wypadanie odbytnicy
Wprowadzenie
Wprowadzenie do wypadnięcia odbytnicy Wypadanie odbytnicy odnosi się do stanu patologicznego, w którym kanał odbytu, odbytnica, a nawet dolny koniec esicy są przesunięte w dół poza odbyt. Tylko zwichnięcie podśluzówkowe jest niepełnym wypadnięciem, całkowite wypadnięcie odbytnicy odbytnicy jest całkowicie wypadnięte, wypadnięta część znajduje się w odbytnicy i wywołane jest wypadnięcie wewnętrzne, a wypadnięcie nazywa się wypadnięciem zewnętrznym. Głównym objawem jest obrzęk masy z odbytu. Guz jest niewielki na początku i jest uwalniany, gdy następuje wypróżnienie, a następnie resetuje się. Po usunięciu guza ze stopniowej częstotliwości zwiększa się objętość, a następnie tył odbytu należy nosić ręcznie, czemu towarzyszy niepełne wypróżnienie i uczucie opadania. Wreszcie możesz pozbyć się kaszlu, wywierania siły, a nawet stania. Wypadanie odbytnicy występuje częściej u dzieci i osób starszych. Wypadanie odbytu jest samoograniczającą się chorobą u dzieci. Większość z nich leczy się samoistnie przed ukończeniem 5 roku życia, więc główną przyczyną jest leczenie niechirurgiczne, a dorośli z całkowitym wypadnięciem odbytnicy są poważniejsi. Długotrwałe wypadnięcie spowoduje nietrzymanie odbytu, owrzodzenie, zakażenie odbytu, krwawienie z odbytu, obrzęk, martwicę i zwężenie jelita, które należy leczyć głównie chirurgicznie. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,002% - 0,004% Osoby wrażliwe: dobre dla osób starszych, dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: krwawienie z wrzodów, nietrzymanie odbytu, wgłobienie
Patogen
Przyczyna wypadnięcia odbytnicy
Czynniki anatomiczne (30%):
U dzieci krzywizna wyrostka robaczkowego jest niewielka, odbytnica jest pionowa, ciśnienie w jamie brzusznej jest zwiększone, odbytnica nie ma wsparcia i jest podatna na wypadanie. Odbytnica jest wklęsła, a odruch otrzewnowy jest zbyt niski. Powodować wypadanie, rozluźnienie mięśni u osób starszych, nadmierne porody lub łzy krocza podczas porodu mogą również powodować wypadanie odbytnicy.
Zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej (20%):
Długotrwałe zaparcia, biegunka, przewlekły kaszel i bolesne oddawanie moczu powodują wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, co może prowadzić do wypadania odbytnicy.W ostatnich latach w badaniach zagranicznych stwierdzono, że wypadaniu odbytnicy często towarzyszą zaburzenia psychiczne lub neurologiczne. Niektórzy ludzie myślą, że gdy układ nerwowy jest chory, funkcja kontroli i regulacji wypróżnienia jest zaburzona. Odbytnica jest przewlekle rozszerzana, a wrażliwość na stymulację kału jest osłabiona, co powoduje zaparcia i zmniejsza zdolność kontrolowania wypróżnień. Nieprawidłowy wysiłek podczas wypróżniania, tak że mięsień dźwigacza odbytu i dna miednicy Funkcja tkanek jest osłabiona i jest częstą przyczyną wypadania odbytnicy.
Inne urazy (10%):
Operacja powoduje porażenie nerwu lędźwiowo-krzyżowego, powodując rozluźnienie zwieracza odbytu, powodując wypadanie błony śluzowej odbytnicy.
Patogeneza
Patofizjologia
(1) Czynniki utrzymujące stabilność odbytnicy: Mass and Rives wskazali, że stabilność odbytnicy jest złożonym mechanizmem, a podstawowe czynniki stabilizujące odbytnicę to 3.
