oparzenie rogówki
Wprowadzenie
Wprowadzenie Oparzenia rogówki obejmują wiele rodzajów, wspólnych z oparzeniami chemicznymi rogówki, oparzeniami termicznymi rogówki. Oparzenia chemiczne to miejscowe uszkodzenie chemikaliów, głównie odwodnienie komórek i denaturacja białek, a niektóre powodują oparzenie cieplne i pogarszają stan zdrowia. Niektóre chemikalia mogą zostać zatrute po wchłonięciu. Alkaliczne oparzenia chemiczne oczu są jedną z najczęstszych metod leczenia ran kolczastych oka. Aseptyczne owrzodzenie rogówki, perforacja, przyczepność gałki ocznej i jaskra wtórna po urazie są częstymi przyczynami niepełnosprawności oka. Chemiczne oparzenie oka, leczenie oparzeń alkalicznych, jest poważnym problemem w dziedzinie okulistyki; wczesne prawidłowe leczenie jest bardzo ważne dla przywrócenia funkcji wzroku i jak największej redukcji powikłań. Oparzenia termiczne są powodowane przez wysokie temperatury, takie jak gorąca woda, para, płomień i prąd elektryczny.
Patogen
Przyczyna
Oparzenia alkaliów rogówkowych są powodowane głównie przez silne substancje alkaliczne (PH> 11,5) Uszkodzenie substancji alkalicznych w oczach wynika głównie z dwufazowej rozpuszczalności tych substancji, rozpuszczalności w wodzie i rozpuszczalności tłuszczu, dzięki czemu łatwo jest przejść barierę nabłonkową. Wodny roztwór substancji alkalicznej, jon kationu wodorowego i zmydlanie lipidów, wiążą się z białkiem tkankowym, tworząc podstawowe białko, niszcząc w ten sposób strukturę błony komórkowej, wchodząc do komórki i szybko niszcząc strukturę wewnątrzkomórkową i powodując wewnątrzkomórkowe uszkodzenie nekrotyczne. .
Przejawia się w postaci rozpuszczania tkanek, które wytwarzają dużą ilość substancji alkalicznych, które przenikają do tkanki. Oparzenia kwasem rogówkowym odnoszą się głównie do uszkodzenia silnych substancji kwaśnych (PH <3) w oku. Substancje kwasowe o niskim stężeniu rozpuszczalne w wodzie na ogół nie mogą uszkodzić rozpuszczalnej w tłuszczach bariery nabłonka rogówki, a większość z nich nie powoduje poważnego uszkodzenia rogówki. Wysokie stężenie substancji kwasowych powoduje silną korozję, a po zetknięciu z gałką oczną może uszkodzić nabłonek rogówki i zaatakować zręb rogówki, powodując koagulację i denaturację białka w tkance rogówki, tworząc nierozpuszczalny kwasowy związek białkowy, co prowadzi do rogówki lub innych Niszczące uszkodzenie tkanki ściany oka.
Z drugiej strony, z powodu denaturacji i krzepnięcia białka tkankowego, może powstać gruba nierozpuszczalna bariera, która z kolei może utrudniać zakwaszenie substancji. Dlatego uszkodzenie kwaśnej substancji rogówki jest w większości ograniczone, a granica jest wyraźna, penetracja jest stosunkowo zaawansowana, a ciężkie martwicze wrzody są mniej prawdopodobne. Oparzenie termiczne rogówki odnosi się do (bezpośredniego) kontaktu rogówki z powodu wysokiej temperatury stopionego żelaza, wrzącego oleju itp. Najpierw zaangażowana jest warstwa komórek nabłonka rogówki i przednia warstwa elastyczna, co może prowadzić do zwyrodnienia i martwicy włókien zrębu. Gdy uszkodzenie wpływa na warstwę komórek śródbłonka, rogówka staje się obrzękła, a ostatecznie prowadzi do owrzodzenia i perforacji rogówki. Na etapie naprawy powstawaniu blizn towarzyszy neowaskularyzacja. .
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie rogówki
Gdy substancja alkaliczna dostanie się do oka, szybko wywoła reakcję nekrotyczną. Poważniejsza reakcja może spowodować nieodwracalne uszkodzenie w ciągu kilku minut. Objawy są prawie takie same jak oparzenie kwasem. Ale bardziej intensywne, szczególnie ból i obrzęk, są bardziej oczywiste. Klinicznie, w zależności od stopnia uszkodzenia tkanki oka i charakteru zmiany, dzieli się na 3 fazy i 4 stopnie:
1, faza ostra: w ciągu kilku sekund do 3 dni po oparzeniu, wczesne objawy powstawania węzła, martwica rogówki, objawy bólu i podrażnienia oczu.
