Dziedziczna ataksja pediatryczna
Wprowadzenie
Wprowadzenie do dziedzicznej ataksji dziecięcej Dziedziczna ataksja to grupa chorób neurodegeneracyjnych charakteryzujących się ataksją jako głównym objawem i tendencją rodzinną. Większość przyczyn jest nieznana. Uszkodzenie dotyczy głównie rdzenia kręgowego, móżdżku i pnia mózgu, dlatego jest również nazywane zwyrodnieniem rdzenia kręgowego-móżdżku-pnia mózgu. Mogą być zaangażowane inne części, takie jak nerw rdzeniowy, nerw czaszki, zwoje podstawy, wzgórze i kora mózgowa, często towarzyszą im inne nieprawidłowości ogólnoustrojowe, takie jak kości, gałki oczne, serce, układ hormonalny i skóra. Ze względu na różne stopnie ogniskowego uszkodzenia zwyrodnieniowego, wiek początku i wzór genetyczny choroby te przejawiają się klinicznie w wielu typach lub zespołach, co najmniej 60 typów, i często występują objawy krzyżowe między różnymi typami. Jak dotąd nie ma idealnej metody klasyfikacji. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: zanik nerwu wzrokowego, upośledzenie umysłowe, kardiomiopatia, arytmia, zaćma
Patogen
Dziedziczna ataksja dziecięca
(1) Przyczyny choroby
Ataksja Friedreicha (FRDA) opisana w 1863 r. Jest jednym z najczęstszych autosomalnych ataksji recesywnych o wczesnym początku, z najbardziej podstawowymi objawami klinicznymi początku wieku młodzieńczego (między okresem dojrzewania a 25 rokiem życia), postępującego chodu i Ataksja kończyn, utrata odruchów ścięgnistych, odruchy ścięgien, inne wspólne cechy to dyzartria, niewygodność korowa rdzenia kręgowego, utrata funkcji sensorycznej nogi, skolioza i choroba serca, nogi, które zaczęły się przed 25 rokiem życia Ataksja Friedreicha z niedoborem odruchu krzyżowego różni się od opóźnionego ataksji Friedreicha i innych zespołów „podobnych do ataksji Friedreicha”, takich jak wczesna ataksja móżdżkowa z utratą odruchów ścięgnistych. Po sklonowaniu genu ataksji Friedreicha zidentyfikowano pewne syndromy „podobne do ataksji Friedreicha”, które są wynikiem mutacji genu ataksji Friedreicha.
Klasyfikacje stosowane klinicznie są następujące:
1. Typ rdzenia kręgowego obejmuje:
1 ataksja Friedrichicha.
2 dziedziczna spastyczna paraplegia.
3 ataksja postkolumnowa i tak dalej.
2. Rdzeń móżdżku obejmuje:
1 dziedziczna spastyczna ataksja.
2 brak beta lipoproteinemii.
3 ataksja teleangiektazja (zespół Louisa-Bara); zwyrodnienie 4 kręgosłupa.
3. Rodzaj móżdżku obejmuje:
1 zanik móżdżku mostka oliwnego.
Kurczą się 2 oliwki móżdżku.
3 miokloniczne zaburzenie koordynacji móżdżku (zespół Ramsaya-Hunta).
4 Choroba Meredo-Josepha (znana również jako choroba Azorów).
5 dziedziczna ataksja - zaćma - karzeł - zespół upośledzenia umysłowego.
6 Choroba Hartnupa i tak dalej.
Ponieważ klasyfikacja nie obejmuje etiologii i patogenezy i pokrywa się z innymi metodami klasyfikacji, takimi jak brak beta-lipoproteinemii i choroba Hartnupa, są wrodzonymi zaburzeniami metabolicznymi, ataksja teleangiektazja jest również kategorią zespołu nerwowo-skórnego.
(dwa) patogeneza
1. Ataksja Friedrichicha: ataksja Friedrichicha została po raz pierwszy opisana przez Friedreicha w 1863 roku. Jest to bardziej dogłębne badanie dziedzicznej ataksji, a większość przypadków, szczególnie typowych przypadków, jest powszechna. Chromosomalne recesywne dziedziczenie, kilka przypadków wydaje się być dziedziczną dominującą lub sporadyczną, etiologia tej choroby jest wciąż niejasna i nie stwierdzono żadnych specyficznych nieprawidłowości biochemicznych. Zmiany dotyczą głównie móżdżku rdzenia kręgowego i tylnego rdzenia kręgowego. Drogi piramidalne, przednie zmiany zatok móżdżkowych są łagodne, zmiany patologiczne to głównie demielinizacja włókien nerwowych i pęknięcie aksonalne, zanik komórek kolumny Clarka, glejoza i podobne zmiany w korzeniu bocznym. Uszkodzenie móżdżku jest względnie łagodne lub normalne. Większości przypadków towarzyszy rozproszone zwyrodnienie włókien mięśnia sercowego i przerost tkanki łącznej.