1 Aktywne wsparcie: Jest to najważniejsza część utrzymania stabilności odbytnicy. Wsparcie to pochodzi z dynamicznego stabilizującego odbytnicy mechanizmu zapewnianego przez mięsień dźwigacza odbytu. Pecamore szczegółowo opisuje anatomię i funkcję mięśnia dźwigacza odbytu miednicy. Mięsień odbytu zaczyna się od przedniej i bocznej ściany miednicy i kończy się na narządzie miednicy i dolnym końcu kręgosłupa, ale ma trójkątny podział z przodu linii środkowej. Krawędź trójkąta jest odwrócona i składa się z przyśrodkowej krawędzi mięśnia dźwigacza odbytu. Wiązka mięśniowa brzegu jest bardzo gruba, której tylna część jest połączona za odbytnicą, a przednia część jest zawieszona na łuku łonowym. Odbytnica i zawiesia mają wyjątkowo silną przyczepność, ze względu na mięsień podłużny odbytnicy i mięsień dźwigacza odbytu. Ma szeroki zakres przeplotów, a to przeplatanie wzdłuż mięśni podłużnych odbytu ma znaczny obszar, zapewniając w ten sposób mocne połączenie i mocowanie do dna miednicy. Mięsień dźwigacza odbytu odgrywa ważną rolę wspierającą w utrzymaniu stabilności odbytnicy. Mięśnie odbytnica wyjdzie podczas defekacji, ponieważ stanowi ona środkową krawędź dna miednicy, a wiązką mięśni, w której działa zawieszenie, jest mięsień łonowo-odbytniczy, który działa obniżająco. Podnoszenie do przodu i do góry, powodując ostry kąt do odbytnicy i odbytnicy i naciskając go na strukturę tkanki czołowej, tym samym zwężając pęknięcie dna miednicy. Efektem jest nie tylko silne i mocne podparcie odbytnicy, ale także wszystkich narządów jamy miednicy. Wszystkie składają się na pełniejsze i mocniejsze dno. Kiedy zawiesia wiązki mięśni rozluźniają się, dno miednicy opada, ostry kąt odbytnicy znika, odbytnica prostuje się, a jama odbytnicy przesuwa się bardziej bezpośrednio do bruzdy dna miednicy. Krótko mówiąc, mięsień dźwigacza odbytu W szczególności mięsień łonowo-odbytniczy stale dostosowuje się i zmienia napięcie zgodnie ze zmianami ciśnienia, które otrzymuje z góry, aby utrzymać wsparcie dla stabilnej odbytnicy.
2 Wsparcie pasywne: jest wspierane przez różne tkanki łączne wokół odbytnicy, w tym odruchy otrzewnowe, powięzi krezkowe i miedniczne przymocowane do kości, pochwy lub prostaty. Jednak niektórzy uważają, że jest to główny czynnik stabilizujący odbytnicę Jest to nieporozumienie. Badania eksperymentalne wykazały, że przy długotrwałym ciągłym wysiłku tkanka łączna może być wydłużona i rozluźniona. Najlepszym przykładem klinicznym jest ciąża u kobiet. Ze względu na zwiększone długoterminowe ciśnienie w jamie brzusznej biała linia brzucha jest wydłużona, a brzuch poporodowy Mogą wystąpić rozstępy, szczególnie u płodnych kobiet Nie można zaprzeczyć, że te tkanki łączne wokół odbytnicy odgrywają rolę ciągnięcia odbytnicy, aby zapobiec wypadaniu podczas relaksu na dnie miednicy, jednak wypadanie odbytnicy nie jest tak powszechne jak rozstępy. Zwykle oznacza to, że tkanka łączna jest ciągnięta pod tym samym wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej, a relaksacja nie prowadzi do wypadnięcia odbytnicy, a następnie tkanka łączna z odbytnicą zostaje ustalona, a efekt podtrzymujący staje się wtórny.
