wewnętrzne mocowanie śrubowe

Śruby są wykonane na końcu gęstej śruby za pomocą nakrętki (lub nakrętki na obu końcach). Po przywróceniu złamania śruba przechodzi przez blok pękania, a nakrętka jest dokręcana na zewnątrz kości, a blok złamania jest mocowany przez działanie zaciskające, które jest wewnętrznym mocowaniem śruby. Leczenie chorób: złamanie złamania kości ramiennej Wskazanie Często stosuje się go w przypadku złamań w kształcie litery T i Y między kłykciem kości udowej, kości ramiennej lub kości ramiennej a niektórymi powtarzającymi się złamaniami śródstawowymi. Przeciwwskazania Pacjent jest za stary i powinien być napełniony złym stanem ogólnym. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Dobór śrub: Przed operacją należy dobrać śruby o odpowiedniej długości i długości oraz zgodne ze specyfikacjami zgodnie z filmem rentgenowskim, przy czym liczba preparatów powinna być bardziej odpowiednia do wyboru. 2. Wybór wiertła: Wiertło jest najlepiej wykonane ze stali nierdzewnej, choć bez ostrych narzędzi jest ono ostre, nie jest jednak łatwe do złamania. Średnica powinna być nieco mniejsza niż śruba, zasadniczo taka sama jak średnica podstawy gwintu (tj. Średnica dolna gwintu). Średnica wiertła dla długiego końca kości i kości gąbczastej powinna być mniejsza, a śruba może mocno gryźć kość i w pełni wywierać efekt fiksacji. Śruby do kości korowej pod ciśnieniem działają tylko wtedy, gdy ich gwinty są przymocowane do przeciwległej kości kory. Dlatego wywierć otwór przesuwny (wiercenie w pobliżu łba śruby), średnica wiertła powinna być równa średnicy gwintu, a otwór wierconego otworu (otwór przeciwnej kości korowej) powinien być mniejszy niż średnica gwintu. 3. Wymagania dotyczące dłuta obrotowego (śrubokręt, śrubokręt): Dłuto obrotowe dzieli się na trzy typy: zwykłe proste, krzyżowe i sześciokątne, dwa ostatnie są stosowane do śrub ściskających. Szerokość i grubość główki dłuta muszą być zgodne z rowkiem śruby (szerokość najlepiej przekracza długość rowka), a główka dłuta powinna stykać się ściśle z dnem rowka. W przypadku zastosowania dłuta obrotowego, który nie spełnia wymagań, rowek śruby łatwo ulega uszkodzeniu podczas procesu wkręcania. Najlepiej jest użyć obrotowego dłuta typu tulejowego, który może zamocować śrubę [rys. 5], i może przesuwać się i wycofywać stabilnie i szybko, nie uszkadzając rowka śruby. 4. Gwint nie jest automatycznie wykręcany z rowka gwintowanego kanału na końcu śruby kompresyjnej, dlatego do wiercenia kości korowej i gwintowania należy użyć ostrej śruby rdzeniowej z krawędzią tnącą. Średnica powinna odpowiadać średnicy gwintu. Zabieg chirurgiczny Po otwarciu i zamknięciu złamania wierci się wiertło przez środek bloku złamania przez wiertło i przez przeciwną kość korową. Ponieważ mocowanie nie zależy od ugryzienia nici i kości, ale od działania ściskającego, gdy nakrętka jest dokręcana, wiertło powinno mieć tę samą średnicę co śruba, aby śruba mogła swobodnie przejść przez otwór, a następnie długość jest odpowiednia. Śruby, których długość jest nieco powyżej średnicy poprzecznej uszkodzonej kości, lepiej jest przykręcić nakrętkę, a powierzchnia kości nie może być odsłonięta zbyt długo. Przełóż gwóźdź przez otwór, aż na zewnątrz kory przeciwnej, wykonaj małe nacięcie na przeciwległej skórze, znajdź koniec śruby, wkręć nakrętkę, a następnie wkręć nakrętkę na drugim końcu śruby. Szczelność nakrętki powinna być odpowiednia. Jeśli powierzchnia stawu zostanie złamana, podczas operacji należy pobrać film rentgenowski, a po zaobserwowaniu wyrównania warstwę zszywa się. Komplikacja Kompresja krwiaków Nadmierny krwiak po zabiegu nie tylko stwarza warunki rozwoju bakterii, ale może również powodować martwicę niedokrwienną mięśni, a nawet tworzyć zespół kompartmentowy. W takim przypadku nakłucia i zasysania nie można rozwiązać; można je wprowadzić przez pierwotne nacięcie, wyczyścić skrzepy krwi i całą martwiczą tkankę lub fasciotomię i dekompresję. 2. Zakażenie Chirurgia selektywna, wskaźnik infekcji wynosi 2% w statystykach zagranicznych. Kluczem jest ścisła aseptyczna technika i nieinwazyjne działanie. Zapobiegawcze antybiotyki nie są wymagane. Jeśli nie jesteś pewien, dodaj antybiotyki na 3 do 5 dni podczas operacji, aż do operacji. Otwarte złamania, antybiotyki są konieczne podczas i po operacji. Miejscowe zastosowanie rozkładających się antybiotyków mikrosferycznych o przedłużonym uwalnianiu jest cenne dla zapobiegania infekcji. 3–5 dni po zabiegu za infekcję należy uznać miejscowe zaczerwienienie, obrzęk, upał i ból. Konieczne jest otwarcie rany na czas, usunięcie tkanki martwiczej i jej wielokrotne przemycie. Wewnętrzna stabilna roślina utrwalająca nie musi być usuwana, biorąc antybiotyk irygacyjny roztwór soli fizjologicznej, rejestrując ilość rany do wewnątrz i na zewnątrz, hodowlę bakteryjną, test wrażliwości na lek, terminową wymianę skutecznych antybiotyków, płukanie przez 4 do 5 dni, często może kontrolować rozwój infekcji.