2, zaburzenia odżywiania: 3 dni do 3 tygodni po oparzeniach, wczesne objawy zwyrodnienia obrzęku rogówki i stopniowo przerodziły się w niezapalne owrzodzenia martwicze. W późniejszym etapie wyrosła duża liczba nowych naczyń krwionośnych, a niektóre tkanki zaczęły się naprawiać i stopniowo zmniejszały się.
3, stadium blizny: pali się przez 3 tygodnie, objawiając się jako leukoplakia rogówki lub rogówka zatok naczyniowych. Różne komplikacje oka pojawiały się jeden po drugim, a przyczepność do gałki ocznej zwiększyła ciśnienie śródgałkowe lub zanik gałki ocznej.
Gdy kwasowa substancja dostanie się do oka, może natychmiast spowodować szkodliwą reakcję na tkankę. Objawami są silny ból oczu, kłucie w pieczeniu, oczywiste podrażnienie przed oczami i gwałtowny spadek widzenia.
Badanie wzroku: często mieszane ze skórą powieki i oparzeniami spojówek. Oparzenia rogówki najpierw pokazują, że przyczepność nabłonka rogówki do przedniej elastycznej błony jest osłabiona, co powoduje duże zrzucanie nabłonka, a następnie pogrubienie obrzęku rogówki, wykazujące szarawobiałe zmętnienie i poważną utratę wzroku, jeśli dotyczy to obszaru źrenicy. W większości przypadków na późnym etapie można utworzyć dużą liczbę neowaskularyzacji rogówki, a rogówka jest biała. Ciężkie przypadki można traktować jako rozległe zrosty plwociny i rzekome chore skorpiony.
Zgodnie ze standardami indeksowania przyjętymi przez Collaborative Group ds. Urazu oka i okulistyki zawodowej w 1982 roku podzieliłem na: I stopień: uszkodzenie nabłonka, zmętnienie nabłonka, ale przednia elastyczna warstwa i zręb rogówki nie zostały uszkodzone, nie pozostawiając śladu po gojeniu. II stopień: tylko płytki obrzęk zrębu, nie obejmujący głębokiej warstwy, więc głęboka warstwa pozostaje przezroczysta. III stopień: obrzęk powierzchowny miąższu, zmętnienie jest znaczące, rogówka jest szlifowanym szkłem, a głębszy miąższ rogówki jest również uszkodzony, a tęczówka jest słabo widoczna. Stopień IV: cała warstwa rogówki jest zaangażowana, jest porcelanowo biały mętny, a tęczówka jest niewidoczna.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Oparzenia kwaśne i alkaliczne różnią się badaniem i skutecznością kliniczną i należy je zidentyfikować. Ogólnie w oparzeniach kwasowych granica oparzenia rogówki i spojówki jest wyraźna, błona krzepnięcia na powierzchni tkanki, spojówki naczyń krwionośnych są ciemne, a krwotok podspojówkowy może być całkowicie zatkany. W przypadku oparzeń alkaliów spojówka jest zatkana, a nabłonek rogówki zostaje zrzucony. W nieco cięższym niedokrwieniu spojówkowym naczynia krwionośne stają się ciemniejsze lub niedrożne, a rogówka jest mętna. W ciężkich przypadkach naczynia krwionośne spojówki zanikają, a rogówka jest całkowicie mętna. I irytujące objawy.
Oparzenia i zadrapania rogówki: Światło słoneczne lub niektóre przedmioty zewnętrzne, zwłaszcza te o chropowatej powierzchni, mogą powodować różne stopnie ścierania rogówki, takie jak wady nabłonka rogówki lub złuszczanie.
Wrzód rogówki: choroba oka spowodowana infekcjami, takimi jak bakterie, wirusy i grzyby. Kiedy czynniki chorobotwórcze atakują rogówkę, sieć naczyń krwionośnych kończyny najpierw rozszerza się i jest zatkana, zwana zatkaniem rzęsek. Zapalenie się wydziela, białe krwinki atakują zmianę, powodując obrzęk i obrzęk nabłonka i zrębu, zwany naciekaniem rogówki. Jeśli stanu nie można kontrolować, infiltracja będzie się pogarszać, nastąpi degeneracja, martwica i zrzucanie tkanek oraz powstanie owrzodzenie rogówki. Infiltrowana podstawa jest szaro-biała, a brzegi niejasne. Jeśli leczenie jest odpowiednie, zapalenie jest kontrolowane, podstawa i krawędzie wrzodu są stopniowo czyszczone, granica jest czysta, otaczający nabłonek jest regenerowany, a tkanka łączna proliferuje, tworząc różne blizny.