3 Wytrzymałość i pozycja: Odnosi się to do stabilizującego wpływu normalnego ludzkiego kręgosłupa i miednicy na odbytnicę. Pochylenie miednicy i krzywizna kręgosłupa zwiększają grawitację wnętrzności brzusznych, pozostawiając dno miednicy i powodując zginanie odbytnicy i przechodzenie przez miednicę. To rozprasza naprężenie w wielu kierunkach, zmniejszając w ten sposób jego bezpośredni wpływ na dno miednicy.
(2) Zmiany funkcji defekacji i zdolności kontrolnej: Kiedy centrum sensoryczne kory mózgowej jest stymulowane przez zmiany ciśnienia w odbytnicy, po wskazaniu defekacji, rozpoczyna się skurcz przedniej ściany brzucha i przepony. Jest to działanie mające na celu zwiększenie ciśnienia w jamie brzusznej. W tym samym czasie hamowany jest mięsień dźwigacza odbytu, mięsień łonowo-odbytniczy jest rozluźniony, zawiesia łonowe odbytu są przedłużone, dno miednicy obniża się, kąt anorektalny zanika, a zewnętrzny zwieracz odbytu jest funkcjonalnie rozluźniony z mięśnia dźwigacza odbytu jako całości, dzięki czemu względnie porównuje się odbytnicę. W pozycji pionowej kał w jelicie jest wydalany z nacisku z górnej powierzchni, w tym jamy brzusznej i jelita oraz skurczu własnego mięśnia pierścieniowego odbytnicy. Podczas defekacji odbytnica jest zawsze poddawana działaniu mięśnia dźwigacza odbytu przymocowanego do dna. Głównie podparcie odbytnicy łonowej i różnych tkanek więzadłowych w celu przymocowania go do sąsiedniej struktury. W tym czasie napięcie tych tkanek więzadłowych jest oczywiście zwiększone. Po wypróżnieniu skurcz mięśnia łonowo-odbytniczego i zawiesia przywraca się do pierwotnego stanu Miejsce podparcia jednocześnie zmniejsza napięcie na wszystkie otaczające tkanki więzadła.
Zdolność normalnej osoby do utrzymania kontroli dźwięku zależy od pełnej funkcji zwieracza, ostrego odruchu czuciowego i dobrej funkcji kału. Zdolność kontrolowania wypadnięcia odbytnicy jest oczywiście osłabiona lub nawet utracona. Mechanizm nie jest całkowicie jasny. Wydaje się jednak, że jest to długotrwałe, powtarzalne wypadanie spowodowane konsekwencjami, ponieważ pacjent ma wiele przeszkód we wczesnej kontroli zdolności, ostatnie badania wykazały, że nerwy kontrolujące małe mięśnie odbytnicy są histologicznie nienormalne, Parks i in. Uważają, że jest to Ciągnięcie nerwów krocza i pęczka, ale w przypadku nietrzymania defekacji operacja nie może poprawić funkcji kontroli defekacji, dlatego ważne jest wykonanie operacji przed wypadnięciem i nietrzymaniem moczu. Szczególną uwagę należy zwrócić na nietrzymanie moczu u niektórych pacjentów przed operacją. Nietrzymanie moczu jest spowodowane nietrzymaniem pooperacyjnym. Powodem jest to, że wypadający odcinek jelita maskuje nietrzymanie moczu. Nietrzymanie moczu jest oczywiste po ustąpieniu wypadnięcia, dlatego pacjenci z ciężkim wypadnięciem i długą historią powinni zachować czujność, nawet jeśli nie mają nietrzymania moczu przed zabiegiem chirurgicznym. Pacjenci i ich rodziny wyjaśniają możliwość nietrzymania moczu pooperacyjnego, aby uniknąć niepotrzebnego nieporozumienia Teoretycznie napięcie odbytu jest ujemnie skorelowane z nietrzymaniem moczu, ale klinicznie Non-radykalnie, to nie może być oceniana wyłącznie napięcie analny, aw szczególności nie powinny być traktowane napięcia odbytu nadal można opóźnić terminu zabiegu.
