połączenie kompresyjne kolana

Staw kolanowy jest duży, dlatego można zastosować mocne zespolenie śródstawowe w celu uzyskania silnego gojenia kości. Czasami kość ramienna jest używana jako przeszczep kości do fuzji pozastawowej, aby wygląd był prawie normalny. Istnieje wiele metod łączenia stawu kolanowego, wśród których jest wiele zalet fuzji kompresyjnej, operacja jest prosta, szybkość gojenia jest wysoka, a czas gojenia jest krótki, co jest szeroko stosowane w praktyce klinicznej. Pacjentom, którzy potrzebują zespolenia stawu kolanowego, często towarzyszą różne stopnie deformacji przykurczu, na przykład jeśli kość ma zostać wycięta wyłącznie przez połączenie w celu skorygowania deformacji, skrócona kończyna będzie krótsza, co wpłynie na funkcję kończyny i równowagę ciała. Dlatego konieczne jest skorygowanie deformacji przykurczu przed zabiegiem chirurgicznym, aby zapewnić dobry efekt fuzji. Leczenie chorób: uraz stawu kolanowego uraz łąkotki stawu kolanowego Wskazanie 1. Z powodu urazu stawu, stanu zapalnego, zwyrodnienia itp. Powierzchnia stawu jest nieproporcjonalna, powodując ciężką dysfunkcję stawu lub uporczywy ból stawów, wpływając na pracę i życie, leczenie niechirurgiczne jest nieważne, a inne zabiegi chirurgiczne nie są odpowiednie. Aby zachować ruchomość stawów, należy wykonać połączenie stawu. Na przykład ciężkie zapalenie stawów spowodowane złamaniami śródstawowymi kończyn dolnych, a po septycznym zapaleniu stawów w otaczającej tkance miękkiej występuje duża liczba blizn i nie nadaje się do operacji takich jak artroplastyka. 2. Dorosła gruźlica rurkowa dorosłych, zniszczenie powierzchni stawu, szacuje się, że funkcja stawu nie może zostać zachowana, połączenie stawu może być wykonane w tym samym czasie, gdy zmiana jest usuwana; są też deformacje, które mogą korygować deformację w tym samym czasie. 3. Skurcz mięśni spowodowany neuropatią lub urazem, powodujący ciężką niestabilność stawu, wpływającą na całą funkcję kończyny, a proste przerzuty ścięgien nie wystarczą do utrzymania stabilności stawu i przywrócenia wystarczającej skuteczności. Mocowanie stawu lokalnego może poprawić czynność kończyny. Wykonaj połączenie stawu. Na przykład po polio rdzenia przedniego rdzenia kręgowego nie można podnieść kończyn górnych. Jeśli staw barkowy jest ustalony w pozycji funkcjonalnej, funkcję kończyny górnej można poprawić, przesuwając ramię między ramionami. 4. Wrodzona lub nabyta deformacja kręgosłupa (taka jak hemivertebra, skolioza, kręgosłup lędźwiowy itp.), Aby zapobiec rozwojowi deformacji, można wykonać wczesną laminektomię lub po korekcji deformacji. Przeciwwskazania Oprócz ogólnych przeciwwskazań do planowego zabiegu chirurgicznego należy również przeciwwskazać następujące warunki: 1. Pacjentów z zapaleniem kości i stawów sąsiadujących ze stawem nie należy stosować do artrodezy. Jeśli staw biodrowy jest zespolony, jego aktywność może być kompensowana przez normalny odcinek lędźwiowy kręgosłupa i stawu kolanowego, aby zaspokoić potrzeby pracy i aktywności życiowej. Jeśli dolny staw lędźwiowy lub kolanowy jest już sztywny, zespolenie bioder spowoduje duże trudności dla pacjenta. 2. Wśród tych samych stawów kończyn jedna strona ma silną prostą, a strona przeciwna nie powinna być poddana artrodezie. Jeśli stawy biodrowe są zespolone z obu stron, bardzo trudno będzie wstawać, kłamać, chodzić i siedzieć. 3. Chrząstka stawowa dzieci jest bogata, zrost stawu nie jest łatwy do spowodowania zrostu kostnego, ale także łatwo uszkodzić nasadę, wpływając na wzrost i rozwój; jednocześnie dzieci w fazie rozwoju kończyn i podtrzymywanego działania mięśni, staw zgrzewu może zostać ponownie zdeformowany. Dlatego dzieci poniżej 12. roku życia nie powinny poddawać się artrodezie. