Artrodeza łokcia

Po przymocowaniu stawu łokciowego ma to duży wpływ na pracę i życie, ale tylko wtedy, gdy w stawie i otaczającej tkance miękkiej występuje zbyt dużo blizn, nie należy stosować innych metod leczenia zespolenia stawu łokciowego. Leczenie chorób: gruźlica stawu łokciowego pourazowe zapalenie stawów łokciowych Wskazanie Po przymocowaniu stawu łokciowego ma to duży wpływ na pracę i życie, ale tylko wtedy, gdy w stawie i otaczającej tkance miękkiej występuje zbyt dużo blizn, nie należy stosować innych metod leczenia zespolenia stawu łokciowego. Przeciwwskazania Oprócz ogólnych przeciwwskazań do planowego zabiegu chirurgicznego należy również przeciwwskazać następujące warunki: 1. Pacjentów z zapaleniem kości i stawów sąsiadujących ze stawem nie należy stosować do artrodezy. Jeśli staw biodrowy jest zespolony, jego aktywność może być kompensowana przez normalny odcinek lędźwiowy kręgosłupa i stawu kolanowego, aby zaspokoić potrzeby pracy i aktywności życiowej. Jeśli dolny staw lędźwiowy lub kolanowy jest już sztywny, zespolenie bioder spowoduje duże trudności dla pacjenta. 2. Wśród tych samych stawów kończyn jedna strona ma silną prostą, a strona przeciwna nie powinna być poddana artrodezie. Jeśli stawy biodrowe są zespolone z obu stron, bardzo trudno będzie wstawać, kłamać, chodzić i siedzieć. 3. Chrząstka stawowa dzieci jest bogata, zrost stawu nie jest łatwy do spowodowania zrostu kostnego, ale także łatwo uszkodzić nasadę, wpływając na wzrost i rozwój; jednocześnie dzieci w fazie rozwoju kończyn i podtrzymywanego działania mięśni, staw zgrzewu może zostać ponownie zdeformowany. Dlatego dzieci poniżej 12. roku życia nie powinny poddawać się artrodezie. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Artrodeza może faktycznie obejmować szereg operacji, takich jak usunięcie zmiany, połączenie stawu, przeszczep kości i korekcja deformacji, więc jest to operacja skomplikowana. Dlatego plan chirurgiczny powinien być ustalony zgodnie z tymi wymaganiami chirurgicznymi, kompleksowe rozważenie, spróbuj uzyskać operację, cięcie w celu rozwiązania problemu, aby osiągnąć najlepsze wyniki przy jak najmniejszym koszcie. 2. Utrata aktywności po zespoleniu stawu może powodować obawy ideologiczne pacjenta i powinna zostać rozwiana przed zabiegiem chirurgicznym: połączenie stawu, które wpływa na funkcję kończyny poprawi funkcję całej kończyny. 3. Stawy ramion, bioder i innych dużych stawów mają więcej krwawień podczas operacji i istnieje możliwość wstrząsu. Przed zabiegiem należy zarezerwować pewną ilość krwi. Gdy operowane są stawy łokciowe i kolanowe, nadmuchiwana opaska uciskowa służy do utrzymywania pola swobodnego podczas operacji. 4. Zapalną chorobę stawów (taką jak gruźlica, ropna) należy stosować przedoperacyjne antybiotyki lub leki przeciwgruźlicze w celu opanowania zakażenia lub zapobiegania nawrotowi spoczynkowej zmiany. 