy i krwawienie z dróg moczowych; przewód pokarmowy i krwotok śródczaszkowy mogą powodować śmierć.
2. Zakażenie: często powikłane infekcją, łatwe do rozprzestrzenienia się na posocznicę; częstymi miejscami zakażenia są układ oddechowy, wzdęcie skóry, zapalenie jelit, zapalenie odbytu itp., Może wystąpić pleśniawka, choroba grzybicza odbytu, grzybicze zapalenie jelit i grzyb głęboki Zakażenie itp.
3. Infiltracja komórek białaczkowych: może być powikłana niewydolnością szpiku kostnego oraz naciekaniem tkanek i narządów całego ciała, wątroby i śledziony, obrzękniętych węzłów chłonnych; obrzęk i ból stawów, utrudnianie działania; może być powikłany białaczką centralnego układu nerwowego, zielonym guzem objawiającym się podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym, Ból głowy, wymioty, niewyraźne widzenie spowodowane obrzękiem dysku wzrokowego, może również powodować uszkodzenie nerwów czaszkowych, takie jak porażenie twarzy, a nawet napady padaczkowe, zaburzenia świadomości itp .; białaczka ślinianek przyusznych; białaczka jąder; oczywisty obrzęk nerek; skóra, przewód pokarmowy, płuca Gdy opłucna i serce infiltrują, powoduje to objawy dysfunkcji odpowiedniego narządu.
Objaw
Objawy ostrej białaczki szpikowej u dzieci Typowe objawy: osłabienie, małopłytkowość, neutropenia, ból kości, naciek skóry, powiększenie śledziony, gorączka, krwotoczna skóra, błona śluzowa, białaczka, naciek komórek
Dzieci z AML zaczynają wykazywać różne stopnie bladości, zmęczenia, krwawienia ze skóry lub błon śluzowych lub gorączkę / infekcję (często nieskuteczne w leczeniu antybiotykami), objawy te są spowodowane niedokrwistością, małopłytkowością i neutropenią, a zmiany krwi są wtórne do infiltracji komórek białaczki Szpik kostny, normalne komórki krwi, ból kości AML, ból stawów nie jest tak powszechny jak ALL, węzły chłonne, wątroba, powiększenie śledziony nie jest tak oczywiste jak ALL, ogromna wątroba, powiększenie śledziony występuje tylko u małych niemowląt AML, typ M3 często w połączeniu z ciężkim krwawieniem i DIC Typ M4, typ M5 występuje częściej niż małe niemowlęta z wysokimi białymi krwinkami, naciekami skóry oraz z CNSL, typ M4, typ M5 występuje częściej w wrodzonej białaczce, zielony guz występuje częściej w ML, M2, hemoglobiny płodowej typu M6 (HbF) i hemoglobinie H (HbH) wzrosła, M7 może wystąpić u niemowląt w wieku poniżej 3 lat, szczególnie z zespołem Downa.
Zbadać
Badanie ostrej białaczki szpikowej u dzieci
Obraz krwi
Niedokrwistość i małopłytkowość występują niezwykle często (od 75% do 90%). Liczba białych krwinek u połowy pacjentów z AML jest zwiększona, głównie od 10 × 109 / L do 100 × 109 / L, aw 20% przypadków nawet> 100 × 109 / L. U niektórych pacjentów liczba białych krwinek jest normalna, a liczba białych krwinek u niewielkiej liczby pacjentów (często M3 lub starszych) wynosi <4,0 × 109 / l. 80% pacjentów ma niższą hemoglobinę niż normalnie, a nawet ciężka niedokrwistość, retikulocyty często się zmniejszają. Liczba płytek krwi zmniejszyła się u większości pacjentów, z kilkoma prawidłowymi lub nieznacznie podwyższonymi.
