Dziecięcy zespół mielodysplastyczny
Wprowadzenie
Wprowadzenie do dzieci z zespołem mielodysplastycznym Zespół mielodysplastyczny (MDS), wcześniej znany jako białaczka, to grupa krwiotwórczych komórek macierzystych / progenitorowych, które powodują uszkodzenie, brak typowych objawów klinicznych, często anemię, czasami infekcję lub krwawienie, a niektóre przypadki mają powiększenie wątroby i śledziony Krew wykazuje zmniejszenie liczby komórek krwi lub zmniejszenie jednej lub dwóch linii komórek. Rozrost szpiku jest aktywny, a trzy lub dwie komórki krwi mają znaczną patologiczną hematopoezę. Przebieg choroby jest nieco dłuższy. Jeśli nie umrą z powodu infekcji lub krwawienia, często stają się białaczką lub niewydolnością krwiotwórczą szpiku kostnego. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,0001% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: wrzodziejące martwicze zapalenie jamy ustnej
Patogen
Przyczyny dziecięcego zespołu mielodysplastycznego
(1) Przyczyny choroby
Przyczyna jest nieznana, ale różne czynniki, takie jak wrażliwość pacjenta, wiek, płeć, narażenie na białaczkę i zakażenie przed wystąpieniem choroby mogą prowadzić do MDS.
Pierwotny: MDS u dzieci ma niewielką różnicę w objawach klinicznych w porównaniu z MDS u dorosłych, ale zmiany chromosomalne to głównie monomer 7, a następnie mniejszy odsetek trisomii 8 i chromosomu 3.
Wtórny MDS może być indukowany przez ekspozycję na złośliwe choroby hematologiczne, terapię immunosupresyjną, zawodowe lub inne przyczyny ekspozycji na środowisko zawierające czynnik rakotwórczy. Rzeczywiste wtórne MDS i wtórna białaczka to różne stadia choroby. Choroby wywołane przez chemioterapię lub (i) radioterapię MDS / AL obejmują chorobę Hodgkina, chłoniaka nieziarniczego, szpiczaka mnogiego i jajnika. Rak, rak płuc, rak piersi, rak jąder, rak przewodu pokarmowego, rak mózgu, policytemia vera itp. Około jedna trzecia dzieci z MDS jest wtórna do nieprawidłowości genetycznych z predyspozycjami do MDS / AML, które mają wczesny początek MDS, w większości poniżej 2 lat.
(dwa) patogeneza
Obecność mutacji protoonkogenu w MDS, nienormalna hodowla szpiku kostnego in vitro oraz zmienność cytogenetyczna sugerują, że choroba należy do zaburzenia klonalnego. Na podstawie pomiaru izoenzymów dehydrogenazy glukozo-6-fosforanu (G-6-PD) u kobiet z RAS stwierdzono, że tylko czerwone krwinki, granulocyty, płytki krwi, makrofagi i limfocyty B i T mają izoenzymy typu A. Aby potwierdzić klonalność choroby.
MDS ostatecznie ewoluowało w białaczkę granulocytów, a kilka ewoluowało w białaczkę limfocytową. Jeśli chodzi o to, jak MDS ewoluowało w białaczkę, uczeni dyskutowali wiele. Ogólnie uważa się, że MDS może przekształcić się w białaczkę w wielu postaciach, które można wyprowadzić z pierwotnej patologicznej hematopoezy. Klonowanie nie może stopniowo różnicować się i dojrzewać, a komórki pierwotne stopniowo rosną. Wreszcie komórki krwi składają się głównie z komórek pierwotnych, a następnie stają się białaczkami. W tym czasie komórki krwi nadal zachowują oryginalny nieprawidłowy kariotyp, brak nowego nieprawidłowego kariotypu, a także mogą być źle uwarunkowane. Klony hematopoetyczne ponownie mutują i ewoluują w białaczkę, nowy nieprawidłowy kariotyp.