2. Patogeneza
Obecnie istnieją cztery teorie dotyczące patogenezy wypadania odbytnicy.
(1) Teoria śliskości: pacjenci z wypadaniem odbytnicy mają wspólną, stałą cechę anatomiczną, to znaczy zwis odbytnicy jest nienormalnie niski i głęboki. Moschointg opisał to zjawisko już w 1912 r. I uważał, że jest to wypadnięcie odbytnicy. Ogromne znaczenie ma etiologia: sugeruje się, że wypadanie odbytnicy jest rodzajem śliskiego, przedniego odbytnicy (ślinianki) odbyt otrzewnej jest zbyt niski, pęcherz odbytniczy lub macica odbytnicy jest zbyt głęboki, tworząc worek przepuklinowy, gdy ciśnienie w jamie brzusznej Gdy wysokość wzrośnie, ścianka przednia odbytnicy zostanie ściśnięta, a zawartość jamy brzusznej wepchnie przednią ścianę odbytnicy do jamy odbytniczej i przez kanał odbytu. Dowodem potwierdzającym tę teorię jest to, że po przeprowadzeniu badania klinicznego pacjent klęczy, a odbytnica wypada. Można zauważyć, że jama odbytnicy nie znajduje się pośrodku, co wskazuje, że przednia ściana odbytnicy jest bardziej wypadnięta niż ściana tylna. Kiedy palec jest wkładany do jelita, kciuk i palec służą do delikatnego ściśnięcia ściany jelita. Istnieje więcej tkanek, w tym zstępujący odbytniczy odbyt otrzewnowy, jelita cienkie i wypadające jelita, a nie tylko dwie warstwy ściany jelita, która jest obecnie uważana za najważniejszą patogenezę prowadzącą do wypadnięcia odbytnicy.
(2) Teoria syndromu schodzenia krocza: W 1966 r. Parki zaproponowały, że ściana odbytnicy odbytnicy zwykle bardziej szczelnie pokrywa górną część kanału odbytu, gdy ścianka brzucha kurczy się, ale nie wystaje z niej, to znaczy teoria wykonana samodzielnie przez zastawkę, jeśli Z jakiegoś powodu opróżnianie odbytnicy nie jest normalne, a następnie uciekaj się do dalszej siły ściany brzucha, co powoduje spadek elastyczności mięśni dna miednicy, a nawet zanikanie, spadek całej dna miednicy z powodu mięśnia łonowo-odbytniczego i górnej części zwieracza wydłuża się, aby uzyskać kształt lejka, w dolnej części odbytnicy Kał jest dociskany do obszaru odbytu w kształcie lejka, ale siłą, która wyładowuje kał, jest perystaltyka okrężnicy. Masa kału jest spychana w dół, przednia ściana odbytnicy jest popychana w celu otwarcia klapy, a kał spada do kanału odbytu, tworząc silne uczucie defekacji. Brzuch wywiera siłę, aby wepchnąć kał do kanału odbytu przez przednią ścianę odbytnicy, przyspieszając w ten sposób wydzielanie kału. Po normalnym opróżnieniu odbytnicy dochodzi do skurczu mięśni dna miednicy w celu cofnięcia przedniej ściany dolnej odbytu, przykrywając kanał odbytu, a klapa zostaje przywrócona. Zamknij kanał odbytu, jest to redukcja i odruch po stolcu i przywróć kąt odbytniczy odbytu. Jeśli ściana brzucha jest zmuszona do wypróżnienia na więcej niż kilka lat, efekt odruchu miednicy po stolcu Kiedy błona śluzowa ściany przedniej odbytnicy wpada do kanału odbytu, nie jest łatwo zresetować, a zakończenia nerwowe linii zęba są stymulowane, aby wywołać uczucie wybrzuszenia, co sprawia, że pacjent jest silniejszy do wypróżnienia, tworząc błędne koło, a na końcu krocze nadal zmniejsza się, tworząc zespół drscending krocza. Jeśli nadal się rozwija, spowoduje zagnieżdżenie lub wypadnięcie.
