kryzys autonomiczny
Wprowadzenie
Wprowadzenie Ostra dysautonomia (ostra dysautonomia) nazywa się ostrą autonomiczną chorobą autonomiczną, znaną również jako ostry kryzys autonomicznego układu nerwowego lub drgawki współczulne, rzadka choroba. Choroba zwykle zaczyna się od ostrego początku i występuje częściej u dzieci i dorosłych, charakteryzuje się rozległym lub niepełnym porażeniem nerwów autonomicznych, takim jak niewyraźne widzenie, nienormalna reakcja źrenic na światło i regulację, duże źrenice oraz zmniejszone lub zanikające wydzielanie łez, śliny i potu. , jak również zatrzymanie moczu, impotencja, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia, wzdęcia lub biegunka) i nieprawidłowa regulacja temperatury ciała.
Patogen
Przyczyna
Choroba występuje po zakaźnej mononukleozie i czerwonce; w niektórych przypadkach miano przeciwciał wirusa Epstein-Barr jest zwiększone. Niektórzy ludzie myślą, że ta choroba jest autoimmunologiczną autonomiczną neuropatią podobną do infekcji wirusem neurotropowym; ale obecnie uważa się ją za nienormalną odpowiedź immunologiczną na autonomiczne zwoje lub pozazwojowe badanie zdrowia włókien nerwowych.
Tradycyjna medycyna chińska uważa, że ta choroba powinna należeć do kategorii zespołu stagnacji, która ma wiele czynników emocjonalnych, a ogólnym zespołem jest zastój qi wątroby. Lekarze poprzednich pokoleń mają wiele zapisów na temat tej choroby, takich jak Ming? Xu Chunxi, „Starożytna i współczesna medycyna. Yuzhengmen”: „Yu jest niewygodną siódemką i staje się stagnacją stagnacji. To nie tylko długi czas, ale także choroba”. Charakteryzuje się chorobą emocjonalną i różnorodnymi objawami klinicznymi. „Danxi Xinfa. Liuyu” Zhu Danxi wymienił stagnację stagnacji jako specjalny artykuł i wskazał, że „qi i krew pędzą, a dolegliwości nie rodzą się i stagnacja stagnacji, a wszystkie choroby są plwociną. „qi i zastój krwi mogą długo zmieniać kartę, takie jak stagnacja qi, ogień, yin, niedobór yin wątroby, homologiczny do wątroby i nerek, długotrwały zespół niedoboru yin wątroby i nerek; niepokojące i bolesne, powodujące ból serca Niewystarczające, pobudzające serce, woda i ogień są gorsze; stagnacja wątroby qi, śledziona wątroby i drewna, śledziona utraciła zdrowie, długotrwała niedobór śledziony i nerek. Dlatego nauczyciel uważa, że oporna dysfunkcja autonomiczna jest głównie zespołem niedoboru i rzeczywistości i jest związana z wątrobą, nerkami, sercem i śledzioną.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie nerwów czaszkowych w płynie mózgowo-rdzeniowym
Objawy i znaki:
1. Choroba ma zwykle ostry początek, częściej występuje u dzieci i dorosłych, objawiająca się rozległym lub całkowitym porażeniem nerwów autonomicznych, takim jak niewyraźne widzenie, zaburzenia źrenicy i zaburzenia regulacji, źrenice nie są duże, zmniejszone wydzielanie łez, śliny i potu Lub znikają, podobnie jak zatrzymanie moczu, impotencja, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia, wzdęcia lub biegunka) i nieprawidłowa regulacja temperatury ciała.
2. Może powodować omdlenia z powodu niedociśnienia ortostatycznego, ale tętno jest w tej chwili normalne. Niewielkiej liczbie pacjentów mogą towarzyszyć ruchy nerwów obwodowych i zaburzenia czucia.
Diagnoza: Rozpoznanie tej choroby opiera się głównie na objawach klinicznych ostrej większości autonomicznej dysfunkcji.
Badanie laboratoryjne: zwiększone badanie płynu mózgowo-rdzeniowego wykazało zwiększone białko.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa kryzysu autonomicznego:
1, zespół Guillain-Barre: znany również jako ostre zakaźne zapalenie wielonerwowe; ostre zapalenie wielonerwowe; ostry paraliż wstępujący; paraliż Landry'ego.
2, cukrzyca: Cukrzyca (cukrzyca) jest spowodowana czynnikami genetycznymi, zaburzeniami odporności, infekcją drobnoustrojami i ich toksynami, toksynami wolnych rodników, czynnikami psychicznymi i innymi czynnikami chorobotwórczymi w organizmie prowadzącymi do dysfunkcji wysp, opornością na insulinę (oporność na insulinę, IR), seria zaburzeń metabolicznych, takich jak cukier, białko, tłuszcz, woda i elektrolity, klinicznie charakteryzujących się hiperglikemią, typowymi przypadkami mogą być wielomocz, polidypsja, polifagia, utrata masy ciała itp. Objawy „trzy więcej niż jeden mniej”.
3, neuropatia alkoholowa: odnosi się do zaburzenia psychicznego spowodowanego alkoholem.
4, rodzinna dysfunkcja autonomiczna: rodzinna dysfunkcja autonomiczna jest rodzinnym dysfunkcją autonomicznym. Jest to naturalna choroba charakteryzująca się dysfunkcją neurologiczną, zwłaszcza dysfunkcją autonomiczną. Przyczyna jest nieznana i jest autosomalna recesywna. Jego początek może być związany z nieprawidłowym metabolizmem katecholamin w organizmie. Objawy kliniczne są następujące:
1 brak łez: brak łez lub łez podczas płaczu;
2 pocenie się więcej: regularny ruch to dużo potu, ale skład potu jest normalny;
3 ciśnienie krwi jest niestabilne: często nagle rośnie lub spada;
4 Podczas jedzenia lub pobudzenia często pojawiają się symetryczne czerwone plamki na ramionach, szyi, klatce piersiowej i twarzy, a następnie zanikają później;
5 nieprawidłowa regulacja temperatury ciała, często mają niewyjaśnioną gorączkę, często z wysoką gorączką;
6 objawów ze strony przewodu pokarmowego: okresowe nudności i wymioty, ból brzucha itp., Niektóre mają trudności z przełykaniem i refluksem pokarmowym;
7 objawów neuropsychiatrycznych: późna mowa, dyzartria, niestabilność emocjonalna, niska inteligencja, niezdarne ruchy, ataksja itp .;
8 Ciało jest niskie, cienkie i wolno się rozwija.
Objawy i znaki:
1. Choroba ma zwykle ostry początek, częściej występuje u dzieci i dorosłych, objawiająca się rozległym lub całkowitym porażeniem nerwów autonomicznych, takim jak niewyraźne widzenie, zaburzenia źrenicy i zaburzenia regulacji, źrenice nie są duże, zmniejszone wydzielanie łez, śliny i potu Lub znikają, podobnie jak zatrzymanie moczu, impotencja, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia, wzdęcia lub biegunka) i nieprawidłowa regulacja temperatury ciała.
2. Może powodować omdlenia z powodu niedociśnienia ortostatycznego, ale tętno jest w tej chwili normalne. Niewielkiej liczbie pacjentów mogą towarzyszyć ruchy nerwów obwodowych i zaburzenia czucia.
Diagnoza: Rozpoznanie tej choroby opiera się głównie na objawach klinicznych ostrej większości autonomicznej dysfunkcji. Badanie laboratoryjne: zwiększone badanie płynu mózgowo-rdzeniowego wykazało zwiększone białko.