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Artrodeza może faktycznie obejmować szereg operacji, takich jak usunięcie zmiany, połączenie stawu, przeszczep kości i korekcja deformacji, więc jest to operacja skomplikowana. Dlatego plan chirurgiczny powinien być ustalony zgodnie z tymi wymaganiami chirurgicznymi, kompleksowe rozważenie, spróbuj uzyskać operację, cięcie w celu rozwiązania problemu, aby osiągnąć najlepsze wyniki przy jak najmniejszym koszcie. 2. Utrata aktywności po zespoleniu stawu może powodować obawy ideologiczne pacjenta i powinna zostać rozwiana przed zabiegiem chirurgicznym: połączenie stawu, które wpływa na funkcję kończyny poprawi funkcję całej kończyny. 3. Stawy ramion, bioder i innych dużych stawów mają więcej krwawień podczas operacji i istnieje możliwość wstrząsu. Przed zabiegiem należy zarezerwować pewną ilość krwi. Gdy operowane są stawy łokciowe i kolanowe, nadmuchiwana opaska uciskowa służy do utrzymywania pola swobodnego podczas operacji. 4. Zapalną chorobę stawów (taką jak gruźlica, ropna) należy stosować przedoperacyjne antybiotyki lub leki przeciwgruźlicze w celu opanowania zakażenia lub zapobiegania nawrotowi spoczynkowej zmiany. 5. Jeśli staw ma przykurcz tkanek miękkich, deformacja nie będzie łatwa do skorygowania podczas operacji, a staw będzie trudny do zresetowania. Trudno jest utrzymać stabilność, nawet jeśli ledwo się przestawia; jeśli zostanie silnie skorygowany podczas operacji, spowoduje uszkodzenie nerwów, naczyń krwionośnych itp. Pooperacyjny skurcz mięśni, a nawet powodować komplikacje, takie jak zwichnięcie. Dlatego przed operacją należy wykonać trakcję, aby w jak największym stopniu przezwyciężyć przykurcz i zaprojektować kroki w celu złagodzenia przykurczu podczas zabiegu. Zabieg chirurgiczny 1. Pozycja: pozycja na wznak. 2. Nacięcie, ekspozycja: Operacja pod nadmuchiwaną opaską uciskową. Użyj kolana, aby zamknąć środkowe lub przednie nacięcie przyśrodkowe, przeciąć ścięgno mięśnia czworogłowego w kształcie sakralnym, przeciąć worek przełączający po obu stronach kości ramiennej i odsłonić przód jamy stawu kolanowego wraz z kością biodrową w dół. Więzadło rzepkowo-udowe można również odciąć wraz z odwróconą kością ramienną, aby odsłonić jamę stawową. 3. Usuń zmianę: najpierw usuń przednią stronę torebki stawowej, błony maziowej, podkładki pod pachami i piszczeli, zdrową część piszczeli można zachować nieobciętą, przygotowaną do przeszczepu kości. Następnie wygnij staw kolanowy, pociągnij klapy po obu stronach do tylnej strony i ostro obierz wewnętrzne i zewnętrzne więzadła poboczne ciasno poza kość, a następnie odetnij więzadła krzyżowe przednie i tylne i usuń łąkotkę, aby całkowicie przesunąć staw. Użyj gazy, aby unieść wokół dolnego końca kości udowej, aby całkowicie usunąć tylną zmianę. Uważaj, aby zapobiec naczyniom pachowym i nerwom po tylnej stronie urazu. 4. Wycięcie końca kości: Zgodnie z zakresem zmiany i projektem płaszczyzny resekcji tkanka miękka wokół końca kości powinna zostać właściwie wycięta pod okostną, szczególnie przyłączenie torebki stawu tylnego powinno być oddzielone, tak aby końce kości udowej i piszczeli były odsłonięte co najmniej. 