Uważa się jednak, że płat ma niewielki wpływ na utrzymanie samokontroli. Kiedy wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej, wzrasta ciśnienie odruchowe zwieracza, tworząc barierę ciśnieniową w celu utrzymania samokontroli, ale zgadzając się, że płatek, tj. Doodbytnicza ściana przednia powyżej górnego kanału odbytu, może wystąpić w odbytnicy. Wypadnięcie przedniej ściany prowadzi do defekacji obturacyjnej.
W 1985 r. Swash zaproponował, że poród może spowodować uszkodzenie nerwu skroniowego mięśnia prążkowanego dna miednicy Powiązane czynniki ryzyka to nadmierna lub nadmierna masa płodu podczas porodu, przedłużony drugi etap porodu, stosowanie kleszczy, zwłaszcza porodów mnogich, większość urazów pierwotniaków. Można go szybko przywrócić, a wielokrotnych porodów nie można odzyskać z powodu powtarzających się urazów, co powoduje trudności w defekacji do przymusowej defekacji, powtarzane obniżanie krocza ciągnie nerw kośćca, tworząc błędne koło, powodując wgłobienie odbytnicy, a mianowicie: poród pochwy → nerw zwieracza Zwyrodnienie → spadek krocza → trudna do usunięcia siła defekacji → wgłobienie odbytnicy.
Johansson i Berman zgadzają się również, że zespół zejścia krocza i wypadanie odbytnicy są tą samą chorobą, co sugeruje, że mogą istnieć następujące procesy: otyłość, zaawansowany wiek, poród, operacja odbytu lub zwężenie pozapalne itp. → defekacja nadmiernej siły → wypadnięcie błony śluzowej → wrzód samotnego odbytnicy Zespół i zespół upadku krocza → wgłobienie odbytu.
(3) Teoria wgłobienia: Devadhar zaproponował w 1967 r., Że pierwszym jest spadek czucia w błonie śluzowej odbytnicy, powodujący rozszerzenie odbytnicy, masywne uderzenie kału, odruch spowodował silny skurcz układu mięśni odbytnicy, podkreślając istnienie „kluczowych punktów” - największego Uczucie osłabienia i powodowania nadmiernego skurczu mięśni znajduje się w stałej i przewidywalnej pozycji, zwykle 5 cm poniżej kości ramiennej, a nadmierna siła skurczowa układu mięśni odbytu jest skoncentrowana przez długi czas, tak że przednia ściana odbytu jest wklęsła do jamy odbytniczej, stopniowo Powstaje zagnieżdżona zmiana, która ostatecznie tworzy wypadnięcie.
W 1968 r. Broden i Snellman Devadhar i Theuarkauf wstrzyknęli środki kontrastowe odpowiednio przez odbytnicę, sigmoid jelita grubego, Douglas fossa, pochwę i jamę pęcherza. Za pomocą kamery radiograficznej zaobserwowano ruchy trzewne wypadania odbytnicy. Punktem początkowym stosu jest często zagnieżdżanie w odległości 6-8 cm od brzegu odbytu, a dotknięte jelito to nie tylko przednia ściana odbytu, ale cała odbytnica jest złożona w dół ściany jelita, a kiedy końcówka jest opuszczana do dolnego końca odbytnicy oznacza to, że odbyt jest usuwany na zewnątrz, a gdy wypadająca część jest całkowicie opuszczona, można uwzględnić odbytniczy odbyt otrzewnej - dolna część Douglasa i jelito cienkie są wypadane przez odbyt, ale we wczesnym stadium wypadania lub zapadania się, nawet jeśli wyszło z odbytu, Nie może być jelita cienkiego, ponieważ dlaczego powoduje wgłobienie odbytu, nie ma jeszcze dokładnego wyjaśnienia.