Szpik kostny
Większość pacjentów jest wysoce proliferująca, a normalne komórki krwiotwórcze są zastępowane komórkami białaczkowymi; niewielka liczba pacjentów ma hiperplazję szpiku kostnego, ale pierwotne komórki są nadal ponad 30%. Jeśli ciało Auera zostanie znalezione w cytoplazmie, bardziej pomocne jest wykluczenie diagnozy AML.
Dokładna diagnoza białaczki jest warunkiem prawidłowego stosowania chemioterapii. Obecnie na całym świecie akceptowane są morfologia, immunologia, cytogenetyka i klasyfikacja molekularna, którą często nazywamy klasyfikacją MICM. Jeśli więc rozważymy białaczkę, Trzeba wykonać powyższe kontrole, jednym z nich jest zdiagnozowanie białaczki, drugim jest określenie rodzaju białaczki, wybór planu leczenia i ocena rokowania.
1. Barwienie histochemiczne
Różne cechy barwienia cytochemicznego różnych podtypów AML są różne, więc barwienie cytochemiczne AML jest bardzo ważne dla diagnozy tej choroby.
2. chromosom
79% do 85% dzieci z AML wiąże się z nieprawidłowościami chromosomalnymi. Około połowa przypadków AML była spowodowana tylko pojedynczą nieprawidłowością kariotypu, a pozostałym towarzyszyły dodatkowe nieprawidłowości. Stosując technologię wysokiej rozdzielczości, wskaźnik wykrycia nieprawidłowości kariotypu wynosi aż 90% lub więcej. Nieprawidłowości chromosomalne AML są zniekształcone strukturalnie, do 39 gatunków, i niektóre specjalne nieprawidłowości strukturalne, takie jak t (8; 21) (q22; q22), t (15; 17) (q22; q11-12) i Inv (16) (p13; q22) lub t (16; 16) (p13; q11) wiąże się z dobrym rokowaniem. Wartość nieprawidłowości kariotypowych w diagnozie i znaczeniu prognostycznym AML jest znacznie ważniejsza niż immunofenotypowanie.
(1) Przegrupowanie specyficznej struktury chromosomów:
t (8; 21) (q22; q22) jest jedną z najczęstszych charakterystycznych nieprawidłowości chromosomowych w AML Dzieci o niskiej skuteczności i złym rokowaniu.
t (15; 17) (q22; q21) i PML-RARA: obserwowane u 70% pacjentów z APL, badania molekularne wykazały, że 100% APL ma t (15; 17), ponieważ nigdy nie zaobserwowano go w innych podtypach leukocytów i guzach, Dlatego staje się wysoce specyficznym markerem cytogenetycznym APL. Pacjenci w tej grupie mają dobry ogólny efekt i długi okres przeżycia.
t (9; 11) (p22; q23): jest najczęstszą formą translokacji w anomaliach 11q23. 75% jest typu AML-M5, zwłaszcza M5α. Ogólne prognozy są dobre. Jednak wiek pacjenta, liczba białych krwinek oraz obecność lub brak zajęcia ośrodkowego układu nerwowego również determinują rokowanie pacjenta.
t (10; 11) (p11-15; q23): obserwowany głównie u pacjentów z typem AML-M5, częściej u dzieci, 80% pacjentów w wieku <3 lat. Złe rokowanie, 2-letnie przeżycie wolne od choroby 50%. Translokacja prowadzi do powstania genu fuzyjnego MLL-ELL.
t (11; 19) (q23; p13.3): można go znaleźć w ALL, AML-M4, M5, M1, M2 i występuje częściej u niemowląt w wieku poniżej 1 roku. Mediana czasu przeżycia wyniosła 17,6 miesiąca.
t (6; 9) (p23; q34): 2% w AML, głównie M2, a następnie M4. Wstępny opis charakteryzuje się prawidłową bazofilią w szpiku kostnym. 20% pacjentów miało historię wcześniejszego MDS. Młodzi pacjenci (w wieku od 20 do 30 lat) mają złe rokowanie.
