embolizacja tętnicy nerkowej

Uszkodzenie nerek dzieli się na dwa typy: otwarty i zamknięty. Otwarte obrażenia stanowią około 15% do 20% i są bardziej powszechne w czasie wojny. Zamknięte obrażenia są najczęstsze w wypadkach drogowych i przemysłowych. Uraz nerek może być komplikowany przez uraz narządów klatki piersiowej i brzucha oraz innych części, szczególnie urazów otwartych, jednocześnie należy zwrócić uwagę na diagnozę i leczenie urazów łączonych. Obecnie nie ma zgody co do klasyfikacji uszkodzenia nerek. Zgodnie z patologią urazu dzieli się na stłuczenie, zranienie, uszkodzenie zmiażdżące i uszkodzenie szyjki nerki. Są także osoby, które są klasyfikowane do drobnych urazów nerek i dużych urazów nerek w zależności od stopnia urazu. Małe urazy nerek obejmują stłuczenie nerek, powierzchowne zranienie kory nerkowej i mały krwiak pod wątrobowy, które stanowią około 85% do 90% całkowitego uszkodzenia nerek i są na ogół leczone chirurgicznie. Duże urazy nerek obejmują głębokie ranie nerki, pęknięcie nerki, fragmentację nerek i uszkodzenie szyjki nerki, które wymagają pilnego leczenia chirurgicznego. Historia urazów i krwiomoczu jest podstawową podstawą diagnozowania uszkodzenia nerek. Osoba z guzem w talii często wykazuje poważne uszkodzenie nerek i często wymaga operacji. W celu ustalenia stopnia uszkodzenia nerek i ustalenia, czy w nagłych przypadkach należy wykonać operację w trybie nagłym, należy wykonać zwykły film brzuszny, urografię dożylną, badanie ultrasonograficzne B i tomografii komputerowej. Boczne i przeciwległe choroby nerek. Operacja i leczenie są wymagane w następujących sytuacjach: 1. Urografia dożylna ma oczywisty kontrast środka kontrastowego lub niewydolności nerek lub efektu kontrastowego ze skanowania CT. 2. Pacjenci z uszkodzeniem narządu jamy brzusznej. 3. Angiografia nerkowa sugeruje uszkodzenie lub zatkanie tętnicy nerkowej. 4. Podczas leczenia niechirurgicznego zwiększa się masa nerki, trwa krwiomocz całkowity, a krótkotrwała ciężka niedokrwistość. 5. Po leczeniu przeciwwstrząsowym ciśnienie krwi nie może wzrosnąć lub ponownie wzrosnąć i spaść, co sugeruje poważne krwawienie. W przypadku chirurgicznego leczenia otwartego uszkodzenia nerek obecna opinia jest taka, że ​​przyczyną uszkodzenia broni palnej towarzyszy uszkodzenie klatki piersiowej lub narządów jamy brzusznej, a częstość zakażeń jest wysoka i należy przeprowadzić operację. Dla tych, którzy zostali dźgnięci przez przednią ścianę brzucha, często towarzyszy im uszkodzenie narządu brzucha i należy je zbadać chirurgicznie. Leczenie niechirurgiczne można obserwować pod ścisłą obserwacją, jeśli nie zostanie stwierdzone oczywiste uszkodzenie naczyń krwionośnych lub wynaczynienie w wyniku urazu pleców. Embolizację tętnicy nerkowej wykonuje się za pomocą niestałego materiału do embolizacji Po embolizacji tętnicy nerkowej w przypadku poważnego krwotocznego uszkodzenia nerek, tętnicę zatorową można nadal rekanalizować. Pod ochroną nerki można przywrócić funkcję zatkanej nerki, zmniejszając w ten sposób częstość operacji otwartych i częstotliwość nefrektomii uszkodzenia nerek. Leczenie chorób: embolizacja tętnicy nerkowej, aterektomia tętnicy nerkowej Wskazanie Embolizacja tętnicy nerkowej jest odpowiednia dla: 1. Przedoperacyjna embolizacja lub paliatywne leczenie nowotworów złośliwych nerek. 2. Przetoka tętniczo-żylna nerki, tętniak lub pęknięcie. 3. Urazowe krwawienie z nerek. 1) Ciężkie stłuczenie lub uszkodzenie rany nerkowej z ciężkim krwiomoczem. 2) U pacjentów z ciężkim krwawieniem z powodu uszkodzenia nerek poddawanych nefrektomii w trybie nagłym embolizacja może tymczasowo zatrzymać krwawienie w celu kontroli wstrząsu, aby pacjenci mogli tolerować operację. 