2 do 3 cm. Po otwarciu i odpowiedniej ochronie otaczającej tkanki miękkiej użyj piły taśmowej lub szerokiego noża kostnego, aby usunąć końce kości. Kość udowa jest zwykle usuwana najpierw, a następnie piszczeli. Podczas resekcji kontralateralne końce kości można wykorzystać do wzajemnej ochrony, aby uniknąć uszkodzenia tkanek miękkich oraz ważnych naczyń krwionośnych i nerwów po stronie tylnej. Ponadto należy również zwrócić uwagę na następujące trzy punkty: (1) Zakres resekcji kości należy maksymalnie zmniejszyć, aby zachować maksymalną długość kończyny, ale kość musi zostać całkowicie usunięta. Dlatego w przypadku różnych uszkodzeń kości należy go projektować indywidualnie. Aby zmniejszyć uszkodzenie, można go raz odciąć; jeśli powierzchnia kości dwóch końców nie jest równomiernie uszkodzona, należy wypełnić pozostałe; jeśli jest duża wnęka, można ją wykorzystać do miejscowej resekcji, wypełnienia kości ramiennej lub biodrowej. (2) Funkcjonalna pozycja zespolenia stawu kolanowego jest najbardziej odpowiednia do mikro-zgięcia około 10 °, ale nie można go ustawić pod kątem ani skręcić. Koniec kości powinien znajdować się w pozycji poziomej, nie przechylać się, aby uniknąć przesunięcia po zwiększeniu ciśnienia. Dlatego, aby osiągnąć ten idealny kąt, podczas piłowania kości kości udowe i kości ramienne można umieścić przy zgięciu 85 °, a następnie dwie powierzchnie stawowe są cięte pod kątem prostym do siebie, tak że kąt między płaszczyzną cięcia a osią wzdłużną kręgosłupa staje się mikro. 5 stopni. (3) Powierzchnia do cięcia kości powinna być płaska, aby powierzchnia styku była duża, gojenie było szybkie, a gojenie mocne. Jest stosunkowo łatwa w obsłudze za pomocą piły, a także można go usunąć za pomocą szerokiego płaskiego dłuta. 5. Przywieranie i mocowanie uciskowe: odcinki kości udowej i kości ramiennej są ściśle wyrównane, a dolna noga jest umieszczona w neutralnym położeniu bez rotacji wewnętrznej i zewnętrznej oraz przywodzenia i uprowadzenia, a pozycję tę utrzymuje specjalna osoba. Gwoździe kości udowej i piszczeli należy wybierać w odległości 3–5 cm od odcinka kości, a linia łącząca górny i dolny punkt paznokcia musi być prostopadła do odcinka kości. Dlatego punkt przybijania nie musi znajdować się na środku przedniej i tylnej części kości i można go dostosować do płaszczyzny cięcia nieco przed lub po. Przed założeniem gwoździa nacięcie skóry jest najpierw łączone, a małe usta są przebijane końcówką noża na skórze odpowiedniego punktu przybijania kości, a gwóźdź jest wkładany w tkankę miękką warstwy podskórnej (gwóźdź udowy jest od wewnątrz na zewnątrz, a piszczel jest od zewnątrz do wewnątrz, aby uniknąć Uszkadzaj nerwy, naczynia krwionośne). Umieść końcówkę paznokcia we wcześniej ustalonym punkcie przekłuwania kości, delikatnie podważ ją młotkiem lub powoli wywierć ręcznie, aby przeszedł przez małe nacięcie skóry przeciwnej i wyrównał długość odsłoniętych gwoździ po obu stronach. Wchodząc do gwoździa, należy zwrócić uwagę na kierunek gwoździa. Dwa gwoździe muszą być równoległe i prostopadłe do osi wzdłużnej kręgosłupa. W przeciwnym razie może wystąpić kolano, koślawość lub obrót uda i piszczeli. Następnie załóż klatkę ciśnieniową stawu kolanowego, dokręć śruby, zwiększ ciśnienie i zamocuj. Zasadniczo nacisk jest lekko zgięty do stalowego gwoździa, a przekrój kostny jest względnie stabilny bez przemieszczania, gdy łydka jest delikatnie uniesiona. Nadmierny ucisk może powodować wchłanianie kości. Przed zwiększeniem ciśnienia należy zachować ostrożność, aby nie przełożyć tkanki miękkiej między dwie kości; po zwiększeniu ciśnienia należy ponownie sprawdzić wyrównanie powierzchni kości. Jeśli występuje wypukłość kości, należy ją przyciąć. Jeśli jest przerwa, należy wypełnić przeszczep kości. Na koniec rana zostaje spłukana, opaska uciskowa zostaje uwolniona, a hemostaza jest całkowicie zszyta, a tynk jest przymocowany zewnętrznie.