U dzieci z MDS 40% do 45% RAEB i RAEK-T ulega przemianie w białaczkę, ale konwersję RA i RAS na białaczkę obserwuje się tylko u 5% do 15%. Departament Chorób Wewnętrznych, Szpital w Düsseldorfie, Niemcy, zdiagnozował MDS na 0,29% od 1975 do 1988 r. Odense w Danii badało częstość występowania MDS u dzieci w wieku 0-14 lat, z roczną częstością 0,27 / 105. MDS stanowiło 8,7% złośliwych chorób hematologicznych w tym samym okresie.
Zapobieganie
Zapobieganie pediatrycznemu zespołowi mielodysplastycznemu
Unikaj zaszczepiania różnych substancji chemicznych, promieniowania jonizującego, wirusów i innych szkodliwych czynników powodujących białaczkę, unikaj zanieczyszczenia środowiska, szczególnie zanieczyszczenia środowiska w pomieszczeniach, ostrożnie używaj leków cytotoksycznych, fenylobutazonu, chloramfenikolu chloramfenikolu i tak dalej. Wykonuj dobrą pracę w zakresie eugeniki, aby zapobiegać niektórym wrodzonym chorobom, takim jak 21-trisomia, niedokrwistość Fanconiego itp.
Jeśli wystąpi bladość, krwawienie, zmęczenie, gorączka, ból kości, należy udać się do szpitala na leczenie na czas, badania krwi należy przeprowadzić zgodnie z zaleceniem lekarza, w razie potrzeby postępować zgodnie z zaleceniem lekarza, aby wykonać badanie szpiku kostnego i biopsję szpiku kostnego, aby móc zdiagnozować i leczyć na czas.
Mds jest ściśle związana z emocjami, a optymizm emocjonalny i zwinność psychiczna mają duże znaczenie dla zapobiegania chorobom.
Powikłanie
Powikłania zespołu mielodysplastycznego u dzieci Powikłania wrzód martwicze zapalenie jamy ustnej posocznica
Ciężki krwotok trzewny, taki jak układ moczowy, przewód pokarmowy, drogi oddechowe i krwawienie z centralnego układu nerwowego, szczególnie krwotok śródczaszkowy, często zagraża życiu dzieci; jeśli powtarzająca się transfuzja krwi może powodować hemosyderozę.
Często powikłane infekcją, łagodna może mieć uporczywą gorączkę, utratę masy ciała, utratę apetytu, powtarzające się owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, martwicze zapalenie jamy ustnej i dusznicę bolesną, może być komplikowana przez posocznicę, infekcję i więcej krwawień i śmierci.
Wątroba, śledziona, obrzęk węzłów chłonnych itp. Dzieci z ciężką niedokrwistością i dzieci z opóźnieniem wzrostu.
Objaw
Objawy dzieci z zespołem mielodysplastycznym Często występujące objawy Zmniejszenie krwinek pełnych Obrzęk węzłów chłonnych Zmniejszenie granulocytów Zmniejszenie wątroby i śledziony
MDS dla dzieci można znaleźć w każdym wieku, od niemowlęcia do okresu dojrzewania. Według Szpitala Dziecięcego w Pekinie minimum wynosi 5 miesięcy, a maksimum 13 lat. Częstość występowania chłopców jest nieco większa niż u dziewcząt. Objawami są głównie niedokrwistość, krwotok, gorączka, infekcja oraz wątroba i śledziona. Obrzęk, większość pacjentów ma niedokrwistość, ale w mniejszym stopniu, głównie z powodu nieskutecznego tworzenia czerwonych krwinek, częstość krwawień wynosi 23% do 95%, głównie jaśniejsza skóra, krwawienie z błony śluzowej, choroba przechodzi do późnego stadium Może wystąpić ciężkie krwawienie, a nawet krwotok mózgowy i śmierć. Częstość występowania gorączki i infekcji waha się od 50% do 60% i wzrasta wraz z postępem choroby. Przyczyną infekcji jest neutropenia i Zmiany funkcjonalne i zmniejszona odporność organizmu, 10% do 76% wątroby, śledziony, węzłów chłonnych, ale rzadko w podtypu RA, wątroba występuje częściej niż śledziona, w skrócie jest mniej węzłów chłonnych Objawy kliniczne są bardzo zróżnicowane, ogólnie objawy RA i RAS są łagodne i stopniowo nasilają się wraz z postępem choroby.