2. Genetyka: gen ataksji Friedreicha (X25) znajduje się w 9q na chromosomie 9, kodując wysoce konserwowane białko, frataksynę, a ponad 95% pacjentów z ataksją Friedreicha jest pierwszym intronem genu X25. Homozygotyczna powtórka trypletu GAA, niewielka liczba pacjentów z ataksją Friedreicha jest heterozygotyczna pod względem amplifikacji intronu GAA i mutacji skracających lub mylących, niektórzy, ale nie wszyscy pacjenci są nietypowi Złożone heterozygoty z łagodnymi zmianami.
Normalne chromosomy mają na ogół mniej niż 42 powtórzenia trojaczkowe, ale chromosomy zmiany mają 66 do 1700 powtórzeń. Kiedy 龆 嗟 腉 powtórzenia AA wykazują niestabilność mejozy, często ulega amplifikacji po przejściu skurczu przez ojca i po przekazaniu przez matkę lub Skurcz, niestabilność mejozy powtarzanej sub-amplifikacji jest różna w różnych tkankach, w tym w różnych obszarach mózgu.
Ekspresja genu ataksji Friedreicha jest zależna od tkanki, z najwyższą ekspresją w najbardziej dotkniętych miejscach ataksji Friedreicha, takich jak serce, wątroba, mięśnie szkieletowe i trzustka W centralnym układzie nerwowym poziom ekspresji rdzenia kręgowego jest najwyższy, a móżdżek najniższy. Frataksyna znajduje się w błonie wewnętrznej mitochondriów. Brak komórek drożdży w odpowiedniku frataksyny zwiększa akumulację żelaza w mitochondriach i zwiększa wrażliwość na stres oksydacyjny. Depozyty żelaza i wady tiolazy żelaza są widoczne w sercu pacjentów z ataksją Friedreicha, Friedreicha Patogenezą ataksji może być dysfunkcja mitochondriów i toksyczność wolnych rodników.
3. Ataksja teleangiektazja: Ataksja teleangiektazja, znana również jako zespół Louisa-Bara, jest pierwotną chorobą niedoboru odporności obejmującą nerwy, naczynia krwionośne, skórę, układ hormonalny, układ siateczkowo-śródbłonkowy itp. Zespół niestabilności chromosomowej, główne zmiany patologiczne to rozproszona atrofia korowa móżdżku, cienki pakiet rdzenia kręgowego i demielinizacja rdzenia kręgowego móżdżku, a grasica jest znacznie zmniejszona lub nieobecna.
4. Zanik móżdżku mostka oliwnego: Zanik móżdżku mostu oliwnego jest autosomalny dominujący lub sporadyczny. Uszkodzenie dotyczy głównie jądra oliwnego, zwojów podstawy móżdżku i półkuli móżdżku. Rdzeń kręgowy i móżdżek rdzenia kręgowego również mogą zostać dotknięte. Komórki w dotkniętym obszarze są znacznie zmniejszone. , mielina zaginęła.
Zapobieganie
Dziedziczna prewencja ataksji dziecięcej
Pacjentom i ich rodzinom należy doradzać genetycznie, a także przeprowadzać badania genetyczne.
Powikłanie
Dziedziczne powikłania ataksji dziecięcej Powikłania zanik nerwu wzrokowego, upośledzenie umysłowe, kardiomiopatia, arytmia, zaćma
Może występować zanik nerwu wzrokowego, upośledzenie umysłowe, wysklepienie stopy, kifoza lub skolioza, kardiomiopatia, niewydolność serca i arytmia, cukrzyca, zaćma, twardówka niebieska, powtarzające się infekcje dróg oddechowych, nowotwory złośliwe, zanik móżdżku Może występować zespół Parkinsona, dysfagia, późne uszkodzenie piramidy, nietrzymanie moczu i zaburzenia widzenia.