Devadhar wskazał, że gdy wypadnięcie odbytnicy, przednia ściana odbytnicy nie znajduje się więcej niż ściana tylna, a jelito nie jest z tyłu, wciąż jest wyśrodkowane, ale gdy maksymalna siła jest przykładana w dół, przednia część jelita często wyciąga się bardziej, a jelito jest również Nie w centrum, tylko kilku pacjentów z wypadaniem odbytnicy należy do tego typu.
(4) Teoria zespołu dysfunkcji dźwigacza: W 1981 r. Shafik zaproponował, że ze względu na długotrwały wysiłek defekacji, neuropatia lub niewydolność ogólnoustrojowa spowodowały opadanie dźwigacza, szew odbytniczy, więzadło szczelinowe oraz odłączenie i oddzielenie dźwigni. Poszerzenie i obniżenie szczeliny mięśni powoduje, że szyja odbytnicy znajduje się pod bezpośrednim działaniem ciśnienia śródbrzusznego, powodując, że wszystkie narządy trzewne tracą wsparcie mięśnia dźwigacza i jego więzadła i rozluźniają się. W tym momencie, jeśli defekacja jest wymuszona, skurcz mięśnia dźwigacza przed zstępującymi kałami Szyjkę odbytnicy można otworzyć, a zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej przenosi się przez szeroką szczelinę dźwigni, dodatkowo zamykając szyjkę odbytu, powodując wgłobienie i wypadnięcie.
Butler, Muir i Todd zwracają również uwagę, że większość pacjentów z wypadaniem odbytnicy ma osłabienie mięśni w zwieraczu odbytu, w tym mięsień dźwigacza odbytu, nawet we wczesnych przypadkach, aw przypadku pacjentów z ogonem końskim pokazano mięśnie dna miednicy. I relaksacja zwieracza odbytu, ale nie ma klinicznych dowodów na to, że zwieracz odbytu i rozluźnienie mięśni dna miednicy są spowodowane chorobami neurologicznymi. Porter poinformował, że te mięśnie w wypadaniu odbytnicy i normalnych ludzi można zobaczyć w pomiarze EMG. Różnica między normalną ludzką odbytnicą a rozszerzeniem balonu może odzwierciedlać aktywność statyczną zewnętrznego zwieracza i mięśnia dźwigacza odbytu, podobnie jak przed defekacją i podczas defekacji. W przypadku wypadnięcia odbytnicy hamowanie odruchu jest znacznie przedłużone. Jest wysoce prawdopodobne, że to zaburzenie funkcji zwieracza jest głównym czynnikiem patogenezy, podczas gdy rozluźnienie mięśni, głęboka recesja odbytnicy i aktywność odbytnicy są czynnikami wtórnymi.W rzeczywistości pacjenci z wypadnięciem odbytnicy mogą mieć normalne dno miednicy. I funkcja zwieracza, Goligher widział 3 przypadki wypadnięcia i powrotu odbytnicy, zwieracz odbytu i mięśnie dźwigacza odbytu były całkowicie normalne, Broden i Snellman zobaczyli odbytnicę z fotografii Początkowe wgłobienie odbytnicy, rozpoczynające się powyżej dna miednicy, wskazuje, że rozluźnienie mięśni dna miednicy nie jest głównym czynnikiem. Fry, Griffiths i Smart po raz kolejny potwierdzili na podstawie fotografii tych mięśni, że początkową przyczyną wypadania odbytnicy nie jest dno miednicy. Słabe, 12 przypadków aktywności dna miednicy było prawidłowe w 15 przypadkach wypadnięcia odbytnicy.
Zapobieganie
Zapobieganie wypadaniu odbytnicy
Pacjenci z wypadaniem odbytnicy powinni nalegać na ćwiczenia fizyczne i silne ćwiczenia mięśni brzucha w celu poprawy qi i niedoboru krwi w organizmie oraz braku gazu. Ma to istotne znaczenie praktyczne dla utrwalenia efektu leczniczego i zapobiegania wypadaniu odbytnicy.