Inv (3) (q21q26): w tym inv (3) (q21q26), t (3; 3) (q21; q11q26), t (3; 3) (q21; q26), inv (3) (q21; q26) , del (3) (q12q21), t (1; 3) (p36; q21) i inne postacie. Ten typ odpowiada za około 1% AML. Młodzi pacjenci mają historię MDS i można je zobaczyć w M1, M4, M6, M7 itp.
t (3; 5) (q21; q31): 1/4 pacjentów było w grupie M6. W przeciwieństwie do inv (3) u pacjentów nie wystąpił wzrost liczby płytek krwi, ale ryzyko wystąpienia zespołu Sweeta było wysokie. Zaangażowany w gen 5q34 NPM.
t (9; 22) (q34; q11): rzadki typ z częstością mniejszą niż 1%, występującą głównie w AML-M1 i kilka w M2. Prognozy są złe.
Ht (7; 11) (p14; p15): rzadki typ, zdecydowana większość przypadków jest diagnozowana morfologicznie jako AML-M2, a kilka to M4. Klinicznie znaczącą cechą jest trójliniowa patologiczna hematopoeza i pojawienie się gigantycznych dojrzałych granulocytów z nieprawidłowościami jądrowymi pseudo-pelger-huüt.
t (8; 16) (p11; p13): rzadko, charakteryzuje się fagocytozą czerwonych krwinek przez komórki pierwotne, ale bez eozynofilii. Najczęściej młodzi pacjenci, często z naciekami pozaszpikowymi. Złe rokowanie.
t (1; 22) (p13; q13): stwierdzono tylko u dzieci M7, 28% dzieci M7 i 67% niemowląt M7.
t (16; 21) (p11; q22): Młodzi pacjenci (MA 22 lata), wszystkie podtypy FAB, ze złym rokowaniem (MS 16 miesięcy).
t (16; 21) (q24; q22): Funkcja produktu genu fuzyjnego AML1-MTG16 jest podobna do AML1 / MTG8 z t (8; 21) (q22; q22), co może być odmianą t (8; 21).
Del (20) (q11, 2q13.3) można zaobserwować u 2% do 3% pacjentów z AML o złym rokowaniu.
t (1; 7) (p10; p10) zwykle ma wcześniej białą historię.
(2) Nieprawidłowa liczba chromosomów:
A. Trisomia 8: Trisomia 8 jest najczęstszą liczbą nieprawidłowości w AML, którą można zaobserwować w 20% przypadków, jako izolowaną nieprawidłowość, 8 często występującą w AML-M5, M4, M1, a rzadko w M3. Jako dodatkowy wyjątek można zobaczyć w różnych typach. 8 nieprawidłowych AML ma umiarkowane rokowanie.
B. Trisomia 4: rzadki typ, bardziej powszechny w AML-M4, a niektóre doniesienia sugerują, że występowanie tej translokacji jest związane z historią kontaktu z poprzednimi środkami zniekształcającymi. Większość łączy się z dodatkowymi nieprawidłowościami chromosomowymi, takimi jak 8. Pacjent ma złe rokowanie.
C. Inne trisomia: 21-trisomia jest powszechnie spotykana w AML-M2 jako izolowana nieprawidłowość o złym rokowaniu. Zgłoszono również 9, 22, 11, 13, 19, 6.
D.-7: Częstotliwość wykrywania ma drugie miejsce po trisomii 8, a pacjenci z monomerem 7 mogą być związani z ekspozycją na substancje chemiczne lub inne toksyczne substancje. Białaczkę rodzinną można zobaczyć w monomerze 7. Zespół dzieciństwa 7 objawia się jako diagnoza przed białaczką, a następnie stopniowo ewoluuje w kierunku AML ze złym rokowaniem, któremu często towarzyszy infekcja.
E.-5 / 5q-: Nie tak powszechny jak MDS, któremu często towarzyszy delecja genu 1L-4, 1L-5.