Objaw
Dziedziczne objawy ataksji dziecięcej częste objawy zamknięte oczy trudny do podpisania chód niestabilność arytmia ataksja móżdżkowa powiększenie serca surowica uniesienie alfa-fetoprotein dysarthria ataksja dysplazja
Dziedziczna ataksja obejmuje różne choroby o trzech wspólnych cechach: ataksja, podłoże genetyczne, zmiany patologiczne w móżdżku lub powiązanych z nim strukturach. W większości przypadków zmiany patologiczne wykraczają poza móżdżek, zwłaszcza tylną kolumnę, przewód piramidalny, jądro mostka i zwoje podstawy, z których wszystkie mają odpowiadające objawy neurologiczne. W rodzinie może występować szeroki zakres cech klinicznych i patologicznych; ta niejednorodność utrudnia klasyfikację. W 1983 r. Harding zaproponował projekt klasyfikacji na podstawie wieku wystąpienia, wzorów dziedzicznych i znanych specyficznych nieprawidłowości biochemicznych. Powszechnie stosowana jest klasyfikacja Hardinga, szczególnie klasyfikacja autosomalnej dominującej ataksji móżdżkowej (ADCA) i jej trzech podtypów. Miejsce autosomalnego dominującego podtypu ataksji móżdżkowej zostało zlokalizowane w ciągu ostatnich 10 lat. Podzielony na rdzeniową ataksję móżdżkową typu 1, 2, 3 itd. (SCA1, 2, 3 itd.).
1. Friedrich Ataxia
Choroba występuje głównie w wieku od 5 do 18 lat, kilka może być spóźnionych do 30 lat, ukryte dziedzictwo jest wcześniejsze niż dominujące, wiek rodzeństwa jest podobny, kobiety i mężczyźni są mniej więcej równi, podstępny początek, przebieg choroby jest wolny Rozwój seksualny, wczesne objawy niestabilności chodu, paraliż chodu, drżenie ciała podczas stania, chód z szeroką bazą, zamknięte, trudne do podpisania oczy, niskie napięcie mięśniowe, zanik plwociny zniknął, ręce niezdarne w miarę postępu choroby, celowe drżenie , dyzartria, powolna i niejasna mowa, głębokie kończyny zniknęły w późnym stadium, odruchy patologiczne z powodu oczywistego uszkodzenia piramidy, większość z nich ma oczopląs, kilka ma atrofię wzrokową, a późne stadium może wystąpić łagodne upośledzenie umysłowe.
Wadą szkieletu jest kolejna cecha tej choroby, szczególnie łukowate stopy, kifoza lub skolioza.
Filmy RTG klatki piersiowej często sugerują powiększenie serca, elektrokardiogram i echokardiografia sugerują kardiomiopatię, niewydolność serca i arytmię, może wystąpić 20% pacjentów z cukrzycą i wymagających insulinoterapii, 40% do 50% pacjentów z zaburzeniami tolerancji glukozy, cukrzyca jest podatna na występowanie U pacjentów w wieku od 20 do 30 lat powikłania neurologiczne mogą z kolei nasilać objawy własne pacjenta.
Niektórzy pacjenci mogą być związani z zaćmą, twardówką niebieską itp. Pomiar prędkości przewodzenia nerwowego pokazuje, że potencjał działania czuciowego jest znacznie zmniejszony lub zanikł, a prędkość przewodzenia nerwu ruchowego jest tylko nieznacznie spowolniona, co jest zgodne z cechami neuropatii aksonalnej.
2. Teleangiektazja ataksyjna
Mężczyźni i kobiety są mniej więcej równi lub nieznacznie więcej niż mężczyźni. Pojawiają się niemowlęta i małe dzieci. Pierwszymi objawami są ataksja móżdżkowa, celowe drżenie, dyzartria, oczopląs i niestabilność chodu. W miarę postępu choroby mogą wystąpić objawy pozapiramidowe. Objawy rdzenia kręgowego, objawiające się nieprawidłowym napięciem mięśni, ruchem dłoni i stóp Xu, głęboką utratą czuciową, patologicznym odruchem dodatnim itp., Mogą być również związane z lordozą lub procesem bocznym, stopniowym osłabieniem umysłowym, osłabieniem lub zanikiem odruchów ścięgien.
Rozszerzenie naczyń włosowatych często występuje w wieku od 4 do 6 lat, najpierw widoczne w spojówce opuszkowej, a później w powiekach, policzkach, małżowinach usznych, górnej części obojczyka szyi, zginacz kończyn górnych itp., Skóra i włosy są przedwczesne, kobiety Jajnik nie rozwija się u chorego dziecka, chore dziecko często ma powtarzające się infekcje dróg oddechowych, grasica nie rozwija się, a około połowa z nich ma nowotwory złośliwe.
