drżenie fizjologiczne
Wprowadzenie
Wprowadzenie Drżenie fizjologiczne: częściej w dystalnej części kończyny, wstrząs postawy. Amplituda jest niewielka i trudna do wykrycia gołym okiem. Jeśli papier zostanie umieszczony na wyciągniętym do przodu palcu, łatwiej jest znaleźć drżenie. Częstotliwość drżenia zmienia się wraz z wiekiem, zwykle około 6 razy / sekundę w wieku poniżej 9 lat; około 10 razy / sekundę w wieku 16 lat; częstotliwość drżenia zaczyna zwalniać po 40 latach, a wraca do 6 sekund po około 70 latach / Sekund. Oprócz ręki drżenie nadal występuje w powiekach, mięśniach języka, tułowiu i kończynach dolnych. Drżenie fizjologiczne jest rodzajem łagodnego drżenia. Łagodny drżenie, znane również jako drżenie proste, to drżenie oparte na braku organicznych zmian w mózgu. Klinicznie powszechne łagodne drżenia obejmują głównie drżenia fizjologiczne i drżenia czynnościowe. Niezbędne drżenie (ET) jest częstą dyskinezą. Znany również jako idiopatyczne drżenie, łagodne drżenie.
Patogen
Przyczyna
Ponad jedna trzecia pacjentów ma wywiad rodzinny z autosomalnym dominującym dziedziczeniem i zidentyfikowano dwa patogenne loci genowe, ukierunkowane na 3q13 (FET1) i 2p22-25 (ETM lub ET2).
Łagodny drżenie jest dziedzicznym drżeniem, a około 60% pacjentów ma wywiad rodzinny z autosomalnymi dominującymi cechami genetycznymi. Wygląd pojawił się przed 65-70 rokiem życia. Gulcher i wsp. Stwierdzili, że gen powodujący chorobę znajduje się w 3q13, zwanym FET 1. Higginy i inne geny mapują gen patogenny na 2p22-25, zwany ETM lub ET2. Stwierdzono, że ETM może być powtórzeniem tripletowym, a ten gen znajduje się w dwóch innych rodzinach. Rodzina charakterystycznych dla płci wstrząsów została potwierdzona. Doniesiono również, że chromosomy płciowe pacjenta są nieprawidłowe, a kilku pacjentów płci męskiej ma XXY i XYY. Różnorodność objawów klinicznych rodzinnego ET sugeruje, że może występować heterogenność genetyczna, co sugeruje, że można odkryć nowe loci genetyczne.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie EEG CT mózgu
Do tej pory ET nie był bardzo skuteczny w diagnozowaniu diagnozy i nadal ogranicza się do diagnozy klinicznej, głównie na podstawie wywiadu i cech klinicznych, łatwej do błędnej diagnozy lub nieudanej diagnozy. Bain i Findley i wsp. Zaproponowali standard diagnostyczny w 1994 roku, który obejmował zarówno kryteria standardowe, jak i kryteria wykluczenia.
W tym kryteria: 1 widoczne i uporczywe drżenia postawy, w tym dłonie lub przedramiona, z drżeniem wysiłkowym lub bez niego. Drżenie kończyny górnej może być asymetryczne lub symetryczne, a drżenie może wpływać na inne części ciała; 2 drżenia trwają przez co najmniej 5 lat, objawy mogą się zmieniać, ale dysfunkcja nie może wystąpić w ciągu 5 lat.
Kryteria wykluczenia: pojawiają się 1 inne objawy neurologiczne, ale nie obejmują toniku przypominającego koło zębate i znaku Fromenta. Znak Froment odnosi się do występowania sztywności podobnej do przekładni w kończynach bocznych, gdy powtarzane autonomiczne ruchy kończyn przeciwnych; 2 drżenia fizjologiczne spowodowane znanymi przyczynami, takimi jak nadczynność tarczycy; 3 jednoczesne lub niedawne przyjmowanie leków, które mogą wywoływać drżenie lub objawy odstawienia leku; 4 historia urazu 3 miesiące przed rozpoczęciem drżenia; 5 dowodów klinicznych na drżenie psychogenne; 6 nagłego drżenia początkowego.
Obecnie istnieje wiele kryteriów diagnostycznych, ale różnice są bardzo duże. Louis i wsp. Przeanalizowali kryteria diagnostyczne 10 zestawów ET w 1998 r. I stwierdzili, że różnią się one 30-krotnie, ponieważ standardami były drżenia posturalne i / lub operacyjne oraz silne drżenie. Stopień, pozytywny wywiad rodzinny i czas trwania choroby są różne. Diagnoza kliniczna dotyczy wyłącznie drżenia posturalnego i / lub drżenia czynnościowego i nasilenia drżenia.