3. Pisanie immunologiczne
Główną podstawą typowania FAB jest morfologia i histochemia komórki, a ze względu na czynniki ludzkie wskaźnik zgodności diagnostycznej jest zupełnie inny. Immunofenotyp może wskazywać na etapy różnicowania i różnicowania komórek białaczkowych, a wskaźnik dyskryminacji wynosi aż 98%. Dlatego w przypadku niektórych AML, które są trudne do formowania morfologicznego, takich jak M0, ML, M7, ostra niezróżnicowana białaczka (AUL), ostra białaczka heterozygotyczna (AHL) itp., Immunizacja Sprawdzanie typu jest bardzo ważne. Jednak immunofenotypowanie ma niewielką wartość w prognozowaniu AML.
Inne kontrole pomocnicze:
(1) hiperurykemia kwasu moczowego jest powszechna u pacjentów ze zwiększoną liczbą białych krwinek i chemioterapią indukcyjną i jest związana z lizą guza, ale częstość występowania hiperurykemii w AML jest mniejsza niż ALL;
(2) małopłytkowość może wystąpić, gdy wystąpi DIC, małopłytkowość, protrombina i częściowe wydłużenie czasu tromboplastyny, fibrynogen w osoczu zmniejsza produkty degradacji fibryny i czynniki krzepnięcia VVII, VIII, X i tak dalej.
(3) enzym surowicy
1 dehydrogenazy mleczanowej w surowicy (LDH) można podnieść, szczególnie podtyp M4, M5, stopień wzrostu jest ogólnie niższy niż WSZYSTKIE;
2 lizozym surowicy (lizozym) zwiększał również częstość M4, M5.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza ostrej białaczki szpikowej u dzieci
Diagnoza
Rozpoznanie AML nie jest trudne na podstawie typowych wyników badań klinicznych i testów laboratoryjnych.
1.AML ML-M7 7 diagnoza podtypów
W 1986 r. Sympozjum Klasyfikacji i Klasyfikacji Białaczek Tianjin zsyntetyzowało nowe osiągnięcia dotyczące typowania białaczki w kraju i za granicą. Wprowadzono kilka modyfikacji do zaleceń z lat 80. XX wieku, a AML podzielono na podtypy ML-M7 7:
(1) Niezróżnicowany typ ostrej białaczki szpikowej (ML): Mieloblasty (typ I II) w szpiku kostnym ≥90% (komórki inne niż erytroidalne), kilka komórek promielocytowych, obojętnochłonne neutrofile nie są widoczne w następujących etapach lub Rzadko
(2) Częściowo zróżnicowany typ ostrej białaczki szpikowej (M2): podzielony na dwa podtypy:
1M2a: Mieloblasty w szpiku kostnym (typ I II)> 30% do <90%, monocyty <20% i komórki promielocytowe> 10%,
2M2b: Pierwotna i promielocytowa w szpiku kostnym znacznie wzrosła, z nieprawidłową proliferacją komórek mezangialnych neutralnych Jądro często miało jąderka i widoczną nierównowagę rozwoju nukleoplazmatycznego.
(3) Białaczka promielocytowa (M3) ze zwiększonymi ostrymi ziarnami: nienormalnie promielocytowy przerost ze zwiększoną wielkością cząstek w szpiku kostnym,> 30%, o różnych rozmiarach jąder i różnych rozmiarach w cytoplazmie Cząsteczki można podzielić na 2 podtypy:
1 gruboziarnisty typ cząstek (M3a): cząsteczki błękitu anilinowego są gruboziarniste, gęste lub nawet stopione
2 Rodzaj drobnych cząstek (M3b): Cząsteczki błękitu azuramidu są gęste i małe.
(4) Ostra białaczka monocytowa granulocytów (M4): W zależności od morfologii ziarniniaków i linii monocytów można uwzględnić następujące cztery podtypy:
1M4a: pierwotny i promielocytowy przerost, pierwotny, młodzieńczy i monocytów> 20%,
2M4b: pierwotna proliferacja jednojądrzastych komórek jednojądrzastych, pierwotna i promielocytowa> 20%,
3M4c: komórki pierwotne o morfologii granulocytów i jednojądrzastych linii komórkowych> 30%,
4M4ED: Oprócz powyższych cech istnieją duże i okrągłe eozynofile z ciemniejszym zabarwieniem eozynofili, co stanowi od 5% do 30%.