3. Zanik móżdżku mostka oliwnego
Stosunek mężczyzn do kobiet wynosi około 2: 1. Wiek początku wynosi od 2 miesięcy do 60 lat. Ma ponad 30 lat. Początek jest ukryty. Kończyny dolne są często zmęczone i chód jest niestabilny. Ręce nie są wystarczająco elastyczne. Uzupełnienie, z oczywistym upośledzeniem mowy, celowym drżeniem i niewielką odległością, niektórzy pacjenci mają trudności z przełykaniem, a następnie zespół Parkinsona, zmiany napięcia mięśniowego od zmniejszenia do sztywności, z wyjątkiem drżenia głowy, kończyn i tułowia, widoczne Powtarzający się skurcz mięśnia dźwigacza (drżenie miękkie), drżenie mięśni językowych i twarzy, niektórzy pacjenci mają oftalmoplegię, atrofię wzrokową, oczopląs, barwnikowe zapalenie siatkówki, późne uszkodzenie piramidy, nietrzymanie moczu A upośledzenie wzroku, z powodu szybkiego ruchu sakkady spowodowanego powolnymi ruchami oka, podobnego do spojrzenia, oko można prawie naprawić na późnym etapie.
Zbadać
Dziedziczna ataksja dziecięca
Najpierw kontrola laboratoryjna
1. Badanie krwi: liczba białych krwinek obwodowych i klasyfikacja granulocytów obojętnochłonnych znacznie wzrosła w momencie zakażenia.
2, badanie krwi:
(1) Nieprawidłowości immunoglobulinowe: u 40% do 80% dzieci z brakiem lub spadkiem poziomu IgA i IgG w surowicy i wydzielniczej, wzrost IgM.
(2) Podniesienie alfa-fetoproteiny: nienormalna wrażliwość na promieniowanie jonizujące i znaczny wzrost alfa-fetoproteiny.
(3) Nieprawidłowości cytogenetyczne: Badanie chromosomalne ujawniło homologiczną translokację chromosomu 14 [t (14q +; 14q-)].
Po drugie, kontrola pomocnicza
Obejmuje echokardiograficzne dowody charakterystycznych zmian EKG i przerostu komory lub niezbyt częstego przerostu asymetrii. Normalna prędkość przewodzenia nerwów obwodowych i utrata lub znaczny spadek potencjału działania nerwów czuciowych to punkty odróżniające między ataksją Friedreicha a chorobą Charcota-Marie-Tootha. Innymi powszechnymi nieprawidłowościami są zmniejszenie amplitudy wzrokowego potencjału wywołanego, zmniejszenie nadobojczykowej (somatosensoryczny potencjał wywołany) lub brak utajonego potencjału dyfuzyjnego w korze czuciowej.
Badanie TK mózgu i badanie MRI wykazały zanik móżdżku i pnia mózgu. MRI często pokazuje zanik kręgosłupa szyjnego.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza dziedzicznej ataksji dziecięcej
Diagnoza
Rozpoznanie tej choroby opiera się głównie na typowych objawach klinicznych i dodatnim wywiadu rodzinnym, który jest pomocny w rozpoznaniu tej choroby. Punktami rozpoznania tej choroby są: 2 dyzartria. Odruch 3 腱 zniknął i paraplegia o późnym początku. 4 deformacje szkieletu. 5 Głębokie uczucie osłabienia lub zniknięcia. 6 nieprawidłowe serce. 7 pozytywnych wywiadów rodzinnych.
Rozpoznanie teleangiektazji ataksyjnej opiera się na typowych objawach klinicznych, np. Niemowlęta z ataksją z niedoborem IgA można zdiagnozować przed wystąpieniem teleangiektazji. Innym ważnym czynnikiem jest podwyższone stężenie alfa-fetoproteiny w surowicy. Podstawa diagnozy.
Diagnostyka różnicowa
Dziedziczna neuropatia ruchowa typu I to zanik mięśni biodrowych.
2 tylne guzy dołu dolnego.
3 Wady rozwojowe Arnolda-Chiari.
4 wrodzone nieprawidłowości metaboliczne, takie jak brak lipoproteinemii beta, choroba Refsuma, choroba Wilsona i tak dalej.
5 przewlekła choroba wątroby.
6 mukowiscydoza i tak dalej.
Teleangiektazja ataksyjna jest głównie utożsamiana z ataksją Friedreicha, której głównym punktem różnicującym jest to, że ma ona wady rozwojowe kości i zmiany w sercu, bez teleangiektazji i przedwczesnego starzenia, a IgA i alfa-fetoproteina w surowicy są prawidłowe.