1. Jakakolwiek krew we krwi obwodowej lub we krwi wtórnej lub pełnej, nawet leukocytoza, widoczne jądrzaste czerwone krwinki lub olbrzymie czerwone krwinki lub inna patologiczna hematopoeza.
2. Szpik kostny, podobnie jak szpik kostny, ma trzy lub dwie linie, a komórki krwi dowolnej linii są patologiczną hematopoezą.
3. Z wyjątkiem innych chorób z patologicznymi objawami krwiotwórczymi.
4. Klasyfikacja według określonych kryteriów klasyfikacji.
Zbadać
Badanie dzieci z zespołem mielodysplastycznym
Badanie krwi
Krew: ponad 90% ma anemię, 50% komórek krwi spada. Hemoglobinę F można zwiększyć. Płytki krwi są nieco zmniejszone, czasami podwyższone. Większość pacjentów z białymi krwinkami <5 × 109 / L, a połowa pacjentów ma bezwzględną liczbę neutrofili <2 × 10 9 / L. Leukopenia ma wyższy odsetek limfocytów.
Rozmaz krwi: czerwone krwinki są dużymi lub dodatnimi komórkami, czerwone krwinki są zbyt duże, MCV często wynosi> 95 / fl. Komórki różnią się wielkością, czasami olbrzymimi czerwonymi krwinkami (średnica> 2 razy większa niż normalne czerwone krwinki). Widoczne czerwone krwinki, komórki w kolorze kropki, ciała HJ i jądrzaste czerwone krwinki, często nieprawidłowości leukocytów Pelger-Hut i pierścieniowe komórki jądrzaste, specyficzne lub zmniejszone specyficzne cytoplazmatyczne cząsteczki. Widoczne są niedojrzałe granulocyty i degranulacja. Rozmiar płytek krwi jest nierównomierny w rozmazach krwi, czasami dużych płytkach krwi, a niektórzy pacjenci mają luźne płytki krwi, które nie mogą się łączyć w skupiska. Poszczególni pacjenci mają małe megakariocyty limfoidalne lub małe megakariocyty jednojądrowe.
2. Badanie szpiku kostnego
Szpik kostny: czynny przerost szpiku kostnego, gigantyczny czerwony krwinek młody i oczywisty, pokazujący „starą miazgę młodą jądrową”, wielojądrowy, fragmentacja jądra i jądro tworzą dziwne, dwujądrowe, szczególnie nieparzyste jądrowe czerwone krwinki i gigantyczne czerwone krwinki są charakterystyczne. Dojrzałość granulek jest w stagnacji, rozwój nukleoplazmatyczny jest niezrównoważony, a komórki dwujądrowe są powszechne. Układy czerwone RA i RAS są hiperproliferacyjne, układ granulek jest względnie zmniejszony, granulka / czerwień jest zmniejszona lub odwrócona, ale zwiększa się neutrino. W RAEB-T układ ziarniniakowy może wzrosnąć, a układ czerwony może się zmniejszyć. Komórki jądrzaste na każdym etapie można postrzegać jako dwujądrowe, a ciała komórek dwujądrowych są około dwa razy większe niż normalne, co jest charakterystyczne dla diagnozy MDS. Zwiększone monocyty. Liczba megakariocytów jest najczęściej zwiększona lub normalna, a około jedna czwarta pacjentów ma zmniejszoną liczbę megakariocytów. Widoczne są morfologicznie odrębne megakariocyty limfoidalne, małe megakariocyty jednojądrowe, megakariocyty wielojądrowe, duże megakariocyty jednojądrowe, megakariocyty dwujądrowe lub megakariocyty wielopłatkowe. Spośród nich najbardziej charakterystyczne są małe megakariocyty limfoidalne.