(5) Ostra białaczka monocytowa (M5): podzielona na 2 podtypy:
1 niezróżnicowany (M5a): pierwotne monocyty w szpiku kostnym (typ I II) I> 80%,
2 częściowo zróżnicowane (M5b): pierwotne i naiwne komórki w szpiku kostnym> 30%; komórki proto-jednojądrzaste (typ I II) <80%.
(6) erythroleukemia (M6): linia erytrocytów w szpiku kostnym> 50%, a często nieprawidłowości morfologiczne, blastyczne komórki erytrocytowe szpiku kostnego (lub pierwotne komórki jednojądrzaste) typu II> 30%; Granulki (typ I II) (lub oryginalne) komórki> 5%, mielocyty (lub pierwotne komórki jednojądrzaste) w komórkach innych niż erytroidalny szpik kostny> 20%.
(7) białaczka megakariocytowa (M7): megakariocyty obwodowe (małe megakariocyty); megakariocyty w szpiku kostnym ≥30%, protoplasty potwierdzone przez przeciwciała histochemiczne lub monoklonalne; komórki krwiotwórcze szpiku kostnego są nieliczne, często „suche” Pompowanie, biopsja zwiększyła pierwotne i megakariocyty, a włókna siatkowe wzrosły.
2. Kryteria diagnostyczne typu FAB-M0 (typ niezróżnicowany)
W ostatnich latach zidentyfikowano typ FAB-M0 (typ niezróżnicowany). Pierwotnych granulocytów nie można odróżnić pod mikroskopem świetlnym. Charakterystykę układu szpikowego należy potwierdzić za pomocą mikroskopii elektronowej POX w celu potwierdzenia cząstek dodatnich lub metod immunologicznych w celu wykrycia mieloidalnych przeciwciał monoklonalnych. W październiku 1990 r. Podczas spotkania w Londynie zaproponowano następujące kryteria diagnostyczne dla M0:
1 Morfologicznie charakteryzuje się prymitywnymi komórkami: większość cytoplazmy jest półprzezroczysta lub umiarkowanie alkalofilna, nie zawiera cząstek azuropilnych i ciał Auera, a jądro jest oczywiste, podobne do ostrego limfoblastycznego typu L2.
2 cytochemia: barwienie mieloperoksydazy i barwienie czarnego Sudanu B <3%.
3 Immunologia: marker szpikowy CD33 i / lub CD13 może być dodatni; antygen limfoidalny jest odpowiednio ujemny, CD7, TdT.
Mikroskopia elektronowa 4: dodatnia mieloperoksydaza, nieprawidłowa ekspresja chromosomu typu M0: -5 lub del (5), -7 lub del (7), typ M0 występuje rzadko u dzieci, cechy barwienia histochemicznego AML pokazano w tabeli 9.