1. Aktywnie usuwaj różne czynniki predysponujące, takie jak kaszel, siedzący tryb życia, biegunka, długotrwały kaszel, zapalenie jelit i inne choroby, szczególnie u niemowląt i małych dzieci.
2. Zwykle zwracaj uwagę na zwiększenie odżywiania, regularne życie, nie siedź na nocniku przez długi czas, rozwijaj nawyk regularnych wypróżnień, zapobiegaj suchym stolcom, a następnie używaj gorącej wody, aby usiąść w wannie i stymulować skurcz zwieracza odbytu. Wpływa pozytywnie na zapobieganie wypadaniu odbytnicy.
3. Pacjenci ze zwykłymi zaparciami lub trudnościami w wypróżnianiu, oprócz jedzenia większej ilości żywności zawierającej celulozę, nie używają nadmiernej siły podczas wypróżniania.
4. Kobiety powinny odpoczywać w czasie porodu i po porodzie, aby chronić normalne funkcjonowanie zwieracza odbytu. Jeśli występuje opadanie macicy i opadanie trzewi, należy je niezwłocznie leczyć.
5. Regularna gimnastyka odbytu, promuj ruch mięśni dźwigacza odbytu i wzmacniaj funkcję zwieracza odbytu, co ma pewien wpływ na zapobieganie tej chorobie.
Powikłanie
Powikłania wypadnięcia odbytnicy Powikłania choroba wrzodowa masywne krwawienie nietrzymanie odbytu wgłobienie
1. Krwawienie: Czasami może wystąpić masywne krwawienie z powodu owrzodzenia odbytnicy.
2. Nietrzymanie odbytu: 16% do 20% nietrzymania gazu, 17% do 24% całkowitego nietrzymania moczu, przyczyny nietrzymania moczu spowodowane wypadaniem odbytnicy obejmują:
1 wypadnięcie odbytnicy powoduje znaczne rozszerzenie odbytnicy, powodując długotrwałe zahamowanie odruchu i rozluźnienie zwieracza odbytu, szczególnie u osób starszych z powodu słabego mięśnia łonowo-odbytniczego, gdy płat nie odgrywa znaczącej roli, gdy dysfunkcja wewnętrznego zwieracza spowoduje nietrzymanie moczu .
2 poród lub długotrwała przymusowa defekacja w celu nienormalnego zmniejszenia krocza, powodując rozciąganie i rozciąganie nerwu narządów płciowych, co powoduje osłabienie odnerwienia mięśni prążkowanych dna miednicy, manometrię anorektalną, aby pomóc zrozumieć funkcję zwieracza odbytu, Zhang Lianyanga i innej odbytnicy Wyniki pomiaru ciśnienia w kanale odbytu u pacjentów z wypadnięciem wewnętrznym wykazały zmniejszenie ciśnienia w kanale odbytu, w którym wypadnięcie błony śluzowej odbytu miało obniżone ciśnienie spoczynkowe kanału odbytu, podczas gdy wgłobienie odbytu na całej grubości miało ciśnienie spoczynkowe kanału odbytu i ciśnienie kaszlu. Niższe.
Objaw
Objawy wypadnięcia odbytnicy Częste objawy Po niespokojnym, ciężkim wybrzuszeniu odbytu, osłabieniu, krwawych zaparciach
Wypadanie odbytnicy może wystąpić w każdym wieku i występuje częściej u dzieci i osób starszych.
Klasyfikacja kliniczna
W zależności od stopnia wypadnięcia dzieli się na dwa typy: częściowe i całkowite wypadnięcie.
(1) Częściowe wypadnięcie: dolna błona śluzowa odbytnicy jest oddzielona od warstwy mięśniowej i przesunięta w dół, aby utworzyć fałd. Dlatego nazywa się to również wypadnięciem błony śluzowej lub niepełnym wypadnięciem. Wypadająca tkanka jest mniejsza, a długość wynosi 2 do 5 cm. Jest to błona śluzowa częściowa lub śluzowa z pełnym okręgiem, którą można ułożyć w układzie promieniowym, a wypadnięta część to dwuwarstwowa błona śluzowa bez rowka między odbytem a odbytem.