Biopsja szpiku kostnego: Widać nieprawidłowe położenie przedwczesnych komórek granulocytów (AL-IP). Bardziej powszechny w pierwotnej niedokrwistości opornej (RAEB), transformowanej pierwotnej niedokrwistości opornej (RAEB-T) i przewlekłej białaczce szpikowej (CMML). Pacjenci z dodatnim wynikiem ALIP mają krótki okres przeżycia. Zjawisko ALIP występuje czasem w rozmazach szpiku kostnego.
Barwienie histochemiczne szpiku kostnego: śliwka peroksydacyjna granulocytów obojętnochłonnych, obniżona śliwka fosforanu alkalicznego, lipid niespecyficzny monocytów, zmniejszona śliwka kwaśnego fosforanu, zwiększone czerwone krwinki żelaza.
3. Badanie chromosomów
50% pacjentów ma nieprawidłowości chromosomalne, takie jak -7, +8 i 5q- itp., Au pacjentów z nieprawidłowym kariotypem istnieje większe prawdopodobieństwo przekształcenia się w białaczkę. Zmiany chromosomalne u dzieci to głównie monomer 7, a następnie zmiany w mniejszym odsetku trisomii 8 i chromosomu 3.
4. Hodowla komórek progenitorowych
Komórki progenitorowe szpiku kostnego hodowano in vitro, a niektóre były podobne do wzrostu komórek białaczkowych Tworzenie się kolonii CFU-GM, CFU-MK i CFU-E było niskie lub nieobecne. Mały typ splotu, brak wzrostu i oczywisty wzrost współczynnika zlepiania były typem wzrostu przed białaczką, co wskazuje na złe rokowanie.
1 wielokierunkowe komórki progenitorowe (CFU-MIX): częściej wykazywały słaby wzrost, co sugeruje, że zmiany MDS zaczynają się od pluripotencjalnych komórek macierzystych.
2 kapsułki - pojedyncze komórki progenitorowe (CFU-GM): Większość z nich to kolonie, powiększone skupiska i powiększone skupienia i kolonie.
3 erytrocytowe komórki progenitorowe (CFU-E i BFU-E): Uważa się, że zarówno CFU-E, jak i BFU-E są zmniejszone, a BFU-E nie wzrasta po usunięciu komórek T w hodowli: co wskazuje na zmniejszenie liczby komórek progenitorowych erytrocytów MDS Nie z powodu hamowania komórek T.
4 megakariocytowe komórki progenitorowe (CFU-MK): jego wzrost ma pewien związek z typowaniem FAB. CFU-MK RA i RAS rosły dobrze, około połowa kolonii była normalna, a większość kolonii RAEB, RAEBT i CMML zmniejszyła się lub nie wzrosła.
5. Inne
Zastosowanie przeciwciała monoklonalnego CD41 do immunoenzymatycznego znakowania rozmazu szpiku kostnego lub wycinków szpiku kostnego może zwiększyć szybkość wykrywania patologicznych megakariocytów. W razie potrzeby wykonuj regularne badania rentgenowskie i ultrasonograficzne B.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza dzieci z zespołem mielodysplastycznym
Diagnoza
Diagnoza opiera się na skuteczności klinicznej i badaniu.
Diagnostyka różnicowa
Niedokrwistość aplastyczna: Jest to rodzaj niekompletności funkcji krwiotwórczej szpiku kostnego spowodowanej różnymi przyczynami. Występuje częściej u dzieci. Głównymi objawami są niedokrwistość, krwotok i powtarzające się zakażenia. Grupa kompleksowych objawów całkowitej hematocytopenii i braku powiększenia wątroby, śledziony i węzłów chłonnych. RA z MDS charakteryzuje się przewlekłą postępującą anemią, która może być opóźniona o kilka lat bez widocznej wątroby i śledziony. Obraz krwi może być zmniejszony przez komórki krwi pełnej. W niektórych przypadkach hiperplazja szpiku kostnego jest również zmniejszona. Są one bardzo podobne do niedokrwistości aplastycznej, zwłaszcza przewlekłej niedokrwistości aplastycznej, a kariotypowanie pomaga rozróżnić te dwie choroby.
