Operacja interwencyjna wady komory

Wada przegrody międzykomorowej odnosi się do dysplazji przegrody międzykomorowej w zarodku, powodując nieprawidłowy ruch, wytwarzając przeciek od lewej do prawej na poziomie komory, który może występować samodzielnie lub jako część złożonej wady serca. Niedobory komorowe są najczęstszą wrodzoną chorobą serca. Wada przegrody międzykomorowej stanowi około 20% całkowitej liczby wrodzonych wad serca, które mogą występować samodzielnie lub współistnieć z innymi wadami rozwojowymi. Wada wynosi między 0,1-3 cm, co jest większe w części błoniastej, a mniejsze w części mięśniowej, zwanej również chorobą Rogera. Jeśli wada jest mniejsza niż 0,5 cm, szybkość przepływu jest niewielka i nie ma objawów klinicznych. Mała wada wynikała głównie z powiększenia prawej komory, a lewa komora większej wady była bardziej widoczna niż prawa komora. Leczenie interwencyjne wady przegrody międzykomorowej wykorzystuje techniki obrazowania w celu rozszerzenia pola widzenia lekarza i przedłużenia rąk lekarza za pomocą cewnika. Zalety terapii interwencyjnej defektu przegrody międzykomorowej w porównaniu z tradycyjną chirurgią to: mały uraz, brak torakotomii, tylko rozmiar rany przypominającej ryż; tylko znieczulenie miejscowe, krótki czas operacji, mniej bólu dla pacjentów; wysokie bezpieczeństwo chirurgiczne, szybki powrót do zdrowia po operacji. Leczenie chorób: wada przegrody międzykomorowej Wskazanie 1. Defekt przegrody międzykomorowej, zwykle> 3-letni, prosty niedobór komorowy o działaniu hemodynamicznym na serce. Górny margines przegrody komorowej znajduje się 3 mm od prawej zastawki aortalnej, a nie dochodzi do oderwania wieńcowego prawej aorty i niedomykalności aorty; 2. Niedobory komorowe mięśni. Zwykle średnica wady wynosi ≥5 mm; 3. resztkowy zastawka po zabiegu; 4. Inne: zawał mięśnia sercowego lub pourazowa dysfunkcja komorowa, chociaż nie wrodzona, ale jej wadę można nadal zamknąć przez ograniczenie wrodzonej choroby serca VSD. Przeciwwskazania 1. Wada przegrody międzykomorowej w połączeniu z ciężkim PH z bocznikiem od prawej do lewej. 2. Wada przegrody międzykomorowej w połączeniu z innymi pacjentami, którzy wymagają operacji z powodu wad serca. 3. Wadliwa pozycja anatomiczna jest słaba, a okluder umieszcza się, aby wpływać na funkcję zastawki aortalnej lub zastawki przedsionkowo-komorowej. Przygotowanie przedoperacyjne Przed operacją wykonaj następujące czynności kontrolne: Kolor ultradźwięków serca, elektrokardiogram, prześwietlenie klatki piersiowej, rutyna krwi, funkcja krzepnięcia, czynność wątroby i nerek, elektrolity, wskaźniki wartości chorób zakaźnych krwi. Zabieg chirurgiczny Wybór okludera: Różne rodzaje okludera należy dobierać zgodnie z kształtem VSD, rozmiarem wady i odległością między wadą a aortą. Konwencjonalne nakłucie tętnicy udowej, żyły, założenie żyły udowej - prawy przedsionek - prawa komora - VSD - lewa komora - aorta - orbital tętnicy udowej, segment żyły udowej w odpowiedniej osłonie i okluder do uszczelnienia ubytku przegrody międzykomorowej Po założeniu okludera, angiografia lewej komory i echokardiografia potwierdzają, czy pozycja okludera jest odpowiednio zintegrowana, a jeśli to konieczne, wykonuje się angiografię aorty w celu zaobserwowania obecności lub braku niedomykalności aorty. Komplikacja 1 arytmia; 2. Wtyczka jest odłączona i zatkana; 3. Niedomykalność zastawki; 4. Zakrzepica; 5. Powikłania naczyniowe nakłucia.