5. Jeśli staw ma przykurcz tkanek miękkich, deformacja nie będzie łatwa do skorygowania podczas operacji, a staw będzie trudny do zresetowania. Trudno jest utrzymać stabilność, nawet jeśli ledwo się przestawia; jeśli zostanie silnie skorygowany podczas operacji, spowoduje uszkodzenie nerwów, naczyń krwionośnych itp. Pooperacyjny skurcz mięśni, a nawet powodować komplikacje, takie jak zwichnięcie. Dlatego przed operacją należy wykonać trakcję, aby w jak największym stopniu przezwyciężyć przykurcz i zaprojektować kroki w celu złagodzenia przykurczu podczas zabiegu. Zabieg chirurgiczny 1. Pozycja: pozycja na wznak, łokieć jest umieszczony na klatce piersiowej. Jeśli łokieć jest sztywny i prosty, bok chorego boku zostanie lekko uniesiony. Można również zastosować pozycję boczną, strona chorej znajduje się na kończynie górnej, a kończyna górna jest wysunięta do przodu i umieszczona na bocznym małym stole operacyjnym. 2. Nacięcie, ekspozycja: Ramię jest umieszczone nadmuchiwaną opaską uciskową. Wykonaj nacięcie wzdłużne na tylnej stronie łokcia (patrz tylna strona stawu łokciowego). Po nacięciu nerw łokciowy jest najpierw oddzielany (jeśli blizna jest bardziej przylegająca, należy ją znaleźć w proksymalnej normalnej tkance, a następnie rozdzielić w dół), a do otwarcia osłony używa się gumowego paska. Dla tych, którzy mają przykurcze na tricepsie, rozcięgno należy wyciąć w język w celu przedłużenia. Blisko do podokostnej usuwania kości korowej, odsłaniając dolny koniec kości ramiennej, olecranon i głowę kości ramiennej. Podczas zdejmowania przedniej części stawu łokciowego należy zachować ostrożność, aby uniknąć uszkodzenia przednich naczyń krwionośnych i nerwów oraz wypełnić osłonę z gazy przed kontynuowaniem operacji śródstawowej. W stawach występują zrosty, które można rozdzielić nożem kostnym. W przypadku pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów, użyj dłuta do kości, aby otworzyć, nie używaj gwałtownego zgięcia, aby uniknąć złamania kości, co prowadzi do trudnej operacji. Po oddzieleniu stawu łokieć można zgiąć, aby odsłonić kość stawową. 3. Wycięcie powierzchni chrząstki i kości ramiennej: Jeśli w jamie stawowej występuje uszkodzenie, należy je najpierw usunąć, a następnie usunąć powierzchnię chrząstki bloku piszczelowego i olecranonu (a następnie głowicę ramienia usunąć z szyi kości ramiennej piłą (lub dłutem). Spłaszcz kikut i zszyj go za pomocą otaczającej powięzi, aby zapewnić funkcję obrotu przedramienia. 4. Fuzja pozastawowa: łokieć zgina się pod kątem 90 °, a długi rowek kostny o długości 4 cm i szerokości 2 cm wierci się za dolną częścią kości ramiennej w górnej części krętarza. Krótki rowek wierci się u góry odpowiedniego olecranonu na przedłużeniu rowka kostnego. Odpowiedni rozmiar przeszczepu kostnego jest osadzony w korytku, a dwa końce są przymocowane do kostki i łokci za pomocą śrub, a luźne i łatwe fragmenty służą do wypełnienia luki między stawem a przeszczepem kostnym. Poluzuj opaskę uciskową i całkowicie powstrzymaj krwawienie. Zszyć rozcięgno mięśnia trójgłowego; przykurcze są przedłużone. Staw łokciowy znajduje się w środkowej części kończyny górnej i ma dużą dźwignię. Łatwo jest spowodować złamanie przeszczepu kostnego lub przemieszczenie stawu. Do utrzymania pozycji podczas operacji wymagana jest specjalna osoba. 5. Nerw łokciowy przed przemieszczeniem: Nerw łokciowy jest powiększony i oddzielony w górę i w dół oraz przesunięty do wewnętrznej przedniej i tylnej części stawu łokciowego, aby zapobiec wystąpieniu opóźnionego porażenia nerwu łokciowego. Rana jest następnie płukana, a nacięcie jest zszywane warstwa po warstwie. Przed i po podparciu tynku długiego ramienia łokieć jest zamocowany w pozycji funkcjonalnej (łokieć zgięty pod kątem 90 °, neutralne położenie przedramienia).