Niedokrwistość megaloblastyczna
Zaburzenie biochemiczne w syntezie DNA (DNA) i choroba spowodowana spowolnieniem replikacji DNA. Wpływa na komórki krwiotwórcze szpiku kostnego - linia czerwonych krwinek, linia komórek granulocytów i linia komórek megakariocytów, tworząc anemię, a nawet całkowitą redukcję krwinek. Komórki krwiotwórcze szpiku kostnego charakteryzują się tym, że rozwój i dojrzewanie jądra i cytoplazmy nie są zsynchronizowane. Pierwsza jest wolniejsza niż druga, w wyniku czego powstaje komórka o nieprawidłowej morfologii, jakości i ilości oraz funkcji, to znaczy gigantyczna młoda zmiana komórek. System czerwonego szpiku kostnego MDS czasami ma gigantyczne zmiany morfologiczne, więc łatwo go pomylić z niedokrwistością megaloblastyczną, jednak w MDS wzrasta poziom kwasu foliowego i witaminy B12 we krwi, podczas gdy niedokrwistość megaloblastyczna jest zmniejszona w kwasie foliowym lub witaminie B12. Leczenie MDS kwasem foliowym lub witaminą B12 jest nieskuteczne, a niedokrwistość megaloblastyczna jest skuteczna.
Niedokrwistość hemolityczna
Jest to rodzaj niedokrwistości, która występuje, gdy zniszczenie czerwonych krwinek jest przyspieszane z różnych przyczyn, a funkcja hematopoetyczna szpiku kostnego jest niewystarczająca. Żywotność normalnych czerwonych krwinek wynosi od 110 do 120 dni. W normalnych okolicznościach około 1% starzejących się czerwonych krwinek jest codziennie połykanych i niszczonych w śledzionie, zastępowanych nowymi czerwonymi krwinkami, aby utrzymać stałą liczbę czerwonych krwinek w celu pełnienia normalnej funkcji fizjologicznej. Układ czerwonych szpiku kostnego MDS jest zwiększony, czasami patologiczna hematopoeza jest bardzo znacząca, a retikulocyty we krwi są nieznacznie zwiększone, co jest bardzo podobne do niedokrwistości hemolitycznej. MDS może wykazywać nieprawidłowości w kariotypie, ale niedokrwistość hemolityczna jest rzadka. Ponadto niedokrwistość hemolityczna może mieć odpowiednią przyczynę, na przykład pozytywny wynik testu Coombsa, pozytywny wynik testu szynki itp., A najbardziej negatywny w przypadku MDS. Po leczeniu retikulocyty MDS najpierw rosną, następnie hemoglobina rośnie, a niedokrwistość hemolityczna zmniejsza się po leczeniu, a następnie hemoglobina wzrasta.
Idiopatyczna plamica małopłytkowa (ITP)
Dzieci i młodzież występują częściej z powodu dużego zmniejszenia liczby płytek krwi, co powoduje skórę, błony śluzowe, krwotok, smark, krwawiące dziąsła i krwotok miesiączkowy. Stosunek mężczyzn do kobiet wynosi 1: 2. Megakariocyty szpiku kostnego MDS są zwiększone (małe megakariocyty), a także zwiększone są megakariocyty ITP, dlatego czasami oba są mieszane, ale czy jest to skuteczne w przypadku prednizonu zgodnie z leczeniem klinicznym, czy obraz szpiku kostnego ma znaczną patologiczną hematopoezę i czy chromosomy są nieprawidłowe, czy nie. Rozróżnij dwie choroby.
Choroby mieloproliferacyjne i nowotwory inne niż krwiotwórcze
Tak jak przewlekła białaczka szpikowa, policytemia vera, niezbędna trombocytemia i zwłóknienie szpiku, szpik kostny ma patologiczną hematopoezę, z wyjątkiem diagnozy MDS. Niektórzy pacjenci mają złośliwe guzy tkanki niehematopoetycznej. Niedokrwistość pojawia się, zanim guz nie zostanie ujawniony. Niektóre patologiczne hematopoezy mogą również objawiać się w szpiku kostnym, ale nie są tak znaczące jak patologiczna hematopoeza MDS.
