Chirurgia częstoskurczu nadkomorowego

Napadowy częstoskurcz nadkomorowy (PSVT) jest klinicznie powszechną formą szybkiej arytmii spowodowanej ponownym występowaniem, charakteryzuje się napadowym nagłym początkiem i nagłym zatrzymaniem. Częstość akcji serca wynosi zwykle 160–220 razy na epizod. Punkty, każdy odcinek może trwać krócej niż 1 sekundę lub trwa kilka sekund, minut, godzin, a nawet dni, automatycznie lub po leczeniu, niektóre mogą się powtarzać, interwał jest jak zwykła osoba, interwał interwału jest inny, gdy atak Może stymulować nerw błędny, stosować leki, synchroniczny prąd stały lub przezprzełykową stymulację, aby zakończyć tachykardię. Najbardziej skutecznym i dokładnym leczeniem jest ablacja częstotliwością radiową. Częściej nie ma strukturalnej choroby serca. Nagle wybuchła nagła tachykardia, lekkie ucisk w klatce piersiowej, silne zawroty głowy z powodu zaburzeń hemodynamicznych, a nawet utrata przytomności. Ablacja częstotliwościami radiowymi jest obecnie najbardziej skutecznym i dokładnym sposobem leczenia radykalnego częstoskurczu komorowego. Ablacja częstotliwości radiowej serca (cewnikowa ablacja częstotliwościowa) polega na wysłaniu cewnika elektrodowego do określonej części jamy serca przez żyłę lub tętnicę. Wyzwolenie prądu o częstotliwości radiowej prowadzi do martwicy krzepnięcia miejscowego wsierdzia i mięśnia sercowego podsierdziowego, co może blokować nieprawidłowe przewodnictwo serca. Techniki interwencyjne dla wiązki i początku. Prąd o częstotliwości radiowej wprowadzany do komory serca przez cewnik mieści się w zakresie 1-3 mm, co nie spowoduje uszkodzenia ciała. Ablacja za pomocą częstotliwości radiowej stała się najbardziej skuteczną metodą radykalnego napadowego częstoskurczu. Podstawowe wyposażenie obejmuje aparaty rentgenowskie, urządzenia do ablacji częstotliwościami radiowymi oraz instrumenty do elektrofizjologicznego badania wewnątrzsercowego. Leczenie chorób: napadowy częstoskurcz nadkomorowy Wskazanie Tachykardia nadkomorowa. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Badanie elektrofizjologiczne i ablacja częstotliwością radiową zazwyczaj wymagają hospitalizacji i rutynowych badań laboratoryjnych (w tym elektrokardiogramów i badań krwi). 2. Dietetyczne środki ostrożności: Nie jeść i nie pić w ciągu 6-8 godzin przed zabiegiem. 3. Podaj lekarzowi nazwę i dawkę zastosowanego leku Wszystkie leki przeciwarytmiczne należy odstawić na 3-5 dni przed badaniem elektrofizjologicznym i ablacją częstotliwością radiową Leki przeciwarytmiczne mogą wpływać na wyniki testu. 4. Powiedz swojemu lekarzowi o alergiach na lek. Zabieg chirurgiczny Badanie elektrofizjologiczne i ablacja częstotliwościami radiowymi wykonywane są w sali chirurgicznej ze specjalnym sprzętem (zwanym komorą cewnikową). Pracownicy sali cewników zazwyczaj obejmują elektrofizyków, asystentów, pielęgniarki i techników. Pacjent leży na łóżku do badania rentgenowskiego. Personel medyczny łączy różne urządzenia monitorujące z ciałem pacjenta i przykrywa ciało sterylnym singlem. Personel medyczny nosi sterylne fartuchy chirurgiczne i rękawice. Najpierw dezynfekuje się skórę miejsca wprowadzenia cewnika (pachwiny, ramię, ramię lub szyję), do znieczulenia miejscowego stosuje się znieczulenie miejscowe; następnie nakłuwa się żyłę / naczynie tętnicze igłą do nakłuwania, a cewnik elektrofizjologiczny wprowadza się do komory serca przez naczynie krwionośne; Długi, zginalny cewnik, który przesyła sygnały elektryczne do i z serca. Ołów rejestruje aktywność elektryczną w różnych częściach serca i wysyła słabą stymulację elektryczną, aby stymulować serce do wywołania arytmii i wyczyścić diagnozę tachykardii; następnie lekarz znajduje dokładne cewniki przez lokalizację nieprawidłowej aktywności elektrycznej serca (proces ten nazywany jest „standardowym” Zmierz ”), a następnie wyślij leczenie ablacyjne prądem o częstotliwości radiowej przez ablator, aby wyleczyć częstoskurcz.