Podwiązanie i szew odcinający przetrwałego przewodu tętniczego

Po zdiagnozowaniu przetrwałego przewodu tętniczego operacja jest zasadniczo przeprowadzana w każdym wieku, ale najlepszy wiek do operacji to 5-7 lat (tj. Przedszkole). Przed ukończeniem 5 roku życia, jeśli stan jest poważny i trudno jest utrzymać życie bez operacji, należy go leczyć jak najszybciej. Jeśli pacjent ma niewydolność serca, najlepiej wykonać operację po 3 miesiącach stabilnej niewydolności serca; jeśli niewydolności serca nie można kontrolować, operację należy wykonać pod nadzorem leków. W przypadku bakteryjnego zapalenia wsierdzia podaje się dużą dawkę dożylnych antybiotyków, a zapalenie wsierdzia kontroluje się przez 3 miesiące. Jeśli nie można kontrolować zapalenia wsierdzia, operacja ratunkowa jest wykonywana w tym samym czasie, gdy stosuje się antybiotyk w dużych dawkach. Jeśli cewnik jest smukły, zwykle służy do podwiązania. Gdy średnica cewnika jest większa niż 1 cm, a długość cewnika jest mniejsza niż 0,5 cm, podwiązanie może złamać cewnik i należy użyć szwu. U pacjentów z oczywistym nadciśnieniem płucnym zwykle stosuje się ciężkie szwy; rekanalizacja prawdopodobnie nastąpi po podwiązaniu. Leczenie chorób: przetrwały przewód tętniczy, wrodzony przewód tętniczy, przetrwały przewód tętniczy Wskazanie 1. Po zdiagnozowaniu przetrwałego przewodu tętniczego operacja jest zasadniczo przeprowadzana w każdym wieku, ale najlepszy wiek do operacji to 5-7 lat (tj. Przedszkole). Przed ukończeniem 5 roku życia, jeśli stan jest poważny i trudno jest utrzymać życie bez operacji, należy go leczyć jak najszybciej. Jeśli pacjent ma niewydolność serca, najlepiej wykonać operację po 3 miesiącach stabilnej niewydolności serca; jeśli niewydolności serca nie można kontrolować, operację należy wykonać pod nadzorem leków. W przypadku bakteryjnego zapalenia wsierdzia podaje się dużą dawkę dożylnych antybiotyków, a zapalenie wsierdzia kontroluje się przez 3 miesiące. Jeśli nie można kontrolować zapalenia wsierdzia, operacja ratunkowa jest wykonywana w tym samym czasie, gdy stosuje się antybiotyk w dużych dawkach. 2. Jeśli cewnik jest smukły, zwykle służy do podwiązania. Gdy średnica cewnika jest większa niż 1 cm, a długość cewnika jest mniejsza niż 0,5 cm, podwiązanie może złamać cewnik i należy użyć szwu. U pacjentów z oczywistym nadciśnieniem płucnym zwykle stosuje się ciężkie szwy; rekanalizacja prawdopodobnie nastąpi po podwiązaniu. Przeciwwskazania 1. Istnieją inne wrodzone wady rozwojowe układu sercowo-naczyniowego (takie jak tetralogia Fallota, przerwanie łuku aorty itp.) Patent na nietrzymanie jest kompensującym efektem przeżycia pacjenta. Cewnika nie należy podwiązywać, dopóki inne wady nie zostaną wyleczone. 2. U dzieci w wieku poniżej dwóch lat cewnik może zostać automatycznie zamknięty.Jeśli nie występują szczególne poważne komplikacje (takie jak niekontrolowana niewydolność serca, zapalenie wsierdzia itp.), Nie należy przeprowadzać operacji. 3. Gdy w nadciśnieniu płucnym występuje przeciek od prawej do lewej, podwiązanie cewnika może mieć konsekwencje. Jeśli jednak pacjenci z nadciśnieniem płucnym mają obustronny bocznik, a bocznik od lewej do prawej jest najważniejszy, a płuca są nadal zatkane, problemy chirurgiczne można dokładnie rozważyć, niekoniecznie przeciwwskazania do operacji. Przygotowanie przedoperacyjne 1. W przypadku zapalenia wsierdzia i niewydolności serca należy je kontrolować przez 3 miesiące przed zabiegiem chirurgicznym. 2. Pacjenci z nadciśnieniem płucnym, przedoperacyjne stosowanie leków rozszerzających naczynia krwionośne w celu zmniejszenia ciśnienia w tętnicy płucnej. 3. Tętno jest szybsze, przedoperacyjne stosowanie bazy purynowej, bez atropiny. 