3) Wtórny, masywny krwotok spowodowany ponownym pęknięciem tętnicy segmentowej nerki lub pęknięciem tętniaka rzekomego po uszkodzeniu nerek. 4. Zwężenie gałęzi tętnicy nerkowej potwierdzone przez angiografię jako przeciwwskazanie do angioplastyki nerkowej i potwierdzone jako usunięcie chirurgiczne, embolizacja do nefrektomii wewnętrznej. Przeciwwskazania Alergia na jod i ciężkie zaburzenia czynności serca, wątroby i nerek. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Wyjaśnij pacjentowi proces embolizacji i ćwicz różne ruchy wymagane podczas operacji, takie jak inhalacja, wstrzymywanie oddechu oraz sedację i współpracę podczas procesu embolizacji. 2. Przygotowanie przedoperacyjne i technika nakłuwania tego odcinka oraz określenie czasu krwawienia i czasu krzepnięcia, liczby płytek krwi, czasu protrombiny. 3. 15 do 30 minut przed operacją, domięśniowe wstrzyknięcie 10 mg. 4. Przed operacją weź płaski film, aby ułatwić porównanie. 5. Zainstaluj urządzenie EKG do monitorowania. 6. Dorośli lub starsze dzieci mogą stosować znieczulenie miejscowe, a ci, którzy nie współpracują w pełni, muszą stosować znieczulenie ogólne. 7. Ciężkie przypadki wdychają tlen przed rozpoczęciem testu. 8. Dokładnie sprawdź i przetestuj urządzenie rentgenowskie, szybką zmieniarkę, strzykawkę wysokociśnieniową. Określ ciśnienie wtrysku, procedurę filmowania itp. 9. Wybór środka kontrastowego i dawka 176% diatrizoatu lub niejonowych środków kontrastowych o wysokim stężeniu, takich jak jodobenzen heksaol, ubikwityna, jodinol itp. [Ultravist stężenie 370, lub Nai Stężenie omnipaque wynosi 350, a stężenie iipamiro wynosi 370]. 2 Ilość środka kontrastowego jest obliczana wagowo, zwykle 1 ml / kg, a 50 kg nadal jest obliczane dla więcej niż 50 kg. Dawka dla dzieci może być nieco większa, od 1,2 do 1,5 ml / kg. Całkowita ilość jonowego środka kontrastowego jest ograniczona do 4 ml / kg. 10. Przygotowanie przedmiotu (1) igła do nakłuwania, drut prowadzący, rozszerzacz, osłona cewnika, przełącznik trójdrożny, cewnik kontrastowy. Istnieje wiele rodzajów cewników, takich jak cewniki do wątroby RH, cewniki Cobra i cewniki śledziony RH (do angiografii śledziony). (2) Materiały do ​​embolizacji: bezwodny etanol, gąbka żelatynowa, pierścień ze stali nierdzewnej itp. Zabieg chirurgiczny 1. Kaniulacja punkcji tętniaka ogólnego do angiografii aorty brzusznej i selektywnej angiografii nerkowej po stronie dotkniętej chorobą w celu dalszego określenia lokalizacji zmiany, wielkości, zasięgu, anatomii naczyniowej i zdrowego stanu nerek. 2. Pod przewodem prowadnika wprowadzić cewnik do chorej tętnicy nerkowej jak najbliżej zmiany. W przypadku embolizacji fragmentami gąbki żelatynowej zmieszać ze środkiem kontrastowym i wstrzyknąć pod nadzorem telewizora; w przypadku embolizacji absolutnym etanolem najlepiej jest użyć cewnika balonowego do zablokowania, powoli wstrzyknąć około 10 ~ 15 ml, np. Bez cewnika balonowego Następnie środek kontrastowy stosuje się do wstrzyknięcia wstępnego, a obserwacja odbywa się pod telewizorem, aby nie wystąpił refluks przy optymalnej prędkości. W rzeczywistym wstrzyknięciu należy go zmieszać ze środkiem kontrastowym, obserwowanym pod telewizorem, a prędkość wstrzyknięcia należy wyregulować, aby zapewnić, że nie powróci on do aorty. Jeśli zostanie zastosowana zaślepka pierścieniowa ze stali nierdzewnej, pierścień stalowy zostanie zwolniony zgodnie z metodą odblokowania pierścienia ze stali nierdzewnej (patrz zewnętrzna embolizacja tętnicy szyjnej). 3. Powtórz angiografię nerkową po embolizacji, aby zrozumieć zator. 4. Po ekstubacji miejsce nakłucia naciska się, aby zatrzymać krwawienie i bandaż ciśnieniowy.