(2) Całkowite wypadnięcie: w przypadku pełnego wypadnięcia odbytnicy, w ciężkich przypadkach odbytnica i kanał odbytu są odwrócone od odbytu i istnieje wiele tkanek, długość jest często większa niż 10 cm, kształt pagodowy, fałdy błony śluzowej są ułożone w kształcie pierścienia, a wypadnięta część W przypadku dwuwarstwowej złożonej tkanki ściany jelita większość dorosłych jest całkowicie wypadnięta, więcej kobiet, którym często towarzyszy dysfunkcja odbytu.
2. Objawy i znaki
Pacjenci z wypadaniem odbytnicy często mają przewlekłe zaparcia, nieregularną historię wypróżniania, powolny początek, wczesne uczucie pełności odbytnicy i niezgłoszone stolce. Później, gdy dochodzi do wypróżnienia, pojawia się masa, która sama się wydala, a następnie cofa, a choroba kaszle później. Lub wychodzenie zdejmie się, musisz przytrzymać odbyt ręką, tak jak odbyt nie jest na czas po wypadnięciu, może wystąpić obrzęk, stan zapalny, a nawet skręcona martwica, pacjent często czuje, że stolec nie jest wyczerpany, śluz wypływa z odbytu, krew w stolcu, odbyt Obrzęk, ból i pilność, czasem towarzyszy im talia, podbrzusze lub ból krocza.
Badanie brzucha nie wykazało żadnych nieprawidłowości, a sparaliżowany pacjent wykonał ruch w kucki, a odbytnicę usunięto.
Rozpoznanie wypadnięcia odbytnicy nie jest trudne. Pacjent został poddany przymusowej defekacji. Widać czerwoną kulistą masę wystającą z odbytu 2 do 5 cm. Są promieniowe rowki, które są wskazane jako dwie warstwy złożonej błony śluzowej, które są wycofywane po wypróżnieniu. W pełni wypadnięty wypadający odcinek jelita jest długi, eliptyczny lub pagodowy, około 10 cm długości, z warstwą złożonych fałd pierścieniowych, warstwę mięśniową można dotknąć między dwiema warstwami błony śluzowej, a palec odbytniczy wyczuwa relaksację zwieracza odbytu. Potwierdzona diagnoza.
Zbadać
Badanie wypadnięcia odbytnicy
1. Badanie wzrokowe odbytu: Można stwierdzić, że miękka masa błony śluzowej jelit wypływa poza odbytem podczas defekacji, a błona śluzowa jelit jest usuwana z odbytu, gdy pacjent wypróżnia się.
2. Cyfrowe badanie doodbytnicze.
3. Krew i mocz będą rutynowo badane.
4. Badanie odbytnicy.
5. Lewatywa baru: aby zrozumieć, czy jest za długa esicy okrężnica.
6. Angiografia defekacji: widoczna w linii siły najpierw pojawiła się w odbytnicy, a następnie rozwinęła się w wypadnięcie odbytnicy.
Diagnoza
Rozpoznanie wypadnięcia odbytnicy
Diagnoza
Zgodnie z historią choroby objawy kliniczne i dane laboratoryjne nie są trudne do postawienia diagnozy.
Diagnostyka różnicowa
Wypadanie błony śluzowej odbytnicy należy odróżnić od pierścieniowych wewnętrznych hemoroidów. Historia obu jest inna. Pierścieniowe wewnętrzne hemoroidy można postrzegać jako śliwkową plwocinę, przekrwienie jest ciemnoczerwone, łatwe do krwotoku, worek jest normalną błoną śluzową depresji, badania odbytniczego, skurczu zwieracza Silne i wypadanie błony śluzowej odbytu ma rozluźnienie zwieracza.