Diagnostyka różnicowa
1. Identyfikacja AML i ALL
(1) można zidentyfikować zgodnie z klasyfikacją immunologiczną: zasada immunofenotypowania opiera się na różnicowaniu teorii powstawania białaczki, to znaczy nieprawidłowości genu komórki białaczki, różnicowanie jest blokowane na pewnym etapie, tworząc różne podtypy białaczki, ta grupa komórek jest wypełniona szpikiem kostnym, antygenem Nie ma znaczącej różnicy między ekspresją a odpowiadającą serią / etapem komórek krwi. Badanie immunofenotypowania AML jest wolniejsze niż ALL, głównie stosowane do różnicy między AML i ALL. Mieloperoksydaza (MPO) to ostry nie-limfocyt. Jest unikalny dla białaczki. Nie ma ostrej białaczki limfoblastycznej. Podczas różnicowania komórek szpikowych CD34 pojawia się w komórce progenitorowej granulocytów i makrofagów (CFU-GM) i znika w stadium granulocytów. CD33, CDL3 występują w całym procesie różnicowania szpiku. HLA-DR jest obecny w CFU-GM i różnych monocytach, naiwnych i dojrzałych granulkach, CDL1b pojawia się na powierzchni monocytów, CDL5 jest wyrażany w granulkach i około 90% AML Komórki wyrażają CDL17, CDL4, CD64, które są markerami monocytów, znajdują się w M4 lub M5. CD71 i glikoforyna A są markerami erytrocytów, które występują w CD41a typu M6 (GpIIb / IIIa), CD61 (GpIIIa), CD41b (II). b), CD41b (Ibα), CD42c (Ibβ) jest markerem megakariocytów, występującym w typie M7, peroksydaza płytkowa (PPO) jest również ważnym markerem do identyfikacji M7, ale musi być obserwowana pod mikroskopem elektronowym, patrz markery immunologiczne AML Tabela 10, ogólnie, typowanie immunologiczne AML nie jest istotnie powiązane z typowaniem FAB, ale kilka rodzajów jest powiązanych, takich jak CDL4 wyrażający M4 / M5, brak antygenu HLA-DR, Bene MC itp. Typowanie FAB i błona Relacja znaków jest podsumowana następująco:
(2) Identyfikacja klasyfikacji MIC: We wrześniu 1986 r. 2. międzynarodowa grupa badawcza MIC Research Collaboration opracowała kryteria klasyfikacji MIC dla AML, po pierwsze, AML i ALL zostały rozróżnione na podstawie morfologii komórek, barwienia cytochemicznego i markerów immunologicznych.
Specyficzne zmiany chromosomalne w AML są bardziej powszechne niż ALL, często o niezależnej wartości prognostycznej i specyficznych nieprawidłowościach chromosomalnych związanych z morfologią i AML.
2. Reakcja na białaczkę i różnicowanie nerwiaka niedojrzałego
W fazie odzyskiwania niedoboru granulocytów u dzieci reakcje podobne do białaczki spowodowane niektórymi infekcjami i nerwiakiem niedojrzałym często mają objawy kliniczne podobne do AML, które należy dokładnie zidentyfikować.
(1) Mononukleoza zakaźna: ostra choroba rozrostowa jednojądrzasto-makrofagowa spowodowana wirusem Epstein-Barr (EBV), którego przebieg jest często samoograniczający, klinicznie nieregularna gorączka, dławica piersiowa , powiększenie wątroby, śledziony i węzłów chłonnych, łączna liczba obwodowych białych krwinek wzrosła w różnym stopniu, z dużą liczbą nieprawidłowych limfocytoz, testem limfocytaglutynacji w surowicy i przeciwciałem przeciw wirusowi Epsteina-Barra mogą być pozytywne, powyższe objawy kliniczne i testy laboratoryjne mogą być Identyfikacja fazy AML.
(2) Reakcje podobne do białaczki: Reakcje podobne do białaczki są zmianami hematologicznymi podobnymi do białaczek spowodowanymi przez niektóre czynniki, takie jak zakażenie, zatrucie, przerzuty złośliwego szpiku kostnego, ostra utrata krwi, hemoliza itp., Takie jak krew obwodowa. Całkowita liczba białaczek jest zwiększona, a niedojrzałe komórki można zobaczyć w klasyfikacji. Niektórym przypadkom może towarzyszyć niedokrwistość i małopłytkowość, ale nie są to prawdziwe białaczki. Historia medyczna jest dokładnie diagnozowana, a odpowiednie testy laboratoryjne są łatwe do zidentyfikowania.
(3) Nerwiak niedojrzały: dzieci z nerwiakiem niedojrzałym często używają naciekania kości oczodołu jako pierwszej manifestacji, którą należy odróżnić od zielonego guza AML.