Diagnoza genetyczna pomaga potwierdzić diagnozę ET.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
(1) Zmienność Drżenie fizjologiczne jest spowodowane wzmocnieniem drżenia fizjologicznego. Takich jak stosowanie adrenaliny, nadczynności tarczycy, lęku, zmęczenia i innych wstrząsów.
(2) idiopatyczne drżenie: dominująca choroba genetyczna, objawiająca się jako drżenie mimowolne drżenia głowy, szczęki, kończyny, częstotliwość drżenia może być wysoka lub niska, wysoka częstotliwość jest podobna do nadczynności tarczycy; niska częstotliwość jest podobna do drżenia Parkinsona. Choroba nie zmniejsza wysiłku, zwiększa napięcie mięśniowe i zaburzenie odruchu postawy i znika po wypiciu, a leczenie jest skuteczne.
(3) Najbardziej klinicznie mylącą chorobą z ET jest zespół PD lub zespół Parkinsona Niektórzy uczeni stwierdzili, że w rodzinie pacjentów z PD występuje wysoki odsetek ET, a jednocześnie wysoki odsetek ET-PD w ET. I często początek ET poprzedza PD, więc niektórzy uczeni uważają, że ET jest typem PD. Jednak wielu uczonych uważa, że ET i PD to dwie różne choroby. Identyfikacja kliniczna zależy głównie od formy drżenia i oznak układu nerwowego. PD mogą mieć drżenia czynnościowe, ale drżenia spoczynkowe są bardziej typowe. Drżenie statyczne występuje w różnych częściach ciała, często asymetryczne, a najbardziej typowym objawem jest działanie podobne do plwociny. Jest to spowodowane zgięciem i przedłużeniem łokcia, obrotem przedramienia i przedramienia oraz ruchem kciuka. Częstotliwość wynosi 4-6 Hz. Typowe drżenie spoczynkowe znika wraz z rozpoczęciem ćwiczeń, a także może zostać przekształcone w postawę po przebiegu choroby. Leki dopaminergiczne zwykle łagodzą drżenia. Oprócz różnych form drżenia PD ma także oznaki układu nerwowego, takie jak sztywność mięśni i ograniczenie ruchu.
Fizjologiczne drżenia występują tylko przy utrzymaniu pewnej postawy i mogą ulec zaostrzeniu i stać się objawem w niektórych sytuacjach oraz przy stosowaniu specjalnych leków, takich jak lęk, nerwowość, strach, ćwiczenia, hipoglikemia, nadczynność tarczycy, pierścień alkoholowy. Złamane i niektóre leki, częstotliwość dłoni wynosi 6 ~ 12 Hz, na ogół mają odpowiednią charakterystykę psychologiczną lub medyczną, usuń objawy czynnika wyzwalającego.
Ponadto chorobę należy odróżnić od drżenia spowodowanego innymi chorobami, takimi jak zmiany móżdżku, choroby demielinizacyjne, stwardnienie rozsiane itp., W połączeniu z cechami odpowiednich chorób nie jest trudna do zidentyfikowania. Drżenie czynnościowe: Typowe drżenia czynnościowe obejmują drżenie fizjologiczne, krzywicę i inne. 1 Drżenie fizjologiczne jest wzmocnione, głównie drżenie postawy, które jest większe niż amplituda drżenia fizjologicznego, więc jest widoczne gołym okiem. Uważa się, że przyczyna jest związana ze wzmocnioną odpowiedzią na receptory adrenergiczne. Można zauważyć, że gdy normalna osoba jest w panice, plwocinie, lęku lub zmęczeniu, wzrasta również rozwidlenie adrenaliny. Kiedy pojawia się neuropatia obwodowa, siła mięśni na dystalnym końcu kończyny jest nieznacznie zmniejszona, co może nasilać drżenie fizjologiczne. Fizjologiczne wzmocnienie drżenia obserwuje się również w guzach chromochłonnych, hipoglikemii, nadczynności tarczycy, kokainie i alkoholu. Nadal widać to w skutkach ubocznych niektórych leków. 2 krzywicy, większość z nich to wstrząsy akcji, ale także statyczne. Drżenie ogranicza się głównie do jednej kończyny lub całego ciała. Wielkość jest różna i często nie ma regularności. Większość z nich jest stosunkowo duża i czasami wstrząśnięta. Gdy odwraca się uwagę pacjenta, drżenie jest często spowalniane o 3; gdy koncentruje się na drżeniu, objawy są bardziej nasilone. Często występują przyczyny psychogenności lub inne objawy krzywicy. 3 Inne drżenia czynnościowe, drżenia występujące podczas drobnych ruchów to drżenia czynnościowe, takie jak operacje chirurgiczne chirurga, intensywne pisanie itp. Drżenie występujące w tym czasie wiąże się ze stresem emocjonalnym.