4. Leczenie zakażonych zmian, takich jak próchnica i zapalenie migdałków. Zabieg chirurgiczny 1. Pozycja, nacięcie: prawa pozycja boczna, w przypadku lewego boczno-bocznego nacięcia dziecko wchodzi do klatki piersiowej przez czwartą przestrzeń międzyżebrową, czwarte żebro jest usuwane przez osobę dorosłą, a klatka piersiowa jest wkładana przez żebrowane łóżko; 3 międzyżebrowe przednie nacięcie boczne. 2. Określenie miejsca cewnika: Po wejściu do klatki piersiowej nerw błędny znajdujący się po stronie bocznej i przyśrodkowy nerw przeponowy identyfikuje się w łuku aorty, a między dwoma a górną krawędzią lewego hilum tworzy się trójkątny obszar. Jeśli drżenie można osiągnąć na dole trójkąta (gdzie cewnik znajduje się między lewą tętnicą płucną a aortą), diagnoza jest prawidłowa. 3. Nacięcie opłucnej śródpiersia: nacięcie podłużne opłucnej śródpiersia w tylnej aorcie zstępującej nerwu błędnego i zszycie linii trakcyjnej w celu pociągnięcia opłucnej wraz z nerwem błędnym do przedniej strony. 4. Cewnik oddzielający: użyj ostrości tkanki i tępo oddziel przednią, górną i dolną krawędź cewnika za pomocą małej kuli z gazy, aby odsłonić nerw nawrotowy krtani od nerwu błędnego do tylnej strony cewnika, zwróć uwagę na ochronę i zapobiegnij zaciśnięciu zacisku. Lub uszkodzenie. Mała kulka z gazy jest następnie przepuszczana przez górną i dolną krawędź cewnika, aby oddzielić tylną stronę cewnika, a następnie prawa strona cewnika jest używana do badania przeciwnej strony od górnej lub dolnej krawędzi cewnika. Jeśli koniec klamry jest widoczny po przeciwnej stronie, tylna strona została oddzielona; jeśli końcówka klamry nie jest odsłonięta, lewą ręką można dotknąć palca; jeśli okaże się, że gruba warstwa chusteczki jest nadal oddzielona, ​​klamrę separującą należy wyciągnąć i ponownie użyć. Mała kulka z gazy jest oddzielona; jeśli palec wyczuwa tylko cienką warstwę miękkiej tkanki, małą kulkę z gazy można użyć do wcierania końcówki szczypiec, miękką tkankę oddziela się, końcówka szczypca jest odsłonięta, a powierzchnia oddzielająca z tyłu cewnika jest dalej powiększana. 5. Cewnik zabiegowy (1) Cewnik podwiązkowy: Dwie „wodze” oplecione nicią o rozmiarze 7 zostały przepuszczone przez tylną stronę cewnika i umieszczone odpowiednio na końcach aorty i tętnicy płucnej. Najpierw podwiązano koniec aorty, a drżenie całkowicie zniknęło do umiarkowanego, a następnie zligowano tętnicę płucną. (2) Wycięcie i zszycie cewnika: Jeśli nie nadaje się do podwiązania i jest odpowiedni do cięcia lub zszywania, dwie kleszcze aorty są używane do zaciskania końca aorty, a następnie końca tętnicy płucnej. Obie szczypce powinny znajdować się jak najbliżej końców, aby między nimi była duża odległość do przecięcia i zszycia. Jeśli odległość między dwoma zaciskami jest zbyt mała (mniejsza niż 0,5 cm), wówczas należy położyć parę zacisków cewnika po każdej stronie dwóch zacisków, a następnie środkowe dwa zaciski należy usunąć, aby zachować wystarczającą odległość w środku. Podczas cięcia i zszywania cewnika wskazane jest przecięcie i zszycie szwu, na wypadek, gdyby krwawienie było łatwe do opanowania. Cewnik można przeciąć do połowy, zszyć za pomocą szwu 3-0 ~ 5-0, zaszyć koniec strony aorty, a zaszyć koniec tętnicy płucnej, a następnie kontynuować szew. Po zszyciu pierwszego utworu zawróć i kontynuuj szycie drugiego. Drugi ma być bliżej zacisku cewnika, aby uniknąć uszkodzenia pierwszego szwu. Podczas korzystania z zacisków cewnika należy zwrócić uwagę na dociśnięcie zacisków odpowiednio do aorty i strony tętnicy płucnej, aby zapobiec zsunięciu się kleszczy cewnika i zapobiec poluzowaniu się zacisków, aby uniknąć poważnego krwawienia. Zwolnij zacisk cewnika i sprawdź, czy nie ma wycieków krwi. W przypadku wycieku krwi można go zatrzymać ciepłą gazą solną; większy wyciek krwi jest przerywany przez przerywany szew. 6. Zamknij klatkę piersiową: Po zamknięciu opłucnej śródpiersia przepłucz jamę klatki piersiowej, umieść rurkę drenażową klatki piersiowej i zszyj warstwę ściany klatki piersiowej.