Erozja rogówki jest objawem powierzchownej punkcikowej keratopatii. Powierzchowna keratopatia punktowa jest ogólnym terminem określającym trzy rodzaje zmian nabłonka rogówki: nakłuć nabłonkowe zapalenie rogówki, nakłuć erozję nabłonka i nakłuć podskórne naciekanie (nakłucie). Nacieki podogólne), często istnieją w tym samym czasie, ale ciężar i zasięg zmiany są tendencyjne i różne.
Zmętnienie rogówki: rogówka jest przezroczystą tkanką bez struktury naczyniowej. Przezroczystość jest największą cechą tkanki rogówki i jest istotnym elementem jej funkcji fizjologicznej. Gdy wpływ na nią mają uraz lub czynniki szkodliwe, jego przezroczystość jest tracona, a zmętnienie może powodować pogorszenie wzroku. Gdy substancja alkaliczna dostanie się do oka, szybko wywoła reakcję nekrotyczną. Poważniejsza reakcja może spowodować nieodwracalne uszkodzenie w ciągu kilku minut. Objawy są prawie takie same jak oparzenie kwasem. Ale bardziej intensywne, szczególnie ból i obrzęk, są bardziej oczywiste. Klinicznie, w zależności od stopnia uszkodzenia tkanki oka i charakteru zmiany, dzieli się na 3 fazy i 4 stopnie:
1, faza ostra: w ciągu kilku sekund do 3 dni po oparzeniu, wczesne objawy powstawania węzła, martwica rogówki, objawy bólu i podrażnienia oczu.
2, zaburzenia odżywiania: 3 dni do 3 tygodni po oparzeniach, wczesne objawy zwyrodnienia obrzęku rogówki i stopniowo przerodziły się w niezapalne owrzodzenia martwicze. W późniejszym etapie wyrosła duża liczba nowych naczyń krwionośnych, a niektóre tkanki zaczęły się naprawiać i stopniowo zmniejszały się.
3, stadium blizny: pali się przez 3 tygodnie, objawiając się jako leukoplakia rogówki lub rogówka zatok naczyniowych. Różne komplikacje oka pojawiały się jeden po drugim, a przyczepność do gałki ocznej zwiększyła ciśnienie śródgałkowe lub zanik gałki ocznej. Gdy kwasowa substancja dostanie się do oka, może natychmiast spowodować szkodliwą reakcję na tkankę. Objawami są silny ból oczu, kłucie w pieczeniu, oczywiste podrażnienie przed oczami i gwałtowny spadek widzenia. Badanie wzroku: często mieszane ze skórą powieki i oparzeniami spojówek. Oparzenia rogówki najpierw pokazują, że przyczepność nabłonka rogówki do przedniej elastycznej błony jest osłabiona, co powoduje duże zrzucanie nabłonka, a następnie pogrubienie obrzęku rogówki, wykazujące szarawobiałe zmętnienie i poważną utratę wzroku, jeśli dotyczy to obszaru źrenicy. W większości przypadków na późnym etapie można utworzyć dużą liczbę neowaskularyzacji rogówki, a rogówka jest biała. Ciężkie przypadki można traktować jako rozległe zrosty plwociny i rzekome chore skorpiony.
Zgodnie ze standardami indeksowania przyjętymi przez Collaborative Group ds. Urazu oka i okulistyki zawodowej w 1982 roku podzieliłem na: I stopień: uszkodzenie nabłonka, zmętnienie nabłonka, ale przednia elastyczna warstwa i zręb rogówki nie zostały uszkodzone, nie pozostawiając śladu po gojeniu. II stopień: tylko płytki obrzęk zrębu, nie obejmujący głębokiej warstwy, więc głęboka warstwa pozostaje przezroczysta. III stopień: obrzęk powierzchowny miąższu, zmętnienie jest znaczące, rogówka jest szlifowanym szkłem, a głębszy miąższ rogówki jest również uszkodzony, a tęczówka jest słabo widoczna. Stopień IV: cała warstwa rogówki jest zaangażowana, jest porcelanowo biały mętny, a tęczówka jest niewidoczna.
